نمی دانم گاهی اوقات چطور می توانیم دست اندرکار باشیم و بعد خودمان از حوزه ای که در اختیار مان است بنالیم.

مثل این است که به عنوان مادر از نقش تربیتی فرزندمان غافل شويم و آن گاه از به کار بردن کلمات ناپسند توسط او، نالان باشيم.

 می گویم غفلت چون واقعا تنها نامی که بر روی این ضعف می توانم بگذارم غفلت و نادیده انگاشتن است.

پارک مصنوعی بلوار کشاورز ساری افتتاح می شود، پدر استان می رود پای تریبون و سخن هایی می گوید و آن وقت برخی رسانه ها در سرخط خبر می نویسند:«نابسامانی ساری،داد استاندار را هم درآورد.»

نمی دانم آقای استاندار چرا در مدت زمانی که والی استان است ساری را ندید و زودتر از این دادش در نیامد؟

به اعتقاد بنده این تیتر نه تنها لطفی به استاندار نمی کند، مایه ضعف و نارسایی مدیریت ارشد استان است که حالا دادش درآمده است.

 به صراحت عرض می کنم جناب استاندار، شما و همتایان تان ومدیران زیر مجموعه تان سال هاست ساری را رها کرده اید، سال هاست توسعه مرکز استان اندر خم یک کوچه مانده است و راهی برای رسیدن به مقصد ندارد.

چگونه می توانید به راحتی بگویید:« توسعه نامتوازن در شهر ساری، بنده را نیز شرمنده مردم مرکز استان کرده است.»

البته مگر غیر از شما شخص حقوقی دیگری هم اظهار شرمندگی کرده است که می گویید بنده را "نیز" شرمنده مردم مرکز استان کرده است؟

وقتی شما دیر به این نتیجه رسیدید که :« نگاه مدیران دستگاه های اجرایی مازندران به توسعه ساری باید متوازن و هدفمند باشد » چه انتظاری باید از شهردار و مجموعه مدیران شهری مرکزاستان داشت که فرمان بردار شما هستند؟

 در حالی می گویید:«متاسفانه در ساری به عنوان مرکز استان، کمترین امکانات تفریحی و سرگرمی برای جوانان و کودکان این شهر هنوز فراهم نیست » که انگار مردم خودشان باید برای فراهم کردن امکانات تفریحی و سرگرمی اقدام کنند!مردم کاری جز نگاه کردن به عملکرد شما ندارند که آنها پس از خدای متعال، ناظران واقعی بر کارشمایند.

 گفتید:« ..... ما شرمنده ایم که در جمهوری اسلامی وارث شدیم.» چرا شما نباید میراث دار خدمت به ساری باشید تا آیندگان از شما به نیکی یاد کنند و بگویند طاهایی استانداری بود که ساری را دید و برایش گام برداشت،هم چنان که الان شخص شما می گویید :« زمانی را به یاد می آورم که قبل از دوره مرحوم دامادی ساری حتی یک پارک هم نداشت.»

آقای طاهایی می گویید:« تهران با آن تراکمش پارک های وسیع و بی شمار چون پارک لاله و ملت و... دارد»، می دانید چرا؟ چون مناطق 22 گانه تهران از یک مدیریت علمی و به روز تبعیت می کنند، چون برنامه ریزی حرف اول را می زند، چون داشتن فضای سبز زیبا یک وظیفه برای همه- از شهروندان تا مسوولان- تلقی می شود...

جناب استاندار! به نکته دیگری اشاره کردید که باید بگویم من هم اگر خانه ام را رها کنم از دعوت کردن مهمان منصرف می شوم، همچنان که شما گروه قطری را خواستید برای گردشگری به استان بیاورید و از وضعیت فرودگاه خجالت کشیدید.

 می خواهم بدانم این فرودگاه صاحب ندارد، رئیس ندارد؟ اگر در کارش ایرادی وارد است چرا این ایراد باید به قوت خود باقی باشد؟ مگر مافوقی ندارد این صاحب فرودگاه؟ مگر عملکردش نقد نمی شود؟ نظارت نمی شود؟ نشسته ایم دست روی دست گذاشته ایم آن وقت با یک اظهار شرمندگی می خواهیم صورت مسئله را پاک کنیم؟

 تا همیشه تاریخ عملکردمان همراه مان است و آينده قاضي عملکرد امروزمان است.استان و مرکز استان به برنامه ریزی نياز دارد،ملاحظه کاری پاسخ نمي دهد،مماشات با برخي نمایندگان و چهره ها کار را خراب مي کند،ساروی بابلی آملی بازی برگشت به عصر حجر است، برگشت دادن اعتبارات محلي از اعراب ندارد و...

نياز نيست به فکرمدینه فاضله باشيم، به فکر زندگی عادی مردم باشيم کفايت مي کند.