مازندنومه؛ سرویس سیاسی، ایرج نیازآذری: سفر محموداحمدی نژاد -رییس جمهور سابق و عضومجمع تشخیص مصلحت نظام- به شهرستان بابل در شب میلاد حضرت علی علیه السلام حاشیه و بازتاب فراوانی در محافل سیاسی و رسانه ای داشت و موافقان و مخالفان دولت عدالت محور هریک از ظن خویش به داوری سفر نشسته اند.

عده ای مخالف سفر و گروهی هم موافق سفر بودند. عده ای این سفر را انتخاباتی و بازسازی تشکیلاتی قلمداد نمودند و از منظر رقیب موضع گیری کردند و گروهی که به گفتمان دولت قبلی تعلق خاطرداشتند از آن استقبال کردند و تبلیغات گستردهای در سراسر استان مازندران تدارک دیدند.

این سفر هرچه بود و باهر هدفی هم که انجام گرفته باشد اما نگارنده دولت روحانی و گفتمان اعتدال را پیروز این میدان می داند، هرچند نمایش سیاسی دوستان و یاران احمدی نژاد خاطر برخی از روحانی خواهان را مکدر ساخت و آنان از اینکه احمدی نژادی ها مثل همیشه دروازه خالی گل می زند عصبانی هستند اما روحانی دوستان و اعتدال مندان باورکنند منطق روحانی و تدبیرسیاسی این دولت برنده این همآوردی است نه جریان رقیب.

اینکه دولت حسب وظیفه قانونی امنیت و نظم محافل سیاسی را فراهم می کند پیروزی نیست!؟ اینکه دولت برای مخالفان خود هم فرش قرمز پهن کند پاسخ به ندای همدلی رهبری نیست؟ اینکه دولت برای آزادی بیان و سیاست ورزی تمهید مقدمات کند نشان از عظمت و طبع بلند دولت ندارد! آیا ما از دولت درستکاران و خردورزان انتظاری جز این داریم؟

با اینکه خیلی ازمردم نسبت به عملکرد دولت دکتر احمدی نژاد انتقاد و حتی اعتراض شدید دارند و ابهامات گسترده مالی به مدیریت اقتصادی دولت احمدی نژاد دارند، اما دولت روحانی افتخار می کند از این اینکه اجازه نداد کسی مزاحم سخنرانی او شود.

همکاری فرمانداری و سایر نهادها برای برگزاری سخنرانی رییس جهموری سابق هم پاسخی است به حادثه شیراز و تهدیدات علیه مهمان گلستان.

درهمین بابل خودمان و همین یاران احمدی نژاد تحمل مخالف را نداشتند و ندارند و در برهم زدن اجتماعات و محافل رسمی و قانونی شهره آفاق هستند، لیکن دولت روحانی و طرفداران ایشان اهل منطق و گفتگو هستند.

دوستان روحانی خواه حتما می پذیرند که باید انسجام و برنامه ریزی بیشتری برای سیاست ورزی و کار تشکیلاتی داشته باشند و نباید انتظار داشت مقامات سیاسی و اجرایی دولت کنونی امورکشورداری را رها نمایند و به دنبال متینگ باشند.

حمایت از گفتمان پیروز خردادسال 1392به این هست که درلوای سازمانی رسمی و درقامت تشکیلاتی سیاسی سمپات اقدامات دولت و ناظر برنامه هایش باشیم و ازاینکه جریان رقیب با استفاده از ظرفیت مذهبی و مناسبتی و با تبلیغات گسترده استانی و تشکیلاتی دوسه هزارنفررا بسیج نموده باشد جای نگرانی ندارد.

من یقین دارم اگر فرصت سخنرانی برای حامیان گفتمان اعتدال چون هاشمی، خاتمی، ناطق، عارف و سیدحسن آقا فراهم شود با کمترین تبلیغات هزاران نفر حضورخواهند یافت و جامعه شهد شیرین رونق سیاسی را خواهد چشید.

 انتظار همه کسانی است که به جناب روحانی رای داده اند این است که دولت محترم در کنار توجه بایسته و شایسته به سیاست خارجی، توجه بیشتری دربخش سیاست داخلی داشته باشد و زمینه رونق فعالیت های با نشاط سیاسی را فراهم نماید.

ازطرف دیگر طرفداران مظلوم دولت امید آن دارند که دولت در کنار توجه به مخالفان اجازه ندهد دیگر جلسات سیاسی توسط گروه های فشار به هم بخورد و حادثه ای چون شیراز اتفاق بیفتد.