90 درصد مردم واسه تفریح میرن شکار اگر هم پوست و چرمش ازش داره بازم دلیلش زیاده خواهی خود ما مردم . تازه از پوست گاو و چیزای دیگه هم میشه چرم گرفت . انقدر چیزای صنعتی متنوع اومده که میتونه جایگزین باشه . اره داداش الکی کار و خرج زن و بچه رو بهانه نکن . به جای شکار میتونی چهارتا گاو و گوسفند نگه داری . شاهزاده های قاجار برای اینکه مثلا قدرتشون نشون بدن میرفتن شکار ببر و حیوون های دیگه . بعدش ازطرف دیگه جرعت نداشتن جلوی کشورهای دیگه کاری از پیش ببرن . اخه کشتن یه حیوون با یه تفنگ عکس انداختن داره .

شما که اینقدر دلسوز هستی چرا در مورد اینهمه انسان که در غرب خونشون به زمین ریخته میشه حرف نمیزنید. واقعا ارزش قوچ بیشتره یا اشرف مخلوقات. تازگیها همه جوگیر شدند و دم از پلنگ و یوزپلنگ میزنند. بابا در این گره خاکی ده ها میلیون ادم دارن از گرسنگی تلف میشن شما اونا رو نمیبینی؟ اگه شکار بد بود بزرگان دینی ما، مردم رو به اینکار تشویق نمیکردن.
در منطقه ما قراره یک کارخانه احداث بشه ولی آدمایی مثل شما مخ مسئولان رو خوردند که اگه کارخانه بزنید جان حیوانات به خطر میفته. وقتی با احداث یک کارخانه مشکل اشتغال عذه ای حل میشه، چرا باید نگران محیط زیست باشیم. یعنی ما بیکار و فقیر بمونیم که مبادا به شغال و گراز و خرس و پلنگ جسارت بشه؟ مگه ببر مازندران منقرض نشد؟ مگه ماموتها و دایناسورها منقرض نشدند؟ مگه چی شد. آب هم از آب تکون تخورد.

وقتی بچه بودم، ترانه ای لری شنیدم که تفنگ را از کشتن آهو باز می داشت.
«تفنگ حیفه که آهو بکشی آهو قشنگه
تفنگ حیفه بکشی کوک کوهی رنگارنگه
تفنگ بزه وه او دزد فراری......... » این ترانه در مهرورزی من با طبیعت، تاثیر فراوان داشت.
شاید آن چوپان مسلح لر که باوجود از دست دادن تعدادی از گوسفندانش به پلنگ زیبا که به اقتضای طبیعت خود رفتار می کرد، شلیک نکرد، تحت تاثیر همین ترانه قرار گرفته بود.
شاید کوتاهی از ما هنرمندان است که به جد دست به کار نشدیم. اگر ماهم چنین ترانه هایی می ساختیم، شایدپلنگ نگون بخت تنکابن به آن مصیبت دچار نمی شد و فرهنگ چند هزارساله تبری ها شرمنده آفرینش نمی شد.

نمی دانم چه بگویم،هنوز شکار نکرده ام و نخواهم کرد. من از طبیعت انرژی می گیرم با تماشا و لمس کردن گیاه و حیوان آب و سنگ و خاک، روان خویش را درمان می کنم، با هرگازی که به میوه ای میزنم ، تلاش ابر و باد و مه و خورشید و فلک در نظرم نمایان می شود و هستی را می ستایم و خدا را نیایش می کنم. شکارچیان را درک نمی کنم.
باور هم ندارم که از سر نیاز بی رحمی می کنند. زیرا هرچه شکارچی دیده ام و می شناسم تنها از سر تفریح و شکم سیری تفنگهای چند ده میلیونی و ماشینهای شاسی بلند می خرند و به جان آفریدگان زیبای خدا می افتند.. قصه قصه غرور سیری ناپذیر بشر است و بس!

سلام آقا قوچه! خیلی نوکرم! قربون شاخهای پیچ پیچت بشم. شرمنده تم من یکی از شکارچیها هستم اما خدا به سر شاهده تو رو به خاطر گوشتت شکار نمیکنم. گوشت تو و پوست حیوونایی مثل پلنگ رو خوب میخرند؛ با پولش کلی برای زن و بچه م خرید میکنم. اگه به خانم ابتکار رو بندازی که یه شغلی برام جور کنه قول میدم بچه خوبی بشم و دست از شکار بردارم.
ضمنا یه سوال هم دارم چرا میگن شما قوچها نماد باروری هستید؟ آخه موضوع پایان نامه من «بازتاب اسطوره های باروری در شاهنامه » است. در مورد رابطه گاو و باروری در اسطوره و حماسه اطلاعاتی دارم اما نمیدونم چرا بعضی از اقوام ایرانی شما قوچها رو نماد باروری میدونند. یادم باشه ایندفعه زنده گیریت بکنم و این سوال رو ازت بپرسم.
راستی همه تو جام جهانی منتظر یوز ایرانی هستند ولی من منتظر قوچ ایرانیم میشناسیش که؟.... رضا قوچی رو میگم دیگه. خداییش حرکت عرضیش از جناح راست و چرخش به چپ و شوتهای کاتدارش معرکه است عین گلی رو که به کره زد تو لیگ دسته یک انگلیس برای چارلتون زد. فقط رضا قوچی! خیلی نوکریم.

تفنگت را زمین بگذار
که من بیزارم از دیدار این خونبارِ ناهنجار
تفنگِ دست تو یعنی زبان آتش و آهن
من اما پیش این اهریمنی ابزار بنیان کن
ندارم جز زبانِ دل ، دلی لبریزِ از مهر تو
تو ای با دوستی دشمن.
زبان آتش و آهن زبان خشم و خونریزی ست
زبان قهر چنگیزی ست
بیا، بنشین، بگو، بشنو سخن، شاید فروغ آدمیت راه در قلب تو بگشاید.
برادر! گر که می خوانی مرا، بنشین برادروار تفنگت را زمین بگذار
تفنگت را زمین بگذار تا از جسم تواین دیو انسان کش برون آید.
تو از آیین انسانی چه می‌دانی؟
اگر جان را خدا داده ست
چرا باید تو بستانی؟
چرا باید که با یک لحظه غفلت، این برادر رابه خاک و خون بغلطانی؟
گرفتم در همه احوال حق گویی و حق جویی
و حق با توست ولی حق را برادر جان!
به زور این زبان نافهم آتش ‌بارنباید جست
اگر این بار شد وجدان خواب آلوده‌ات بیدار، تفنگت را زمین بگذار.
فریدون مشیری

بحران اينده ما در مازندران بي شك بحران طبيعت است،كه بي شك حيات وحش از اولين قربانيان آن خواهد بود.
اميد است تمام دوستداران محيط زيست در قالب گروههاي مردم نهادديده بانهاي طبيعت و حيات وحش نسبت به برگزاري برنامه هاي آموزشي،فرهنگي نسبت به مقوله مهم منابع طبيعي و حيات وحش اقدام فرهنگي و تشويقي كنند شايد با اين پيام:تبر و تنفنگت را زمين بگذار!