همه مردم علي رغم تعلق به جريان هاي مختلف سياسي خواهان توسعه و اعتلاي کشور هستند و نقطه افتراق آنها متفاوت بودن روش ها و سليقه هاي راه هاي پيشرفت کشور مي باشد.

دولت يا جريان حاکم براي توسعه کشور علاوه بر نيروهاي همسو به منتقدان و حتي مخالفان خود نياز دارد، چرا که منتقد فارغ از وابستگي به جريان حاکم ديدگاه هاي خود را بيان مي کند .

نگاه سياسي مانع بزرگ دولت و مديرانش براي شنيدن نظرات دلسوزانه کارشناسان است . متاسفانه امروز دولت حرف و سخن کسي را مي شنود که از لحاظ سياسي به او تعلق داشته باشد .

 در مقاله اي به بهانه اي تجليل از منتقدان گفتم که تکريم منتقدان کاربست نظرات اصلاحي آنان است بدين معني که دستگاه هاي اجرايي به کمک رسانه ها جلسات آسيب شناسي ، گفتگو و نقد سياست ها، برنامه ها و اقدامات خودشان را برقرار کنند و از منتقدان و صاحب نظران بخواهند که عملکرد سازمان متبوع شان را به دقت رصد نمايند.

 رصد دور از هياهو و کار شناسي سياست ها و برنامه ها کمک به دولت در اجراي خدمات است. دولت بايد راه مشارکت صاحب نظران را در تصميم سازي ها هموار سازد و منتقد را به عنوان مشاور عزيز بشمارد.

متاسفانه فضاي همدلانه اي بين دولت و منتقدان وجود ندارد و دولت منتقدان خود را مزاحم و بعضا برانداز مي بيند.

دولت بايد بدون هرگونه سوگيري به فضاي نقد و گفتگو کمک نمايد و به منتقد مجال گفتن و نوشتن بدهد.

 گفتن يک طرفه کافي نيست بلکه بايد مجال شنيدن نيز فراهم شود اينکه هرکسي راه خودش برود عين بي اعتمادي است .

 هفته دولت فرصتي است تا در کنار ارائه گزارش هاي يک طرفه از سوي ادارات تالار گفتگو و ارزيابي عملکرد دولت برپا شود و برنامه هاي دولت نقد و تحليل شود .

دولت به حکم قانون تکاليف و تعهداتي دارد و مطابق آن منابع، امکانات، تشکلات و زمان در اختيار دارد. درخواست منتقدان اين است که بپرسند آيا دولت به تکاليف قانوني خود عمل نموده است ؟ آيا توانسته شاخص هاي توسعه را به سمت بالا هدايت نمايد؟ آيا از منابع يا فرصت ها به نحو مطلوب استفاده کرده است. چه موانعي پيش روي دولت در عدم تحقق برخي برنامه ها بوده است؟ آيا فعاليت هاي رفاهي دولت رضايت و آسايش شهروندان را به دنبال داشته ؟

نارضايتي ارباب رجوع ، و وجودبيکاري، تورم، دغدغه هاي بهداشتي، آموزشي، مسکن، مشکلات فرهنگي و اجتماعي، اعتياد سوالات منتقدان است که در تالار گفتگو با سخن مستدل و منطقي براي آنها بايد جواب پيدا کرد.

مخلص کلام اينکه اگر اين فضا فراهم نشود تلاش هاي دولت به چشم نمي آيد و فاصله و بي اعتمادي بين ملت و دولت عميق تر مي شود.

 فقدان استراتژي هدفمند ارتباطي بين ملت و دولت نبود طرحي مشخص براي اطلاع رساني، فراهم نبودن زمينه گفتگو بين دولت و منتقدان، ناکارامد بود ن سيستم اطلاع رساني، همه و همه مانع از بيان خدمات دولت به مردم است يا مانع از ارزيابي درست وعادلانه خدمات دولت است.

 علي رغم تشکيل شوراها، کميته ها و صدور احکام .متعدد برنامه يا سندي دال بر ترسيم نظام ارتباطي دولت و ملت نمي بينيم.

 هرچند که به مناسبتي حرکتي ناقص صورت مي گيرد و پس از مدت کوتاهي به امان خدا سپرده مي شود.

اين نوشتار متوجه شوراي اطلاع رساني استان است تا پاسخي مدون و مشخص به طرح مباحث پيش گفته ارائه نمايد.

شايد گفته شود ما نقشه داريم ، برنامه داريم، طرح داريم ولي نگارنده معتقد است هيچ سندي براي نظام ارتباطي استان وجود ندارد و جز حرف و صورتجلسه چيز ديگري وجود ندارد.

ايميل نويسنده: (irajniaz@yahoo.com)