مازندنومه، سرویس فرهنگی و هنری: خردادماه امسال چهارمین گردهمایی سوادکوهی های مقیم تهران در تالار وزارت کشور برگزار می شود. کاربدستان و اعضای انجمن سوادکوهی های  مقیم پای تخت به همین مناسبت بیانیه ای را تنظیم کرده اند که در سایت این انجمن(http://www.savadkooh.org/)نیز منعکس شده است.

عادل جهان آرای -روزنامه نگار و عضو انجمن سوادکوهی های مقیم تهران-یک نسخه از این بیانیه را برای ما ارسال کرده که متن کامل ان در پی می آید:

سوادکوه نامی آشنا برای همه کسانی است که در آن زاده شده‌اند، یا به نوعی دل در گرو آن دارند. این نام زمانی می‌تواند فر و شکوهی زیبنده خود یابد که بتوان چهره واقعی و زیبای آن را از گردوغبار مشکلات و ناملایمات زدود.

سوادکوهی که امروز از آن سخن می‌گوییم بی‌تردید نمی‌تواند خود به تنهایی به بالندگی برسد، مگر آنکه فرزندان و دوستداران آن زنجیره‌ای از محبت‌ها را به هم وصل کنند و آن گاه زادبوم خود را به سوی توسعه و پیشرفت رهنمون سازند.

به اعتقاد ما هیچ جامعه‌ای رشد نمی‌کند و به توسعه نمی‌یابد، مگر آنکه دست توانای دوستداران آن جامعه در دست‌های هم قرار گیرد تا در پرتو مهری آهنین و اراده‌ای پولادین جامعه خود را بسازند.

رنجی که امروز شهرستان سوادکوه می‌برد پیش از آنکه به دلیل نداشتن ظرفیت‌ها باشد، بیشتر بر اثر نشناختن ظرفیت‌های آن است.

تردیدی نیست تا زمانی که از ظرفیت‌های شهرستان خود آگاهی نداشته باشیم یا راه‌های بارورسازی آنها را نیابیم، چه بسا مشکلات همچنان جاری و ساری خواهند بود.

شهرستان سوادکوه که در اینجا هدف همان سوادکوه واحد است، بدون مرزبندی‌های سیاسی یا اقلیمی، به دلیل از دست دادن برخی قابلیت‌های خود و کوچ بسیاری از فرزندان خویش به شهرهای بزرگ، هر روز به جای آنکه پیشرفت آن را شاهد باشیم، دچار عقب‌گرد تاریخی می‌شود.

امروز محیط زیست سوادکوه که مهم‌ترین و ارزشمندترین سرمایه آن است، به شکل‌های مختلف در معرض تخریب و نابودی قرار دارد.

از رودخانه‌های زیبا و شکوهمند آن گرفته تا روستاهای دلپذیر و باصفای آن که ذکر نام‌های همه آنها در این مقال کوتاه نمی‌گنجد، از کوه‌های سواد، شلفین، ترز، ارفه‌کوه، خرونرو گرفته تا دامنه‌های البرز و برماندهای تاریخی و گردشگری سوادکوه چون دریاچه‌ شورمست، قلعه کنگلو، غاراسپهبدخورشید، برج لاجیم و پل ورسک و سدلفور(البرز) همه و همه به انحای مختلف بر پیکر خود زخمی را شاهدند که اگر این زخم به زودی درمان نشود، چه بسا چون اختاپوسی همه آن را خواهد بلعید.

تخریب روستاها از سوی خوش‌نشینان، تخریب و بهره‌برداری بی‌رویه از جنگل‌ها، تخریب و برداشت مجاز و غیرمجاز از بستر رودخانه‌ها، چوب حراج زدن بر معادن غنی زیرزمینی آن، چیزهایی نیست که شما و ما آنها را نبینیم یا مسئولان ارشد استانی و کشوری از آنها آگاه نباشند.

با این وجود، وقتی اراده‌ای برای حل این مشکلات وجود نداشته باشد، این انتظار هم وجود ندارد که شهرهایی زیبا، روستاهایی امن، رودخانه‌های زلال و جنگل‌های پوشیده از درختان توسکا و وولی و سرخدار داشته باشیم.

گزاف نیست که بگوییم عامل بخش اعظم این نابسامانی‌های زیست محیطی خودِ ما هستیم. ما و شمایی که شاید توجه کمتری به آن همه شکوه و عظمت زادبوم خود داریم و چه بسا با کسانی که ساز تخریب زادگاه و موطن ما را کوک می‌کنند، هم‌رقصیم.

این وظیفه ماست که از رنج سوادکوه و سوادکوهی‌ها بکاهیم و چراغ توسعه و پیشرفت را در این خطه از سرزمین همیشه سبز مازندران روشن کنیم. البته اعتقاد داریم که این چراغ را باید با همدلی مسئولان استان و توجه جدی آنها به مشکلات منطقه باید روشن کرد.

این بار سوادکوهی‌های ساکن تهران برای چهارمین سال در فضایی صمیمانه گردهم می‌آیند تا ضمن ایجاد محیطی شاد و صمیمی، با برخی از مشکلات و معضلات زادبوم خود آگاهی یابند.

رویکرد ما در این همایش کشف و یافتن راه‌های تازه‌ای برای برون‌رفت از مشکلات است. در حقیقت همایش نشستی گذرا و برای رفع مسئولیت‌ها نیست، همایش می‌تواند محلی برای همدلی و هم‌زبانی و آشنایی نسل‌های جدید و قدیم سوادکوه با هم باشد.

در این نشست‌هاست که می‌توان روزهای روشن را رقم زد و دستگیر همشهریان و هموطنانی شد که منتظر روزهای بهتر برای خود و فرزندانشان هستند.

معتقدیم حق و شأن سوادکوه بیش از چیزی است که اکنون دارد.

معتقدیم سوادکوهی‌های ساکن تهران زمانی می‌توانند در توسعه زادبوم خویش نقش ایفا کنند که علاوه بر حضور در چنین همایش‌هایی، حول تشکلی که سوادکوه محور آن باشد، قرار بگیرند.

معتقدیم اگر بخواهیم سوادکوه ساخته شود و مشکلات آن کاهش یابد، باید دیگر برادران و خواهران مازندرانی را در کنار خود داشته باشیم تا به سر منزل مقصود برسیم.

معتقدیم رسیدن به آرمان‌های بلند پیشرفت بدون تعامل و همدلی همه سوادکوهی‌ها میسر نخواهد شد.

معتقدیم این همایش می‌تواند سکویی برای رسیدن به اهداف عالی و انسانی همشهریان ما باشد تا در جمعی برادرانه و دوستانه ظرفیت‌های خود را بررسی و راه‌های جدیدی را ترسیم کنیم.

معتقدیم اگر مسئولان استان و بخصوص سوادکوه با این مجموعه و همشهریان خود در تهران همگام و همفکر باشند، چه بسا بهتر بتوان در ساخت و توسعه این شهرستان موفق بود.

معتقدیم هر نوع نگاه و نظری که باعث شود بین سوادکوهی‌ها به صورت عام و سوادکوهی‌های ساکن تهران به طور خاص فاصله بیفتد، همانا این فاصله می‌تواند در پسرفت و توسعه‌نیافتگی سوادکوه نیز دخیل باشد.

به همین دلیل انتظار داریم که هر چه بیشتر کنار هم باشیم تا با ایجاد همدلی بیشتر، موانع موجود بر سر راه توسعه منطقه را برداریم. معتقدیم این نوع همایش‌ها که از سویی بستری برای ایجاد شادی و سرور بین همه سوادکوهی‌ها و مازندرانی‌های ساکن تهران است، از دیگر سو می‌تواند مکانی برای تعاطی افکار و اندیشه‌های محلی باشد و از همین معبر با نظرات و دیدگاه‌های شما هموطنان و همشهریان گرامی آگاه شد.

معتقدیم که سوادکوه به یک فرد، یک طایفه، یک شهر و یک منطقه خلاصه نمی‌شود، بلکه این شهرستان از آن همه کسانی است که دل به آن بسته‌اند و به عشق آن همه سختی‌ها را به جان می‌خرند تا حداقل در چنین محیطی گردهم آیند تا گَردِ هجرت و دوری از زادبوم خود را بزدایند.

معتقدیم امروز آنچه در سوادکوه می‌گذرد و باعث شده است که طبیعت زیبای آن دستخوش تخریب شود، قابل جبران است، در صورتی که همه دلسوزان این شهرستان آستین همت بالا بزنند و بدون در نظر گرفتن قوم و طایفه و شهر و روستای خود آن را دو باره بسازند.

معتقدیم ما می‌توانیم سوادکوه را بسازیم و آن رابه عنوان منطقه‌ای نمونه برای استان و کشور معرفی کنیم، در صورتی که اراده جمعی بر این اصل مستحکم باشد و بخواهد این آب و خاک را همچنان پرشکوه و ستوار به آیندگان بسپارد.