دوست دارم طرفداران قالیباف دوباره این تحلیل رو بخونند خصوصا اون کامنتی که در مورد موتور سواری نوشتم

ملت دولت گازنبری نخواستند

بدو برو خبرگزاری مهر ببین اسم این شطرنج باز (؟)شما هستش ؟

ولی نا امید نشو بگرد شاید پیداش کردی !

شاید چون سنش یه کم زیاده موقع مات کردن قالیباف خوابش برده و شده هاشمیه خیالباف

25 خرداد نتیجه را می بینیم بچه جون اتفاقا بد نشد تا قالیباف به ماهیت دو گانه مدعیان اصلاحات پی ببرد

تبریک عرفان عزیز به خاطر تحلیل قشنگت ایشالله آیت الله هاشمی رای و میگیره و یه شام مهمونمون می کنی

چند وقتی دنبال یه همچین مطلبی میگشتم

خیلی خوب بود حداقل جواب خیلی از چراهامو گرفتم

حالا نظرتون در مورد پیروز انتخابات چیه؟

می خواستم نظر نویسنده رو در باب احتمال رد صلاحیت هاشمی بدونم

اگه ایشون رد صلاحیت بشه چه تغییری ایجاد میشه؟

خيلي خيلي از توضيحات آقاي عرفان عليزاده و نيز رسول معصومي عزيز استفاده كردم. سپاس

آقا محمد عزیز شما که خودتو پخته میدونی شعار نده ادعا اگه داری یادداشت بنویس اگه ارزش داشته باشه حتما منتشرش میکنن. از مقاله ارزشمند نویسنده محترم استفاده کردم و تشکر میکنم ار جناب

اقای عرفان علیزاده و روشنگری این مقاله

عجب عکس مسخره ای زده.انگار تبلیغات مدل موی سره.

قالیباف در بوته نقد



مشکل قالیباف، فقط به این در و آن در زدن نیست. او یک جریان قوی مالی پشت سر خود دارد که مجبور است برای تطمیع آنها به هر کاری دست بزند. البته خود قالیباف یک فرد است و یک نفر که امروز پول زیادی دارد- شاید میلیاردها میلیارد. اما کمتر کسی باور می‌کند که او این همه پول داشته باشد. تفکر میلیتاریستی یا نظامی‌گری قالیباف باعث می‌شود او انتظار داشته باشد که همه روبه‌رویش نظام‌جمع بایستند. گرچه این گونه وانمود می‌کند فردی دموکرات با تفکر تکثرگرایی است. درحالی که بافت فکری او چنین نشانه‌ای ندارد. او در شورای شهر تهران به سختی توانست از اکثریت برای ماندن رأی بگیرد. درحقیقت با یک رأی اضافه بر مسند قدرت نشست، آن هم با پادرمیانی دیگران و سفارش‌های این وآن به خادم. تفکر نظامی افرادی که در ستادهای عملیاتی ارتش خدمت می‌کنند به این صورت است که باید گردان‌سازی کنند، این گردان‌سازی زمانی میسر است که نزدیک‌ترین‌ها و قابل‌اعتمادترین‌ها را دور خود جمع کند. این تفکر نمی‌تواند نظر دیگری را قبول کند. الآن اگر دقت کنید تمام حامیان او و اطرافیانش را یا مشهدی‌‌ها تشکیل می‌دهند، یا نظامی‌ها و اگر دیگرانی هستند،(امام‌صادقی‌ها) به نوعی با آن دوضلع مثلث ارتباط دارند که به او وصل شده‌اند. اگر می‌بینید که آقای قالیباف گفتمان سیاسی ندارد و مدام مواضع خود را تغییر می‌دهد، به دلیل همان روحیه نظامی‌گری اوست. برای یک نظامی در هنگام جنگ توقف در یک مکان یعنی خودکشی. به همین دلیل آنها باید مدام مواضع خود را تغییر دهند تا به اصطلاح دشمن نتواند سنگر یا موضع آنان را شناسایی کند. اما این حنای خودکشی قالیباف در عالم واقع یا عالم سیاست نمی‌تواند رنگ داشته باشد.

یک مشکل دیگر قالیباف که گفتمان سیاسی ندارد این است که او نه تنها بازی دموکراسی را بلد نیست و یاد نگرفت، بلکه نتوانست به یک اردوگاه به ظاهر حزبی و سازمانی دل ببندد تا کمی از قاعده‌های حزبی یاد بگیرد. گرچه گاهی سر از جناح مؤتلفه در می‌آورد، گاه سرکی به صف اصلاح‌طلبان می‌کشد و گاه هم با اصولگرایان نرد عشق می‌زند، اما اینها حکایت از نداشتن درک درست از وضعیت زمانه، گروه‌های مختلف، مردم و خواست‌ها و نیازهای جمع دارد. او در انتخابات 88 کاملاً جناح سبزها را داشت و حتی به موسوی رأی داد، اما امروز برای تغییر رنگ صورتش مجبور است که بگوید نه به موسوی رأی داد و نه به احمدی‌نژاد. البته کسی هم انتظار ندارد که دیگران بیایند علن بزنند و بگویند که ما به کی رأی دادیم. امروز حتی آنانی که علناً به محمود احمدی‌نژاد رأی دادند می‌گویند ما به او رأی ندادیم.

به هر حال

مشکل دیگر قالیباف با خودش است. احساس می‌کند مردم او را دوست دارند، او به مردم تهران بسنده می‌کند، در حالی که این آدم را در استان‌های دیگر به اندازه ولایتی و مشایی و حتی جلیلی نمی‌شناسند. بگذریم از این‌که وی به گردپای شهرت آیت‌الله هاشمی هم نمی‌رسد چه برسد به گرد پای خاتمی و دیگران. البته در خود تهران او محبوب نیست. چیزی که هست این که او با جریده همشهری که بولتن شخصی او شده است، نه بولتن شهرداری- حرفی که جناب آقای چمران پیشتر فرموده بودند- چنان تبلیغ می‌کند که گویی اگر او شهردار تهران نبود، شهر می‌پوسید، در حالی که او مجبور بود این راه را ادامه بدهد، راهی را که جناب کرباسچی شروع کرده بود و باید هم ادامه می‌یافت. با این‌که او در فضای رسانه‌ای همشهری حضور دارد، اما به آزادی مطبوعات و آزادی روزنامه‌نگاران اعتقادی ندارد. او هیچگاه نگفت که زندانی‌ها باید آزاد شوند یا نباید کسی را بی دلیل زندانی کرد یا نگفت که روزنامه‌نگاران نباید به‌خاطر عقیده‌شان زندانی یا دستگیر شوند. به نظر می‌رسد که او اگر بتواند خودش هم این راه را ادامه می‌دهد.

قالیباف مشکل دیگری هم دارد. صدای هیچ اعتراضی را نمی‌تواند بشنود. حتی صدای رأی مخالف را هم درک نمی‌کند. داستان آقای «دنیامالی» در شهرداری تهران را شاید خوانندگان بدانند- معاون سابق شهردار تهران که بعد از انتخابات 88 و وابستگی او به اصلاح‌طلبان و ستاد موسوی، از سوی جناب شهردار فعلی تهران مغضوب‌ شد و الان هم که نامزد انتخابات در شورای شهر تهران شد، رد صلاحیت شد. دلیلش را هم گفتند، براساس بند ج و د که معنی آن عدم التزام به ولایت مطلقه فقیه و عدم اعتقاد به قانون اساسی است.

مشکل او نداشتن درک درست از قواعد بازی سیاسی است. او فکر می‌کند که می‌توان افکار عمومی و حتی افکار خواص را فریب داد. مصاحبه‌های او را ببینید و حتی حرف‌هایش را. وقتی که امروز می‌بیند یکی از نقاط قوتی که می‌تواند نامزدهای ریاست جمهوری را به تأیید شورای نگهبان برساند تخریب آقای هاشمی یا جریان سبز است، سر از پا نمی‌شناسد. در مقام نصیحت‌گر روبه‌روی هاشمی قرار می‌گیرد و حرف‌هایی به او می‌زند که در قد و قواره‌اش نیست. مسائل سال 88 را محکوم می‌کند. این چراغ سبز نشان‌دادن‌ها در حقیقت گرفتن و رسیدن به قدرت است، نه خدمت که ایشان ادعای آن را دارد.

بدبختی مردم ما این است که گاهی حافظه تاریخی‌شان را زود پاک می‌کنند، اما حافظه تاریخ فراموش نمی‌شود. مسائل دیگر را می‌توان بعدها هم نوشت. از قالیباف می‌شود خیلی چیزها بافت و ساخت.

به هر حال تاریخ ثابت می‌کند که قالیباف چه چیزی بافته است که برازنده اوست یا مردم.

آيا موتور سواري عاملي در ريزش راي ايشان موثر نبوده در اين تحليل به اين نكته اشاره نشده است

کمی بی تجربه است این تحلیلگر ، چون آنچه که متغیرهای تاثیر گزارند معمولا در روزهای پایانی رو می شوند پیش فرض ها کمترین اثر را دارند

صرفا داشتن کارشناسی و ارشد و .... که با مقاله های پرینت شده در کافی نت ها دریافت می شود نمی توان تحلیل ارائه داد .

ضمنا بخش های اصلی این نوشته متعلق به بعضی سایت هاست که از بردن نام خودداری کردم . ممنون که زحمت کشیدید

قالیباف همان احمدی نژاد خوش تیپ است تفکری مبتنی بر انحصار طلبی مشهدی و نظامی گری

آقای قالیباف را فقط نمی توان به خاطر مواضع و تحلیلهاش شکست خورده دانست احتمالا" ایشان یک کمی کم شانس یا کم نقش هستند ..اینقدر سخت نگیرید آقای تحلیلگر ..

تحلیلی ارزنده و روشنگرانه بود. از نویسنده محترم برای این تیز بینی و واقع نگری سپاسگزارم.