آن سوی

پنجره ی ساکت و پرخنده ی تو

کاروانهایی

از خون و جنون می گذرد

کاروان هایی از اتش و برق و باروت

سخن از صاعقه و دود چه زیبایی دارد

در زبانی که لب و عطر و نسیم

یا شب و سایه و خواب

می توان چشانی زمزمه کرد ؟

هر چه در جدول تن دیدی و تنهایی

همه را پر

کن تا دختر همسایه ی تو

شعرهایت را دردفتر خویش

با گل و با پر طاووس بخواباند

تا شام ابد

خواب شان خرم باد

لای لای خوشت ارزانی سالنهایی

که بهاران را نیز

از گل کاغذی آذین دارند

ممنون از شما که با جشن زیباتون لبخند رو لبای همه ی حضار اونجا نشوندید.

با سلام

لطفا عکس ها وفیلم های جشن تتی را در صورت امکان در سایت خود قرار دهید

با تشکر

جشنهای فست فودی که برای مصرف لحظه به کار می رود و ماندگار نخواهد بود.شادی به همین آسانی و ارزانی هم نیست!!با فرض غیر اقتصادی بودنش یک دلتنگی برای گذشته ای است که از دست رفته است و البته هیچ کس از آنان هم عملا حاضر به عقب گرد نیستند.جشن واقعی زمانی است که لباس سنتی لباسشان باشد نه ابزار کارشان،چند نفر از این دوستان وقتی به روستایشان می آیند ملبس به لباس سنتی می شوند؟!!سنن بایدرفتار اجتماعی شان باشدنه کرداری فانتزی،و...در یک کلام هنر و جشن از زندگی بر می آیند وقتی این موارد در زندگی جریان نداشته باشدبه مرثیه بیشتر نیازمندیم.امیدست دوستان مازندرانی در روستاهای خود کار مطالعاتی در جهت توسعه بومی را در پیش گیرند آن وقت اینگونه مراسمها با هدف توسعه می تواند کمک کننده باشد.در پایان پیشاپیش از اظهار نظر صریح عذر خواهی می کنم.

با سلام

در این وانفسای مشکللات و بی حالی، اقدام موسسه پارپیرار وانجمن های دیگر مازندرانی در تهران برای ما که فرصت حضور کمتری در شمال داریم غنیمت بزرگی است.خدا خیر شان بدهد که برای شاد بودن دیگران وقت می گذارند.خدا شادشان کند.

با سلام و درود فراوان بر موسوي و دوستانشان در گروه پارپيرار. واقعا" زحمت فراواني براي حفظ فرهنگ بومي مي كشند. خوشحال مي شيم اين مراسم و ديگر مراسم اينچنيني در مازندران برگزار بشه.

به سلامتي موفق باشيد انشاله

با سپاس از شما كه اطلاع رساني فرموديد