دانشگاه علوم و فنون مازندران با انتشار بيانيه‌‏اي به طرح پرسش‌‏هايي در خصوص نحوه پيوستن ايران به سازمان تجارت جهاني پرداخته است . در بيانيه اين دانشگاه آمده است: پاسخ مثبت كليه كشورهاي عضو از جمله اسرائيل به عضويت ايران در كنار اين مخالفت نشانه سياسي بودن موضوع است كه تجزيه و تحليل آن به عهده كارشناسان سياسي است اما آنچه براي ما اهميت دارد آن است كه چگونه هيات مذاكره كننده با طرفين اروپايي نسبت به وعده اروپاييان اطمينان حاصل كرده بودند. متن كامل اين بيانيه به شرح زير است: بيستمين پاسخ منفي سازمان تجارت جهاني (WTO) به درخواست الحاق ايران به آن سازمان ناخوشايندترين خبر روزهاي اخير بود. تلخي اين خبر زماني بيشتر مي‌‏شود كه همزمان با اين پاسخ همسايگان جنگ زده شرقي و غربي ما يعني عراق و افغانستان در مسير الحاق به اين سازمان قرار مي‌‏گيرند. ما دانشجويان رشته MBA دانشگاه علوم و فنون مازندران مطالب و پرسش‌‏هايي را به استحضار مي‌‏رسانيم كه انتظار پاسخ روشنگر و قانع كننده‌‏اي را از مسوولان ذي‌‏ربط داريم. 1) چند روز پيش از برگزاري اجلاس عمومي سازمان تجارت جهاني, سه كشور بزرگ اروپايي در ادامه مذاكرات پاريس - تهران وعده مساعدت در امر الحاق ايران به WTO را دادند كه متاسفانه پس از برگزاري اجلاس بار ديگر كشور آمريكا به تنهايي درخواست ايران را رد كرد. پاسخ مثبت كليه كشورهاي عضو از جمله اسرائيل به عضويت ايران در كنار اين مخالفت نشانه سياسي بودن موضوع است كه تجزيه و تحليل آن به عهده كارشناسان سياسي است اما آنچه براي ما اهميت دارد آن است كه چگونه هيات مذاكره كننده با طرفين اروپايي نسبت به وعده اروپاييان اطمينان حاصل كرده بودند. آيا اين اولين بار است كه اروپايي‌‏ها در ارتباط ايران و آمريكا جانب آمريكا را نگه مي‌‏دارند؟ آيا تا وقتي آمريكا با ما خصومت دارد بايد از عضويت در WTO محروم باشيم؟ آيا راهكار ديگري مانند ملاك قرار گرفتن اكثريت آراء در شوراي عمومي وجود ندارد؟ خصومت آمريكا با ايران و توانايي اعمال تحريم از سوي آمريكا عمده دلايل مخالفت آمريكا با عضويت ايران است. اگر اين گونه باشد پس مذاكره با طرف اروپايي چه نفع و سودي براي ما خواهد داشت؟ مذاكره با اروپا زماني براي ما مثمرثمر خواهد بود كه آنها بتوانند از طريق روش‌‏هاي ديپلماتيك راه عضويت ما را هموار سازند. 2) اگر در اجلاس آتي شوراي عمومي WTO يا يكي از نشست‌‏هاي اين سازمان با تشكيل گروه كاري جهت آغاز مذاكرات با ايران موافقت شود حداقل سه سال وقت لازم است تا اين مذاكرات به ثمر بنشيند. اولين گام در جهت آغاز مذاكرات باگروه كاري WTO , گزارش تفصيلي رژيم تجاري كشور است مشتمل بر تشريح كليه سياست‌‏ها و قوانين و مقررات گوناگون بخشي و فربخشي و بعضاً متضاد و متنافر كه به علت پاره‌‏اي مشكلات در شرايط خاص وضع شده‌‏اند، آيا چاره‌‏اي انديشيده شده است؟ توجيه اين تضاد و تناقضات در امور چيست؟ آيا نمايندگان WTO توجيهات مورد مصرف داخل را خواهند پذيرفت؟ چگونه با وجود تغييرات گاه به گاه و سليقه‌‏اي قوانين و مقررات مي‌‏توان ثبات اقتصادي را به نمايندگان تفهيم كرد؟ فراموش نكنيم كه ايران هنوز در رتبه‌‏بندي‌‏ها جزو كشورهاي نا امن براي سرمايه‌‏گذاري است. 3) مسوولان بهتر از ما مي‌‏دانند كه براي جهاني شدن بايد جهاني انديشيد . لزوم الحاق به WTO پذيرش چهار اصل عدم تبعيض, شفافيت, رفتار ملي و دسترسي به بازار است. بر اين اساس نه تنها بخش دولتي بلكه مديران بخش خصوصي نيز بايد آمادگي لازم براي الحاق به WTO را داشته باشند. ادعاي تلاش براي پيوستن به WTO با وضع تعرفه‌‏هاي گمركي آنچنان براي عدم ورود سازندگان خارجي به بازار كشور نا همخواني دارد. بهانه حمايت از توليد كننده داخلي آيا براي نمايندگان WTO محلي از اعراب دارد؟ آيا تخصيص يارانه به كالاي مصرفي در صورت عضويت ادامه خواهد يافت؟ و اصولاً بحث يارانه‌‏ها و هدفمندي آنها پس از پيوستن به WTO چه وضعي خواهد يافت؟ آيا با وجود تفكرات موجود در سطح كلان مي‌‏توان اصل عدم تبعيض را بين عرضه كنندگان داخلي و خارجي قائل شد؟ لزوم تخصيص يارانه‌‏هاي نجومي به برخي كالاها مانند انرژي و تثبيت قيمت‌‏ها نه بر اساس مكانيزم بازار بلكه به صورت فرمايشي آيا با عضويت ما در WTO و يا اصول علم اقتصاد هماهنگي دارد؟ آيا پس از عضويت و حضور عرضه كنندگان خارجي نيز مي‌‏توان به بهانه حل مشكلات داخلي قيمت‌‏ها را به آنها ديكته كرد؟ آيا تثبيت نرخ ارز به بهانه تقويت پول ملي و ياحتي كاهش آن كه بر سر زبان برخي اقتصاددانان است به صورت اهرمي وارونه باعث افول توليد و فرار سرمايه از كشور نمي‌‏گردد؟ 4) سئوال اساسي ديگر آن است كه مسوولان تا چه حد در تبيين دلايل ما براي عضويت در WTO كوشيده‌‏اند؟ افكار عمومي و حتي خواص تاچه ميزان با مزايا و مضار احتمالي پيوستن به WTO آشنا هستند؟ در اين رهگذر پيوستن به سازمان تجارت جهاني سهم نخبگان و اساتيد دانشگاه چقدر است؟ سهم مشاركت بدنه علمي كشور در رفع موانع ومشكلات اقتصادي چيست؟ ما نويسندگان اين مطلب بر آنيم كه براي هموار شدن راه عضويت ما در WTO بايد ازتمامي نخبگان علوم اقتصادي, سياسي و اساتيد برجسته اهل فن كمك گرفت. تشكيل كميته قوي براي مذاكره با WTO اولين گام در جهت به رخ كشيدن شايستگي‌‏ها و توانايي‌‏هاي ايران است. ما نه بر اساس شعار و احساس بلكه بر پايه قرائن و شواهد و به دليل وجود بزرگان علمي چه در داخل و چه در خارج از كشور معتقديم كه ايران توانايي نه عضويت صرف بلكه حضوري قوي و تعيين كننده در WTO را دارد.