در هفته گذشته دعوت نشدن خبرنگاران مازندراني و آمدن چند خبرنگار از تهران براي پوشش خبري مراسم افتتاحيه طرح هاي توسعه اي بندر نوشهر خبرساز شد.در همين راستا نامه اعتراضي جمعي از خبرنگران غرب مازندران از طريق ايميل به دست ما رسيد که در پي مي آيد.

آقای استاندار، آقای مدیر کل بنادر، آقای نماینده مجلس و... هر که دلش خواست بخواند!
سلام
نمی دانیم این قصه تکراری را چگونه آغاز کنیم؟ خودمان هم دیگر تمایل به نوشتن نداشتیم اما هرچه کردیم نه برای خود که برای دغدغه های مان نتوانستیم مهر خاموشی برگزینیم.

اینکه نوشتیم آقای استاندار، مدیر کل بنادر و نماینده مجلس و... یا هرکه دلش خواست بخواند، تنها به این جهت است که بارها خواندند اما چاره ای اندیشیده نشد.

هنوز چند روزی از افتتاح طرح های توسعه ای در بندر نوشهر نمی گذرد، اما یادآوری اینکه 20 خبرنگار همراه مدیرعامل سازمان بنادر و دریانوردی از تهران برای پوشش خبری این مراسم آمده بودند عذاب آور است.

بگذارید دیگر صریح صحبت کنیم. قصه همین است... همان قصه تکراری بی احترامی به خبرنگاران استانی...
در همین چند کلمه به ظاهر کم دنیایی از واژگان نهفته است، بی اعتمادی، بی احترامی به شخصیت حرفه ای، کلی نگری افراطی و... از سوی مدیران ارشد استانی که حتی توان ایستادگی بر ادعاهای شان را ندارند.

شاید نباید خطاب مان به استاندار باشد، اما حرکتی که استاندار مازندران در یکی دو ماه گذشته در خصوص حضور خبرنگاران شرق و مرکز نشین در برنامه های غرب استان کرده بود و با نامه ای کاملا رسمی تمامی مدیران کل را ملزم کرد به هیچ عنوان در نشست ها و مراسم غرب مازندران به همراه خود خبرنگاری را نیاورند این نوید به ما داده شده بود که لااقل یکی به شخصیت حرفه ای مان احترام گذاشته است و درد سالهای ما را فهمیده!

اما وقتی در کمال ناباوری شنیدیم که برای افتتاح طرح توسعه بندر نوشهر 20 خبرنگار از تهران آمده اند و این خبر در بین همکاران پیچیده شد، آب سردی بر تمامی اندیشه های مان ریخته شد، آن هم برای کجا... بندر نوشهر... بندری که سالهاست همین خبرنگاران تا توانسته اند از لزوم توسعه آن گفته اند و در هر محفلی که مدیران ارشد استانی و کشوری را می دیدند دلسوزانه پیگیر برنامه هایش بوده اند.

 بندری که به یکی از دغدغه های اصلی خبرنگاران فعال نوشهری درآمده بود و با جدیت تمام مراحل توسعه ان را پیگیر بودند.... آری به همین راحتی یادشان رفت که همین خبرنگاران بودند که در زیر باران ، در روزهای داغ تابستان، در روزهایی که هیچ یک از همکاران پایتخت نشین مان قادر به درک آن نیستند مشتاقانه برای پوشش اخبار و پیگیری مصوبات مربوط به آن طول و عرض بلند بالای بندر را می دویدند و هیچ گله و شکایتی حتی از نبود ماشین مخصوصی که آنها را حمل کند نداشتند.

چرا فکر کردید  نامه ای که برای تان نوشتیم و از این موضوع گلایه کردیم به خاطر تراول 50 هزار تومانی بود که در پاکت به آن خبرنگاران بهتر از ما دادید؟ !! نه جناب آقایان! نه...

اگر ما برای پاداش نقدی گله مند بودیم یا اصلا به دنبال مطرح کردن بحث مادی بودیم خیلی راحت و بدون دغدغه به دو برنامه همزمانی که مربوط به تربیت بدنی و آموزش و پرورش می شد و استاندار محترم نیز حضور داشت و رپرتاژهای 100 هزار و بیشتر تومانی هم داده شد می رفتیم اما رسالت اطلاع رسانی مان حکم کرد در جلسه نشست با رسانه های گروهی مدیر کل بندر باشیم و از آن به قول خودمان رپرتاژ آماده بگذریم،البته درست است که همان جا چند مورد بی احترامی نیز دیدیم!

جناب آقای سیدپور ! ما به شخصیت شما که یکی از مدیران پاسخگو و در دسترس هستید احترام می گذاریم و از همکاری مدیریت و کارشناسان روابط عمومی این اداره کل هم سپاسگزاریم اما این رسمش نبود...

این رسمش نبود که جلسه مطبوعاتی ساعت 15 به دلیل دیر کرد خبرنگاران تهرانی به دلیل تناول ناهار و استراحت بعد از آن یک ساعت به تاخیر بیفتد و ما منتظر باشیم و آنها ....

خبرنگارانی که از صبح برای پوشش اخبار شهرستان که در تب و تاب بودند و بیش از 90 درصد آنها حتی ناهار نخورده بودند...

آقایان! هیچ می دانستید همکاران مان در دیگر شهرستانها بر ما خرده گرفتند که چرا جلسه را ترک نکردید و... آنها نمی دانند که با تمام این بی حرمتی هایی که دیدیم وقتی مدیر کل محترم خود شخصا آمد و از ما خواست در این جلسه حاضر باشیم نتوانستیم نه بگوییم.

 نه برای خودمان، بلکه به خاطر روزهایی که برای همین بندر تلاش کرده بودیم...روزهایی که همین مدیر کل نوید آن را داده بود... نتوانستیم نمانیم... حال مادری را داشتیم که موفقیت فرزندش را  انتظار می کشید و می خواستیم ببینیم بندر نوشهر، همان بندر قدیمی،  توسعه یافته است...

ماندیم و بی حرمتی را به جان خریدیم. ماندیم و حتی میز جلسه آماده شده ای که به گونه ای ترتیب داده شده بود از ما بهتران پشت آن بنشیند به هم زدیم و خود گرداگرد مدیر کل و مدیر عامل محترم سازمان بنادر نشستیم...

شاید در نظر دیگر همکاران مان در آن جلسه باید از این بی حرمتی ها می گفتیم اما نگفتیم... نگفتیم چون معتقدیم ما از یک خانواده ایم و مشکلات مان باید در خانواده مرتفع شود، اینکه در کنار غریبه ها از مشکلات مان بگوییم چیزی جز پوزخندی که از سر تمسخر حواله مان خواهند کرد نصیب مان نخواهد شد.

نمی دانیم چرا؟ هنوز هم نتوانستیم بهفمیم چرا؟ نه اینکه قدرت درکش را نداشته باشیم که بحمدالله خداوند این قدرت را به وفور به همه ما داده است، بلکه پاسخ های بی منطقی که گرفتیم قدرت درک مان را بازی گرفته است!

آقای نماینده محترم! شما دیگر چرا؟ شما که خود پشتیبان مان بودی! اینکه گفته شد این پروژه پروژه ای ملی است آیا برای توجیه این کار کافی است؟

حتما منظورتان این بوده پروژه ملی خبرنگار حرفه ای می خواهد و حتما خواستید بگویید ما حرفه ای نیستیم! ما که این را شنیدیم !!

اصلا حق با شما، ما حرفه ای نیستیم ولی آیا می شود یک خبر از آن 20 نفری که همراه مدیر عامل محترم سازمان بنادر آمدند تا ساعت نگارش این نامه روز 17 اردیبهشت ساعت 5 و 50 دقیقه بامداد(یعنی حدود 40 ساعت از زمان ارسال خبر می گذرد) روی خروجی های خبرگزاری ها نشان مان دهید؟

 نه زحمت نکشید، اگر هم چیزی در این باره دیدید بدانید کار همین خبرنگاران نوشهری است، نه آنانی که از دو روز قبل آمدند، با سلام و صلوات به مجتمع رفاهی سازمان بنادر در کلارآباد رفتند، گردشهای تفریحی شان برقرار بود و در ساعت نشست مطبوعاتی به خندیدن و تناول میوه پرداختند و حتی در سالن همایش نیز حضور نداشتند و در کنار اسکله های بندر به گشت و گذار پرداختند!

اگر هم تاکنون خبری در خبرگزاری ها درج شده باشد همین خبرنگاران غیر حرفه ای ناهار نخورده نوشهر فرستادند نه از ما بهتران!

اینکه می گوییم ناهار نه اینکه به خاطر غذایش باشد نه، که این موضوع را مسئولان روابط عمومی گفته بودند که برای مان تدارک ناهار را در رستوران بندر دیده بودید، لطفا برداشت غلط نکنید، منظورمان این بود که خبرنگاران بی ادعا و توقعی که در سختی ها کنارتان بودند در روز های خوش نیز سهمی دارند.

اینکه خوشی هایتان را نیز با ما قسمت کنید، بگذارید ما هم بدون تنش عصبی این روز را جشن بگیریم و سر در آسمان ها بسائیم که طرح توسعه بندر نوشهرمان تمام شد و مورد افتتاح قرار گرفت!

آقایان! اگر شما از شخصیت حرفه ای خبرنگاران شهرستان و استان خود حمایت نکنید همین می شود که مدیر عامل سازمان بنادر وقتی از تهران می آید یک اتوبوس خبرنگار هم با خودش می آورد، اما همین شما آقای مدیر کل بنادر مازندران، با آنکه از فعالیت های ما در این حوزه با خبرید و با اینکه می دانید که خبرنگاران نوشهر از فعال ترین خبرنگاران استان هستند، آیا شد تا کنون زمانی که برای بازدید یا افتتاح طرحی در همین استان، بندر فریدون کنار یا امیرآباد بروید آنها را با خود ببرید؟ نه ، ما هم توقع نداریم که همکاران مان در آن شهرها را ندید بگیرید اما چرا شما به راحتی این اجازه را حتی به مدیران ارشد خود در کشور می دهید که به ما بی حرمتی کنند؟

 حتی اگر کاری کرده بودند و خبری را زودتر مخابره می کردند یا تکانی به خود می دادند این قدر دلمان نمی سوخت! دردمان از این است که هنوز یک خبر از نوشهر ندیدیم و هنوز با خود می پرسیم برای چه آمده بودند!؟

جناب آقایان ، مدیران محترم استانی و نماینده محترم مردم نوشهر و چالوس در مجلس شورای اسلامی، مطالبی که بعد از این می آید را خود بهتر می دانید و جالب است که در بسیاری از نشست ها از آن یاد می کنید و آن اینکه:

شهرستانهای نوشهر و چالوس ( از آنجائی که این دو شهرستان نزدیکی زیاد کاری و حوزه های مشترک در بسیاری از بخش ها و خبرنگاران مشترک دارند با هم به تحلیل می پردازیم) اگر نگوییم بی نظیر از کم نظیرترین شهرستانهایی است که خبرنگاران فعالی در حوزه اطلاع رسانی در استان و حتی کشور دارند.

استقرار دفاتر مرکزی 5 نشریه استانی، استقرار دفاتر نمایندگی خبرگزاری های فارس و ایرنای غرب مازندران، نمایندگان فعال خبرگزاری های ایسنا و مهر، نمایندگان فعال روزنامه های سراسری و دیگر خبرنگاران فعالی که در این عرصه حضور دارند، این دو شهرستان را به عنوان یکی از پرخبرترین شهرستانهای کشور تبدیل کرده است و گواه این ادعا اخبار منتشر شده ای است که روزانه بر خروجی خبرگزاری ها و جراید  دیده می شود.

از حدود 40 خبرنگار فعال این حوزه بیش از 20 خبرنگار تعامل و ارتباط مستمری با اداره کل بنادر و دریانوردی استان مازندران مستقر در بندر نوشهر دارند و اخبار منتشر شده آنان در این بخش شاهدی بر ادعای سخنان ما است.

بی شک اگر این موضوع به نحو شایسته مورد رسیدگی قرار نگیرد این خبرنگاران خود را محق می دانند این گلایه ها را به مراجع ذی صلاح برسانند و آن وقت است که شاید خیلی دیر شده باشد!

ما تاکنون قلم هایمان در جهت رشد و آبادانی منطقه تحت پوشش مان بوده است، از آنجائی که رشد و توسعه اطلاع رسانی و بسط فرهنگ آن از ابزارهای رسیدن به توسعه در بخشهای مختلف است ، این بار قلم مان را برای گرفتن حق و حقوق حرفه ای خود گرداندیم و اگر جواب در خور شان حرفه مان نگیریم این قلم از حرکت باز نمی ایستد.

این نامه در اختیار خبرگزاری ها و سایت ها و پایگاه های خبری استان مازندران قرار داده می شود  و منتظر پاسخ های رسمی از سوی مراجع و مخاطبان نامه در همین سایت ها هستیم.

جمعی از خبرنگاران فعال شهرستان نوشهر
(در صورت نیاز نام و آدرس خبرنگاران در اختیار قرار داده می شود)