جنتلمن ها آدم های نجيبي وشريفي هستند یا حداقل سعی می كنند مثل آدم های شریف رفتار كنند.آن ها اغلب لبخند می زنند، كسی را آزار نمی دهند، در را برای خانم ها باز می كنند و خلاصه اینكه مثل آدم حسابی ها رفتار می كنند.

"اخلاق" را جایی ننوشته اند، قانونی هم در مجلس به تصویب نرسیده كه مثلاً بگوید:"اول خانم ها و بعد آقایان!" اما جنتلمن ها رفتار اجتماعی را خوب می دانند و سعی می كنند منافع و حقوق دیگران را زیر پا نگذارند.

آدم های دیگری هم در اجتماع هستند كه مثل جنتلمن ها «اخلاق» را رعایت نمی كنند. مثلاً زباله خود را می گذارند توی پیاده روی خانه بغلی! وقتی موبایل كسی زنگ می زند كله را دراز می كنند كه ببینند شماره چه كسی افتاده است! به قول شان وفا نمی كنند و رازهای این و آن را مثل نقل و نبات پخش می كنند!

حالا فرض كنید همین آدم های بی اخلاق بشوند خبرنگار!خبرنگاراني که جنتلمن نيستند.آن وقت احتمالاً کارهايي مي کنند که در شان خبرنگاران نيست؛مثلا" مي روند آويزان اين مدير و فلان رييس و بهمان آدم مي شوند که رپرتاژ بدهيد،سفارشم را پيش رييس فلان بانک بکنيد،لپ تاب بدهيد يا مثلا" ما را هم همراه خودتان به مسافرت ببريد! (اگر خارج باشد بهتر است،اگر هم نشد براي شروع برويم مشهد!)

شرافت حرفه ای به روزنامه نگار اجازه نمی دهد به هیچ نحوی از انحا بپذیرد که برخلاف رفاه عمومی به ارتقای منافع خصوصی بپردازد و از مديران وکاربدستان تقاضاهاي شخصي مثل مسافرت داخلي وخارجي را طلب کند.

اخلاق بیان کننده ي درستی و نادرستی رفتار وخوبی یا بدی منش فرد است و اخلاق خبرنگاری بخش جدایی ناپزیر اصول خبرنگاری است.به همان اندازه که رعایت اصول قانون رسانه ها ضروری می باشد، لازم است که اصول اخلاقی خبرنگاری وادب رسانه اي نیز مورد توجه قرار گیرد.

بارها در جلسات مختلف پرسش و پاسخ با مسئولان،به ويژه شخص استاندار(هر استانداري که باشد)مشاهده شده که برخي خبرنگاران شروع به سهم خواهي و پيگيري منافع شخصي و گروهي مي کنند که تازه ترين آن تقاضاهاي پي در پي از شخص اول استان براي فرستادن خبرنگاران به سفرهاي داخلي وخارجي است.

نگارنده با سفرهاي کاري،براي پوشش خبرهاي جلسات وديدارهاي مديران،مخالفتي ندارد،اما بايد دانست مدير دستگاه اگر تشخيص بدهد خبرنگار/خبرنگاراني را با خود همراه مي کند و لازم نيست برخي خبرنگارها مرتب يادآوري کنند که پس ما چي؟!ما را هم با خودتان به سفر ببريد!

اصلا" نمي پرسم که چند درصد از خبرنگاران غير جنتلمن و طالب سفرهاي خارجي وداخلي زبان خارجه مي دانند،با فن آوري اطلاعات وارتباطات واينترنت آشنا هستند و خبرنويسي وخبرنگاري مدرن را مي داننديا نه؟ که مثلا"در سفرهاي خارجي بتوانند به خوبي انجام وظيفه کنند!؟

خبرنگاري که تمام عشقش سفر بدون هزينه همراه فلان مدير است و در اين راه حاضر به انجام هرنوع کرنش يا اعتراض و يا خواهشي است،چطور مي تواند آن مدير را در بوته نقد قرار دهد،حرف مردم را بزند و آينه ي اجتماع باشد؟!و اصلا" آيا مهم ترين معضل ومشکل استان مسافرت خبرنگاران است که برخي مدام اين تقاضا را پيش مي کشند؟! مگر استانداري يا هر دستگاه ديگر موظف است خبرنگارها را به سفر ببرد؟

بهتر است کمي جنتلمن باشيم.آري...خبرنگار جنتلمن وقتی می خواهد از منزل خارج بشود دقت می كند كه:شمّ خبری اش را حفظ کند، در مسیر خبر باشد، پیوسته با مردم ارتباط داشته باشد و خواسته ها و دیدگاه های آنها را در گزارش های خود بازتاب دهد، در مورد اجتماع و حفظ مصالح و منافع مردم متعهد باشد،سرعت عمل داشته باشد و خلاق و به گزین باشد.

خبرنگارهاي جنتلمن آدم های شریفی هستند یا حداقل سعی می كنند مثل آدم های شریف رفتار كنند، دروغ نمی گویند،سرقت ادبي(اعم از سوژه دزدي يا خبردزدي) نمي کنند و منبع مطالب شان را ذکر مي کنند، از صحت اطلاعاتی كه منتشر می كنند مطمئن هستند، اشتباه خود را تصحیح می كنند و اجازه نمی دهند كه منافع شخصی در كارشان تاثیر بگذارد و خلاصه اینكه هر جا باید بین منافع خودشان و مردم تصمیم بگیرند، می گویند:"اول شما بفرمايید!"

رابرت مک آيور-نظريه پرداز اسکاتلندي-در جايي گفته:"فرهنگ ما آن چيزي است که خود هستيم وتمدن آن چيزي است که داريم."

و گوستاو لوبون فرانسوي هم گفته:"فهميدن هميشه بهتر از آموختن است."بيشتر بفهميم.