1- چه پرسشهای سختی؟ 2- کی می تونه پاسخ بده؟ 3-اگه نده کی نمره می ده؟ 4- اگه نمره بده کیست که مردود کنه؟ 5- اگه مردود بشن چه کسی است که جلوی نشستن در کلاس بعدی رو بگیره؟ 6-...

حاج آقا حضرتعالی در مدتی که در سازمانها و نهادها بودید چه کردید ؟ حداقل بنده دچار مشکل شدم چون شما پاسخگو نبودید .

حاجی دست مریزاد ازاینکه دغدغۀ مردم رو داری.
حداقل کاری که مسئولین ارشد میتوانند به آن توجه کنند، شایسته سالاری و سپردن هر امری متناسب با تخصص واقعی آن فرد یا افراد باشد.امیــــــــــــــــــــــــــــــــــــد!

... برو خدا پدرت رو بیامورزه

حاج آقا اگر این شاخصها را مدیران می خواستند رعایت نمایند که خودرا کاندیدای مدیریت نمی کردند خداوند به افرادی به مثل شما که صراحت بیان دارید توفیق بیشتر عنایت فرماید

آفرين حاج آقا، دو تحسين و يك انتقاد، اول اينكه همت نموده و در رشته مديريت دولتي آنهم در مقطع ارشد تحصيل فرموديد، دوم اينكه به نكات بسيار جالبي اشاره فرموديد، و انتقادم از شما اينستكه اين دولت تازه بر سر كار آمده و بايد بدان فرصت بدهيم و از گفتن انتقادات كلي كمي پرهيز كنيم البته به انتصابات اقاي استاندار علي الخصوص در اداراتي كه نقطه ضعف استان در آن متمركز است ( مثل راه و شهرسازي) انتقاداتي وارد است ولي بايد متمركز بر برايند كار ايشان باشيم نه جزئيات. اميدوار هستيم در بخش صنعت و گردشگري جهت توسعه اشتغالزايي موفق باشند.

با سلام
واقعا سوالات بجا وشايسته اي بود متاسفانه اين مديران كه چند دستي چسبيدند به ميز وبازنشسته نميشوند...هدفشان خدمت به مردم ...!!؟؟؟
فقط راه فرارشان مصوبه هيات دولته ...
از راهكارهاي اجرايي وراندمان كاري خبري نيست...
اينهمه جوان بااستعدادساعي پرتلاش خوش فكر داريم
دولت شده مدرسه پيرمردها
وزيرامورخارجه كه ويلچري شد وزيربهداشتش با يه تشرمجلس روانه بيمارستان شد وزير...خبرهاي ديگري در راه است..

شیخ خوش خیال رقیق القلب مهربانی ها کند و انتظارات عجیب از انسان های نجیب دارند. نجابت مدیریت و حیاء ذاتی آنها و عدم خودستایی و اخلاصمندی درونی و کار برای کسب رضایت خدا مانع از آن می شود مدیر از برنامه های خود و از کارکرد و عملکرد و حتی میزان حقوق و دستمزد و اضافه کار خود سخن بگوید و ترس از منیت او را وادار می کند که همیشه از دیگران نقد کند و خود را در حاشیه امن قرار دهد.
یا شیخ الاجل چرا به جای اینکه ما را به راه راست و درست هدایت فرمائید و صراط مستقیم را نشانمان دهید ما به سمت بیراهه راهنمایی می فرمایید و اوقات مدیران را اینگونه تلخ می کنید و جامعه را نسبت به مدیران مشکوک و طلبکار می کنید. این افزودن بر مطالبات مردم و آنها را مولا و ولی نعمت صدا کردن و از امام (ره) داد سخن دادن و فرمایشات ایشان را بر سر مدیران چکش کردن تاثیری در کردار و رفتار و رویکرد و عملکرد و کارکرد مدیران ندارد چرا که آزادگی مانع افشاگری می شود و غیرت و مردانگی و حفظ حرمت و حیثیت افراد مانع نقد و بیان وابستگی ها و دلبستگی ها می شود.
شیخ با حال خدا ترس و اندیشه ورز عزیز بدان و آگاه باش مدیران مسیر رسیدن به سطوح بالا را خوب می دانند و رمز ورود به افکمار و اندیشه های بالادستی ها و ریل گذاری برای جا انداختن خود به عنوان گزینه مدیریت را خوب بلد هستند و نقاط طمع و ضعف نمایندگان و هر کسی که در انتخاب مدیر نقشی و سهمی دارد را بهتر از هر کسی می دانند و در بازار پست فروشی می دانند هر پستی را با چه قیمتی و از کجا و چگونه باید بخرند و برای اینکارها سخت زحمت کشیده و برنامه ریزی کوتاه مدت و بلندمدت می کنند و طوری عمل می کنند که مو لای درزشان نرود و حال شما که هیچ هنری ندارید و ابتکار عمل در شما مرده و خلاقیت نابود شده و از شیخوخیت فقط سفیدی عمامه محترم برایتان میراث مانده با سیادت متفاوت نشان داده شوید می خواهید از این هنرمندان صاحب تجربه و فن و مهارت حسابکشی کنید و این شجاع مردان را از روز تبلی السرائی بترسانی و انذار کنی؟ مگر مدیری را سراغ دارید که حقیقتاً علوی فکر کند و علوی عمل کند؟ یا اینکه مدیران همه خود را کارگزاران تکنوکرت می دانند که برای مدیریت به ابزار و فنون خاص از جمله زیرکی های سیاسی و سیاستمداری و آسمان و ریسمان بافتن و علوی سخن گفتن و معاویه ای عمل کردن نیاز است و جاده های بن بست پیش رو را با لبخندی باز کرده و بر سر سفره های رنگین سرمایه داران به نام سرمایه گذار که وجود آنها برای نظام و ایران و استان شریف است و قدر آنها را باید دانست با اجتماعی عظیم حاضر شده و هیچ فقیری را در آنجا راه نخواهند داد.
یا شیخ بگذار برایت گریه کنم و مویه نمایم و زار بزنم که حساب و کتاب به مدیران نشان ندهی که دین و ترس از خدا را امری فردی می دانند و آنها را در کارهای مدیریتی خود و در سیاست های خود اصلاً راه نمی دهند. خوش خیالی بس است و از حمایت های بیجای مادران است که این بچه ها ابله شده و خرفت بازی در می آورند.
یا شیخ عذر تقصیر حقیر را بپذیر و ما را دیگر به یوم تبلی السرائی و عبور از صراط با دستان خالی و بدون حامی تهدید مفرما که ترس عبور از این دنیا تا رسیدن به پل صراط مو را بر بدنم سیخ کرده و فکر می کنم همین چند جمله را که از سر درد و به تلخی نوشته ام را هم نمی توام پاسخگو باشم و بندبند بدنم می لرزد و طاقت و توان و نا ندارم که از پلی عبور کنم که از مویی باریکتر باشد. حدیث مدیران در ارتباط با پل این است که به قول آن مازندرانی می فرمایند "آقاجون ما را دکت بوین".