اين مراسم كه پس از گذشت بيش از ‌٤٠ روز از درگذشت مكرمه قنبري در تهران برگزار مي‌شود، براي احترام به بانوي جنگل‌هاي مازندران است؛ هنرمند كهن‌سالي كه خود با صراحت گفته بود كه خواسته بنويسد، اما سواد نداشته، بنابراين نقاشي كشيده است؛ او كه نقاشي‌هايش را در سوئد، با نقاشي‌هاي مارك شاگال، نقاش بلندآوازه‌ي قرن بيستم، قياس كرده‌اند.

مراسم بزرگداشت وي را معصومه سيحون تدارك ديده که با نمايش فيلم مستندي از زندگي اين هنرمند بابلي و سخنراني رييس مركزهنرهاي تجسمي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي وسخنراني درباره‌ي هنر نو، همراه است.

يكي از فرزندان وي قطعه‌اي موسيقي، برداشتي از اجراي تصنيف پري زنگنه " مي‌خوام برم كوه، شكار آهو /..." ساخته پري زنگنه را اجرا خواهد كرد.

نمونه‌هايي از آثار اين هنرمند نيز از بابل به تهران منتقل شده، در حاشيه اين مراسم به نمايش درمي‌آيد.

ابراهيم مختاري ـ مستندساز ـ نيز فيلمي از زندگي و آثار مكرمه با عنوان "خاطرات و رؤياها" ساخته كه در چند جشنواره‌ي جهاني به نمايش درآمده‌، حالا قرار است در مراسم يادبود و بزرگداشت وي كه از ساعت ‌١٥ تا ‌١٧ در سينما تك برپا مي‌شود، به نمايش بگذارد.

مكرمه قنبري در سال ‌‌١٣٠٧ در روستاي دريكنده در بابل به دنيا آمده است. از گفته‌هاي او چنين بر مي‌آمد كه از كودكي به نقش و نگار علاقه داشته ، براي اين كار از گل و گچ استفاده مي‌كرد.

اين هنرمند، نقاشي بر روي كاغذ به صورت امروزي را در سال‌هاي پايان زندگي‌اش، در سن ‌‌٦٤ سالگي آغاز كرده بود.

قنبري، روايت‌گر رنگ‌ها و نقش‌آفرين قصه‌هاي فولكلور سرزمين عاشقانه‌هاي سبز، انساني كه بيش از شش دهه حجم عظيمي از احساس جور زمانه را در جان خويش داشت، با رنگ‌ها در آميخت و چنان نقشي بر پرده خلق كرد كه خود همه عصيان بود و شكستن بغض‌هاي فروخورده مردم بي‌فرياد.

او كه از خواندن و نوشتن بي‌بهره بود، ‌نقاشي را خود آموخته بود؛ تا جايي كه تمام ديوارها و حتا در و پنجره‌هاي خانه‌ي خود را هم نقاشي مي‌كرد.

اين بانوي هنرمند فقيد اكنون براي جهانيان شناخته‌ شده و در بيش از ‌‌١٧٠ سايت گوناگون، بيوگرافي و آثار وي را معرفي شده است.

او در سال ‌‌٢٠٠١ به عنوان زن برگزيده‌ي سال از طرف انجمن پژوهش‌هاي زنان سوئد انتخاب شد.