مازندنومه؛یادداشت مهمان،ایرج نیازآذری:در تقویم رسمی کشور دهم آذر( 1316) به مناسبت سالروز شهادت "آیت الله سید حسن مدرس"، نماینده مردم در مجلس شورای ملی ،"روز مجلس "نام گرفته است.

بنا ندارم نگاه مناسبتی به شهادت آیت الله شهید داشته باشم، لیکن به اقتضای این فرصت تقویمی سخنی با نمایندگان مردم مازندران دارم و از همکاران و فعالان سیاسی و اجتماعی نیز درخواست می کنم در این بحث مشارکت کنند.

*

مازندران دوازده کرسی در پارلمان جمهوری اسلامی دارد که می تواند با انسجام و هدفمندی برنامه های توسعه را حمایت و پشتیبانی کند. هر چند تداخل در منافع و تضاد سیاسی مانع از انسجام حداکثری نمایندگان مازندران می شود اما علی رغم آن می توان به یک اجماع حداقلی امیدوار بود.

 دوگانه تداخل در منافع و تضاد سیاسی فقط مربوط به استان مازندران نیست ، بلکه به دلایل مختلف که از حوصله این بحث خارج است این معضل مسئله همه استان ها با ضریب کمتریا بیشتر است.

 اینکه انتظار داشته باشیم نمایندگان شهرستان های استان مازندران در همه زمینه ها با هم یک نظر و هم عقیده باشند سخنی به گزاف گفته ایم ، اما مردم شهرستان های مازندران در کنار منافع شهرستانی،یک مجوعه منافع و مطالبات استانی دارند و حق دارند نمایندگان مجلس روی آنها به تفاهم برسند.

 از اشکالات وارده به مجمع نمایندگان مازندران و قوه مقننه نداشتن ساختار تشکیلاتی ، دفتر و سازمان حداقلی برای ارتباط هدفمند با نهادها و تشکل ها ،نخبگان ، کارشناسان و جامعه در مرکزاستان است، هرچند نمایندگان دفاتری در شهرستانها دارند اما بیشتر مراجعان برای حل مشکلات شخصی مراجعه می کنند و به دلیل فراوانی مراجعان، امکان برای طرح مشاوره یا پیگیری مسائل مختص استان نیست.

هم چنین علاوه بر دستگاه های اجرایی ، بخش خصوصی ، رسانه های گروهی و افکارعمومی برای پیگیری و طرح پرسش های ملی و استانی خود با مشکل مواجه هستند.

شایسته است مجمع نمایندگان مازندران با همکاری دستگاه های اجرایی و به کارگیری مشاوران امین و متخصص چند اولویت را برای استان تدوین کند و از طریق ظرفیت مجلس شورای اسلامی آن را به صورت پروژه در برنامه بلندمدت و بودجه سالانه تصویب کند.

 انتظار نخبگان مازندران از نمایندگان این است که در کنار پیگیری مطالبات پرشمار، خرد و پراکنده حوزه انتخابیه چند پروژه کلان استانی را نیز تعریف و حمایت نمایند، خواه این پروژه ها در شهرشان نباشد و حتی در زمان خدمت شان به نتیجه نرسد، یا اینکه پروژ های منطقه ای تعریف کنند که منافع حاصل از آن حداقل چند شهرستان را متنفع کند.

مثلا اتصال خط شصت کیلومتری راه آهن قائم شهر به بندر فریدونکنار علاوه برتحول در تجارت استان اقتصاد چندین شهرستان مرکزی مازندران را دگرگون می سازد.

 این را باید گفت که همه مشکلات و تنگناهای استان متوجه دستگاه های اجرایی یا دولت نیست بلکه نبود همگرایی و انسجام نمایندگان استان در پیدایش وضع موجود اثرگذار بوده است.

اختلافات سیاسی و بعضا درگیری های شهری نمایندگان،مشکلاتی را برای جذب اعتبارات و فرصت های سازندگی ایجاد نموده است.

 شهرگرایی و بخشی نگری برای استانی چون مازندران که در حکم یک کلان شهر را دارد چیزی جز هدر رفت منابع و منافع نیست.

 استان مازندران برای توسعه پایدار به طراحی و اجرای پروژه های کلان و ملی نیاز دارد . اصرار بر اجرای طرح های خرد ، موازی و تکراری شهرمحورکه بی توجه به الزامات آمایش سرزمین تصویب می شود،از کارایی و اثرگذاری لازم برخوردار نیست ،اما اجرای پروژه های مشترک و شبکه ای توسعه متوازن کل استان را در پی دارد.

نمایندگان مازندران در کنار وظایف ملی باید بخشی از انرژی خود را صرف مسائل استانی نمایند و این گونه نباشد که فقط به امور حوزه انتخابیه خود بپردازند ؛ مسائلی چون تحکیم هویت بومی ،حفظ ارزش ها،بیکاری جوانان ، ناهنجاری های اجتماعی ، مدیریت پسماند ، شبکه حمل ونقل ریلی ، دریایی و هوایی ، مهار و انتقال آب ، کشاورزی و امورکشاورزان ، انتقال انرژی ،مدیریت سواحل، گردشگری ، صنعت و تجارت وگسترش همکاری های بین المللی از امهات توسعه زیربنایی استان و اولویت های ملی است که توجه مستمر به آنها مشارکت همه نمایندگان را می طللبد.

 طرح مباحث پیش گفته به منزله کم کاری وکلای ملت نیست چه آنکه از نزدیک در جریان زحمات و تلاش های نمایندگان استان هستم که علی رغم نداشتن نیروی اجرایی و دفتری پاسخگوی مراجعان فراوان به صورت حضوری و تلفنی هستند.

ایمیل نویسنده: (irajniaz@yahoo.com)