مرگ تدريجي رودخانه حفاظت شده سرد آبرود با تداوم برداشت شن و ماسه در کلاردشت فرا رسيده است.

رودخانه سردآبرود با آب صاف و زلال با شیبی تند از کوه های علم کوه و تخت سلیمان سرچشمه می گیرد و پس از عبور از محله های مختلف کلاردشت با بوجود آوردن مناظر بدیع و چشم نواز در اطراف مسیر حرکت خود چشم هر بیننده ای را به خود خیره  می سازد.

اين رودخانه در ادامه در پايين دست به سد ذوات مي ريزد تا اینکه در دریای کاسپین ( خزر ) آرام گیرد. سرد آبرود از جمله رودخانه هاي حمايت شده در منطقه مي باشد كه در كنوانسيون هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفته است.

اجرای غیرعلمی طرح‌های زیست‌محیطی و پروژه‌های عمرانی و صنعتی در منطقه کلاردشت و غرب استان مازندران(طی 23‌سال گذشته )، نه‌تنها مغایر با اصول 45 و 50 قانون اساسی کشور و قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی است(مغایر با قوانین محیط‌زیست و قانون منع تغییر کاربری زمین مصوب سال‌1374) بلکه با معاهدات و قراردادهای بین‌المللی نیز همخوانی ندارد.

با وجود هشدارهای متعدد تشکل‌های زیست‌محیطی مبنی بر تخریب بستر رودخانه حفاظت شده سردآبرود، یک شرکت خصوصی با حمایت برخی افراد ذی‌نفوذ بیش از 3 سال است که روزانه 1500 تن شن و ماسه از حوزه آبریز این رودخانه در منطقه تیرکاگلی کلاردشت برداشت می‌کند. این برداشت‌ها، ماهیان قزل آلای خال قرمز را با خطر جدی مواجه کرده است.

علی احمد سام دلیری یکی از فعالان عرصه محیط زیست و به نمایندگی  مردم منطقه ذوات و روستاهای حومه در گفت‌وگو يي ضمن بیان این مطلب افزود: منطقه‌ای که اکنون مورد تهاجم وسیع این شرکت واقع شده،  تنها از نظر زیست‌محیطی حائز اهمیت نیست بلکه اهمیت آن به‌دلیل وجود کتیبه چند هزار ساله اژدها کمر و تهدید این کتیبه است.  این درحالی است که بنا به اعلام صریح مدیرکل فنی استانداری مازندران، شرکت مورد نظر فاقد مجوز برای فعالیت است.

وی ادامه داد: نکته جالب اینکه  در نیمه فروردین ماه امسال وقتی فعالیت‌های این شرکت با پیگیری علاقه‌مندان به محیط‌زیست به حالت تعلیق درآمد اما این شرکت پس از 2 روز تعطیلی، فعالیت‌های مخرب خود را مجددا از سر گرفت. در حال حاضر  مسئولان استان به جای متمرکزشدن روی مقوله طبیعت‌گردی و رفع و حل آسیب‌های اجتماعی کلاردشت،  مسائلی نظیر برداشت شن وماسه و یا ادامه فعالیت سنگ تزیینی از منطقه دیوچال و دامنه‌های لتی‌کمر علم کوه را مورد توجه قرار داده‌اند. این درحالی است که برداشت سنگ از علم کوه با پیگیری بنیاد توسعه پایدار کلاردشت،  مردم رودبارک و دیگر تشکل‌های زیست‌محیطی متوقف و غیرقانونی اعلام شده است.

سام دلیری گفت: شن وماسه‌ای که از حوضه آبریز سردآبرود برداشت می‌شود با اقلیم کلاردشت سازگار نیست؛ به همین دلیل به مناطق دیگر منتقل می‌شود، در نتیجه سودی برای مردم کلاردشت ندارد. نکته دیگر این است که شنیده می‌شود این شرکت  در فکر احداث کارخانه آسفالت ر ا نیز در سر می‌پروراند. بدیهی است راه‌اندازی کارخانه آسفالت و آلودگی ناشی از آن معضلات زیست‌محیطی منطقه را دو چندان می‌کند.

وی افزود: آيا غير از اين است كه اگر شخصي براي ساخت منزل مسكوني در تكه زميني در نزدیکی رودخانه وقتي به بخشداري منطقه مراجعه مي كند، مي گويند بايد حريم رودخانه را رعايت كند و از آنجايي كه رودخانه حفاظت شده است تا فاصله 200 متري هيچ كس حق ساخت و ساز را ندارد و اگر بخواهد غير قانوني اين كار را انجام دهد با مامورين پليس ساختماني مواجه مي شود؟ پس چطور كارخانه اي با اين عظمت در فاصله كمتر از 50 متري رودخانه حفاظت شده ساخته مي شود و پسابهاي آن به رودخانه انتقال مي يابد؟ آيا اين كارخانه به اندازه يك خانه كوچك در كنار اين رودخانه نمي تواند آلودگي ايجاد كند و آيا پسابهاي اين كارخانه كمتر از پسابهاي يك خانه كوچك مي باشد؟!

علی احمد سام دلیری اظهار داشت: وقتی با افرادی که گاه برای امرار و معاش و تهیه مایحتاج زندگی به برداشت اندک سنگ و ماسه و یا ماهیگیری در كنار این رودخانه مبادرت می ورزند برخورد می شود چگونه با این شرکت که روزانه بيش از  1500 تن شن و ماسه و سنگ برداشت می کند همچنان به فعالیت خود ادامه می دهد؟ آیا چند کارگر ساده و چند ماهی گیر فصلی می توانند به اندازه این شرکت حیات ماهيان رودخانه سردآبرود از جمله قزل آلاي خال قرمزو آزاد  كه از جمله ماهيان نادر در منطقه مي باشد را به خطر بیندارند؟

وقتي سخن از كشاورزي و خشك شدن مزارع برنج در منطقه مي شود، اولين نفري كه مورد مواخذه قرار مي گيرد كشاورز است، اما آيا با وجود آب گل آلود و نامناسب مي توان به كشاورزي ادامه داد. آیا بهتر نیست از دادن مجوز به چنين كارخانه هايي جلوگيري شود یا حداقل نظارت بیشتری بر روی فعالیت آنها صورت گیرد تا آب زلال سردآبرود همراه با گل و لاي به مزارع پايين دست نيايد و موجب وارد آمدن ضرر فراوان  به كشاورزان و باغ داران منطقه نشود .

وی  بیان داشت: با مشاهده مدارک موجود درباره اين كارگاه متوجه می شویم که کارشناس محترم دادگستری نیز در گزارش بازديد خود با قطعيت پاكي  و سالم بودن آب را تاييد نمي كند و با اندكي شك درباره آن نظر مي دهد بنابراین چگونه اجازه شروع مجدد به كار اين كارخانه صادر شده است. چگونه گل و لاي پايين دست كه در پشت سد ذوات به وفور يافت مي شود ناديده گرفته شده است. آيا کسی مردمی كه براي فرار از گرمای تابستان در پشت اين سد به شنا مي پردازند و در معرض آلودگی هستند را نمی بیند. آيا کسی از بيماريهاي زيست محيطي كه براي ماهيان و پرندگان وجود دارد خبر ندارد؟

علی احمد سام دلیری در پایان گفت: همه به خوبي مي دانيم كه بخشي از اين رودخانه در ادامه به مجموعه گردشگري نمك آبرود وارد می شود و در مسير خود ميزبان گردشگراني از كشورهاي مختلف جهان است، حال فكر مي كنيد نظر آنها در اين زمينه چيست ؟ چه كسي بايد پاسخگوي اين مشكل در اين منطقه باشد، آيا صرفا بازديد و گفتگو كافيست و يا بايد چاره اي انديشيد؟

شایان ذکر است منطقه ذوات از قطب های گردشگری منطقه می باشد که در تابستان هزاران گردشگر به دلیل گرمای زیاد تابستان به این منطقه پناه می آورند و در کنار رودخانه سرد آبرود و سد ذوات با خانواده شان به شنا و تفریح می پردازند.

 عده زیادی از مردم روستا هم جدای از کشاورزی از طریق گردشگری امرار معاش می کنند و اکنون به علت احداث کارخانه شستشوی ماسه در سرچشمه این رودخانه و عدم رعایت اصول اخلاقی در حیطه ی بهداشتی و همچنین بی توجهی به ضرورت های حفظ محیط زیست دچار دردسر ومشکل شده اند.