نماشون گدر مه فكر میون گذر دانی. ته دس گیرمه كه: اره، اتا كم برو بنالیم تا مه بیته دل وا بوه. همین‌تی هسمه. همین تیه كه ته ره شه ور دارمه، نالمبه. ته دس بنویشت یاددارمه. شه پلی گومبه: ته وه بنویشتن مه وسه خله سخت بیه. اون مسما واری نتومبه دل وس بنویسم. ته دس بنویشتِ انده بخونسمه كه همه تموم گپا یاد دارمه. بنویشتی: «چن روزه، انده وارش بیمو كه سِل سر هاكرده!» گمون كامبه د هفته پیش بیه. شه دوس رفق جا كه وچگی مه سّم تا اسا هئیِ تن جمه هسمی، تلفنی گپ زومه. گته: «این‌جه آدما سر كل بیمونه، آزادی هسه، بنشنه بنالسن» ونه سر سروش حرف میون سم زنون بئوتمه: گگه! این گپا اون‌مسم بیه. دیه. دوننی!؟ اون گدر بی خنه‌مون بییّه تا اسا مه گپ وه هسه: «بنالسه په آزادی دنیه!؟ اسا خانه بوم تتم جواب این تائه. گته هنتا كه هنتائه ته حرف و گپ مه خنه نقل و نباته … بنویشت بی: «تجن او سرهاكرده، تجن لو، تموم نرسیه بینجه كه او بورده. اسا شو به شو كه وونه امه دخییز زمین وسه ته پیر نتونده بوره یور شوپه » … سرد و سیو چله ته یاد انه!؟ پیر و كبلایی امه خنه نیشت بینه. گپ زونه و ورزگرای گرفتاری ره كم هاكنن. مشكل ره حل هاكنن همین تی كه دییمه كلین بن تش پشوك دامه، بئوتمه: بواجان ته كه مله‌ی پیر و گت هسی، ورزگرا ره اتا جا گرد بیار و وشن بئو بینجستون او هدائن وسه بلو بیرن، همه تایی دسه جمع كله سر بن جور هاكنیم. ونه هئی كومك بووشیم ولكوم تجن اوسربردگارندیم. این او ونه پشت راه جا بوره . وه ره دیگه اعتبار نیه. اون جه دیمه اتا اسب كاره داشتمه، امه گت پیر بمرده مسم مه نوم هاكرد بیه. بنویشت‌بی همون كاره اسا اتتا قزل اسب بی‌بیه ، تجن لو دییه چرا كارده وه ره او بورده. دونسی باب‌جان دزد هنتا نمرده ؟! ناییتنی اگه حوون بی صاحاب الا هادی چرا بوره ، اماره رضا گگه كار كفنه؟! پرار ونه تلمار چن صوایی بسر پوس بیه. این مله گت و چلیك خور بیینه. باب‌جان‌دز بدزدیه. انده ونه سادگی جا سو استفاده هاكرده ، بورده پاسگاه دعوی، گگه دس شكایت هاكرده. ونه دس شه هیج جاره بن نی‌یه، دیگه تلمار گردن زنگ ونگ نیمو. مردم میون باب جان رسوایی سرهاییته بیه.هنتا گگه‌ نماشون گوبنه میون اتا كتینگ سر راداری كنده كه… اسا چه فرق كانده باب جان مال بدزده یا تجن او سرهاكنه؟ خام‌بوم نوسه هوش بویین؟! یعنی نوسه شمه حواس دوّه ؟ … شه دومبه مه گپم شمسه دوا نوونه . دومبه. شه دس بنویشت آخرا هم مه حال و روز بپرسی. ونه بووم مه نخاره دل ته وسه كهوئه. نماشون كه وونه عوض دیسكو بوردن و … ته یاد په شومبه. اتا دیم دار و خال داره ، سایه نیشرمه، همون تی افتاو مار شونه ،‌ته ره ویمبه لشت و جوله ته دس، گوبنه میون، اتا كتینگ‌سر مه دیم به دیم نیشتی. نیشتی مال،چرا جا دگرده. منم ته وسه كتولی سر دمبه . درس اون مه‌سّم واری. اون مه‌سّم من دییمه، ته دیی. هرچی شال و ورگ و باب‌جان‌وسه كتولی ره سر دمبه بدون بووشن هنتا درمه … انده خوندمبه ته چش اسری سر شونه . شه برمه هاكرده چش ره پاك كامبه نماشون گدر.