مازندنومه،ربابه حسین پور:دیگر از مقدمه چینی خسته شده ام یعنی اصلا نیازی به مقدمه نیست، آن قدر در این باره نوشتیم و هشدار دادیم که نخ نما شده است ، ظاهرا برای مسوولان هم این معضل عادی شده و با شنیدن چنین گزارش هایی فقط شانه بالا می اندازند و بی تفاوت از کنار آن می گذرند و مثل همیشه کمبود بودجه را بهانه می کنند.

 جالب اینجاست که همین مسوولان در سفر یکروزه هیات دولت به مازندران بسیار شتابزده، پروژه های زیادی را آماده افتتاح کردند!

 جاده گهرباران را می گویم، نه! به قول جناب ابراهیمی جاده مرگ! نمی دانم چندین نفر دیگر قربانی می طلبد تا اندکی وجدان نیمه بیدار مسوولان قلقلک خورده و از سر سیری،نیم نگاهی مشفقانه به این جاده و اهالی مظلوم آن که نه نماینده ای دارند و نه مسوولی در پست های کلیدی(!) بیندازند.

 همین چندی پیش بود که جوانی در تصادفی خونین در این جاده به طرز وجیعی جان داد ،طوری که بعد از تصادف اولیه چندین خودرو دیگر از روی جنازه اش رد شدند !

 مشابه این اتفاق برای پیر مردی هم در این جاده رخ داد. خانواده هایی داغدار عزیزان شان شدند اما وجدان مسوولان اندکی هم به درد نیامد تا اینکه با رسانه ای کردن این واقعه مسوولان راه و شهرسازی لطف کرده و به بهانه نصب سرعت گیر چندین منطقه را فقط کندند و رفتند و با این اقدام نابجای شان جز مستهلک کردن خودروها کاری از پیش نبردند!

از اینها که بگذریم عبور ماشین های سنگین حامل سوخت های نفتی و گازی در جاده باریک گهرباران درد دیگری دارد که حکایتش شنیدنی است.

این خودروها به دلیل کم عرض و لبه دار بودن جاده، همیشه در وسط جاده آن هم با سرعت بالا تردد می کنند، لیکن هنگامی که نتوانند سرعت خود را به ویژه سر پیچ ها کنترل کنند و یا حتی با کوچک ترین مانعی، از جاده منحرف و در کانال های آب کشاورزی واژگون می شوند .

مشابه چنین حادثه ای به کرات در این جاده اتفاق افتاده است، در حادثه هفته گذشته راننده ای نگون بخت جانش را از دست داد و باز خانوده هایی چشمان منتظرشان برای همیشه بر در ماند.

این گونه حوادث برای اهالی منطقه گهرباران علاوه بر اینکه آنها را در داغ همنوعی متاثر می کند، بر تولیدات شان نیز اثر سویی می گذارد.

 مواد نفتی در کانال های آب کشاورزی رها می شود و آبها به درون آب بندان ها ، شالیزارها و باغ ها هدایت می شود و تمامی زحمات کشاورزان و باغداران را نابود می سازد.

بالطبع این گونه حوادث در چرخه تولیدی و اقتصادی استان و کشور تاثیر به سزایی خواهد گذاشت، چرا که منطقه گهرباران با دشت های وسیع و حاصلخیز سالانه محصولات کیفی بالایی را روانه بازار مصرف می کند.

 اغماض خوب است اما نه همیشه و آن هم بر تکرار اشتباهاتی که با جان و مال مردم سر و کار دارد، بنابر این این بار خطاب مان به جناب ابراهیمی-معاون سیاسی امنیتی استانداری مازندران- است او که خود از قشر کشاورز روستایی است و درد آنها را می فهمد، او که خود اذعان دارد عبور از جاده گهرباران عبور از جاده مرگ است و حوادث متعدد در کمین و رسیدن به مقصد محتمل!

 او که بسیاری از پروژه ها به خصوص پروژه زیر گذر کیاپی را در مدت زمان کمتر از 6 ماه هدایت و رهبری کرد و به ثمر رساند.

 مردم مظلوم و محق گهرباران خواسته زیادی ندارند گرچه هر چه بخواهند با توجه به ایثارگری هایی که کردند حق مسلم شان است.

 این مردم می خواهند تا فکری به حال جاده ای شود که به جا مانده از دوران قبل از انقلاب است و یقینا گنجایش حجم عظیم خودروهای کنونی را ندارد و در این جاده بسیاری از عزیزان شان را به راحتی از دست می دهند.

 کاش مسوولان لحظه ای خود را جای اهالی این منطقه بگذارند که با ترس و لرز از این جاده می گذرند و همیشه دعا گویان منتظر عزیزان شان هستند.

 رقت بار تر از آن چشمان منتظر خانواده های رانندگان غیر بومی است که با جاده آشنایی ندارند و حوادث و مخاطرات فراوان در کمین و ....

 آی آدمها! که در ساحل نشسته، شاد و خندانید یک نفر در آب دارد می سپارد جان.... 

 ایمیل نویسنده: (heyran55@yahoo.com)