در دنياي امروز يكي از مباحث داغ در نظام بين المللي وهم چنين در سطح ملي موضوعات "افراطي گري"و "ميانه روي واعتدال "است که توجه انديشمندان وسياستمداران بسياري ازكشورها از جمله كشور خودمان را به خود جلب كرده است.

 كمتر شخصي را مي توان يافت كه تندروي را تائيد كند،ليكن در پروسه عمل متاسفانه  از ناحيه همان هائي كه تندروي را محكوم مي كنند افراطي گري بيشتر به چشم مي خورد.       

     بدون شك و ترديد هرگونه افراطي گري آسيب جدي به نظم هرجامعه وارد مي سازد.براي مثال در محيط خانواده،پدري كه سخت گير است و سعي دارد از روي دلسوزي براي تربيت فرزندانش از روش هاي تند استفاده كند، علاوه بر اين كه به نتيجه دلخواهش دست پيدا نمي كند در خيلي از مواقع نتيجه عكس كسب مي كند و عوارض سوء برجاي مي گذارد. البته روش اعتدال در خانواده، مسئله تنبيه مرتكبين خلاف شئون خانواده را نفي نمي كند.

       در يك اجتماع هم روش تند براي تهذيب آحاد جامعه مطلوب نمي باشد و جامعه را به عكس العمل هاي تند و ناپخته تحريك مي كند .

مديران جامعه بايد با صبر و حوصله و مدارا و روش هاي معتدل جامعه و كشور را هدايت كنند، در غير اين صورت موفقيت همراه نخواهد بود. تجربه تاريخ چندهزار ساله بشر اين واقعيات را ثابت كرده در جامعه هم افراد متخلف بايد به قانون سپرده شوند.

      اگر دامنه را گسترده تر كنيم در نظام بين المللي هم صاحبان قدرت برتر بايد از هرگونه برخوردهاي تند وافراطي پرهيزكنند تا جامعه بشري رنگ صلح و امنيت و آرامش را ببيند و جنگ وخونريزي ازدنيا رخ بر بندد.

      روش هاي معتدل به مفهوم باز گذاشتن دست متخلفان در سطح شهر يا كشور يا بين المللي نمي باشد.طبيعي است مماشات با برهم زنندگان نظم و آن هائي كه هنجارهاي جامعه را ناديده مي گيرند و دست به ناهنجاري مي زنند،جامعه را نا امن ترمي سازد.اين افراد بايد در محكمه اي صالح محاكمه شوند و در صورت تخلف براساس قانون مجازات شوند .

     آن چه كه ما امروز شاهد آن هستيم با آن چه بايد باشد تفاوت دارد. ما امروز نظاره گر روش هاي افراطي در حوزه هاي گوناگون و سطوح مختلف هستيم و از اين رو خطري بزرگ جامعه جهاني و جوامع كوچك تر را تهديدمي كند. تندروي كه مولود احساسات است بر اعتدال كه زائيده عقل و انديشه است در حال غلبه است .

      اگر در ازمنه گذشته بشر در مواقع حساس متوسل به روش هاي تند و خشونت مي گرديد تا اختلافات خود را حل كند، انتقادي بر آنان نمي توان گرفت، اما امروز كه بشر مدعي اين همه پيشرفت است تعجب آور است كه از روش هاي خشن براي حل معضلات بهره مي گيرد .

      درمنطق برخي ازافراد خون را با خون بايد شست تا پاك شود در صورتي كه عده اي ديگر اعتقاد دارند خون را بايد با آب شستشو كرد تا لكه خون محوشود.

 اگر آمريكا بعداز حادثه 11 سپتامبر به جاي حمله به افغانستان وسپس عراق واتخاذ روش هاي خونين وخشن به روش هاي اعتدالي و قانونمند و كاهش فاصله طبقاتي درسطح جهاني و ازبين بردن فقر و خودداري ازسلطه گري وقطع حمایت چشم بسته از اسرائیل روي مي آورد احتمالاسرنوشت اين دو كشور -عراق و افغانستان- غير از آن بود كه امروز شاهد آن هستيم.

       ضرب المثل معروف عربي كه در فرهنگ ما استفاده مي شود"خيرالامور اوسطها" گواه بارز اين ادعا است که روش های اعتدالی بهترین گزینه برای حل معضلات جامعه جهانی و مشکلات داخلی است .

     دين اسلام دين اعتدال وميانه روي است. هم در حوزه دستورات ديني كه دنياپرستي يهوديان ورهبانيت مسيحيت را نفي مي كند و هم در حوزه اجتماعي.

 قران كريم مي فرمايد:و كذلك جعلناكم امه وسطا لتكونوا شهدا علي الناس ويكون الرسول عليكم شهيدا(سوره مباركه بقره آيه140 )