مازندنومه:احمدنادعليان در سال 1342، در سنگسر متولد شد. وی فعالیتهای هنریش را از سال 1356، زمانی که 14 سال داشت، آغاز کرد. کارهای اولیه او در مدرسه، اغلب طراحی های طنز آمیز بودند.

نادعليان در سال 1367 از دانشكده هنر هاي زيباي دانشگاه تهران، در رشته نقاشي فارغ التحصيل شد. وی در سالهاي 1370-1369 در موزه ها و مراكز فرهنگي فرانسه مشغول مطالعه تاريخ هنر ايران و جهان بود.
سپس به انگلستان رفت و در سال 1375، مدرك دكتراي فلسفه هنر (Ph.D) در زمينه تخصصي نقاشي و تزئينات ديواري را از دانشگاه مركزي انگلستان (UCE) اخذ نمود.وی در بين سالهاي 1363 تا 1368 به تمامي نقاط ايران سفر كرد.

حاصل اين سفرها، چند هزار طراحي بود كه دو مجموعه آن در دوران دانشجوئي او به چاپ رسيدند.
تهيه هزاران اسلايد، كه در حال حاضر براي تدريس دروس مختلف نظري در دانشگاه ها مورد استفاده قرار می گیرند، از دیگر نتایج این سفرها به شمار وی رود.

نادعلیان در بین سالهای 1370 تا 1375 در انگلستان زندگی می کرد و در سالهای 1376 تاکنون، سفرهای متعددی به فرانسه، ايتاليا، آلمان، اسپانيا، امریکا، فنلاند، ازبکستان، لبنان، بنگلادش، قطر و ... داشته است.

نادعلیان تاکنون در زمينه هاي بسيار متنوعي فعاليت داشته است. در گذشته بيشتر طراحي، نقاشي، كاريكاتور و عكاسي ميكرد، اما در سالهاي اخير، بيشتر در زمينه حجاري، چيدمان، هنر محيطي، كارهاي چند رسانه اي و اينترنتي فعاليت داشته است.كارهاي او الهام گرفته از اساطير باستان و موضوعات نمادين هستند كه با تفسير و شيوه جديدي ارائه شده اند.يادداشت زير در واقع اعتراضيه اي است از اين هنرمند معروف که يکي از داوران جشنواره مجسمه هاي شني بود.متن يادداشت برگرفته از گفت وگوي استاد با isna است.

-------------------------------

من از سوي انجمن هنرهاي تجسمي مازندران دعوت شدم تا به عنوان داور در ششمين دوره جشنواره مجسمه هاي شني حضور پيدا كنم.البته انتخاب داوران يك جشنواره سه روز قبل از شروع، خيلي عجيب به نظر مي‌رسيد، با اين وجود تنها دلخوشي ما ملاقات هنرمندان بومي و مشاهده زحمت هنرمندان ميهمان بود.

 از نکات قابل توجه در سطح شهر، تبليغات خوب و گسترده‌اي بود که نشان مي‌داد جشنواره مجسمه‌هاي شني در حال برگزاري است. البته جشنواره به صورت بين‌المللي معرفي شده بود،در حالي كه با حضور در محل جشنواره متوجه شديم که هيچ هنرمند بين‌المللي در آنجا وجود ندارد.

در طول داوري مسئولان اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي تاکيد داشتند که هيأت داوران بيانيه بدهد و خودمان آن را بخوانيم.جشنواره هم پر حاشيه و دشواري‌هاي آن ناشي از شتابزدگي آن بود.آثار بخش ويژه هم ضعيف ارائه شدند.

 بيانيه‌اي تنظيم شد.بنده و آقاي کورش گلناري و سرکار خانم پري‌نژاد موافق محتواي آن بوديم. در آن قبل از هرچيز از عوامل موثري که منجر به اين اتفاق شده بود قدرداني كرديم و در عين حال تلاش كرديم تا به نواقص جشنواره هم اشاره كنيم تا در آينده کمتر شاهد چنين وضعيتي باشيم.

در زمان اختتاميه ما حضور نداشتيم، اما متوجه شديم مسئولان اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي مازندران اين بخش از بيانيه را حذف کرده‌اند. شايد آنها مي‌خواهند در حضور وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي همه چيز خوب جلوه نمايد،در حالي كه واقعيت اين گونه نبود.

 ما تاكيد كرده بوديم كه نبود و يا فعال نبودن يک دبيرخانه دائمي در طول سال و شتابزدگي در برگزاري برنامه و عدم سير منطقي موجب اختلال در فرايند انتخاب و داوري شده است و تاکيد داريم تا در يک زمان بندي مناسب به اين امر اقدام شود.

در بخش ديگري ذكر شده بود كه روند مديريت کنوني جشنواره حتي شايسته ميهمانان ملي نيست و بهتر است تلاش نمايند با به کارگيري جامعه هنري چه در سطح ملي و چه در سطح استاني ، نه تنها در نام و عنوان بلکه در بستري قابل فبول ميزبان واقعي هنرمندان بين‌المللي باشند.

 هيات داوران در بخش ديگري از بيانيه تاكيد كرده بود كه مسولان برگزار كننده تاکيد دارند که اگر اثري هنر تلقي گردد چيزي جز تعالي يک معناي متعالي نيست. از خصوصيات هنر و هنرمند آزاد انديشي است و پيشنهاد مي‌شود که اجازه دهند تجلي معاني به واسطه و به انتخاب خود هنرمند انتخاب گردد. چنانچه طرح مضامين متعالي مورد استقبال قرار نگيرد ممکن است اين استنتاج حاصل شود که معناي مورد نظر فاقد ارزش است. در حالي که تجربه نشان داده است که هنر چيزي جز تجلي تعالي تجربه‌هاي معنوي نيست.

با توجه به نحوه مديريت و رفتار با ميهمانان خدا را شکر مي‌کنم که همه بومي بودند و هيچ هنرمند بين‌المللي را نديديم.به هر حال اگر معيارها در حريم ديوار کوتاه جامعه هنري اين باشد بهتر است موضوع بين‌المللي شدن جشنواره را فراموش كنيم،زيرا دشوار است در حين کار سخت در يک هواي گرم شرجي چانه زني کنيم.

 بخش ويژه جشنواره که بر موضوع عفاف تاکيد داشت به تناسب بخش آزاد تعداد شرکت‌کننده کمي داشت و خيلي دشوار بود از ميان پنج و يا شش نفر سه اثر را انتخاب کرد. به همين جهت نظر داوران بر اين بود که در اين بخش هيچ اثري نمي‌تواند رتبه اول را از آن خود کند. پس از بازگشت به تهران شنيديم که بستني ميهن به يک اثر در بخش عفاف جايزه داده است! حامي شدن بستي ميهن قابل تقدير است. اما اگر بستني ميهن اين صلاحيت را دارد که اثر انتخاب کند بهتر است برگزاري جشنواره را نيز به بستني ميهن واگذار كنيم.