فردا روز خبرنگار است.فردا روز حرفه ی مقدسی است. حرفه ی که به ارتقای آگاهی مردم منجر می شود. و این آگاهی است که خواست ها و تمنیات اعضای جامعه را شکل می دهد.

 نظام های کارآمد ، کارآمدی خویش را مرهون و مدیون خبرنگاران آگاه و جسور و منتقد هستند. در واقع برای آنها یی که علاقه مند به این حرفه هستند شیرین ترین مشغله به شمار می رود ، اما متأسفانه تاکنون در جامعه و بیشتر در بین مسئولان ما جایگاه مشخصی برای این قشر در نظر گرفته نشده است و بعضی وقت ها آن هم بیشتر از سوی سیاستمداران و مدیران مورد بی مهری و تعرض قرار گرفته اند.

 به طور مثال ،دوندگی ، سماجت و تلاش خبرنگاران جهت آگاهی از مسائل مختلف سیاستمداران از یک طرف و تنظیم حرفه ای خبر و عواقب چاپ و انتشار آن از طرفی ، باعث بروز مشکلاتی برای ایشان می شود که جبران آن سخت و گاهی غیر ممکن خواهد بود.

هر چند خبرنگاران حرفه ای و متعهد ، بدون در نظر گرفتن منافع مادی و شخصی و نیز با عشق به این حرفه ، به دنبال تهیه خبر و گزارش می گردند و با چاپ مطالب در روزنامه یا رسانه های دیگر خستگی کار را از تن بیرون کرده و نیروی دیگری جهت چاپ گزارش بعدی می یابند، گاهی در این راه دچار سردرگمی می شوند، به طوری که بعد از چاپ خبر یا گزارش عده ای که منافع مالی و یا موقعیت خویش را در معرض خطر می بینند با دستپاچگی درصدد جست و جوی منابع خبر برآمده و با شکایت از خبرنگار مورد نظر مدتی ذهن آنها را مشغول موضوع می کنند.

 از طرفی مردم به جهت ذی حق بودن در آگاهی از مسائل ، این گونه گزارش ها را تعقیب کرده و از مطبوعات،رسانه ها و خبرنگاران به عنوان نماینده افکار عمومی توقع اطلاع رسانی دارند، در اینجاست که خبرنگاران در بین دو راهی قرار می گیرند.

 نوشتن و همه سختیها و فشارهای اهرم های قدرت را تحمل کردن و یا سکوت کردن و مورد نفرت مردم قرار گرفتن که به نظر می رسد راه اول با وجود همه مشکلات و موانع پیش رو، برای آنان که از این حرفه کیسه ای ندوخته باشند شریفتر و ارزنده تر است.

بدون شک رسانه ها می توانند آیینه تمام نمای زندگی بشر باشند، به طوری که هنگامی که مقاله و یا مطلب طنزی بدون غرض و با هدف اصلاح جامعه در آن چاپ می شود گاهی با مطالعه آن به نوعی خصوصیات اخلاقی خود را در بخشهای مختلف آن می یابند.

متأسفانه بعضی از مسئولان هنوز به این باور نرسیده اند که خبرنگاران رسانه ها به عنوان نمایندگان افکار عمومی وظیفه دارند که از اتفاقات مهم ادارات و نهادها اطلاع یافته ، سوال و پیگیری کنند.

 افسوس که تعدادی از همین مسئولان به خبرنگاران به چشم روابط عمومی اداره تابعه خویش می نگرند و انتظار دارند تنظیم اخبار به میل آنان صورت پذیرد که به نظر می رسد این توقع را بعضی از روزنامه نگارنماها که تعداد آنها بسیار اندک است ، با اهداف منفعت طلبی برایشان ایجاد کرده اند و باز هم صد افسوس که کسی از رنج های پنهان خبرنگاران متعهد و دلسوز آگاه نیست. 

 آنها رنج های فراوانی دارند ، رنج محرومیت مردم ، رنج رکود توسعه نسبت به شهرهای دیگر ، رنج بیکاری و اعتیاد جوانان ، رنج بی عدالتی و تبعیض و ... آری همه خبرنگاران متعهد رنج دارند ، چون هیچگاه حاضر نشده اند قلم را با منافع مادی و دنیوی و اهداف نامشروع جناح ها آلوده کرده و یا به واسطه آن عقده گشایی کنند.

سخن آخر اینکه همه خبرنگاران دلسوز و متعهد رنج دردهای مردم را دارند ، و به جز اندیشه ، قلم و کاغذ چیز دیگری ندارند که کسی بخواهد ایشان را از آن محروم کنند. و این روز ارزشمند را به همه خبرنگاران ، روزنامه نگاران ، نویسندگان و اصحاب قلم و فرهنگ تبریک می گویم.

ايميل نويسنده:(kalej_ir@yahoo.com)