1-هر آمدنی ، رفتنی به همراه دارد و بنا به قدرت ابدی و خواست و اراده ی ذات اقدس الهی ، انسان هرگز جاودان نیست و موارد مرتبط با بشر نسبی است . تلاش انسان در طول تاریخ هم برای دست یابی به اکسیر جاودانگی بی نتیجه ماند.

 تغییر لازمه ی جهان هستی است ، بهار از پس زمستان و پائیز از پس تابستان؛ برگ ریزان پائیز مقدمه ی حضور زمستان است و زمستان نوید دهنده فصل نو و سرسبزی.

***

2-در سياست داخلي،تغییرات به اصطلاح اتوبوسی مديران خودي در دولت نهم کلید خورد ، دولت نهم که قصد نوسازی ناوگان را داشت ،به تغییرات گسترده در کابینه دست زد،تا آنجا که می رفت از حد نصاب هم خارج شود.

 هرگز موافق حضور عمری و دائمی مدیران در سمت های خود نیستم اما تغییر هم مانند سایر موارد ، می تواند به صورت سلسله مراتبی عمل کند تا شاهد بروز نگرانی و شایعه نباشیم.

دامنه تغییرات این چنینی در دولت نهم متوقف نشد و دامن دولت دهم را هم گرفت. در هفته هاي گذشته در کش و قوس عزل متکی بودیم که بذرپاش هم برکنار شد و بعد رئیس جمهوری مشاورانش را برکنار کرد.

 رئیس دولت ، درباره رفتار خود به مردم و افکار عمومی توضیح نداد. متکی می گفت "نمی دانستم" و مشايي و رحيمي مي گفتند: "می دانست"! از سویی انکار و از سویی اصرار؛مشاوران هم از دلیل برکناری خود اظهار بی اطلاعی کردند و رئیس جمهور همچنان سکوت و لبخند پیشه کرد.

***

 3-رفتار رئیس جمهوری در نحوه برکناری متکی (چه متکی مطلع بود یا نه ) کاملا غیر دیپلماسی بود و به قول یکی از مجلسیان "متکی که نمی خواست فرار کند".

 اما متکی موضوع مورد بحث من نیست بلکه فقط نمونه ای است برای طرح موضوع. قصدم طرح رخداد سياسي اخير استان يعني ماجراي عزل و ابقاي عبدالوحيد فياضي-مديرکل آموزش وپرورش مازندران-است.

در ايران جوري شده که ما روزی فردي را ارزشی خوانده و حتي شده با زد و بند و لابي او را بر مسند می نشانیم و فردا ، همین شخص را ضد ارزش دانسته و آن چنان از عرش به زمینش می کوبیم که گویا از ابتدا زمین خورده بود.

 اگرچه "صلاح مملکت خویش خسروان دانند "اما " این چنین پرده برانداختن "ها موجب یاس و بی اعتمادی مردم به نظام خواهد شد.

 خداوند کمال قدرت و علم و حکمت است و بندگان از خطا مستثنی نیستند اما برخی مدیران میانی و نيز برخي نمايندگان مجلس، با مثبت و اساسی دانستن همه ی رفتارها و سیاست های رئیس جمهوری ، با تسری از رئیس دولت به عزل مدیران حوزه و منطقه خود می پردازند.

در اين ميان البته مدیرانی هم هستند که تحت تاثیر برخی نمایندگان مجلس ، به مدیر پائین دستی آن نماینده تبدیل شده و بله قربان گویان به انجام فرامین آقای نماینده مشغولند!

 تا آن جایی که اطلاع دارم انتصاب مدیران جزء شرح وظایف وکلای ملت نیست و نمایندگان این راه را به نادرست می پیماند.

میهن ما به سبب دستاوردهای گران سنگ در دهه های اخیر و نوع انقلاب و نظامش ،مرکز توجه جهانیان است و بيگانگان منتظرند تا کوچک ترین خطای دولتمردان ایرانی را به سوژه ی داغ رسانه ای تبدیل کنند ؛ این چنین چراغ دادن ها به دست دزد ، برازنده ی ایران و ایرانیان نیست.

 هر جامعه ای مستلزم تغییر است اما از راه معمول؛باور داريم تغییر رفتار رئیس جمهوری در این زمینه می تواند رفتار مدیران استانی را هم تحت تاثیر قرار دهد.

 شاید مدیرانی که به نحو نامطلوب عزل می شوند همان خیاط های دیروز باشند که دیگران را در کوزه می انداختند اما فقط کساني که دوست ايران نیستند از این نحوه ی تغییرات استقبال می کنند.

چندی قبل مدیری در مازندران از سمت خود عزل شد، شنیدیم که پس از تودیع ، به وی اجازه ندادند به اتاق سابق مدیریت خود رفته و وسایل شخصی اش را جمع کند!

  پر واضح است که مدیران با تصمیم دولت بر مسند نشسته و به انجام تکلیف می پردازند و باید با فرمان دولت ، پست خود را ترک کنند و دخالت نمايندگان در عزل و يا ابقاي مدير،محلي از اعراب ندارد،هر چند دولت و در راس آن رييس دولت نيز گاه در عزل و نصب ها شتاب زده عمل مي کند(مانند ماجراي متکي).

 چقدر خوب است در عزل و برکناری مدیران هم رفتاری همچون زمان انتصاب آنها داشته باشیم. مسلما رفتار ما هم در این مسئله ، نیازمند تغییر و تدبیر با تفکراست.

رفتار ناشایست و ناپسند در نحوه برکناری مدیران باعث ایجاد تشویش در مدیر مورد نظر و به سبب آن ممکن است کم کاری مدیر را هم به همراه بیاورد.حداقل چند هفته است که فياضي نمي داند ماندني ست يا رفتني؟!آيا او در هفته هاي اخير با تشويش و نگراني اي که داشته توانسته از عهده مسئوليت خود به شايستگي برآيد؟

بدتر از همه اين که برخي مدیران به ناگاه با اس.ام.اس يا از رسانه و یا از مسیرهای مختلف خبر عزل و برکناری خود را می شنود!گاه نيز همه از این برکناری مطلع هستند الا مدیر مرتب!؟

"منتسکيو"گفته:مغلوب شدن به حق،گواراتر از پيروزي به باطل است."مردان پشت صحنه و  علاقه مندان به تغيير مديران بدانند گاه ممکن است در اين ميانه گرفتن ها و آوردن ها مغلوبي محق باشد و در افکار عمومي پيروز تلقي شود و دود تغييرات به چشم گردانندگان پشت صحنه برود.

" یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد / آنکه یوسف به زر ناسره بفروخته بود" 

ايميل نويسنده: (falahi.dargahlo@gmail.com)