مازندنومه؛یادداشت مهمان،یوسف رضا خادمیان،کارشناس ارشد ترافیک:خداوند می فرماید: "لقد خلقنا الانسان فی کبد ؛ ما انسان را در رنج آفریدیم".

بی گمان از رنجی که به جامعه ی مهندسان قائم شهر و استان در تصادف دلخراش وجانکاه محور ساری به قائم شهر وارد شده است ؛ مطلع شده اید و جز صبوری بر درد فراق یاران و حضور برای تسلای خاطر بازماندگان و اندوه فرصت های از دست رفته چاره ای نبود.

اما سخنی در گلو مانده است که باید از دیدگاه و زاویه مهندسی به آن پرداخته شود تا شاید دست اندرکاران و تصمیم سازان را هشیار نماید که علاوه بر تامل خسران از دست دادن عزیزان چاره ای بیندیشند تا با اقدامات اثربخش شاهد تکرار فجایعی از این دست نباشیم.

 جاده ی مواصلاتی و شریانی قائم شهر به ساری یکی از پر ترافیک ترین جاده های کشور است که بار ترانزیتی آن ترکیب کاملی از کلیه وسائط نقلیه سبک وسنگین می باشد ، ولی از سطح سرویس ( خدمت ) و ظرفیت نامناسبی برخودار است.

کمبود تعداد باندها و نبود تامین ایمنی و استفاده از حفاظ های نامناسب در میانگاه و نصب پل های عابر پیاده تبلیغاتی از جمله موارد است.

 به استناد بخش 12 ( تجهیزات ایمنی )" آیین نامه طراحی راه های شهری " استفاده از نرده ی حافظ پایه ضعیف معمولی در راه های ایران عمومیت دارد،اما این نوع حافظ در مقابل وسائل نقلیه سنگین در سرعت های زیادتر از 50 کیلومتردر ساعت مقاوم نیست.

 از آنجایی که برای ترافیک راه های برون شهری ایران به ویژه راه شریانی قائم شهر به ساری سهم وسایل سنگین بیش از 20 درصد است این حافظ نامناسب و ناکاراست،کما اینکه در تصادف اخیر این وضعیت در برخورد کمپرسی به دیواره حافظ و عبور آن از رفوژ میانی و برخورد با سواری حامل همکاران مهندس که در مسیر مقابل در حرکت بوده اند موجب ضایعه ی جبران ناپذیر شده،خانواده های زیادی را داغدار و جامعه ی مهندسی استان وشهرستان را از خدمات شخصیتهای خدوم و ارزشمند محروم کرده است.

 جا دارد استفاده از حافظ های طولی مناسب مانند نیوجرسی در دستور کار مطالعه برای استفاده در این محور قرار گیرد و روند اقزایش باندها تسریع شود.

 نکته قابل توجه دیگر در این محوراستفاده بیش ازحد از پل های عابر پیاده با هدف تبلیغاتی است که علاوه براجرای غیر استاندارد آن به ویژه نصب پایه های پل در محدوده ی عرض ایمنی جاده که موجب کاهش ظرفیت جاده شده و در زمان بروز انحراف وسیله ی نقلیه از جاده به عنوان یک مانع ثابت خطر آفرین تلقی می شود.

از سویی تبلیغات در دایره ومخروط دید رانندگان باعث کاهش تمرکز آنان و بروز خطر خواهد شد که با سیاست کاهش عوامل موثر در بروز تصادفات جاده ای در تعارض است که باید مورد توجه جدی اداره کل راه وشهرسازی وپلیس راهور قرار گیرد .

منطقی نیست محورمواصلاتی پرترافیک ساری به قائم شهر بیل بورد تبلیغاتی و درآمدزایی شرکت ها و یا افرادبه قیمت جان انسانها باشد. اصلا به استناد به کدام بند قانون نصب تابلوهای تبلیغاتی در میانگاه جاده مجاز است؟

 نگارنده سخنی نیز با مسئولان خدوم پلیس راهور دارد؛ آیا وقت آن نرسیده است معاینه فنی خوروها جدی گرفته شود و با رانندگان متخلف که با ماشین های معیوب عفریت مرگ را برای دیگران به ارمغان می آورند برخورد اصولی صورت پذیرد؟آیا ما به ازای جان انسان را می توان با چیز دیگری تامین کرد؟

گاهی؛نه بی تردید مسیر زندگی یک خانواده در اثر آسیب از دست دادن وفقدان سرپرست خانواده دردناک و دگرگون شده وچه بسا شیرازه ی زندگی دچار لطمات جبران ناپذیر خواهد شد.