مازندنومه، کلثوم فلاحی: با آغاز سال تحصیلی، زنگ‌های زیادی به صدا درمی‌آید و دانش‌آموزان به بهانه‌های مختلف، از سر کلاس درس، به صف‌های حیاط مدرسه کشیده می‌شوند تا سخنرانی مدیران را درباره زنگ مرتبط، گوش کنند.

بعد از همه کارهایی که در حوزه گردشگری مازندران انجام دادیم و به موفقیت‌ هم رسیدیم، حالا فقط مانده بود زنگ گردشگری، که خدا را شکر آن هم امروز به صدا درآمد.

 اصلا چه کسی گفته گردشگری به رشد و توسعه نیاز دارد و باید زیرساخت‌های این حوزه را فراهم کنیم؟ چه کسی گفته ارتقای سطح گردشگری بر عهده دولت است و دولت باید در این زمینه گام بردارد؟ 

حوزه گردشگری،  به مطالعه و برنامه‌ریزی هیچ نیازی ندارد، اقتصاد گردشگری معنا ندارد، ما فقط یک زنگ کم داشتیم که آن هم جور شد!

 مطابق نظر سازمان جهانی توریسم، گردشگری بزرگ‌ترین صنعت فعال در جهان است که البته چشم دشمن کور، ما در این زمینه حرف که خوب است، حرف ها برای گفتن داریم!

در 8 سال گذشته، در حوزه میراث فرهنگی، گردشگری  و صنایع دستی درجا زدیم و مهم ترین کارهای سازمان متولی این بخش، به اجرای برنامه های واکسی و صوری و کم ارزش، شبیه همین زنگ گردشگری خاتمه یافت.

در حالی که بسیاری از بناهای تاریخی ما روبه ویرانی است یا توسط برخی شهرداری ها و سازمان ها تخریب و به مکان تجاری یا پارکینگ و مانند این ها تبدیل شده است، نیز در حالی که هیچ برنامه ای برای ورود و خروج و پذیرایی و بهره جویی اقتصادی از مسافران و گردشگران نداریم و سود ما از گردشگری، بیشتر زباله است تا چیزهای دیگر، حالا نواختن زنگ گردشگری کمک قابل توجهی در تغییر نگرش ها و پیشرفت این بخش نخواهد کرد؛همان طور که زنگ های دیگر این گونه بوده است.

زمان برنامه های نمادین گذشته است و باید واقع گرا بود. سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران به هوای تازه نیاز دارد تا در ادامه با برنامه ریزی و مدیریت شایسته، استان به حق خود در این حوزه دست یابد.

بسیاری از فعالان عرصه میراث فرهنگی و گردشگری در روزهای گذشته ابراز تمایل کرده اند که برای دمیدن این هوای تازه، در حوزه گردشگری و میراث از وجود دلاور بزرگ نیا استفاده شود؛ مدیر توانمندی که پیش تر در دوران اصلاحات و اوایل دولت نهم، استان از او بهره ها برد و هنوز اقدامات موثر فرهنگی اش نقل محافل و رسانه هاست.

بزرگ نیا علاوه بر این که خود ذاتا" مدیری بی حاشیه و اخلاق محور و برنامه مدار و تواناست، ارتباطات وسیعی در پایتخت دارد و این نفوذ او در بین بزرگان و مدیران این سازمان و نیز وزارتخانه های دیگر می تواند در جذب اعتبارات ويژه و معطوف کردن نگاه تهران به گردشگری مازندران تاثیرگذار باشد.

او فعلا مدیر باغ موزه ایرانی، وابسته به شهرداری تهران است و چند پیشنهاد مدیریتی دیگر روی میز دارد، مسئولان ارشد استان اگر نگاه آینده نگرانه و روبه جلو داشته باشند، این فرصت را از کف نخواهند داد.

*مطالب مرتبط:

- چنین رفته است بر ما ماجراها http://www.mazandnume.com/?PNID=V16174

- ناخدای دریادل و کشتی به گل نشسته میراث http://www.mazandnume.com/?PNID=V16191