مازندنومه،محمد عظیمی:خانواده ی سینمای کشور بزرگترین و بهترین دارنده ی آرشیو سینمای ایران را از دست داد؛ هنرمندی که تنها و بی ادعا خدمات فراوانی به گسترش هنر سینما و حفظ و اشاعه فیلم های فاخر سینمای جهان نمود.

 احمد جورقانیان در سال 1327 در شهرستان بهشهر به دنیا آمد. علاقه مفرط به سینما او را به تحصیل در رشته بازیگری واداشت و در سال 1347 در دانشکده هنرهای زیبا مشغول به هنرآموزی شد.

همشاگردی های او در دانشگاه تهران، استادان بزرگ سینمای ایران همچون عزت ا.. انتظامی، ایرج راد، فرامرز صدیقی، هادی مرزبان و ولی شیراندامی بودند.

بازی در نمایش رستم و سهراب، روسپی بزرگوار و دیگر نمایش های اجرا شده در دهه چهل و همکاری و استفاده از تجارب کارگردانان بزرگی مانند مصطفی و سودابه اسکویی موجب شد تا بخش اعظمی از زندگی خود را به سینما و تئاتر اختصاص دهد.

 ایجاد (تلاش فیلم) در سال 1348 و نمایش فیلمهای برتر تاریخ سینمای جهان در دانشگاه تهران و دیگر دانشگاه های کشور، نام احمد جورقانیان را به عنوان تشکیل دهنده اولین کانون نمایش فیلم دانشجویی در ذهنها ماندگار کرد.

 اولین فیلمی که به همت جورقانیان در سینما بلوار (سینما کودک و نوجوان فعلی) به نمایش درآمد ساخته لوکو ویسکونتی با نام روکو و برادرانش بود.

تاسیس انجمن فیلم دانشگاه تهران در سال 1350 و نمایش فیلمهای آیزنشتاین، جان فورد، هیچکاک، چاپلین و فدریکو فلینی در دانشکده فنی با استقبال فراوان دانشجویان و هنرمندان بزرگی چون غلامحسین ساعدی و سیمین دانشور و ... روبرو شد.

گردآوری فیلم های کلاسیک و آوانگارد جهان و تهیه آرشیوی از پوسترها، عکس ها و کاتالوگ های سینمایی از زحمات فراموش نشدنی این هنرمند عاشق بود و در راه اندازی جشنواره های فیلم فجر و حوزه هنری، با فیلم های آرشیوی خود نقشی موثر داشت.

 جورقانیان در سه فیلم کوچه ملی، یاقوت آبی و خرچنگ نقش آفرینی کرد و در سال 1390 مهرشاد کارخانی با ساخت فیلمی مستندگونه به نام (آرشیو متروک) بخشی از خاطرات و تلاش او را ثبت نمود.

صمیمیت، فروتنی و عشق سرشار او به سینما، جورقانیان را به میراثی معنوی و هنری بدل کرد که خاطرات فراوانی را در سینه داشت و مورد احترام و علاقه بزرگان سینمای ایران بود.

او که در اثر بیماری و سکته ی سال قبل بشدت نحیف شده بود در اثر تصادف مدتی در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان سینا بستری شد و در 30 اردیبهشت از قفس تن پرکشید.