تخليه صدها هزار تن زباله و فاضلاب انسانى در بالادست جنگلهاى شمال به كانون تجمع وتغذيه دام هاى اهلى و حيوانات وحشى شده و مسؤولان تاكنون براى زدودن اين آلودگيها از دامان طبيعت كارى انجام نداده اند. شهروندان و روستائيان استانهاى شمالى مى گويند: در حال حاضر دامهاى اهلى از زباله هاى بيمارستانى وميكروبى در مزبله هاى جنگلى تغذيه مى كنند و مواد شيرى اين دام ها توسط روستائيان اطراف به مصرف مى رسد و يا در شهرها توزيع مى شود. در گفت وگوى اختصاصى با مديران و كارشناسان جنگل، روند فاجعه آميز انباشت زباله در جنگلها كه به گفته آنان نشانه بى مهرى به زيست بوم طبيعى شمال است، مورد تأييد قرار گرفت. به گفته آنان يكى از عوامل خسارت بارى كه مى تواند شمال كشور را از جنگل تهى كند نفوذ شيرابه هاى ناشى از تخليه زباله و آلودگيهاى انسانى با شيوه هاى غيربهداشتى و قرون وسطايى است. اين كارشناسان ازتاريخچه آغاز تخليه زباله در جنگل ها اظهار بى اطلاعى كردند وافزودند: آنچه مسلم است، هنوز برنامه ريزان كشور براى وارد كردن تكنولوژى بازيافت وتبديل زباله دچار ترديد هستند واين مسأله براى مردم استانهاى شمالى نگران كننده شده است. در كنار زباله هاى شيميايى، ميكروبى، بيمارستانى و مسموم كننده، حجم عظيمى از فاضلاب هاى انسانى نيز در كانون هاى تعيين شده تخليه مى شود. معاون سازمان جنگلها ومراتع در امور شمال مى گويد: گهگاه اين تصور براى شهرداران شمال ايجاد شده كه دفن زباله در جنگل اصولاً مشكل زا نيست واهميتى ندارد كه تنها جنگلهاى منحصر به فرد دنيا در شمال كشور به يك مزبله بزرگ تبديل شود! كاظم نصرتى مى افزايدك در چنين شرايطى در شهرهاى شمالى كشور، جوسازى ها و فشار بر تشكيلات اين سازمان سبب شده تا به طور عمده تخليه زباله ها از هر سو به جنگل منتهى شود. اين اظهارات در شرايطى اعلام مى شود كه تاكنون هيچ يك از مسؤولان ذيربط از تخريب جنگل از طريق شيرابه هاى ناشى ازدفن غيربهداشتى زباله در جنگلهاى بالادست شهرها كه محيط زيست پايين دست جنگلها را به شدت تهديد كرده، لب نمى گشودند. دفن زباله در مزبله هاى جنگلى كه با توجه به اقليم منطقه ، شيرابه هاى آن در آبهاى زيرزمينى نفوذ كرده چيزى نيست كه تازگى داشته باشد، چون نمونه بارز آن سالهاست در مناطقى نظير جنگلهاى «پلنگ چال» در چند كيلومترى نوشهر به يك فاجعه زيست ميحطى و بيمارى زا تبديل شده است. معاون سازمان جنگلها و مراتع مى گويد: با اين توصيف كه «ما نبايد با بدعت گذارى تخليه زباله در ارتفاعات البرز شمالى، جنگلهاى تخريب شده تحويل نسلهاى آينده بدهيم» گفت: سلامت محيط زيست جنگل فقط با بهره گيرى از ضوابط و استانداردهاى علمى وفنى ممكن است، اما تاكنون تصور اين بوده كه براى اراضى رايگان، ديوارى كوتاهتر از جنگل وجود ندارد. وى با اين سؤال كه چه كسى مسؤول است؟! گفت: يارى استانداريها، فرمانداريها، شهرداريها، شوراهاى شهرها، سازمان جنگلها و مراتع وتشكيلات حفاظت محيط زيست براى دور كردن بختك آلودگى از جنگلها الزامى است. وى مى گويد: سازمان جنگلها و مراتع نمى تواند براى جنگلكارى و توسعه آن اعتبار بگيرد و نسبت به يكى از عوامل مهم تخريب، يعنى تخليه زباله درجنگل بى تفاوت باشد. در شرايط كنونى براى امحاى زباله دو ديدگاه وجود دارد كه سازمان جنگلها و مراتع بهترين شيوه علمى وكارشناسى را با تقبل هزينه هاى آن عملى كند وديدگاهى كه مورد تأييد سازمان جنگلها و مراتع است، همكارى مشترك اين سازمان با ساير دستگاههاى دولتى است. سازمان جنگلها و مراتع معتقد است كه حتى اگر قرار باشددر پايين دست جنگلها از سوى شهرداريها و يا شوراها زمينهايى براى دفن زباله هاى توليدى و تبديل و بازيافت خريدارى شود، بايد كارشناسى شود تا درمسير حمل زباله و دفن آن، حتى الامكان بهداشت محيط رعايت شود. سازمان جنگلها ومراتع و تشكيلات حفاظت محيط زيست تلويحاً اعلام كرده اند كه نمى توانند به تنهايى خود را موظف به رفع انباشت و دفن بهداشتى زباله و جابجايى مناطق تخليه زباله بدانند، اما آمادگى خود را براى كمك هاى كارشناسانه اعلام داشته اند. معاون سازمان جنگلها ومراتع مى گويد: فعلاً درهيچ نقطه اى از شمال زباله ها به شكل علمى و فنى امحا و يا اصولاً بازيافت نمى شوند و چون دراين نوار باريك جنگلى فضا محدوداست، وضعيت آلودگى حادتر شده چون به ويژه درچندسال گذشته گردشگرى بى برنامه رونق بيشترى يافته، كانون هاى وحشتناك زباله در جنگلها بزرگتر و تعداد آنها بيشتر شده و وحوش، دامهاى اهلى و سگهاى ولگرد با مسالمت بيشتر بر سر يك سفره مشترك، از زباله هاى خانگى و بيمارستانى تغذيه مى كنند تا آزادانه به انتشار آفات و بيماريها درجنگلها و جامعه روستايى و شهرى استانهاى شمالى بيشتر دامن بزنند و دراين ميان هيچكس خود را مسؤول اين بى سامانى نمى داند و نمى پرسد چرا؟! مسؤولان و كارشناسان سازمان جنگلها و مراتع با اشاره به اينكه برخى از مسؤولان منطقه انتقاد مى كنند كه مشكل زباله به شما چه ربطى دارد! مگر سازمان جنگلها مسؤول زباله است، مى گويند: دخالت اين سازمان به اين علت است كه ابعاد و مضرات زباله ها به جنگلها لطمه شديد واردساخته و چون فضاى جنگلهاى شمال محدود است ناچار هستيم تا با حساسيت آن را پيگيرى كنيم. يك كارشناس دامپزشكى مى گويد: مشكلى كه به عدم آگاهى فرهنگى دامداران روستايى ارتباط دارد و آنان را هشدارمى دهد، تغذيه دامهاى شيرده آنها از اين زباله هاست، زباله هايى كه باپاسى از شب گذشته، به اشغال حيوانات وحشى درمى آيد، زباله هايى كه مملو از زائده ها و وسايل يك بار مصرف و پنبه هاى خونى و چركابه بيمارستانى است و حتى مى تواند بيماريهاى مهلكى را بين پرندگان بومى تسرى دهد. دكترهدايتى مديركل دفتر جنگلكارى يكى ديگر از جنگل شناسان معتقداست اولين خسارت ناشى از تخليه زباله درجنگلهاى شمال، انهدام اين اكوسيستم منحصر به فرد و ارزشمند است كه به هيچوجه حتى اگر تخليه زباله درجنگلها نيز متوقف شود، نمى توانيم جنگل جديدى دركانون هاى زباله كنونى ايجاد كنيم چون اثرات منفى ناشى از شيرابه هاى سمى زباله ضمن نابودى جنگل، كليه ميكروارگانيزم ها يا به عبارتى موجودات ريزخاكى راازبين مى برد. وى افزود: زباله سرمايه ارزشمندى است كه به طلاى پوسيده اشتهار دارد و مى تواند بازيافت شود نه به شكلى كه با رهاكردن آن درجنگلها، حيات زيستى جانوران جنگل را به خطر بيندازد چون جنگل بدون جانوران و پرندگان آن ديگر مفهومى نخواهدداشت. به گفته دكترهدايتى در ارتفاعات رامسر يعنى در يكهزار و ۵۰۰مترى سطح درياى خزر، كه قبلاً منطقه اى بسيار مسحوركننده بوده، با تخليه زباله به محيطى كريه و بدمنظر تبديل شده كه جانوران نيز با تغذيه از اين زباله ها به استقبال مرگ وبيمارى هاى مسرى مى روند، نظير مرگ يك خرس كه اخيراً دراثر خوردن يك سرنگ عطاى اين دنيا را به لقايش بخشيد. هدايتى عواقب ايجاد كانون هاى زباله در جنگل را كه قادر است جنگل وجمعيت جانوران آن را تا مرز انقراض كاهش دهد ونابودى حشرات مفيدى مانند ميكرو ارگانيزم ها وخيم توصيف كرد. وى مى گويد: اين معضل، يك تصميم كلان در سطح دولت رامى طلبد زيرا مشكلات كانون هاى بيمارى زاى زباله در جنگل نصيب تمامى جنگلها مى شود و به همين دليل اتخاذ تصميم سريع وزارت كشور در خصوص سهل الوصول شدن استفاده از پروژه تبديل زباله وتكنولوژى تبديل و بازيافت زباله كارساز والزامى است. هدايتى گفت: هريك از كانونهاى ويژه تخليه زباله در بالادست شهرهاى شمالى بطور متوسط بين ۵ تا ۱۰ هكتار از عرصه هاى منابع ملى را نابود كرده و بطور مداوم نيز با افزايش جمعيت ، زباله به جنگل تحميل مى شود. بسيارى از مردم اعتقاد دارند كه سازمان حفاظت محيط زيست بايد فراتر از نظارت وهشدارها، در مقابل عوامل آلوده ساز بايستد و بگويد«من نمى گذارم شما زباله را در طبيعت تخليه كنيد» و همين طور مجلس شوراى اسلامى و در سطح دولت بايد تصميم كلان گرفته شود تا براى تبديل زباله سرمايه گذارى شود وشهرداريهاملزم شوندكه با هدف سلامت جامعه و با كمك سازمان بهداشت جهانى آنگونه كه معقول و مقدور است زباله هاى اين مناطق را با هدف صرفه جويى در احداث بيمارستان و واردات كاغذ، ورقه هاى فلزى، دارو به كشور تبديل كنند. على اكبر نيكفرجام يكى از كارشناسان اداره كل منابع طبيعى استان مازندران بااظهار تأسف از شيوه جمع آورى وحمل زباله شهرى به محل دفن زباله گفت: هيچ كنترل و نظارتى براين سيستم وجودندارد و عوامل انتقال دهنده زباله ها به كانون زباله در جنگلهاى «پلنگ چال»، از طريق وانت بارهاى روباز، زباله ها را در سراسر مسير پراكنده مى كنند. مهرنوش كياكجورى رئيس حفاظت محيط زيست مناطق چالوس و نوشهر، وظيفه اين نهاد را تنها در هشدار به موقع و نيز نظارت بربرخى مسائل زيست محيطى دانست وگفت: باوضعيتى كه در مديريت امحاى زباله پديد آمده ، بايد روزى پاسخگوى ندانم كارى خود باشيم . به گفته وى ، سازمانى كه فضاى سبز را در اختيار شهرداريها قرار داده مستوجب ملامت است و افزون برآن تا دير نشده بايد براى بازگرداندن آن به طبيعت تلاش كند. شهردار نوشهر، تجميع و دفن بدون تفكيك مواد تشكيل دهنده زباله را در دنياى امروز منسوخ دانست و گفت : تشكيلات حفاظت محيط زيست وسازمان جنگلها ومراتع به دليل عدم ارائه طرح ساماندهى زباله، وظيفه اى به عهده ندارند و هيچ شهردارى نيز تمايلى به آلودگى محيط شهرى ندارد. افتخارى افزود: براى اجراى طرح بازيافت زباله ها كه بايد توسط توليد كننده انجام بگيرد، نخست بايد شهرداريها از تشكيلات ، امكانات ، نيروى مستقل كار ، تعيين محل كارخانه هاى تبديل و سرمايه گذارى براى تبديل زباله برخوردار باشند كه فاقد آن هستند. وى افزود: در حالى كه به عنوان مثال اعتبار ويژه شهردارى نوشهر براى جمع آورى ، حمل و دفن زباله در جنگل ۲۰۰ميليون تومان است ، چطور مى توان توقع داشت كه اين شهردارى توان آن را داشته باشد كه براى خريد كارخانه بازيافت زباله ۴ تا ۶ ميلياردتومان هزينه كند. شهردار نوشهر تصريح كرد: اخيراً «مؤسسه بازيافت مواد زايد حامد» در استاندارى مازندران با همكارى سازمان هميارى شهرداريها مطالعه ايجاد ۱۵ ايستگاه محل تجميع و بازيافت زباله دراين استان را به عهده گرفته اند كه براى منطقه ما شهرهاى كلاردشت ، مرزن آباد، چالوس و نوشهر يك ايستگاه در نظر گرفته شده است.