دعوا بر سر بانی برگزاری مراسم روز خبرنگار است.مراسمی که می رفت در خور شان و مقام خبرنگار انجام شود.اما...

 نیاز دعوتنامه نفرستاده بود ، خانه مطبوعات از او تقاضای تقبل هزینه های این روز را کرده بود و البته نیاز به پاس زحمات خبرنگاران قبول زحمت کرده و قرار بود اصحاب رسانه را به دانشگاه تحت مدیریت خود دعوت کند.

یکی آمد و سنگی انداخت، نه جلوی پای نیاز بلکه در مقابل خبرنگاران!همان که در مقام خبرنگاری به مدیریت رسید و سپس چه جفاها که در حق اهالی قلم نکرد.

 کاش او در جلساتی که هادی ابراهیمی در زمان تصدی مدیرکلی ارشاد با گروه های شعر ، موسیقی ، تئاتر و ... داشت حضور می یافت تا ببیند چه دل پر دردی را نه فقط بر اصحاب رسانه، بر پیکره ی فرهنگ و هنر برجاي گذاشته ؛ شکوه ها و دلگویه هایی که هادی ابراهیمی تنها سر تاسف تکان می داد و دیگر هیچ! ابراهیمی هیچ نمی گفت، چون می دانست که حق با همین دل های شکسته است.

 سال گذشته مراسم روز خبرنگار در سالن آمفی تئاتر دانشگاه امام محمد باقر (ع) برگزار شد؛ سالنی با صندلی های فایبرگلاس آبی که چند پنکه سقفی سیستم خنک کننده را بر عهده داشتند.

 خبرنگاران از شرق و غرب استان حضور داشتند تا ببینند مسئولان چه گلی بر سر آنها خواهند زد! بماند که گل تبدیل به فلاسک شد!

ناهار آن روز هم همان غذای دانشجویی بود و رییس خانه مطبوعات آن روز اعلام کرد هدیه خبرنگاران در قالب بسته های فرهنگی به دفتر نشریات و خبرگزاری ها ارسال خواهد شد.

دو هفته گذشت.هدیه ها رسیدند . یک تقدیرنامه بدون امضا و شماره و قاب ؛ 10 هزار تومان وجه رایج مملکت و یک کارت زرد که خبرنگاران فکر می کردند می توان اقلام ذکر شده در کارت را رایگان تحویل گرفت!

 برنج خارجی ، مرغ یخ زده ، گوشت یخ زده و روغن جامد مواردی بود که در کارت بود و باید از فروشگاهی می خریدی!

عده ای از خبرنگاران غرب استان اين مسافت طولاني را طی کرده بودند تا این اجناس را تهیه کنند. بالاخره کاچی بهتر از هیچی!

 خبرنگاران که از این حاتم بخشی خانه مطبوعات خوشحال شده بودند به سمت فروشگاه ذکر شده در کارت زرد رفتند ، اجناس را در سبد گذاشتند اما صاحب فروشگاه طلب پول کرد و اجناس دوباره به قفسه ها بازگردانده شد.

يکي گفت: بعضی از ادارات مبالغی را در اختیار خانه مطبوعات قرار داده بودند تا از این طریق همه خبرنگاران از هدایا بهره مند شوند!

اما نیاز بي نیاز از تبلیغ است و مطمئنا با همکاری رییس روابط عمومی دانشگاه آزاد واحد ساری- که فردی رسانه ای و قوی در این امور است- به درخواست خانه مطبوعات گردن نهاد و گیوتین کند مدير کل اسبق ارشاد می خواست نیاز را بیازارد.

نیاز بی نیاز از ترفندهای سیاسی برای جلب توجه است، چراکه همواره در مرکز توجهات بوده است.

 نیاز بی نیاز از تریبون روز خبرنگار است چراکه هر زمان اراده کرده و مصاحبه مطبوعاتی برگزار کند ، خیل خبرنگاران را درکنار خود خواهد دید.

 آقای نیاز ،آقاي  امام زاده را با شما کاری نبود، بلکه وی با خود عهد کرده تا نگذارد آب خوش از گلوی خبرنگاران پایین برود.

 بهتر است خانه مطبوعات هرچه سریعتر قبله خود را مشخص کند تا هر لحظه در سجود بتی نباشد.

ايميل نويسنده:(falahi.dargahlo@gmail.com)