یکی از مسائل بسیار مهمی که در مناسبت های اسلامی مورد توجه قرار می گیرد مساله چگونگی تبلیغ شعائر دینی و مذهبی است.

 تبیین علمی و کارشناسانه مسائل دینی و مذهبی توسط خطبا و وعاظ امر خطیری است که باید مورد توجه جدی مسئولان تبلیغات اسلامی قرار گیرد.

افزایش جمعیت و تراکم محلات و سکونت گاه های جمعی در قالب شهرک ها توسعه و افزایش اماکن دینی و مذهبی را به دنبال داشته است؛ لیکن به تناسب افزایش جمعیتی و اماکن مذهبی ، مبلغین به اندازه آن رشد نیافته اند و این یک زنگ خطر برای جامعه اسلامی محسوب می شود .

 در عصر ارتباطات شبهات مدرن نسل جدید را با ابهامات متعدد مواجه ساخته که جا دارد متصدیان تبلیغات اسلامی در این خصوص تدابیر جدی اتخاذ کنند.

 علاوه بر شبهات ، تحریفات در مسائل دینی نیاز های جدید و روز افزون جوانان، خرافات ، شیوه ها و ابزار های تبلیغات اسلامی را به چالش کشیده و دست اندرکاران مرتبط باید با حساسیت به این امور توجه کنند.

 جمع پرشور و متراکم حاضر در تکایا و مساجد و سایر اماکن مذهبی که متشکل از سطوح مختلف سنی و تحصیلی هستند به خطبای تحصیل کرده و با دانش روز نیاز دارند تا از برنامه مذهبی در مناسبت ها به ویژه ماه محرم به نحو مطلوب استفاده کنند.

 متاسفانه از فرصت های تقویمی و مناسبتی به نحوه مطلوب بهره برداری نمی شود و برخی واعظان کم تجربه و ناوارد بر این امر صحه می گذارند. لذا ضروری است در این زمینه تجدید نظر جدی به عمل آید و برای مبلغان دوره های آموزشی و نظارتی در نظر گرفته شود.

 سوالی که نگارنده از مسئولان حوزه ها و تبلیغات اسلامی دارد که آیا مسئولیت تبلیغ و سخنرانی در ایام محرم و رمضان باید فقط به دوش روحانیون و طلاب باشد؟

 آیا خیل عظیم مدرسان و تحصیل کردگان دانشگاهی که به برکت انقلاب اسلامی در رشته های علوم و معارف اسلامی در دانشگاه ها و مراکز آموزشی وابسته به حوزه های علمیه مدارج بالای علمی را طی نموده اند و خیلی از این افراد از لحاظ علمی ، دانش، تقوا و فنون تبلیغ دارای مهارت و کارآمدی بالایی می باشند، نمی توانند دوشادوش روحانیون و طلاب در امر تبلیغات اسلامی سهیم شوند؟

چهره های دانشگاهی ، پژوهشگران علوم اسلامی و انسانی که دارای مهارت های تبلیغاتی هستند و از فن بیان نیز برخوردارند باید طی مکانیزمی گزینش و ساماندهی شوند تا از وجود آنها در مساجد تکایا و سایر اماکن مذهبی بهره برداری شود.

 آیا یک استاد دانشگاه یا معلم مدارس که سالها تجربه آموزشی و پرورشی دارد و از لحاظ علمی علوم و معارف اسلامی را آموخته است نمی تواند به اندازه یک طلبه جوان تبلیغ نماید؟

 در صورتی که متاسفانه برخی طلاب جوان کم تجربه در ایام تبلیغات در اداره ها ، هیات ها و برنامه های مذهبی موفق نیستند و تجربه کردن آنها از فرصت های تبلیغی در ماه محرم و رمضان هزینه های فراوان را به دنبال دارد که مهمترین آنها جذب نشدن جوانان ، دوری آنها از محافل مذهبی و تبلیغ نادرست مسائل اسلامی است.

 واقعیت آن است که ناکارآمدی برخی روحانیان و طلاب جوان در بیان معارف اسلامی و تبلیغ شعائر مذهبی آسیب های جدی متوجه تبلیغات اسلامی وارد نموده و متاسفانه برخی به همین بهانه آنها را مورد تمسخر قرار می دهند. چرا مدیران حوزه ها و مسئولان سازمان تبلیغات اسلامی بر فعالیت تبلیغی مبلغان نظارت نمی کنند که کار به اینجا بکشد عده ای بی تقوا از سر جهالت ارزش های مورد احترام مردم را به سخره بگیرند!

 از آنجایی که حرمت امام زاده را باید متولی نگه دارد ضرورت دارد مسئولان امر با حساسیت به این مسائل توجه نمایند تا راه برای آسیب رساندن به ارزش ها و جامعه روحانیت بسته شود.

در پایان این سطور تقاضای نگارنده این است که ائمه محترم جمعه، مدیران حوزه های علوم دینی و مسئولان سازمان تبلیغات اسلامی در شیوه های تبلیغ و متصدیان آن تجدید نظر کنند و به نحو مطلوب از تجارب، تخصص و دانش چهره های دانشگاهی و فرهنگی بهره جویند.

ايميل نويسنده:(payamekeshavarz@yahoo.com)