خيزش مردمي در كشورهاي عربي كه ناشي از چندين دهه سركوب توسط حكومت هاي خودكامه ومادام العمر است،آن قدرشديد است كه هر روز تعداد ديگري از اين كشورها را در بر مي گيرد و كمتركشوري را مي توان پيدا كرد كه از اين خيزش در امان مانده باشد.

ازجمله كشورهائي كه برخي ها پيش بيني مي كردند از اين خيزش در امان باشد سوريه بود كه البته با اندكي فاصله زماني،جنبش در سوريه هم شروع شد.هنگامي هم كه ماجرا كليد خورد به حدي تند پيش رفته است كه با دادن وعده و عيدها و در كنارش سركوب و انتساب معترضان به بيگانگان،حرکت به سادگي فروكش نمي كند.

       نكته مشترك درهمه كشورهاي عربي كه خيزش مردمي در آن ها شروع شده در يك نگاه كلي مردم هستند كه  ازانسداد سياسي و مشكلات اقتصادي و...به ستوه آمدند و به صورت اعتراض گونه در خيابان ها تظاهرات مي كنند وسقوط حكومت شان را خواستارند.

 از نگاه سياسي و وابستگي به قدرت هاي فرامنطقه اي و...حكومت هاي كشورهاي عربي را مي توان در چنددسته تقسيم كرد.مثلا : تونس و مصر و يمن را مي توان در يك گروه قرار داد،ليبي موضوعيتش با ساير كشورها متفاوت به نظر مي رسد و شايد بتوان گفت سوريه در بعضي جهات با كشورهاي مزبور وجه مشترك دارد و در بعضي جهات ديگر متفاوت است

      حكومت سوريه داراي چند جنبه مثبت و منفي است :

     مبارزه با اشغالگري اسرائيل، حمايت از مبارزان فلسطيني،مخالفت با اشغال جنوب لبنان، حمايت از نيروهاي ملي واسلامي درلبنان،نپذيرفتن حضور نيروهاي فرامنطقه اي در خاورميانه وكشورهاي عربي وارتباط با كشورهاي مستقل و...از نكات مثبت حكومت سوريه است كه در حكومت هاي" مبارك "درمصر" و "بن علي "درتونس و"علي عبدالله صالح" دريمن وجودنداشت .

 از ديگرسو جنبه هاي منفي هم در اين حكومت وجود دارد كه اين حكومت را با مبارك وب ن علي و...در يك صف قرارمي دهد که متاسفانه آقاي " بشاراسد" نخواسته يا نتوانسته آن ها را برطرف كند ازجمله :

       حالت فوق العاده ازسال 1963 دراين كشور وجود داشت و در 11 سالي كه از حكومت اسد جوان مي گذرد اقدامي جهت لغو آن بر نداشت که اكنون تحت فشار مردم و اعتراضات مردمي مجبورشد لغو كند(اگر خيزش مردمي نبود شايد تا پايان اين قرن ميلادي هم  حالت فوق العاده ادامه پيدامي كرد)

 ديگر جنبه منفي حكومت آل اسد در سوريه مادام العمربودن است. اگر مرحوم "حافظ اسد "در سال2000 ميلادي براثر عارضه قلبي از دنيا نمي رفت حاضرنبود از حكومت كناره گيري كند و در انتخاباتي آزاد ودمكراتيك جايش را به شخص ديگري بسپارد. پسر او هم بعد از اين كه به طور ارثي جاي پدر قرارگرفت حركتي مثبت در جهت تثبيت دموكراسي وانتخابات آزاد برنداشت.

     بدون اينكه نكات مثبت ناديده گرفته شود،جنبه هاي منفي مي تواند انگيزه قوي براي مردم سوريه باشد تا به تاسي از مردم سايركشورهاي عربي به فرش خيابان ها سرازير شوند ومشت هاي شان را گره كنند.

 دراين شرايط تحريكات خارجي فقط مي تواند مردم را بيشترتشويق كند.البته نبايد فراموش كنيم عوامل خارجي به اعتبار عوامل داخلي مي توانند موثر واقع شوند.

      اگر آقاي "بشاراسد"در دوران حكومتش حالت فوق العاده را درسال ها قبل و پيش ازشروع خيزش مردمي لغو مي كرد و يا به انتخابات آزاد تن مي داد هرگز تحريكات مقامات سابق سوري كه درخارج از كشور هستند و يا برخي ازمقامات سابق لبناني كه در تضاد با سوريه قراردارند و يا عوامل امريكا واسرائيل نمي توانست باعث خيزش مردم شود.