بيشترين آمار غرق شدگان در سواحل درياى خزر مربوط به استان مازندران با ۲۲۵ نفر و كمترين مربوط به استان گيلان با ۴۷ نفر است.
تابستان امسال در سواحل استان گلستان هيچ كس در دريا غرق نشد. نكته قابل تأمل در اين گزارش، كاهش تعداد غرق شدگان در گيلان و افزايش قربانيان دريا در مازندران است.
بسيارى از ناجيان غريق در مازندران در اين باره مى گويند: در شرايطى كه امكانات مورد نياز ناجيان غريق براى تحقق حقوق گردشگرى در سواحل و استفاده از قابليت هاى سواحل اين استان تأمين شده آمار غرق شدگان همچنان افزايش مى يابد. به اعتقاد آنان به رغم آنكه ۹۰ درصد از گردشگران و شهروندان تمايل به استفاده از دريا را دارند، اصولاً سواحل اين استان فاقد امكانات فنى، خدماتى و استاندارد براى نجات جان غرق شدگان است.
به گفته كميابى راد رئيس مجمع كل رؤساى هيأتهاى نجات غريق مازندران، خدمات نظارت و نجات غرق شدگان در حد مطلوب نيست و علت آن نهادينه نشدن چگونگى استفاده از دريا و نبودن امكانات مورد نياز ناجيانى است كه مورد بى مهرى قرار گرفته اند.
از طرفى، كارشناسان كمبود امكانات امدادى نظير عدم استقرار قايق هاى گشتى، مراقبت هاى نجات غريب ساحلى و نبود علايم هشداردهنده در سواحل درياى خزر را از دلايل مهم بروز تلفات انسانى سواحل دريا ارزيابى مى كنند.
در اين حال مسؤولان استانهاى شمالى دليل اصلى غرق شدگى در آبهاى ساحلى را شنا كردن در سواحل خلوت و خارج از طرح هاى سالم سازى دريا عنوان مى كنند. گرچه طرح هاى سالم سازى دريا از امكانات نجات غريق و ساير امكانات رفاهى برخوردار است، اما اين طرح ها از جنبه هاى مختلف داراى محدوديت هايى است كه مسافران را فرارى مى دهد.
كارشناسان مى گويند، چنانچه در فصل تابستان سواحل درياى خزر فقط به چند قايق تندرو و نجات غريق مجهز شود، به ميزان قابل توجهى از تلفات انسانى دريا كاسته مى شود.