این سیمرغ را آزاد کنید
شهر سیمرغ را همان کیاکلا کنید/کمتر اتفاق افتاده است که در کشور ما شهری را بهنام پرندهای بنامند، آن هم پرندهای خیالی و اسطورهای/انتخاب نامی چون سیمرغ برای کیاکلا مثل همه کارهای رئیس دولت دهم ابنالوقتی و بدون اندیشه بود.
مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، مازیارسوادکوهی: «امام جمعه شهرستان سیمرغ ضمن گلایه از ثبت نام کیاکلا به جای نام سیمرغ در اسناد برخی نهادها و وزارتخانه ها خاطر نشان کرد: علی رغم اینکه دو سال است شهر کیاکلا تبدیل به شهرستان سیمرغ شده، اما هنوز شاهد قید نام گذشته در نهادها هستیم که امیدواریم با تمهیداتی این مورد تصحیح شود.»(مازندنومه، 22 فروردین 1394)
***
سنت نامگذاری در ایران مربوط به امروز و فردا نیست. حتی برای نامگذاری افراد گاهی مراسم میگرفتند یا جشنی برگزار میکردند. این همه فقط برای آن بود که اگر میخواهند نامی بر کسی بگذارند به معانی مستتر در آن بیندیشند و در عین حال نامی انتخاب کنند که زیبنده فرد باشد. البته این رسم برای شهرها یا روستاها رخ نداده است.
نام بسیاری از شهرها در طول تاریخ به عوامل مختلفی بستگی داشت که مهمترین آن خودِ مردم شهر یا ده بودند.
گاهی برخی نام براساس یک رخداد تاریخی یا برخی هم ویژگیهای اقلیمی شهر یا روستایی را بیان میکنند. برای بسیاری از شهرها هم بر اساس مناسبات قدرتها یا قدرتی، نامی انتخاب میشد. با این همه کمتر اتفاق افتاده است که در کشور ما شهری را بهنام پرندهای بنامند. آن هم پرندهای خیالی و اسطورهای!
البته شاید بتوان گفت مکانی را که محل تجمعی پرندهای باشد به آن نام نامگذاری کنند. مثل میشکاچال یا پلنگچال. اما اینکه نام یک شهر تاریخی به صورتی تغییر دهند که هیچ سنخیتی با زادسال و تاریخ و پیشنیه آن ندارد، کاری بس عجیب است.
اما برای شهر کیاکلا که یک نام مأنوس، مألوف و مرسوم است انتخاب نامی چون سیمرغ مثل همه کارهای رئیس دولت دهم ابنالوقتی و بدون اندیشه بود.
تردیدی نیست که وقتی از نام برادران شهید کشوری سخن گفته میشود، ناخودآگاه نام کیاکلا که محل زندگی آنان و خانواده محترم شان است و بود، به ذهن متبادر میشود.
بیشک این شهدا و همه آنانی که در راه حفظ تمامیت این آب و خاک و تاریخ پرافتخار ایران جان گرامیشان را فدا کردند، برای همه ما گرامی و دوستداشتنی و قابل تکریماند.
اینها گرچه شهید یک خانواده به شمار میروند، بیتردید این شهدا برادر همه ایرانیها و خصوصا مازنیها هستند. احترام نام شهدا تغییر یک نام تاریخی و نامی که هیچ اشکال تاریخی یا فرهنگی ندارد، نیست. به احترام نام آنها میتوان کارهای فرهنگی فراوانی صورت داد، کتاب منتشر کرد و در تبشیر دیدگاههای شان تلاش کرد.
طبیعی است که تغییر نام مشکل یک شهر را حل نمیکند. اگر رئیس دولت دهم به جای آنکه یک شبه این شهر را به شهرستان تبدیل کند و یکشبه نام آن را تغییر دهد، دستور میداد مشکلات این شهر کوچک حل شود، چه بسا بهتر از تغییر نام آن بود.
میگفت که کارخانهای مطابق با زیستبوم آن تأسیس شود تا جوانهای بیکار آن روزگار به بطالت نگذرانند. اعتباری در نظر میگرفت که حوزه گردشگری آن را توسعه میداد، بهتر از این بود که نامش را تغییر میداد.
البته مشکل از جایی شروع میشود که مدیران وقت استان مازندران همچون رئیس دولت دهم، فکر نکرده، فکرش را قبول کردند و پذیرفتند که نام شهر عوض شود.
نام این شهر حتی اگر تاریخی را به دنبال نداشته باشد، حداقل این است که نسلهای زیادی از آن خاطره دارند و خاطره نویسانی از کیاکلا نوشتند که نمیشود به راحتی جلوی هر واژه کیاکلا پرانتزی گذاشت و نوشت سیمرغ.
آن سیمرغ سفر کرده هم شاید راضی نباشد که نام شهر زادگاهی او را تغییر دهند.
مدیران امروز استان بهتر است با منطق به طرفداران تغییر نام این شهر بقبولانند که تغییر نام گذشته فقط یک اتفاق بود. اتفاقی که رخ داد و گذشت. ضمن آنکه اگر کسی اهل این محل باشد به راحتی به جای آنکه بگوید «بنده کیاکلایی هستم» مجبور شود بگوید«بنده سیمرغی هستم!»
سیمرغ باشد، آزاد و رها و چون پرندهای که در قفس هست فکر نکنید. میتوان حتی سیمرغ را هم در قفس گذاشت. این سیمرغ را از قفس آزاد کنید.
- جمعه 28 فروردين 1394-0:31
نام عوض کردن حداقل جاش یک اسم گلکی دیگه میزاشتن ،سیمرغ دیگه چیه ؟؟؟؟!
- چهارشنبه 26 فروردين 1394-20:49
اگر جرات داشتید مادر شهید کشوری بودند انتقاد می کردید.
- چهارشنبه 26 فروردين 1394-19:1
تغیر نام یک شهر یا شهرستان باید از جانب اهالی همان شهر یا شهرستان به همه پرسی گذاشته شود دیگران فقط می توانند اظهار نظر کنند
- چهارشنبه 26 فروردين 1394-9:55
واقعن اسم بی مسمایی اخه طرف رفته یه سریال ساخته به نام سیمرغ سریع دویدن اسم شهر را عوض کردن بابا دست وردارین از این بازی ها
- سه شنبه 25 فروردين 1394-22:16
مقاله ی علمی ای نبود. یه سری سر هم بندی و تخیل برای قبولاندن نظر خود بود.
- سه شنبه 25 فروردين 1394-20:3
بد هم نبودا
- سه شنبه 25 فروردين 1394-20:3
تصور هکنین مثلا امروز خاننی بورین کیاکلا مهمونی شونی سره شه زن و وچه خوه گنی امروز خامی بوریم سیمرغ خنده دار نیه ولله.به هرحال خله دوس داشتمه اتا روز اتا جا عنوان باوه که سیمرغ بسیار اسم بیجایی برای کیاکلا هسه.دست نویسنده مقاله درد نکنه
- سه شنبه 25 فروردين 1394-20:54
خوب به پیشنهاد...بود بعضی ها ایشان را مقام عالی کیا کلا می دانستند
زاعکی قالب پنیری دید
بر دهن بر گرفت زود پرید
- سه شنبه 25 فروردين 1394-20:3
همه کارهای دولت احمدی نژاد، «ابن الوقتی» بود! غیر کارشناسی و نسنجیده!
- سه شنبه 25 فروردين 1394-20:2
سیمرغ انتخاب زیبایی بود وبنظرم دربین اسم های جدیدی که برای شهرستان ها گذاشته شدیکی از زیباترین هاست.
- دوشنبه 24 فروردين 1394-20:41
آقای مازیار سوادکوهی احسنت
بسیار عالی بود - دوشنبه 24 فروردين 1394-17:56
برادر، نام شهر کیاکلا همچنان محفوظ است و اینکه فردی بگوید کیاکلایی هستم منافاتی ندارد. شهر کیاکلا با شهرستان سیمرغ متفاوت است.
- سه شنبه 25 فروردين 1394-12:12
دانشجوی محترم اسم شهرستان مورد نظر شما با نامواژه مازندرانی بهتر نمی شد ؟
- دوشنبه 24 فروردين 1394-16:18
( دلم خوش است که نامم کبوتر حرم است )
در مثل مازندرانی داریم که آفتابه لگن هشت دست شام ناهار خبری نیست !!!!
بعضی از تصمیمات یک شبه بی تدبیری صورت می گیرد مثلا در تقسیمات شهری
مانند سوادکوه با جمعییت قلیل شیرگاه به شهرستان تبدیل شده و به
تبع آن باید ادارات دولتی هم در این شهرستان دایر شودحال سوادکوه یکی هست حتی اگر به صد نام تغییر یابد از جمله کارهای دولت قبل تقسیمات شهری می باشد
مثلا مرزی کلا یک
شهر شد در بعضی از تابلوهای محل عبور هر هفته ای ما در این روستای تازه شهر !!!شده می بینم نوشته است البته کتیبه مسجد
( مسجد جامع شهر مرزی کلا - تاکسی تلفنی شهر مرزی کلا - نانوایی شهر مرزی کلا ووووو
اگر به نقطه مرکزی این منطقه بابل بنگریم بابل به سه منطقه تبدیل شده هست ( راسته رودخانه ) بابل بابلسر بابلکنار
بگذریم اگر دولت واقعا می خواست این منطقه یک شهر شود بابلکنار برازنده بود به مرکزیت همان مرزی کلا چون بخشداری بابلکنار داریم الان دراز کلا مدعی شهر شدن است شیردار کلا مدعی شهر شدن هست این شهر ها شهر دار می خواهد تجهیزات می خواهد ادرات مربوطه را می طلبد حال در این منطقه چند ده هزار نفری از روشن آباد قرآن تالا یک ایستکاه اطفا حریق وجود نداردبا توجه به بافت منطقهای و جمعییت کثیری که دارد
به نظر می رسد دولت ها به فراخور زمان و تحول احوال مقلب القلوب می گردند تا بگردانند بهترین احوال را چه عرض کنم افعال را اما اثرات بعد از آن را نمی بینند تصمیم شبانه برافرا شتن تابلو یک روستا بنام شهر یک شهرک بنام شهرستان تبعات تقسیم سرمایه در بودجه و عدم تصمیم گیری صحیح و برنیامدن توقعات متقابل را در پی دارد - دوشنبه 24 فروردين 1394-9:38
کاملاً با نظر نویسنده محترم موافق هستم. اینکه در دولت دهم برای مازندران یک شبه 200تا مصوبه یا طرح را تصویب میکردند و مجموعا گویا مازندران 600مصوبه داشت و سرنوشت 90درصد آنها معلوم نیست، نشاندهنده تصمیمگیریهای عجولانه و غیرعلمی بسیاری از مسئولان دولت گذشته بود. این نامگذاری مثل همان 600طرح پشتوانهای تاریخی، دینی، فرهنگی و مذهبی نداشت. به یاد برادران شهید کشوری که به قول نویسنده محترم برادر همه ما هستند، از استاندار تا مسئولان شهرستان کیاکلا و خصوصا نمایندگان مردم شریف این شهر که آنها هم بر این تصمیمگیری عجولانه در زمان احمدینژاد صحه گذاشتند میخواهیم کمی - فقط کمی-فکر کنند که تصمیمهایشان درست باشد.