بعضی مسوولین مامور کسانی هستند که آنها را کاشتند نه این که برای خدمت به مردم و اجرای صحیح ضابطه آمده باشند. برای همین رابطه بر ضابطه ترجیح می یابد و پارتی بازی مردم را ناراضی می کند.

بعضی مسوولین سیاسی کارند و به همه چشم می گویند و کارشان را هر گونه که می خواهند پیش می برند. برخی نیز دین دارند و با راست گویی یا به خودشان فشار می آورند یا دوام نمی آورد و او را بر می دارند.

مسوول کوره ای دو حالت دارد: 1- از او انتظار خلاف دارند و جز از کوره در رفتن او را رها نمی کنند.
2- او فردی نالایق هست و از روی رانت قدرت گرفت و خود را ارباب همه می داند نه رعیتشان باشد.

خدایا شکرت و شکرت

حرفی که می خواهم بزنم را خدا می داند هیچ سودی برایم ندارد.
حاج حسین نیازآذری انسان بسیار شریفی است. خودم در جمع مدیران مدارس بابل بودم که یکی از مدیران مدارس حرف های بسیار زننده ای جلوی چشم حاج حسین به نماینده های بابل گفت و انتقاداتش بیشتر بوی توهین می داد تا انتقاد.
اما حاج حسین کاملا به حرف هایش گوش داد و هیچ عکس العمل نامناسبی نشان ندادو بعدها هیچ مشکلی برای آن فرد پیش نیامد

دو مفهوم عمده در این پروسه یکی منولوگ و دیگری دیالوگ با اهمیت است . برای اینکه این دو مفهوم تبیین گردد جا دارد به رفتار سازمانی اشاره ائی نمائیم . مشارکت مردم و برنامه های شهری از محصولات دنیای مدرن است بنا براین شایسته است که ذهنها را متوجه جامعه مدنی سازیم.
درمطلب آقای نیاز که سنگینی بارتبلیغی آن منجر به محدودیت مقاله شد دو گروه یعنی مردم و آن دیگری مسئولین مورد نظر هستند که هریک از این دو گروه چنانچه به رفتار سازمانی واقف باشند بسیاری از مشکلات قابل حل به نظر می رسد . مردم با شاخصه های موجود رفتار طبیعی خودشان را دارند و متاسفانه این مسئولین هستند که آموزش رفتاری ندارند اصولا مسئولین فقط باید وسیله ائی جهت رسیدن مردم به اهدفشان باشند در این صورت مسئولین فقط و فقط خدمت گذارمردمند چرا که مردم آنان را در پستهائی می گمارند تا فقط مسائل و مشکلات آنان حل شود وهیچ شانی بیشتر از خدمت رسانی برای مسئولین اراده نمی شود . حال انصافا کدام طیف, رفتاری هنجار ارائه میدهد ؟ اکثریت مسئولین رفتاری مالکانه و ارباب مابانه ونا هنجاراز خود بروز می دهند و بیشتر( مونولوگ من ) هستند یعنی یکطرفه افاضه می نمایند و بیچاره مردمی که ظاهراَ صاحبان اصلی قلمداد می شوند ولیکن همواره مورد ستم واقع اند. تا زمانی که مسئولین استعداد درک شانیت خدمت به مردم را فرا نگیرند و نیاموزند که وظیفه آنان دیالوگ و گفتگوی مودبانه با مردم است انتظار مشارکت جز سر کیسه کردن مردم معنا نمی دهد . فقط کافیست که نهادهای مدنی به صورت گسترده ائی شکل بگیرد واز اینرو مسئولین آداب و تربیت و اخلاق مدنی را فرا بگیرند و به اصلاح ساختارمعیوب همت نمایند چرا که ازساختار معیوب و فرسوده برنامه های امید وار کننده ائی حاصل نخواهد شد در سایه اخلاق و تربیت مدنی است که مشارکت و برنامه ریزی معنا می دهد .

با سلام خدمت آقای نیازآذری
همیشه مطالب شما رادرسایت های مختلف می خوانم واز نظرات به جا ومناسب شما درفراگیری حرفه خبرنگاری بهره می برم.
در جریان جشنواره ملی مطبوعات ،خبرگزاریها ورسانه های مجازی کانون پرورش فکری استان مازندران جزو کمیته اطلاع رسانی بودم .چندین بار برای مصاحبه بابرادر جنابعالی با شما ماس گرفتم .سوالات را به دفترمجمع نمایندگان تحویل دادم .درآخر نیز پاسخی دریافت نکردم .بد نیست اندگی هم خود مان پاسخگویی به دیگران را بیاموزیم :موفق وسلامت باشید:نداکلایی