مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، علیرضا یونسی رستمی، معاون سیاسی، امنیتی استاندار مازندران: خديجه مي گويد: اين منم همسر يگانه حبيب خدا، رسول آخرين ، اين منم خديجه، تنهای تنها با فرزندي در شكم ،كه با من سخن مي گويد، و مرا دلداري مي دهد ،از طعنه زنان قريش، سرگرم درد دل با طفل نازنين در بطنم بودم كه حبيبم وارد خانـه شد .اي خديجه: باكـه سخـن مي گويي؟
عرض كردم با طفلي كه دربطنم دارم كه با من صحبت مي كند، ومونس من است. فرمود : اي خديجه، هم اكنون، جبرييل مرا از دختر بودن او خبر مي دهد. و اينكه، دودماني مطهر و پر ميمنت دارد .خداوند دودمان مرا از او قرار مي دهد، و امامان كه با سرآمدنِ وحي، آنان را جانشين برروي زمين قرار خواهد داد و آنان از نسل او هستند .

بهترين گوهر ز گوهر آفرين / هديه شد بر شخص ختم المرسلين

و اين گونه بود كه در بيستم جمادي الثاني سال پنجم بعثت دروازه هاي همه آسمانها باز شد و نوري عظيم بر عالم، تابيدن گرفت و آنگاه مكه، سرشار از سرودِ عشق و معرفت و فضيلت و پاكي شدو با چشماني گشاده تر از همۀ تاريخِ گذشته اش هلهله عرشيان و ملكوتيان را در زمين به نظاره نشست و و دیدگانِ سرشار از زيبايي و خداييِ خديجه علیها السلام، غرقِ لبخند شد و محمد (ص ) شادمان و استوار، با شكوهي اعجاب انگيز و با حالتي شكرگزار، دُردانه اش را به آغوش كشيد و بوسه اي از سرِ وجد و سپاس، بر جبينِ نازنيني زد كه مايه فخرو مباهات آفرينش گشت.

مكه آن شب نورباران گشته بود / نور حق آن دم نمايان گشته بود

و فاطمه، متولد مي شود. قدسيه اي كه مادرِ پدر مي شود و خير كثير مي گردد و خورشيدِ فروزاني مي شود كه يازده ستارۀ درخشان را در آسمانِ ولايت مادري مي نمايد. و جهاني سرمست از اين سرمنشاء نورانيت ، به رستگاري دعوت مي شود .

فاطمه، نامكشوف ترين نام ، دلخوشي پيوسته پيامبر(ص) كه بشريت در مقابل نور وجودش به سجده در آمد، آن هنگام آمد كه ريگهاي بيابان سوزان حجاز ، بي گناهي دختركان را شيون ميكردند و ...  " إنا أعطيناك الكوثر" يعني معناي هستي كه كره خاكي را تا ابد منت دار وجود خويش نمود.

فاطمه معجزه اي كه عّفتش، منزلتِ نيكبختي را به رُخ هميشۀ تاريخ مي کشدو ماهِ آسمان بر وجود نازنينش دامن مي گستراندو كوهستان باصدايِ روح بخشِ نفسهايش ترانۀ عزت مي خواند و دريا در پايِ عظمتش مرواريدِ نور به ارمغان مي آورد و زمين، حياتش را در حياتِ او مي داند و بارانِ كرامتِ الهي از ابرِ پربارِ او مي بارد و كهكشانِ عظيمِ فضيلت در آسمانِ عشق، نزول ستاره هايِ عاشقيِ اورا به ترانه مي نشیند و فاطمه مي آيد، تا مكه همۀ هستي اش را به پيشواز او روانه نمايد.

و او مي آيد تا زنان ،غرورِ زنانگيِ خود را از خروارها خاك بيرون آورند و خلعت عفّت و عزّت و شرافت و طهارت بر قامت رعنايشان پوشند و همدمِ صادقِ همسرانشان و مادرِ مهربانِ فرزندانشان گردند . تا زن بودن به باشكوهترين نمايش آفرينش تجلي يابد.

و او مي آيدتا سروقامتانِ گلفام به سوي نور قد، راست نمايند و تاريخ را به عظمتِ خود به نظاره دعوت مي كند كه فاطمه (س ) فريادِ سرخِ هميشۀ تاريخ است در کوچه هایِ مظلوميتِ علي (ع) تا خانه نشيني پرچمدارِ تمامِ حق، عليۀ همۀ باطل ، همه زمينيان را تا هميشه، به چنبره تحسر كشاند.

و فاطمه مي آيد، مي ايستد و مي ماند، تا زمينيان از حضورِ ملكوتيش الگو بگيرند و سپيده دمان بر طريقش سجده نمايند و كوهها به عظمتش قامتِ قيامشان را به احترام برخيزند و اقيانوسها مدح او بگويند و جهان ،سرودِ عشقِ عظمتِ او را زمزمه نمايد.

فاطمه را بايد در عبارت" هي العلي" شناخت كه نگاه دارنده عصمت بود و عفاف كبريا، و زمينيان هيچ گاه او را آنگونه كه بايد و شايد نشناخته اند و نخواهند شناخت مگر آنكه محرم رازهاي دلش شوند و هيچ كس به اين رتبه گران سنگ نخواهد رسيد مگر آنكه با او زن بودن و چونان انسان زيستن را بياموزد كه فاطمه كليد تمام درهاي بسته انسانيت است.

بانوي آب و آيينه!

تو را به خنده هاي آسماني پدر و به دستان پرمهر مادر و به حرفهاي مانده در دل علي سوگند كه اندكي از كوثر وجودت را به ما بنوشان تا مانيز بتوانيم " سير من الظلمات إلي النور" را طي كنيم كه تو علي وار زهرا بوده اي.

و برما زمينيان فرض است اين عبرت را بياموزيم كه فاطمه گونه در همارۀ عمر به پاي علي و مقتدايمان بايستيم و تكريمش نمائيم و راهش بپوييم تا موردِ شفاعتِ اين دُردانۀ خداوند و يگانۀ تاريخ، درقيامت قرار گيريم . ان شاءالله

* برگرفته از سایت استانداری مازندران