مازندنومه؛محمدرضا زمانی درمزاری،حقوقدان:شبانگاه بامدادی شنبه 22 مهرماه سیل ویرانگر بهشهر که خود، " سونامی سیلی در مازندران و کشور" شد، تمام خانه و کاشانه و زندگی تعداد قابل توجهی از مردم را در نوردید.

چندین کشته و صدها مصدوم و تخریب هزاران منزل و تاسیسات و بی خانمان شدن مردم در این فصل پائیزی و سرمای بارانی منطقه و ورود میلیاردها ریال خسارت و از بین رفتن هزاران املاک، باغات و احشام ، اتومبیل ها و سرمایه های شهروندان و روستائیان، کمترین دستاورد آنی آن بود!

 به رغم ادعای غیرواقع مسئولان دولتی، استانی و شهری و بنا به شواهد مُسلم و مستندات موجود و مضبوط، حجم و دامنه خسارات و ویرانی های وارده فراتر از اظهارات شتاب زده و غیر کارشناسی آنها بوده و هر لحظه و هر روز نیز به میزان خسارات کشف نشده و غیر کارشناسی قبلی اضافه می شود!

تعدادی از مصدومان و خسارت دیدگان سیل مزبور، از خانواده های معظم شهدا و ایثارگران و جانبازان هستند که از قرار از ورود و ظهور بنیاد شهید و امور ایثار گران و نهادهای متولی در رسیدگی به امور آنها " به عنوان چشم و چراغ این مردم/ ملت "خبری نیست.

 تعداد کشته ها به میزان اعلامی رسمی نیست و یافتنِ کشتگان جدید از میان گل و لای منطقه و عدم به روز رسانی آمار،خود حکایت تلخ دیگری است که متاسفانه، در گزارش های رسمی منعکس نمی شود.

در همین راستا موارد زیر قابل ذکر است:

1- صادر نشدن هرگونه پیام تسلیت(غیر از رییس مجلس)، نبود حمایت های دولتی مورد ادعا و عدم فراخوان برای جمع آوری کمک های مردمی و غیر مردمی برای سیل زدگان بهشهری.

2- عدم رسیدگی به وضعیت خانواده های قربانیان و سیل زدگان و خانواده های محترم شهدا وایثارگران در کنار آنها از سوی مراجع ذی ربط.

3- نبود هر گونه امکانات سازماندهی شده بهداشتی و رفاهی برای مردم و مناطق سیل زده.

4- فقدان سرپناه لازم برای بی خانمان های ناشی ازسیل.

5- نبود ستاد منسجم و تعریف شده ای برای اعلام تعداد مفقودان و میزان دقیق خسارات وارده.

6- آلودگی آب شرب شهری، قطعی آب و گاز سیل زدگان و توزیع نشدن آب شرب سالم و بهداشتی بسته بندی شده بین مردم سیل زده.

7- عدم حضور مسئولانه مدیران دولتی و منطقه ای و خروج زود هنگام از مناطق سیلابی یا دیر حاضر شدن در مناطق یادشده.

8- توزیع تاسف بار قبوض برق منطقه با بهای بالا در ایام جاری حاضر و حاکم سیل زدگی بر منطقه و تاسف بی نهایت مردم از بی توجهی مسئولان دولتی به وضعیت مُخرب زندگی آنها و تلاش دولت جهت وصول عواید دولتی مزبور در این شرایط بی پولی و بی خانمانی مردم!

 همه این ها حکایت از بی اساس بودنِ گزارش ها و وعده های دولتی و ادعاهای غیر واقع و محقق نشده مسئولان امر و رها کردن مردم به امان خدا دارد.

نقش کم رنگ صدا و سیما و رسانه های دولتی در عدم اطلاع رسانی وضعیت تاسف بار و حُزن آمیز مردم و نابسامانی های ناشی از سیل ویرانگر مزبور و تلاش برای عدم پوشش خبری و عدم خبر رسانی درست و منطبق با واقع و مطلع شدن بسیاری از مردم منطقه و دیگر مناطق کشور و خارج از آن، عمدتاً از کانال ها و رسانه های غیر دولتی دنیای مجازی اینترنت و فعالیت های NGO ها و گروه های مردم نهاد از دیگر تاسفات قابل ذکر مردم در این رابطه است.

وضعیت مدیریت بحران دولتی در سیل بهشهر

مشاهدات مستقیم نگارنده و مطالعات و بررسی های حضوری و غیر حضوری به عمل آمده بر اساس اسناد و شواهد موجود حکایت از این موارد دارد:

1- نبود هرگونه اطلاعات کارشناسی از کمیت و کیفیت شاخص های عمرانی، رفاهی، مردم شناسی، اقتصادی و سرمایه ای مردم و منطقه و در نتیجه امکان پذیرنبودن برنامه ریزی و تصمیم گیری درست و متناسب با ضرورت ها، الزامات، نیازها، موانع و محدویت های مربوطه و مدیریت آنها و در نتیجه نبود آسیب شناسی درست و علمی،سیل مزبور در ادامه دو سیل پیشین رخ داد.

2- نبود و فقدان موثرِ مدیریت بحران مورد ادعا و نقش کمرنگ دولت و مسئولان دولتی در پیشگیری از وقوع سیل و دامنه های تخریبی روزافزون آن.

3ناهماهنگی و نبود مدیریت واحد و یکپارچه در کنترل آن.

4- فقدان امکانات لازم زیربنایی، پشتیبانی، فنی و ماشینی لازم در خدمات دهی به مردم و منطقه.

5- نبود و کمبود نیروها و منابع متخصص امدادی و پرسنل آموزش دیده در مواقع بحرانی و ورود خسارات هر چه بیشتر به مردم و منطقه، ناشی از آن و استفاده محدود از نیروهای شهرداری، هلال احمر و نظامی و 60 سرباز کم سن و سال نزاجا و فاقد هرگونه تجربه و تخصص.

6- نبود هرگونه مرجع مطالعه و کارشناسی در برآورد و ارزیابی میزان خسارات و عدم اطلاع رسانی درست و به واقع از میزان خسارات وارده به مناطق سیلابی و مردم.(از روز نخست تا اکنون چندین رقم متفاوت به عنوان خسارت وارده اعلام شده است)

7- نبود هرگونه آمار درست و منطبق با واقع نسبت به تلفات انسانی، مفقودان، احشام و حیوانات، اموال تخریبی مردم، تلفات ناشی از حضور و سفر غیر مترقبه افراد غیر بومی ( مسافران و غیر شهروندان) در مسیر جاده بین المللی منطقه و آسیب های احتمالی وارده به آنها.

8- عدم نیاز سنجی مدیریت بحران و مسئولان دولتی و منطقه ای نسبت به ضرورت های حیاتی و فوری سیل زدگان و فقدان هرگونه اطلاعات درست کارشناسی و طبقه بندی شده.

9- نبود هرگونه امکانات و تاسیسات لازم برای اسکانِ حداقلی و موقت بی خانمان های حاصل از سونامی سیل در بهشهر و آواره و بی کاشانه شدن آنها.

10- وجود گل و لای و فاضلاب و بوی نامطبوع و تعفُن در منازل و مناطق سیلابی بعد از گذشت نزدیک به ده روز پیامدهای حاصله نسبت به سلامت و بهداشتی عمومی مردم و عدم بازگشت فعالیت ها و زندگی مردم به شرایط حداقلی کار و زندگی.

11- ناهماهنگی مکرر و مستمر بین مراکز و مراجع دولتی و شهری دست اندر کار.

12- فقدان هرگونه اقدام اولیه و لازم برای حفظ بهداشت و سلامت عمومی مردم در شرایط ناسالم آب و هوای غیر بهداشتی منطقه و آب شرب آلوده آن و آسمان غباری و پُر گرد و خاک مناطق سیلابی و احتمال بروز انواع بیمارهای عفونی و پوستی و مسئولیت مستقیم دولت در ناکارآمدی و اهمال در وظایف قانونی خود نسبت به سلامت عمومی مردم.

13- عدم تامین مایحتاج اولیه و ضروری مردم مانند آب بهداشتی، غذا، دارو و درمان اولیه ، لوازم و پوشاک گرم، امکانات و وسایل آمد و رفت محدود مانند سرویس های عمومی، چکمه، پوتین، وسایل ضروری تخلیه گِل و لای و آور سیلابی : بیل، کلنگ، لجن کش و....

14- فقدان اقدامات لازم برای تامین امنیت عمومی منازل، اماکن، باغات و اتومبیل های تخریب شده و خالی از سکنه!

15- حضور خودجوش گروه های مردم نهاد و شهروندان و روستائیان منطقه و خارج از آن در خروج آثار حاصل از سیل از منازل و ساختمان های مردم و کمک های مادی و غیر مادی به سیل زدگان، به فراخور حال آنها، در نبود امکانات و وعده های محقق نشده دولتی

16- محقق نشدن هیچ یک از وعده های دولتی و مصوبات غیر منطبق ناشی از سفر با تاخیر معاون اول ریاست جمهوری و محقق نشدنِ وعده ها و دیگر شعارهای بدون عمل دولت نسبت به تصمیمات دوائر دولتی مربوطه تاکنون در این باره!

17-استفاده نکردن نماینده شهرستان بهشهر، نکا و گلوگاه در مجلس شورای اسلامی در بهره گیری از اختیارات قانونی مندرج در قانون اساسی در طرح سئوال و استیضاح وزیر یا وزیران مربوطه و رئیس جمهور و عملکرد تاسف بار و مسئولیت زای استاندار و مدیران دولتی ای و شهری منطقه نسبت به این همه عدم کارایی و نابسامانی در مدیریت دولتی و تخریب بی رویه جنگل ها و منابع طبیعی و تخریب آشکار محیط زیست و وقوع سیلاب ویرانگر موصوف و از بین رفتن مردم و زندگی آنها و وضعیت تاسف بار " مدیریت بحران " مورد ادعای مدیریت شهری و دولتی.

مردم سیل زده و بی خانمان بهشهر و اطراف به شدت، چشم براه کمک های مردمی و گروه های مردم نهاد در این فصل پائیزی و و سرما هستند:بخاری، پوشاک گرم، پتو، فرش، موکت،آذوقه مناسب، وسایل بهداشتی و دارویی، وسایل اسکان موقت و کمک های نقدی هموطنان در این شرایط، می توان مرحم زخم های پیدا و پنهان و دلهای شکسته و رنجور از عدم حمایت های دولتی باشد.

*عکس از:مرادعلی نعمتی