با سلام خدمت یکا یک شما عزیزان امیدوارم همیشه سربلند و سرافراز باشید

تو را به جای همه زنانی که نشناخته‌ام دوست می‌دارم
تو را به جای همه روزگارانی که نمی‌زیسته‌ام دوست می‌دارم
برای خاطر عطر گسترده بیکران و برای خاطر عطر نان گرم
برای خاطر برفی که آب می‌شود، برای خاطر نخستین گل
برای خاطر جانوران پاکی که آدمی‌نمی‌رماندشان
تو را برای خاطر دوست داشتن دوست می‌دارم
تو را به جای همه زنانی که دوست نمی‌دارم دوست می‌دارم.
.


جز تو، که مرا منعکس تواند کرد؟ من خود، خویشتن را بس اندک می‌بینم.
بی تو جز گستره بی کرانه نمی‌بینم میان گذشته و امروز.
از جدار آینه خویش گذشتن نتوانستم
می‌بایست تا زندگی را لغت به لغت فرا گیرم
راست از آنگونه که لغت به لغت از یادش می‌برند.
.
تو را دوست می‌دارم برای خاطر فرزانگیت که از آن من نیست
تو را برای خاطر سلامت
به رغم همه آن چیزها که به جز وهمی‌نیست دوست می‌دارم
برای خاطر این قلب جاودانی که بازش نمی‌دارم
تو می‌پنداری که شکی، حال آنکه به جز دلیلی نیستی
تو همان آفتاب بزرگی که در سر من بالا می‌رود
بدان هنگام که از خویشتن در اطمینانم.

.
اثر پل الوار و ترجمه احمد شاملو

همیشه لحظه خداحافظی صاحب خونه کنار در می ایسته و به مهمونش لبخند میزنه...
"لبخند خدا بدرقه زندگیتان"
عید فطرمبارک
التماس دعا

دیدار در غزه

*

باران می بارد اما

استعاره ی گل نیست

این جا مجازِ گلوله است

مجوزِ جان گرفتن ها، تنها همین!

همان است که بود: کبودیِ گونه ها ی وطن

و تنِ کودکانی که سربِ داغ را...

باغ را ویران نکنید! آی با شما هستم!

مستم؟!!

نه!، این تانک ها حالم را جا آورده اند!

جایِ شما خالی، حالِ شما عالی!

و بهتر از این نمی شود که نمی شود

بدنیست به آینه ها هم نگاه کنید

آه کنید! : می بینید؟! دهانتان تاوانِ بازدمتان را تحمل نخواهد کرد

کمی فکر کنید، و فکر کنید کمی کودک بوده اید و کودکانه زیر باران دویده اید

ندوید! این جا ندوید! این جا هزاران کودک، زیرخاک، «باران بازی» می کنند

بازی نکنید! این یک شعرِ جدی است

و شاعرش شبیهِ خدایی است که دستش را مشت کرده!

پشت کرده است به شما: شمعِ بشریت!

نه!، اسم این کلمه ی لعنتی را پیش من نیاورید!

دیشب که گفته بودم: شرِ حقوقِ بشر را باید از سرِ این مردم کم کرد:

خوشبحالِ کژدم ها!!

فلسطین، سرزمین ندارد، زمین ندارد!

ولی دشمنِ دائم درکمین دارد! و قافیه های زیادی مثل این دارد!

مثلِ این که حرف به گوشِ شما نمی رود! گفتم برگردید!

برگردید! گم شوید و دُم هایتان را روی کولِ موشک هایتان بگذارید

و با کمال احترام، گورتان را تحویل بگیرید!

بگیرید!: این سهمِ شماست

و ساعتِ خدا اگرچه از کارفتاده اما

ثانیه به ثانیه کودکانی که با عقربه ها «باران بازی» می کنند بیشتر می-شوند

شرمتان باد!!، باد را باد می زنید و از بوی کباب لذت می برید؟!

ذلت می برید و ذاتِ ذلیل شما، شانه به شانه ی شیطان

تا انتهای دوزخ، «یخ در بهشت» را زار خواهد زد

زنده باد، بادی که موافقِ کشتیِ شما نباشد!

و دریایی که یادش نمی رود باران را

و ساحلی که سرش درد می کند که در این احوال، سردرد داشته باشد!

باشد!!، خیال کنید من بس می کنم! اما بس کنید!!

باران می بارد اما

استعاره ی گل نیست

این جا مجازِ گلوله است

مجوزِ جان گرفتن ها، تنها همین!

همان است که بود: کبودیِ گونه های وطن

و تنِ کودکانی که سربِ داغ را...

(حسین خلیلی. دیدار)

یاسوج، یکم مردادماه 93

گفتم : مادرم
گفت : جانم
گفتم : درد دارم
گفت : دردت به جانم
گفتم : گرسنه ام
گفت : بخور از سهم نانم
گفتم : کجا بخوابم
گفت : روی چشمانم
اما یکبار نگفتم : من خوبم ... من شادم ...و من همیشه از درد و رنج بی کسی های گفتم
اما او فقط صبورانه گوش داد و در پی الام و زخمهایم بود
مادر همیشه دلشوره دارد ، مادرست دیگر
مادر همیشه دیوارش از همه دیوارها کوتاه ترست
مادر هرگز نگفت : من
مادر همیشه گفت : فرزندانم
مادر پیشگام همه خوشی هاست
اما توقعی بابت تبریک روز مادر ندارد...
مادر فرشته است...
" روزت مبارک مادر عزیزم "
روز مادر بر همه ی مادران ایران زمین مبارک.الهی همیشه شاد و سلامت باشید.

آری آری زندگی زیباست
زندگی آتشگهی دیرنده پا برجاست
گر بیفروزیش، رقص شعله اش در هر کران پیداست
ورنه خاموش است و خاموشی گناه ماست...

" سیاوش کسرایی "

باران که میبارد
باید یه آغوشی …
پنجره ی بازی …
بوی خاکی …
صدای تپش قلبی …
گره ی کور دست ها و پاهایی …
باید چیزی باشد
باران که میبارد …
باید کسی باشد!
.
.

لحظه هایی هستند
که هستیم
چه تنها ، چه در جمع
اما خودمان نیستیم
انگار روحمان می رود
همانجا که می خواهد
بی صدا
بی هیاهو

همان لحظه هایی که
راننده ی آزانس میگوید رسیدین خانم
فروشنده می گوید باقی پول را نمی خواهی؟
راننده تاکسی میگوید صدای بوق را نمی شنوی
و مادر صدا میکند حواست کجاست ؟

ساعتهایی که
شنیدیم و نفهمیدی
خوندیم و نفهمیدیم
دیدیم و نفهمیدیم

و تلویزیون خودش خاموش شد
آهنگ بار دهم تکرار شد
هوا رو شن شد
تاریک شد

چایی سرد شد
غذا یخ کرد
در یخچال باز ماند
و در خانه را قفل نکردیم

و نفهمیدیم که رسیدیم خانه
و کی گریه هایمان بند آمد

و

کی عوض شدیم
کی دیگر نترسیدیم
از ته دل نخندیدیم
و دل نبستیم

و چطور یکباره انقدر بزرگ شدیم
و موهای سرمان سفید
و از آرزوهایمان کی گذشتیم

و کی دیگر اورا برای همیشه فراموش کردیم

" یک لحظه سکوت برای لحظه هایی که خودمان نیستیم "

آرزوم ایـــنـــه کــه . . .

آرزو میکنم تو جیب لباست پول پیدا کنی،
آرزو میکنم یه موزیکی که خیلی وقته دنبالشی ُ
هیچ اسمی ازش نمیدونی رو یهو یجا پیدا کنی،
آرزو میکنم وقتی دارن ازت تعریف میکنن تو اتفاقی رد بشی ُ بشنوی،
آرزو میکنم انقدر بخندی ُ بخندی که از چشمات اشک بیاد،
آرزو میکنم یه بویی که باهاش خیلی خاطره خوب داری یجا به مشامت بخوره،
آرزو میکنم همین روزا یه کتاب هدیه بگیری،
آرزو میکنم وقتی حواست نیست سرتو بیاری بالا ببینی یکی که دوسش داری
داره خیلی عمیق با یه حس مثبت و لبخند رضایت نگاهت میکنه،
آرزو میکنم خنده یه نوازد ببینی،
آرزو میکنم یه چیزی که کوچیکه ولی فکر نمیکردی،
حالاحالاها داشته باشیش یا اتفاق بیوفته رو بدست بیاری
این آرزوها کوچیکن ولی خیلی لذت دارن :x

.
خدایــــــا شفــــــــا بده…
بنده های سالمت را شفا بده!
کسانی را شفا بده که خیال میکنند هنوز دنیا بدون آنها نمیچرخد!
کسانی را شفا بده که خیال می کنند مریض نخواهند شد هرگز!
کسانی را که روحشان خیلی مریض است!
.

" وقتی تنهایید مراقب افکارتان و وقتی با دیگرانید مراقب گفتارتان باشید "

.
دوست داشتنت بزرگترین نعمت دنیاست
مرا شاد میکند و لبخند را به دنیایم هدیه میکند
حتی این روزها گاهی پرواز میکنم
من این دوست داشتن را بیشتر از هر چیز در این دنیا دوست دارم …
.
.

معجزه‌ها با باد رفته‌اند
و چشمانی که چشم مرا گرفت
همیشه در حاشیه‌ی آینه جا ماند
و پشت پنجره چقدر نیامد
آن‌که قرار بود!!!!!!!!!

همیشه به بلندی شب یلدا می خندیدم
بلند ، طولانی ، ماندگار
فقط برای یک دقیقه…
چقدر خندیدم برای این یک دقیقه…
اما آن روز که بار سفر بسته بودی وگفتم یک دقیقه بیشتر بمان
و تو گفتی وقت تنگ است ، کوله بار باید بست ، باید رفت…
آن روز فهمیدم این یک دقیقه های غریبانه چه غوغایی میکنند .
یک دقیقه با تو بودن ،
چقدر بلند ، طولانی و ماندگار است…
چقدر گریستم برای این یک دقیقه …
.

امشب
در یک خواب عجیب
رو به سمت کلمات
باز خواهد شد
باد چیزی خواهد گفت
سیب خواهد افتاد
روی اوصاف زمین خواهد غلتید
تا حضور
وطن غایب شب خواهد رفت
سقف یک وهم فرو خواهد ریخت
چشم
هوش محزون نباتی را خواهددید
پیچکی دور تماشای خدا خواهد پیچید
راز سر خواهد رفت
ریشه زهد زمان خواهد پوسید
سر راه ظلمات
لبه صحبت آب
برق خواهد زد
باطن آینه خواهد فهمید
امشب
ساقه معنی را
وزش دوست تکان خواهد داد
بهت پرپر خواهد شد
ته شب یک حشره
قسمت خرم تنهایی را
تجربه خواهد کرد
داخل واژه صبح
صبح خواهد شد

" سهراب سپهری "

شعر کامل ابی خاکستری سیاه حمید مصدق





در شبان غم تنهايى خويش

عابد چشم سخنگوى توام

من در اين تاريكى

من در اين تيره شب جانفرسا

زائر ظلمت گيسوى توام

گيسوان تو پريشانتر از انديشه من

گيسوان تو شب بى پايان

جنگل عطرآلود

شكن گيسوى تو

موج درياى خيال

كاش با زورق انديشه شبى

از شط گيسوى مواج تو من

بوسه زن بر سر هر موج گذر مى كردم

كاش بر اين شط مواج سياه

همه عمر سفر مى كردم

من هنوز از اثر عطر نفسهاى تو سرشار سرور

گيسوان تو در انديشه من

گرم رقصى موزون

كاشكى پنجه من

در شب گيسوى پر پيچ تو راهى مى جست

چشم من چشمه ى زاينده ى اشك

گونه ام بستر رود

كاشكى همچو حبابى بر آب

در نگاه تو رها مى شدم از بود و نبود

شب تهى از مهتاب

شب تهى از اختر

ابر خاكسترى بى باران پوشانده

آسمان را يكسر

ابر خاكسترى بى باران دلگير است

و سكوت تو پس پرده ى خاكسترى سرد كدورت افسوس سخت دلگيرتر است

شوق بازآمدن سوى توام هست

اما

تلخى سرد كدورت در تو

پاى پوينده ى راهم بسته

ابر خاكسترى بى باران

راه بر مرغ نگاهم بسته

واى ، باران

باران ؛

شيشه ى پنجره را باران شست

از دل من اما

چه كسى نقش تو را خواهد شست ؟

آسمان سربى رنگ

من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ

مى پرد مرغ نگاهم تا دور

واى ، باران

باران ؛

پر مرغان نگاهم را شست

خواب رؤياى فراموشيهاست

خواب را دريابم

كه در آن دولت خاموشيهاست

من شكوفايى گلهاى اميدم را در رؤياها مى بينم

و ندايى كه به من مى گويد :

“گر چه شب تاريك است

دل قوى دار ، سحر نزديك است “

دل من در دل شب

خواب پروانه شدن مى بيند

مهر صبحدمان داس به دست

خرمن خواب مرا مى چيند

آسمانها آبى

پر مرغان صداقت آبى ست

ديده در آينه ى صبح تو را مى بيند

از گريبان تو صبح صادق

مى گشايد پر و بال

تو گل سرخ منى

تو گل ياسمنى

تو چنان شبنم پاك سحرى ؟

نه

از آن پاكترى

تو بهارى ؟

نه

بهاران از توست

از تو مى گيرد وام

هر بهار اين همه زيبايى را

هوس باغ و بهارانم نيست

اى بهين باغ و بهارانم تو

سبزى چشم تو

درياى خيال

پلك بگشا كه به چشمان تو دريابم باز

مزرع سبز تمنايم را

اى تو چشمانت سبز

در من اين سبزى هذيان از توست

زندگى از تو و

مرگم از توست

سيل سيال نگاه سبزت

همه بنيان وجودم را ويرانه كنان مى كاود

من به چشمان خيال انگيزت معتادم

و دراين راه تباه

عاقبت هستى خود را دادم

آه سرگشتگى ام در پى آن گوهر مقصود چرا

در پى گمشده ى خود به كجا بشتابم ؟

مرغ آبى اينجاست

در خود آن گمشده را دريابم

و سحرگاه سر از بالش خواب بردار

كاروانهاى فرومانده خواب از چشمت بيرون كن

باز كن پنجره را

تو اگر بازكنى پنجره را

من نشان خواهم داد

به تو زيبايى را

بگذاز از زيور و آراستگى

من تو را با خود تا خانه ى خود خواهم برد

كه در آن شكوت پيراستگى

چه صفايى دارد

آرى از سادگيش

چون تراويدن مهتاب به شب

مهر از آن مى بارد

باز كن پنجره را

من تو را خواهم برد

به عروسى عروسكهاى

خواهر كوچك خويش

كه در آن مجلس جشن

صحبتى نيست ز دارايى داماد و عروس

صحبت از سادگى و كودكى است

چهره اى نيست عبوس

خواهر كوچك من

در شب جشن عروسى عروسكهايش مى رقصد

خواهر كوچك من

امپراتورى پر وسعت خود را هر روز

شوكتى مى بخشد

خواهر كوچك من نام تو را مى داند

نام تو را مى خواند

گل قاصد آيا

با تو اين قصه ى خوش خواهد گفت ؟

باز كن پنجره را

من تو را خواهم برد

به سر رود خروشان حيات

آب اين رود به سرچشمه نمى گردد باز

بهتر آنست كه غفلت نكنيم از آغاز

باز كن پنجره را

صبح دميد

چه شبى بود و چه فرخنده شبى

آن شب دور كه چون خواب خوش از ديده پريد

كودک قلب من اين قصه ى شاد

از لبان تو شنيد :

“زندگى رويا نيست

زندگى زيبايى ست

مى توان

بر درختى تهى از بار ، زدن پيوندى

مى توان در دل اين مزرعه ى خشك و تهى بذرى ريخت

مى توان

از ميان فاصله ها را برداشت

دل من با دل تو

هر دو بيزار از اين فاصله هاست “

قصه ى شيرينى ست

كودک چشم من از قصه ى تو مى خوابد

قصه ى نغز تو از غصه تهى ست

باز هم قصه بگو

تا به آرامش دل

سر به دامان تو بگذارم و در خواب روم

گل به گل ، سنگ به سنگ اين دشت

يادگاران تو اند

رفته اى اينک و هر سبزه و سنگ

در تمام در و دشت

سوگواران تو اند

در دلم آرزوى آمدنت مى ميرد

رفته اى اينك ، اما آيا

باز برمى گردى ؟

چه تمناى محالى دارم!

خنده ام مى گيرد

چه شبى بود و چه روزى افسوس

با شبان رازى بود

روزها شورى داشت

ما پرستوها را

از سر شاخه به بانگ هى ، هى

مى پرانديم در آغوش فضا

ما قناريها را

از درون قفس سرد رها مى كرديم

آرزو مى كردم

دشت سرشار ز سبرسبزى رويا ها را

من گمان مى كردم

دوستى همچون سروى سرسبز

چارفصلش همه آراستگى ست

من چه مى دانستم

هيبت باد زمستانى هست

من چه مى دانستم

سبزه مى پژمرد از بى آبى

سبزه يخ مى زند از سردى دى

من چه مى دانستم

دل هر كس دل نيست

قلبها ز آهن و سنگ

قلبها بى خبر از عاطفه اند

از دلم رست گياهى سرسبز

سر برآورد درختى شد نيرو بگرفت

برگ بر گردون سود

اين گياه سرسبز

اين بر آورده درخت اندوه

حاصل مهر تو بود

و چه روياهايى

كه تبه گشت و گذشت

و چه پيوند صميميتها

كه به آسانى يك رشته گسست

چه اميدى ، چه اميد ؟

چه نهالى كه نشاندم من و بى بر گرديد

دل من مى سوزد

كه قناريها را پر بستند

و كبوترها را

آه كبوترها را

و چه اميد عظيمى به عبث انجاميد

در ميان من و تو فاصله هاست

گاه مى انديشم

مى توانى تو به لبخندى اين فاصله را بردارى

تو توانايى بخشش دارى

دستهاى تو توانايی آن را دارد

كه مرا

زندگانى بخشد

چشمهاى تو به من مى بخشد

شور عشق و مستى

و تو چون مصرع شعرى زيبا

سطر برجسته اى از زندگى من هستى

دفتر عمر مرا

با وجود تو شكوهى ديگر

رونقى ديگر هست

مى توانى تو به من

زندگانى بخشى

يا بگيرى از من

آنچه را مى بخشى

من به بى سامانى

باد را مى مانم

من به سرگردانى

ابر را مى مانم

من به آراستگى خنديدم

من ژوليده به آراستگى خنديدم

سنگ طفلى ، اما

خواب نوشين كبوترها را در لانه مى آشفت

قصه ى بى سر و سامانى من

باد با برگ درختان مى گفت

باد با من مى گفت :

” چه تهيدستی مرد “

ابر باور مى كرد

من در آيينه رخ خود ديدم

و به تو حق دادم

آه مى بينم ، مى بينم

تو به اندازه ى تنهايى من خوشبختى

من به اندازه ى زيبايى تو غمگينم

چه اميد عبثى

من چه دارم كه تو را در خور ؟

هيچ

من چه دارم كه سزاوار تو ؟

هيچ

تو همه هستى من ، هستى من

تو همه زندگى من هستى

تو چه دارى ؟

همه چيز

تو چه كم دارى ؟ هيچ

بى تو در مى يابم

چون چناران كهن

از درون تلخى واريزم را

كاهش جان من اين شعر من است

آرزو مى كردم

كه تو خواننده ى شعرم باشى

راستى شعر مرا مى خوانى ؟

نه ، دريغا ، هرگز

باورم نيست كه خواننده ى شعرم باشى

كاشكى شعر مرا مى خواندى

بى تو من چيستم ؟ ابر اندوه

بى تو سرگردانتر ، از پژواكم

در كوه

گرد بادم در دشت

برگ پاييزم ، در پنجه ى باد

بى تو سرگردانتر

از نسيم سحرم

از نسيم سحر سرگردان

بى سرو سامان

بى تو – اشكم

دردم

آهم

آشيان برده ز ياد

مرغ درمانده به شب گمراهم

بى تو خاكستر سردم ، خاموش

نتپد ديگر در سينه ى من ، دل با شوق

نه مرا بر لب ، بانگ شادى

نه خروش

بى تو ديو وحشت

هر زمان مى دردم

بى تو احساس من از زندگى بى بنياد

و اندر اين دوره بيدادگريها هر دم

كاستن

كاهيدن

كاهش جانم

كم

كم

چه كسى خواهد ديد

مردنم را بى تو ؟

بى تو مردم ، مردم

گاه مى انديشم

خبر مرگ مرا با تو چه كس مى گويد ؟

آن زمان كه خبر مرگ مرا

از كسى مى شنوى ، روى تو را

كاشكى مى ديدم

شانه بالازدنت را

بى قيد

و تكان دادن دستت كه

مهم نيست زياد

و تكان دادن سر را كه

عجيب !‌عاقبت مرد ؟

افسوس

كاشكى مى ديدم

من به خود مى گويم:

” چه كسى باور كرد

جنگل جان مرا

آتش عشق تو خاكستر كرد ؟ “

باد كولى ، اى باد

تو چه بيرحمانه

شاخ پر برگ درختان را عريان كردى

و جهان را به سموم نفست ويران كردى

باد كولى تو چرا زوزه كشان

همچنان اسبى بگسسته عنان

سم فرو كوبان بر خاك گذشتى همه جا ؟

آن غبارى كه برانگيزاندى

سخت افزون مى كرد

تيرگى را در دشت

و شفق ، اين شفق شنگرفى[؟]

بوى خون داشت ، افق خونين بود

كولى باد پريشاندل آشفته صفت

تو مرا بدرقه مى كردى هنگام غروب

تو به من مى گفتى :

” صبح پاييز تو ، ناميومن بود ! “

من سفر مى كردم

و در آن تنگ غروب

ياد مى كردم از آن تلخى گفتارش در صادق صبح

دل من پر خون بود

در من اينك كوهى

سر برافراشته از ايمان است

من به هنگام شكوفايى گلها در دشت

باز برمى گردم

و صدا مى زنم :

” آي

باز كن پنجره را

باز كن پنجره را

در بگشا

كه بهاران آمد

كه شكفته گل سرخ

به گلستان آمد

باز كن پنجره را

كه پرستو مى شويد در چشمه ى نور

كه قنارى مى خواند

مى خواند آواز سرور

كه : بهاران آمد

كه شكفته گل سرخ به گلستان آمد “

سبز برگان درختان همه دنيا را

نشمرديم هنوز

من صدا مى زنم :

” باز كن پنجره ، باز آمده ام

من پس از رفتنها ، رفتنها ؛

با چه شور و چه شتاب

در دلم شوق تو ، اكنون به نياز آمده ام “داستانها دارم

از دياران كه سفر كردم و رفتم بى تو

بى تو مى رفتم ، مى رفتم ، تنها ، تنها

وصبورى مرا

كوه تحسين مى كرد

من اگر سوى تو برمى گردم

دست من خالى نيست

كاروانهاى محبت با خويش

ارمغان آوردم

من به هنگام شكوفايى گلها در دشت

باز برخواهم گشت

تو به من مى خندى

من صدا مى زنم :

” آي باز كن پنجره را “

پنجره را می بندى

با من اكنون چه نشتنها ، خاموشيها

با تو اكنون چه فراموشيهاست

چه كسى مى خواهد

من و تو ما نشويم

خانه اش ويران باد

من اگر ما نشوم ، تنهايم

تو اگر ما نشوى

خويشتنى

از كجا كه من و تو

شور يكپارچگی را در شرق

باز برپا نكنيم

از كجا كه من و تو

مشت رسوايان را وا نكنيم

من اگر برخيزم

تو اگر برخيزى

همه برمى خيزند

من اگر بنشينم

تو اگر بنشينى

چه كسى برخيزد ؟

چه كسى با دشمن بستيزد ؟

چه كسى

پنجه در پنجه هر دشمن دون

آويزد

دشتها نام تو را مى گويند

كوهها شعر مرا مى خوانند

كوه بايد شد و ماند

رود بايد شد و رفت

دشت بايد شد و خواند

در من اين جلوه ى اندوه ز چيست ؟

در تو اين قصه ى پرهيز كه چه ؟

در من اين شعله ى عصيان نياز

در تو دمسردى پاييز كه چه ؟

حرف را بايد زد

درد را بايد گفت

سخن از مهر من و جور تو نيست

سخن از

متلاشى شدن دوستى است

و عبث بودن پندار سرورآور مهر

آشنايى با شور ؟

و جدايى با درد ؟

و نشستن در بهت فراموشى

يا غرق غرور ؟

سينه ام آينه اى ست

با غبارى از غم

تو به لبخندى از اين آينه بزداى غبار

آشيان تهى دست مرا

مرغ دستان تو پر مى سازند

آه مگذار ، كه دستان من آن

اعتمادى كه به دستان تو دارد به فراموشيها بسپارد

آه مگذار كه مرغان سپيد دستت

دست پر مهر مرا سرد و تهى بگذارد

من چه می گويم ، آه

با تو اكنون چه فراموشيها

با من اكنون چه نشستها ، خاموشيهاست

تو مپندار كه خاموشى من

هست برهان فراموشى من

آذر ، دى 1343

" حميد مصدق "

اضطـراب....





پائیزاست:







انار نیستم که برسم به دستهای تو







برگم..........







پــر از اضـــطـــرابـــــ افـــتـــادنــــم...

انقد که بعضى آدما بیشعورن ، خود بیشعور انقد نیست !

نمیخواد زیاد دقت کنی ، فقط بدون حرف سنگینیه :|

ایـن روزها کـسی بـه خـودش زحـمـت نـمـیدهـد



یـک نـفـر را کـشـف کـنـد



زیـبـایـی هـایـش را بـیـرون بــِکـشـد



تـلـخـی هـایـش را صـبر کـنـد..



آدم هـای امــروز



عـشـق هـایِ کـنـسـروی مـی خـواهـنـد

یـک کـنـسـرو کـه فـقـط دَرش را بـاز کـنـنـد



بـعـد یـک نـفـر شـیـریـن و مـهـربـان و زیـبـا



از داخـلِ کـنـسـرو بـپـرد بـیـرون…



وهـی لـبـخـنـد بـزنـد و بـگـویـد:



حـق بــا تــوســـت !!

دیشب دوباره

گویا خودم را خواب دیدم:

در آسمان پر می‌کشیدم

و لابه‌لای ابرها پرواز می‌کردم.

و صبح چون از جا پریدم

در رختخوام

یک مشت پَر دیدم

یک مشت پَر، گرم و پراکنده

پایین بالش

در رختخواب من نفس می‌زد

آنگاه با خمیازه‌ای ناباورانه

بر شانه‌های خسته‌ام دستی کشیدم

بر شانه‌هایم

انگار جای خالی چیزی . . .

چیزی شبیه بال

احساس می‌کردم

گاهی یادم میرود...



این روزها صبح وقتی که چشمم را باز می کنم

قبل از هر چیزی یادم می افتد که هنوز زنده ام

یعنی ممکن است یک روز دیگر وقت داشته باشم که زندگی کنم ؛

ومن معتقدم این قشنگ ترین هدیه ای است که

خدا هر صبح اول وقت ، به همه ما می دهد ؛

من اما گاهی یادم می رود که به خاطر زنده بودنم از خدا تشکر کنم ؛

البته این روند درزندگی فرزندان آدم همیشه همینطور بوده است ،

همیشه یادم می رود به خاطر چشمهایم ، به خاطر راه رفتن هایم ،

به خاطر اینکه می توانم سیب را بو کنم ،

به خاطر اینکه می توانم به یک برگ دست بزنم و روی خاک دراز بکشم ،

به خاطر ستاره ها که فوق العاده اند ،

به خاطر آسمان بالای سرم ، به خاطر زمین زیر پایم ، به خاطر همه ی

چیزهایی که هست و من یادم نیست ، به خاطر همه چیز از خدا تشکر کنم ...

خدا همیشه بی دلیل و بی دریغ می بخشد ، خدا بی حساب و کتاب می بخشد ،

خدا دنبال بهانه نمی گردد به من وتو ، هدیه بدهد ، حتی وقتی عید نیست ، حتی وقتی تولدت

نیست خدا آنقدر هدیه می دهد که ما حتی نمی توانیم آنها را بشماریم ؛

مدتهاست که حسابش از دستمان در رفته است؛ هدیه های خدا کجا شروع می شود ؟

هدیه های خدا کی تمام می شود ؟ نه ، هدیه های خدا اول و آخر ندارد ، تمام شدنی نیست ،

از اول اول بوده است ، تا آخر آخر هم هست ، رسم خدا همیشه همین بوده

خدا اما به عوض آن همه ، چیزی از ما نمی خواهد ، خدا توقعی از ما ندارد ،

اما دوست دارد که به خاطر هدیه هایش از او تشکر کنیم .

نه فقط تنهابا کلمه ها, خدا می خواهد که ما معنی هدیه هایش را بفهمیم ،

قدرشان را بدانیم؛خدا می خواهد از هدیه هایش استفاده کنیم ،

اما به موقع ، اما به جا ، اما درست ، اما قشنگ ...

راستی اما خدا که به تشکرهای ما احتیاجی ندارد ، اگر هم تشکرهای ما را

دوست دارد ، فقط یک بهانه است ، بهانه ای برای اینکه عزیزتر شویم ،

برای اینکه نزدیکتر شویم , این توقع زیادی نیست ،

توقعی که خدا از ما دارد ...

جان بلانکارد " از روی نیمکت برخاست لباس ارتشی اش را مرتب کرد

و به تماشای انبوه مردم که راه خود را از میان ایستگاه بزرگ مرکزی پیش می گرفتند مشغول شد.



او به دنبال دختری می گشت که چهره او را هرگز ندیده بود

اما قلبش را می شناخت دختری با یک گل سرخ.

از سیزده ماه پیش دلبستگی‌اش به او آغاز شده بود.

از یک کتابخانه مرکزی در فلوریدا، با برداشتن کتابی از قفسه ناگهان خود را شیفته و مسحور یافته بود،

اما نه شیفته کلمات کتاب بلکه شیفته یادداشتهایی با مداد،

که در حاشیه صفحات آن به چشم می‌خورد.

دست خطی لطیف که بازتابی از ذهنی هوشیار و درون بین و باطنی ژرف داشت

در صفحه اول "جان" توانست نام صاحب کتاب را بیابد:

" دوشیزه هالیس می نل " با اندکی جست و جو و صرف وقت او توانست

نشانی دوشیزه هالیس را پیدا کند.

"جان" برای او نامه ای نوشت و ضمن معرفی خود از او درخواست کرد

که به نامه نگاری با او بپردازد.

روز بعد جان سوار کشتی شد تا برای خدمت در جنگ جهانی دوم عازم شود .

در طول یکسال و یک ماه پس از آن ، آن دو بتدریج با مکاتبه و نامه نگاری به شناخت یکدیگر پرداختند .

هر نامه همچون دانه ای بود که

بر خاک قلبی حاصلخیز فرو می افتاد و به تدریج عشق شروع به جوانه زدن کرد.

" جان " درخواست عکس کرد ولی با مخالفت " میس هالیس " روبه رو شد.

به نظر هالیس اگر "جان" قلباً به او توجه داشت

دیگر شکل ظاهری‌اش نمی توانست برای او چندان با اهمیت باشد.



ولی سرانجام روز بازگشت "جان" فرارسید آنها قرار نخستین ملاقات خود را گذاشتند :

" 7 بعد ازظهر در ایستگاه مرکزی نیویورک "



هالیس نوشته بود :

" تو مرا خواهی شناخت از روی گل سرخی که بر کلاهم خواهم گذاشت.



" بنابراین رأس ساعت 7 "جان" به دنبال دختری می گشت که قلبش را سخت دوست می‌داشت

اما چهره اش را هرگز ندیده بود.

ادامه ماجرا را از زبان خود جان بشنوید:



" زن جوانی داشت به سمت من می‌آمد،

بلند قامت و خوش اندام،

موهای طلایی‌اش در حلقه‌های زیبا

کنار گوش‌های ظریفش جمع شده بود،

چشمان آبی رنگش به رنگ آبی گل‌ها بود،

و در لباس سبز روشنش به بهاری می‌مانست که جان گرفته باشد.





من بی اراده به سمت او قدم برداشتم،

کاملاً بدون توجه به این که او آن نشان گل سرخ را بر روی کلاهش ندارد.

اندکی به او نزدیک شدم . لب هایش با لبخند پرشوری از هم گشوده شد,

اما به آهستگی گفت "ممکن است اجازه دهید عبور کنم؟"

بی‌اختیار یک قدم دیگر به او نزدیک شدم ودر این حال میس هالیس را دیدم.



تقریباً پشت سر آن دختر ایستاده بود.

زنی حدوداً 40 ساله با موهای خاکستری رنگ که در زیر کلاهش جمع شده بود.

اندکی چاق بود و مچ پایش نسبتا کلفتش توی کفش‌های بدون پاشنه جا گرفته بودند.

دختر سبز پوش از من دور می شد،

من احساس کردم که بر سر یک دوراهی قرارگرفته ام.

از طرفی شوق وتمنایی عجیب مرا به سمت آن دختر سبز پوش فرا میخواند

و از سویی علاقه ای عمیق به زنی که روحش مرا به معنای واقعی کلمه

مسحور کرده بود، به ماندن دعوتم می کرد.

او آن جا ایستاده بود با صورت رنگ پریده و چروکیده اش که بسیار آرام و موقر به نظر می رسید

وچشمانی خاکستری و گرم که از مهربانی می درخشید.

دیگر به خود تردید راه ندادم.

کتاب جلد چرمی آبی رنگی در دست داشتم که در واقع نشان معرفی من به حساب می آمد،

از همان لحظه فهمیدم که دیگر عشقی در کار نخواهد بود.

اما چیزی به دست آورده بودم که ارزشش حتی از عشق بیشتر بود.

دوستی گرانبهایی که می توانستم همیشه به آن افتخار کنم.

به نشانه احترام و سلام خم شدم و کتاب را برای معرفی خود به سوی او دراز کردم.

با این وجود وقتی شروع به صحبت کردم از تلخی ناشی از تأثری که در کلامم بود متحیر شدم:

من "جان بلانکارد" هستم و شما هم باید دوشیزه می نل باشید.

از ملاقات شما بسیار خوشحالم. ممکن است دعوت مرا به شام بپذیرید؟

چهره آن زن با تبسمی شکیبا از هم گشوده شد و به آرامی گفت:

فرزندم من اصلا متوجه نمی‌شوم ! ولی آن خانم جوان که لباس سبز به تن داشت

و هم اکنون از کنار ما گذشت از من خواست که این گل سرخ را روی کلاهم بگذارم

و گفت که اگر شما مرا به شام دعوت کردید باید به شما بگویم

که او در رستوران بزرگ آن طرف خیابان منتظر شماست.



او گفت" که این فقط یک امتحان است"

ﻣﻦ ﭼﯿﺰ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﺪﺍﺩﻡ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻨﺖ !

ﮐﻤﯽ ﺩﻟﻢ ﺷﮑﺴﺖ ، ﺷﺐ ﻫﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ

ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﺵ ﺳﺮﺩﺭﺩ ﻫﺮﺷﺒﻢ ﺷﺪ .

ﯾﮑﻢ ﺍﺯ ﺁﺭﺍﻡ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻢ .

ﭼﯿﺰ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ !

ﺗﻮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺎﺧﺘﯽ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ !

ﺗﻮ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﺮﯾﻦ ﻗﻠﺐ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﺧﺘﯽ !

ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﻣﻦ ، ﻋﺎﺷﻘﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ . . .

.

.

نــــــــــــه

هوا سرد نیست

سرمای کلامت، دیوانه ام میکند

بی رحم !

شوق نگاهم را ندیدی؟

تمامه من به شوق دیدنت، پر میکشید

ولی …

همان نگاه بی تفاوتتــــــــ

برای زمین گیر شدنم کافی بـــــــــــــود

.

.

.

دلم واسه اول دبستانم تنگ شده

که وقتی تنها یه گوشه ی حیاط مدرسه وایسادی

یه نفر میاد و بهت میگه با من دوست میشی؟

.

.

.

حالا که رفتهــ ای،

ساعتهــــا به این می اندیشم

که چرا زنــــده ام هنـــوز؟

مگـه نگفتـــه بــودم بی تــــو میمیرم؟

خدا یادش رفته استــــــ مرا بکشــــد،

یا تــــــو قرار استــــــ برگردی؟!

.

.

زائری بارانی ام آقا بدادم میرسی؟



بی پناهم، خسته ام،تنهابدادم میرسی ؟



گر چه آهونیستم اماپراز دلتنگی ام



ضامن چشمان آهوهابه دادم میرسی ؟



ازکبوترهاکه میپرسم نشانم میدهند



گنبدو گلدسته هایت رابه دادم میرسی ؟



من دخیل التماس رابه چشمت بسته ام



هشتمین دردانه زهرابه دادم میرسی ؟



میلاد امام رضا ( ع ) مبارک.



سبز باشید و جاودان.

کــودکــــ که بودم

بــاران زیاد مــی بارید



راز نــم نـــم بــاران های کــودکــی ام



آنگــاه برایم جــان گـــرفت ...



کــــه چــشمانــم چــتر همیشــه بــارانــی روزگــار شُــد ..!

.

.

دلم خوش نیست

غمگینم

کسی شاید نمیفهمد

کسی شاید نمیداند

کسی شاید نمیگیرد مرا از دست تنهایی

تو میخوانی فقط شعری و زیر لب آهسته میگویی

عجب احساس زیبایی

تو هم شاید نمیدانی …

.

…

.

شبها وقتی می خوای بخوابی میبینی

کسی رو نداری که بهت فکر کنه !

اینجاست که میفهمی برخلاف شلوغیه درونت ، چقدر تنهایی . . .

.

.

.

وقتی آدم یک نفر را دوست داشته باشه بیشتر تنهاست

چون به هیچکس جز همان آدم فکر نمی کنه !

.

.

اگر خداوند یک آرزوی انسان را بر آورده می کرد...

من بی گمان دوباره دیدن تو را آرزو می کردم و تو نیز هرگز ندیدن مرا...!

آنگاه نمی دانم براستی خداوند کدام یک را می پذیرفت...؟!!



" دکتر علی شریعتی "

.

.

در روزگاری زندگی میکنیم کـه:

هَرزگی “مـُـــــد” اســت !

بی آبرویــی “کلاس” اســـت !

مَســـــتی و دود “تَفـــریــح” اســـت !

رابطه با نامحرم “روشــن فکــری” اســت !

گــُـرگ بــودن رَمـــز “مُوفقیت” اســـت !

بی فرهنگی “فرهنگ” است !

پشت به ارزش ها واعتقادات کردن نشانه “رشد ونبوغ” است !

.

.

خدا پرسید میخوری یا میبری؟

و من گرسنه پاسخ دادم میخورم

چه میدانستم لذت ها را می برند، حسرتها را می خورند … ؟



زنده باد حسین پناهی

.

هر پنجره ای زیباست اگر “تو” میان قاب آن طلوع کنی …

.

.

.

دور گردنش شال پیچیدند،

و سرش کلاه گذاشتند و رفتند …

کسی نفهمید همین محبت ها آدم برفی را آب کرد

.

.

.

.

چشم هایم را می بندم

گوش هایم را می گیرم

زبانم را گاز می گیرم

وقتی حریف افکارم نمی شوم

چه درد ناک است فهمیدن

.

.

.

.

ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺑﺎﺷﯿﺪ!

ﻣﺮﺍﻗﺐ ﻫﻤﯿﻦ “ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ” ﻫﺎ

“ﻋﺰﯾﺰﻡ” ﻫﺎ

“ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ” ﻫﺎ

ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺑﺎﺷﯿﺪ!

ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ !

ﻫﻤﯿﻨﻬﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﻭ ﺩﻟﺒﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ!

ﻫﻤﯿﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ “ﺁﺷﻖ” ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺩﺍﯼ”ﻋﺎﺷﻖ” ﺭﺍ ﺩﺭﺁﻭﺭﻧﺪ!

ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﻋﺸﻖ!

ﺑﺎﺯﻫﻢ ﺳﺮﺵ ﮐﻼﻩ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ،

ﻧﻪ ﻻﯾﻖ ﻋﺸﻘﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ !

.

.

.

این روزها همه آدمها درد دارند …

درد پول

درد عشق

درد تنهایی

این روزها چقدر یادمان میرود زندگی کنیم !

.

.

.

.

بیشتر از هرکسی … خودت را دوست داشته باش!

جوری که هر کجا نشسته ای … هر جا که می روی ….

در هر کاری که میکنی … “خــــــــودت ” حضور داشته باشد ،

یــــک حضــــــــــور بـــی ماننـــد …

اما خالــــــی از تکبــــر ، حسادت ، ریــــــا …

باور کن تا عاشق خودت نباشی ….

عاشق هیچ کس نمیتوانی بشوی ….

و هیچ کس هم ..(!)… عاشقت نمیشود !

.

.

.

وقتی حرف راست میزنید

فقط انسان هایی از دستتان عصبانی می شوند

که تمام زندگیشان بر دروغ استوار است . . .

.

.

…

ﺩﯾـﺪﻩ ﺍﯼ ﺷــﯿﺸــﻪ ﻫـﺎﯼ ﺍﺗـﻮﻣﺒــﯿﻞ ﺭﺍ ﻭﻗـﺘـﯽ ﺿﺮﺑــﻪ ﺍﯼ ﻣــﯽ ﺧـﻮﺭﻧـﺪ ﻭ ﻣـﯽ ﺷـﮑﻨـﻨـﺪ !؟

ﺩﯾــﺪﻩ ﺍﯼ ﺷـﯿﺸــﻪ ﺧــﺮﺩ ﻣــﯽ ﺷــﻮﺩ

ﻭﻟــﯽ ﺍﺯ ﻫــﻢ ﻧﻤــﯽ ﭘﺎﺷــﺪ !؟

ﺍﯾـــﻦ ﺭﻭﺯﻫـــﺎ ﻫﻤـــﺎﻥ ﺷــﯿﺸــﻪ ﺍﻡ ؛

ﺧــﺮﺩ ﻭ ﺗــﮑـﻪ ﺗــﮑــﻪ ،

ﺍﺯ ﻫــﻢ ﻧـﻤـــﯽ ﭘــﺎﺷـﻢ ﻭﻟـــﯽ ﺷــﮑـﺴﺘـــﻪ ﺍﻡ . . .

.

.

.

گفــتنِ “دوستــــت دارم ” نظر لــــطــــــفـــم نبود !!

نظرِ دِلـــــــم بود …

.

…

می دانی..؟



آدم های ِ ساده..



ساده هم عاشق می شوند..



ساده صبوری می کنند..



ساده عشق می وَرزَند..



ساده می مانند..



اما سَخت دِل می کنند..



آن وقت که دل ِ می کنند..



جان می دَهند..



سخت میشکنند..



سخت فراموش میکنند..



آدم های ِ ساده…..

انتظار



در غروبی که انتظار تو را با تمام وجود حس کردم

ساحل خشک احساسم موجی از لطف دریا دید

ظهر میبینمت و یا صبحی

این نمیدانم

اما میگویم..

در غروبی تو را میابم

که شبش پر ستاره خواهد بود

بی تو اما شبم تاریک

بی تو اما نگاهم سرد

بی تو حتی

غروب جمعه ی پائیز

در تبسمی ساده میخشکید..

قطار می رود

تو می روی

تمام ایستگاه می رود

و من چقدر ساده ام

که سالهای سال

در انتظار تو

کنار این قطار رفته ایستاده ام

و همچنان

به نرده های ایستگاه رفته

تکیه داده ام!

" قیصر امین پور "

.

امروز چندین بار فرو ریختم از دیدن کسی که تنها لباسش شبیه به "تو " بود...!!!

خواستن ،هميشه توانستن نيست



گاهي فقط،



داغ بزرگي است



كه تا ابد بر دلت مي ماند

.

فریاد دلم

…

نیستی و دلتنگ تو هستم ، با اینکه همیشه به یادتم ، باز هم در این یاد در فکر تو هستم

نیستی و اشک است که حلقه زده در چشمانم ، یک لحظه در فکر رفتم که کاش اینک بودی در کنارم

که آرامش بدهی به قلبم ، دلم گرفته همنفسم

تو خودت میدانی که وقتی نباشی در کنارم ، مثل حالا آشفته و پریشانم

در این هوایی که دلم گرفته ، کاش میشد در کنارم بودی و با حضورت آرامم میکردی

که چگونه معجزه میشود، با وجود تو چه غوغایی میشود در دلم!

تا که میخواهم از این عالم دلتنگی رها شوم ، انگار که میخواهم از این دنیا جدا شوم !

مگر آنکه یک آدم سر به هوا شوم ، تا در آن لحظه بی نفس ، بی هوا شوم !

نیستی و نبودنت خنجر است که فرو میرود در قلب بی طاقتم !

من شاهد اینم که دلم عذاب میکشد ، طعم تلخ نبودنت در کنارم را میچشد !

این من و این دلتنگی ها ، دلم گرفته از بی محبتی های این زمانه !

که چرا نباید در کنار عشقم باشم ، چرا نباید در آغوش همنفسم باشم!

و من آرام مینویسم ،بی صدا اشک میریزم ، اما درون دلم فریاد است ! فریاد !!!

فریادی که تنها قلب تو میشوند از اعماق احساساتمان ، دردی که تنها قلب ما میکشد از فاصله بینمان!

میترسم تا بخواهد شکسته شود فاصله بینمان ، شیشه عمرمان نیز بشکند ، و آخر سر میماند حسرت و به جا میماند همان صدای فریاد !

.

.

.

.

.

یادت هست…؟!

روزی پرسیدی این جاده کجا میرود…؟!

و من سکوت کردم…

دیدی …! جاده جایی نرفت…!

آن که رفت ، تو بودی

راهی نمیبینم ، آینده پنهان است اما مهم نیست

همین کافیست که تو راه را میبینی و من تو را . . .

.

.

گاهی شعر سراغم را میگیرد ؛



گاهـــــی ...



هوای تو !



فرقی نمیکند . . . .



هر دو



ختم میشوند به دلتنگی من !!

.

حکایت عشقمان

…

تا آنجا که نفس در سینه است ، یک نفس دوستت دارم

تا آنجا که دنیایی هست و من زنده در این دنیا ، دوستت دارم

تا اوج آسمان ، به رنگ عشق ، به رنگ روشنی ها…

تا آنجایی که کسی نمیبیند ، تا جایی که کسی نمی آید ، دوستت دارم

و از نهایت بی نهایت میگذرد ، نه شبیه لیلی و نه مثل مجنون قصه ها

لیلی و مجنون ها می آیند و میروند در این روزها ، هر کسی ادعای دیوانگی دارد در این دنیا

من نه مجنونم و نه فرهاد تو ، من هستم عشق بی همتای تو ، من برای توام و تا ابد در قلب تو

ما برای هم زنده ایم ، نه به عشق دیگران ، این حکایت همیشه میماند در عشقمان!

و آنکه ادعا کرد عاشق است و دل زد به دریاها ، رفت به سوی آن دنیاها ، هنوز هم نمیفهمد معنای واقعی عشق را ، من عاشقت شدم و یک قدم پا گذاشتم ، همه ی گذشته ها را جا گذاشتم ، تا رسیدم به تویی که همین سوی دنیایی ، در کنار همین ساحل دریایی!

تو همینجایی در قلب من ، به خاطر عشق گذشتیم از هم ، تا از این گذشتن ها تنها عشق به جا بماند ، نفرت و فراموشی ها در همانجا بماند ، تا یکجا برسیم به هم ، همانجا قدم بزنیم در کنار هم ، برویم و برویم تا برسیم به نهایت عشقمان!

با تو رسیدم تا آنجایی که دلهایمان به آرامش میرسند ، قلبهایمان طعم واقعی با هم بودن را میچشند، نه در اینجا تاریکی است و نه دلهره از آنهایی که خاموشی را به همراه خود دارند !

تا آنجایی که هیچکس جز من و تو نمیبیند دوستت دارم ، حالا با آن چشمان زیبایت عمق قلب مرا ببین که تا کجاها دوستت دارم…

.

.

می روم محله قدیمی… دست میکشم به روی دیوار.

.. و قدم میزنم در پیاده رو خانه مان ……

که دیگر نیست…

سرم را بلند می کنم شاید مادرم پشت پنجره بیاید..



. شاید برایم گوجه سبز… زالزالک خریده باشد…انار دانه کرده باشد… شاید

شاید صدایم زده باشد و من نشنیده باشم



.. نمیدانی چقدر دلم برای درد دل های مادر بزرگم پر کشیده.

.. چقدر برای وقتی که صدایم می زد تا موهایش را برایش ببافم..



چقدر دلم می خواهد دوباره صدایم بزند..

. نه پنجره ای نیست…

مادر بزرگی نیست…

من هستم و پیاده رویی که انگار او هم قدم های مرا از یاد برده…



به سرم می زند به خواهرم زنگ بزنم تا صدایش را بشنوم

رفیقم… خواهرم…این دیوارها فراموش کردند خنده ها و دعواهایمان را.



.. دلم می خواهد بزنم زیر آواز و باز او سرم داد بکشد..

. با هم بخندیم و صدای خنده هایمان آنقدر بلند شود… که به خدا برسد…

شاید دلش برای غصه هایمان بسوزد…



چقدر خسته ام… دلم می خواهد بخوابم…بر گردم… همه این راه را برگردم…

درست انجا که مادر عصرها همه را صدا می زد…



… دلم برای عصرانه هایش تنگ شده

دلم برای درس خواندن ها و شیطنت های برادرم

موهای مشکی و بلند خواهرم تنگ شده



دلم برای بالا رفتن از درخت آلبالو تنگ شده.

دلم می خواهد بخوابم و وقتی بیدار شوم ببینم تمام روزهایی که گذشت خواب بوده ام…

.

بیایید دعا کنیم …

کسی را دیدم که در جوانی اش شانه لا به لای مو هایش گیر نمی کرد

کسی که آرزو داشت بالای چشمش ابرو باشد

کسی که کودکیش را با چشم چشم دو “ابرو” آغاز نکرد …

بیایید با هم برای کسایی که حتی ملاقاتشان هم ممنوع شده دعا کنیم !

التماس دعا

دلم باران میخواهد



فقط باران



بایک بغض به اندازه تمام دلتنگی هایم



وبعد هم توبنشینی کنارمن



وهردو باهم قطره های باران رابشماریم



یک...



دو...



سه...



وبعد اصلا یادمان برود که همه اینها فقط یک خیال ست...



تو...باران...من...



همه اینها خیال است؟؟؟؟؟

.

.

.

اشیا برای استفاده شدن و انسانها برای دوست داشتن می باشند

ولی افسوس امروزه از انسانها استفاده می شود و اشیا دوست داشته می شوند !

.

.

.

.

عکس‌های قشنگ، دلیل بر زیبایی تو نیست

ساخت دست عکاس است

درونت را زیبا کن که مدیون هیچ عکاسی نباشی

“مرحوم خسرو شکیبایی”

.

فرزند عزیزم آن زمان که مرا پیر و از کار افتاده یافتی صبور باش و مرا درک کن.

اگر هنگام غذا خوردن، لباس هایم را کثیف کردم و یا نتوانستم لباسهایم را بپوشم صبور باش و به یاد بیاور که همین کارها را به تو یاد دادم.

…



اگر زمانی که صحبت میکنم حرفهایم تکراری و خسته کننده است صبور باش و حرفهایم را قطع نکن و به حرفهایم گوش فرا ده، همانگونه که من در دوران کودکی به حرفهای تکراریت بارها و بارها با عشق گوش فرا دادم.

اگر زمانی را برای تعویض من میگذاری با عصبانیت این کار را نکن و به یاد بیاور، وقتی کوچک بودی، من نیز مجبور می شدم روزی چند بار لباسهایت را عوض کنم.

برای سرگرمی یا خواباندنت مجبور می شدم بارها و بارها داستانی را برایت تعریف کنم پس خشمگین نشو اگر بارها و بارهای مطلبی را برای من تعریف میکنی.

وقتی نمی خواهم به حمام بروم، مرا سرزنش نکن، زمانی را به یاد بیاور که مجبور میشدم با هزار و یک بهانه تو را وادار به حمام کردن کنم.

وقتی بی خبر از پیشرفت ها و دنیای امروز، سئوالاتی می کنم با لبخند تمسخر آمیز به من ننگر.

وقتی برای ادای کلمات یا مطلبی، حافظه ام یاری نمی کند، فرصت بده و صبر کن تا بیاد بیاورم، اگر نتوانستم بیاد بیاورم عصبانی نشو، برای من مهمترین چیز نه صحبت کردن ، که تنها با تو بودن و تو را برای شنیدن داشتن است.

وقتی پاهایم توان راه رفتن ندارند، دستانت را به من بده … همانگونه که تو اولین قدم هایت را در کنار من برداشتی.

وقتی نمیخواهم چیزی بخورم مرا وادار نکن من خوب میدانم که کی به غذا احتیاج دارم.

روزی متوجه میشوی که علیرغم همه اشتباهاتم همیشه بهترین چیزها را برای تو میخواستم و همواره سعی کردم بهترین ها را برای تو فراهم کنم.

از اینکه در کنارت و مزاحم تو هستم، خسته و عصبانی نشو تو باید مرا درک کنی.

یاریم کن، همانگونه که من یاریت کردم ان زمان که زندگی را آغاز کردی.

زمانی که می گویم دیگر نمی خواهم زنده بمانم و می خواهم بمیرم، عصبانی نشو … روزی خود خواهی فهمید.

کمک کن تا با نیرو و شکیبایی تو، این راه را به پایان برسانم.

فرزند دلبندم، دوستت دارم

.

دیگر بازی بس است !

بیا شمشیرها را کنار بگذاریم ،

دستهایمان را بشوریم و چیزی بخوریم

اما …

چرا دستهای تو خونیست و پشت من می سوزد ؟ . . .

.

.

من هستم… زنده ام. نفس می کشم…

هنوز گاهی اوقات دیوانه می شوم و بی هوا به سرم می زند تمام مسیر محل کارم را تا خانه پیاده بیایم..

هوس می کنم تنها قدم بزنم… تنها گریه کنم…

تنها گوشه ای ساعت ها بنشینم و زندگی ام را مرور کنم.

اما هنوز هستم..

هنوز عاشق بارانم…

هنوز بوی اقاقیا… بوی نعنا..

بوی چای تازه دم مادرم را دوست دارم...

** بنگر به مرتضی که در این ماه روزه را، با بوسه از لب پسر افطار می کند.

ماه مبارک رمضان مبارک.

التماس دعا

.

.

هر روز ساعت دلم را عقب میکشم تا خیال کنم دیر نکرده ای هنوز !

الهم عجل لولیک الفرج …

.

و عشق ، تنها عشق

تو را

به گرمی یک سیب می کند مانوس...

یادت …

پرچم صلحیست،

میان ِ شورش ِ این همه فکر…

.

.

.

کاش فاصله ها اجازه میدادند ،

وقتی قلب ها به یاد هم می تپند ، در کنار هم باشند

به یادتــــــــــم

.

در این هیاهوی شلوغ

” یادت لحظه ای مرا گم نمیکند”

و به هرجا میروم پیش تر از من آنجاست !

…



دخـتــَــر کـه بــاشی

میـدونـی اَوّلــــیـن عِشــق زنـدگیـتــ پـــِدرتـه

دخـتــَــر کـه بــآشی میـدونـی مُحکــَم تــَریـن پَنــآهگــاه دنیــآ

آغــوش گــَرم پـــِدرتـه

دخـتــَــر کـه بــآشی میـدونـی مــَردانــه تـَریـن دستــی

کـه مـیتونی تو دستـِـت بگیـــری و

دیگـه اَز هـــیچی نَتــَرسی

دســــتای گَرم وَ مِهـــــرَبون پـــِدرتـه

هَر کـجای دنیـا هم بـــاشی

چه بـاشه چـه نبــاشه

قَویتــریـن فِرشتــه ی نِگهبـــان پـــِدرته

"روزت مبارک پدر عزیزم"

همین چند روز پیش فکر می کردم!

می توانم عاشق کسی شبیه تو شوم!

از همین چند روز پیش…

هیچ کس!

شبیه تو نیست…

.

.

شب آرزوهاست …

قاصدکی به دست باد دادم و عهد بسته ام تا رسیدنش به مقصد

برایت دعا بخوانم

نگاهت به آسمان باشد چرا که من

بهترین آرزوها را برایت به قاصدک سپردم تا به خدا برساند

.

دِلـــم چـِـه کــودکــانــه بَهــانــه ی تــو را میگیـــرد،

امـــا تــو بـــزرگـــانــه بِــه دِل نگیـــر…

فقـــط بگــــو : کــــودکـــ استـــ، نـِـمی فهمــد…

.

در یادم



دریا دریا



یاد او موج می زند



ورق ورق



کتاب خیس نگاهش را



مرور می کنم



بیت بیت



شعر بر لب هایم



جاری می شود

آدم خوب قصه های من...

دلتنگت شده ام!

حجمش را میخواهی؟

خدا را تصور کن...

.

به سراغ من اگر می آیی ، تند و آهسته چه فرقی دارد ؟

“تو” به هر جور دلت خواست بیا !

مثل سهراب دگر جنس تنهایی من چینی نیست که ترک بردارد ؛

مثل آهن شده در تنهایی ، چینی نازک تنهایی من …

.

خـوابَم نِمے بَــرَد

بِه هَمـه چیز فِکر کَـرده اَم

بیشتَر بِه تُــو

وَ می دانَــم کِه خوابــے

وَ قَبل اَز بَسته شُدَن چَشــم هآیَـتــــ

بِه هَمه چیــز فِکــر کَرده ای

جُـــز مَـ ن

دیشب خواب پریشونی دیده بودم. داشتم دنبال کتاب تعبیر خواب می‌گشتم.

که مامان صدا زد امیر جان مامان بپر سه تا سنگک بگیر.

اصلا حوصله نداشتم گفتم من که پریروز نون گرفتم. مامان گفت خوب دیروز مهمون داشتیم زود تموم شد. الان هیچی نون نداریم. گفتم چرا سنگگ، مگه لواشی چه عیبی داره؟ مامان گفت می‌دونی که بابا نون لواش دوست نداره.

گفتم صف سنگگ شلوغه. اگه نون می‌خواهید لواش می‌خرم. مامان اصرار کرد سنگک بخر، قبول نکردم. مامان عصبانی شد و گفت بس کن تنبلی نکن مامان حالا نیم ساعت بیشتر تو صف وایسا.

…



این حرف خیلی عصبانیم کرد. آخه همین یه ساعت پیش حیاط رو شستم. دیروز هم کلی برای خرید بیرون از خونه علاف شده بودم. داد زدم من اصلا نونوایی نمیرم. هر کاری می‌خوای بکن!

داشتم فکر می‌کردم خواهرم بدون این که کار کنه توی خونه عزیز و محترمه اما من که این همه کمک می‌کنم باز هم باید این حرف و کنایه‌ها رو بشنوم. دیگه به هیچ قیمتی حاضر نبودم برم نونوایی. حالا مامان مجبور میشه به جای نون برنج درسته کنه. این طوری بهترم هست. با خودم فکر کردم وقتی مامان دوباره بیاد سراغم به کلی می‌افتم رو دنده لج و اصلا قبول نمی‌کنم. اما یک دفعه صدای در خونه رو شنیدم. اصلا انتظارش رو نداشتم که مامان خودش بره نونوایی. آخه از صبح ده کیلو سبزی پاک کرده بود و خیلی کارهای خونه خسته‌اش کرده بود. اصلا حقش نبود بعد از این همه کار حالا بره نونوایی. راستش پشیمون شدم. کاش اصلا با مامان جر و بحث نکرده بودم و خودم رفته بودم. هنوز هم فرصت بود که برم و توی راه پول رو ازش بگیرم و خودم برم نونوایی اما غرورم قبول نمی‌کرد.

سعی کردم خودم رو بزنم به بی‌خیالی و مشغول کارهای خودم بشم اما بدجوری اعصبابم خورد بود. یک ساعت گذشت و از مامان خبری نشد. به موبایلش زنگ زدم صدای زنگش از تو آشپزخونه شنیده شد. مامان مثل همیشه موبایلش رو جا گذاشته بود. دیر کردن مامان اعصابمو بیشتر خورد می‌کرد. نیم ساعت بعد خواهرم از مدرسه رسید و گفت: تو راه که می‌اومدم تصادف شده بود. مردم می‌گفتند به یه خانم ماشین زده. خیابون خیلی شلوغ بود. فکر کنم خانمه کارش تموم شده بود.

گفتم نفهمیدی کی بود؟

گفت من اصلا جلو نرفتم.

دیگه خیلی نگران شدم. یاد خواب دیشبم افتادم. فکرم تا کجاها رفت. سریع لباسامو پوشیدم و راه افتادم دنبال مامان. رفتم تا نونوایی سنگکی نزدیک خونه اما مامان اونجا نبود. یه نونوایی سنگکی دیگه هم سراغ داشتم اما تا اونجا یک ساعت راه بود و بعید بود مامان اونجا رفته باشه هر طوری بود تا اونجا رفتم، وقتی رسیدم، نونوایی تعطیل بود. تازه یادم افتاد که اول برج‌ها این نونوایی تعطیله. دلم نمی‌خواست قبول کنم تصادفی که خواهرم می‌گفت به مامان ربط داره. اما انگار چاره‌ای نبود. به خونه برگشتم تا از خواهرم محل تصادف رو دقیق‌تر بپرسم.

دیگه دل تو دلم نبود. با یک عالمه غصه و نگرانی توی راه به مهربونی‌ها و فداکاری‌های مامانم فکر می‌کردم و از شدت حسرت که چرا به حرفش گوش نکردم می‌سوختم. هزار بار با خودم قرار گذاشتم که دیگه این اشتباه رو تکرار نکنم و همیشه به حرف مامانم گوش بدم وقتی رسیدم خونه انگشتم رو گذاشتم روی زنگ و با تمام نگرانی که داشتم یک زنگ کشدار زدم. منتظر بودم خواهرم در رو باز کنه اما صدای مامانم رو شنیدم که داد زد بلد نیستی درست زنگ بزنی …؟

تازه متوجه شدم صدای مامانم چقدر قشنگه …

یه نقس عمیق کشیدم و گفتم الهی شکر

و با خودم گفتم قول‌هایی که به خودت دادی یادت نره …











دلم باران میخواهد

بدون چتر

خیس خیس

زیر تگرگ های سخت

اما میدانم

خدا هنوز...

با کودکی ست که...

در همین نزدیکی

با کفش های پاره

آرام قدم بر میدارد

باران نمیخواهم خدای من

عشق ببار...

وقتی تو نیستی …

شادی کلام نامفهومی ست !

و ” دوستت می‌دارم ” رازی‌ ست

که در میان حنجره‌ ام دق می‌کند

و من چگونه بی‌ تو نگیرد دلم ؟

اینجا که ساعت وآیینه و هوا … به تو معتادند

.

حالش خیلی عجیب بود

فهمیدم با بقیه فرق میکنه

گفت : یه سوال دارم که خیلی جوابش برام مهمه

گفتم :چشم، اگه جوابشو بدونم، خوشحال میشم بتونم کمکتون کنم

گفت: دارم میمیرم

گفتم: یعنی چی؟

گفت: یعنی دارم میمیرم دیگه

گفتم: دکتر دیگه ای، خارج از کشور؟

گفت: نه همه اتفاق نظر دارن، گفتن خارج هم کاری نمیشه کرد

گفتم: خدا کریمه، انشالله که بهت سلامتی میده

با تعجب نگاه کرد و گفت: یعنی اگه من بمیرم، خدا کریم نیست؟

فهمیدم آدم فهمیده ایه و نمیشه گولش زد

گفتم: راست میگی، حالا سوالت چیه؟

…



گفت: من از وقتی فهمیدم دارم میمیرم خیلی ناراحت شدم

از خونه بیرون نمیومدم، کارم شده بود تو اتاق موندن و غصه خوردن،

تا اینکه یه روز به خودم گفتم تا کی منتظر مرگ باشم

خلاصه یه روز صبح از خونه زدم بیرون مثل همه شروع به کار کردم

اما با مردم فرق داشتم، چون من قرار بود برم و انگار این حال منو کسی نداشت

خیلی مهربون شدم

دیگه رفتارای غلط مردم خیلی اذیتم نمیکرد

با خودم میگفتم بذار دلشون خوش باشه که سر من کلاه گذاشتن

آخه من رفتنی ام و اونا انگار نه

سرتونو درد نیارم

من کار میکردم اما حرص نداشتم

بین مردم بودم اما بهشون ظلم نمیکردم و دوستشون داشتم

ماشین عروس که میدیدم از ته دل شاد میشدم و دعا میکردم

گدا که میدیدم از ته دل غصه میخوردم و بدون اینکه حساب کتاب کنم کمک میکردم

مثل پیر مردا برا همه جوونا آرزوی خوشبختی میکردم

الغرض اینکه این ماجرا منو آدم خوبی کرد و ناز و خوردنی شدم

حالا سوالم اینه که من به خاطر مرگ خوب شدم و آیا خدا این خوب شدن و قبول میکنه؟

گفتم: بله، اونجور که یادگرفتم و به نظرم میرسه آدما تا دم رفتن خوب شدنشون واسه خدا عزیزه

آرام آرام خدا حافظی کرد و تشکر

داشت میرفت

گفتم: راستی نگفتی چقدر وقت داری؟

گفت: معلوم نیست بین یک روز تا چند هزار روز!!!

یه چرتکه انداختم دیدم منم تقریبا همین قدرا وقت دارم

با تعجب گفتم: مگه بیماریت چیه؟

گفت: بیمار نیستم!

هم کفرم داشت در میومد و هم ازتعجب داشتم شاخ دار میشدم گفتم: پس چی؟

گفت: فهمیدم مردنیم

رفتم دکتر گفتم: میتونید کاری کنید که نمیرم

گفتن: نه ، گفتم: خارج چی؟ و باز گفتند : نه!

خلاصه ما رفتنی هستیم

کی ش فرقی داره مگه؟

باز خندید و رفت و دل منو با خودش برد







آقای مجری: واسه چی در ُ باز گذاشتی؟

فامیل دور: واسه بهار.

از در بسته دزد رد می‌شه ولی از در باز رد نمی‌شه.

وقتی یه در ُ باز بذاری که دزد نمیاد توش. فکر می‌کنه یکی هست

که در ُباز گذاشتی دیگه. ولی وقتی در بسته باشه، فکر می‌کنه

کسی نیست ُ یه عالمه چیز خوب اون ‌تو هست ُ می‌ره سراغ‌شون دیگه.

در باز ُ کسی نمی‌زنه. ولی در بسته رو همه می‌زنند.

خود شما به خاطر اینکه بدونی توی این پسته دربسته چیه، می‌شکنیدش.



شکسته می‌شه اون در. دل آدم هم مثل همین پسته می‌مونه.

یه سری از دل‌ها درشون بازه. می‌فهمی تو دلش چیه.

ولی یه سری از دل‌ها هست که درش بسته ‌اس.



این‌قدر بسته نگهش می‌دارند که بالاخره یه روز مجبور می‌شند بشکنند و همه‌چی

خراب می‌شه.



آقای مجری: در ِدلِ آدم چه‌جوری باز می‌شه؟

فامیل دور: درِ دلِ آدم با دردِ دله که باز می‌شه...!!!

مادر یعنی به تعداد همه روزهای گذشته تو، صبوری!

مادر یعنی به تعداد همه روزهای اینده تو، دلواپسی!

مادر یعنی به تعداد آرامش همه خوابهای کودکانه تو، بیداری!

مادر یعنی بهانه بوسیدن خستگی دستهایی که عمری به پای بالیدن تو چروک شد!

مادر یعنی بهانه در آغوش کشیدن زنی که نوازشگر همه سالهای دلتنگی تو بود!

مادر یعنی باز هم بهانه مادر گرفتن

"روز مادر مبارک"

از اولشم گرجی باغیرت و هنرمند بودیم هستیم و خواهیم ماند

!تو اگر دوست میخواهی مرا اهلی کن



روباه گفت:سلام



شازده کوچولو مودبانه گفت:سلام



شازده کوچولو گفت:بیا با من بازی کن. نمی دانی چقدر دلم گرفته است!



روباه گفت: نمی توانم با تو بازی کنم، آخرهنوز کسی مرا اهلی نکرده است.



... شازده کوچولو گفت:من دنبال دوست می گردم. اهلی کردن یعنی چه؟



روباه گفت: "اهلی کردن" چیز بسیار فراموش شده ای است,یعنی "علاقه ایجاد کردن..."



-علاقه ایجاد کردن؟



روباه گفت : البته , تو برای من هنوز پسر بچه ای بیش نیستی



مثل صدها هزار پسر بچه ی دیگر, و من نیازی به تو ندارم تو هم نیازی به من نداری.



من نیز برای تو روباهی هستم شبیه صدها هزار روباه دیگر.



ولی تو اگر مرا اهلی کنی هر دو به هم نیازمند خواهیم شد.



تو برای من در عالم همتا نخواهی داشت و من برای تو در دنیا یگانه خواهم بود...



شازده کوچولو گفت: کم کم دارم می فهمم...گلی هست...



و من گمان میکنم که آن گل مرا اهلی کرده است...



تو اگر مرا اهلی کنی زندگی من همچون خورشید روشن خواهد شد.



من با صدای پایی آشنا خواهم شد که با صدای پاهای دیگر فرق خواهد داشت.



صدای پاهای دیگر مرا به سوراخ فرو خواهد برد ولی صدای پای تو



همچون نغمه ی موسیقی مرا از لانه بیرون خواهد کشید.بعلاوه,خوب نگاه کن ؛



آن گندمزارها را در آن پایین می بینی؟ من نان نمی خورم.



به همین دلیل گندم برای من چیز بی فایده ای است و گندمزار مرا به یاد چیزی نمی اندازد،



و لی این جای تاسف است.



اما تو موهای طلایی داری.وچقدر خوب خواهد شد آن وقت که مرا اهلی کرده باشی ؛



چون گندم که به رنگ طلاست مرا به یاد تو خواهد انداخت.



آن وقت من صدای وزیدن باد را در گندمزار دوست خواهم داشت.



روباه ساکت شد و مدت زیادی به شازده کوچولو نگاه کرد.



آخر گفت : بیزحمت...مرا اهلی کن!



شازده کوچولو در جواب گفت:خیلی دلم می خواهد ولی زیاد وقت ندارم.



من باید دوستانی پیدا کنم و خیلی چیزها هست که باید بشناسم.



روباه گفت هیچ چیز را تا اهلی نکنند نمی توان شناخت.



آدم ها دیگر وقت شناختن هیچ چیز را ندارند



آنها چیزهای ساخته و پرداخته از دکان میخرند,اما چون کاسبی نیست که دوست بفروشد



آدم ها بی دوست و آشنا مانده اند.



تو اگر دوست می خواهی مرا اهلی کن!

شعر زیبای کویر دکتر شریعتی





شگفتا! وقتی که بود نمی دیدم،

وقتی می‌خواند نمی شنیدم…

.

وقتی دیدم که نبود…

وقتی شنیدم که نخواند…!

.





چه غم انگیز است که وقتی چشمه ای سرد وزلال،

در برابرت، می جوشد و می خواند و می نالد،

تشنه آتش باشی و نه آب …

.

و چشمه که خشکید،

چشمه از آن آتش که تو تشنه آن بودی بخار شد

و به هوا رفت،

و آتش، کویر را تافت

و در خود گداخت

و از زمین آتش روئید

و از آسمان بارید

.

تو تشنه آب گردی و نه تشنه آتش،

و بعد ِعمری گداختن

از غم ِنبودن کسی که،

تا بود،

از غم نبودن تو می‌گداخت.

.

و تو آموختی که آنچه دو روح خویشاوند را،

در غربت این آسمان و زمین بی‌درد،

دردمند میدارد و نیازمند

بیتاب یکدیگر میسازد،

دوست داشتن است.

.

و من در نگاه تو،

ای خویشاوند بزرگ من،

ای که در سیمایت هراس غربت پیدا بود

و در ارتعاش پراضطراب سخنت،

شوق فرار پدیدار

دیدم که تو تبعیدی این زمینی!

.

و اکنون تو با مرگ رفته‌ای ومن اینجا

تنها به این امید دم میزنم

که با هر نفسی گامی به تو نزدیک تر می شوم…

.

و این زندگی من است...

بی پاسخ

درتاریکی بی آغاز و پایان

دری در روشنی انتظارم رویید

خودم رادر پس در تنها نهادم

و به درون نهادم

اتاقی بی روزن تهی نگاهم را پر کرد

سایه ای در من فرود آمد

و همه شباهتم را در ناشناسی خود گم کرد

پس من کجا بودم ؟

شاید زندگی ام در جای گمشده ای نوسان داشت

و من انعکاسی بودم

که بی خودانه همه خلوت ها را به هم می زد

و در پایان همه رویاها درسایه بهتی فرو می رفت

من در پس در تنها مانده

…



بودم

همیشه خودم را در پس یک در تنها دیده ام

گویی وجودم در پای این در جا مانده بود

در گنگی آن ریشه داشت

آیا زندگی ام صدایی بی پاسخ نبود ؟

در اتاق بی روزن انعکاسی سرگردان بود

و من درتاریکی خوابم برده بود

در ته خوابم خودم را پیدا کردم

و این

هوشیاری خلوت خوابم را آلود

آیا این هوشیاری خطای تازه من بود ؟

در تاریکی بی آغاز و پایان

فکری در پس در تنها مانده بود

پس من کجا بودم ؟

حس کردم جایی به بیداری می رسم

همه وجودم رادر روشنی این بیداری تماشا کردم

آیامن سایهگمشده خطایی نبودم ؟

دراتاق

بی روزن

انعکاسی نوسان داشت

پس من کجا بودم ؟

درتاریکی بی آغاز و پایان

بهتی در پس در تنها مانده بود

سهراب سپهری

.

این عصرهای بارانی

عجـیب بـوی نـفس هـای تـو را می دهـد …!

گـوئـی … تـو اتـفاق می افـتی

و مـن دچـار می شـوم …

تـمام ” مــن” دارد “تـــو” می شـود …

.

.

دلم میخواهد کسی باشد ، خوب باشد ، مهربان باشد ، بس باشد

و همه ی این بودن هایش فقط برای من باشد ، فقط برای من !

.

به سلامتی کسی که دلتو شکسته

اما خبر نداره اون چیزی که شکسته

تصویر زیبایی بوده که از خودش ساخته بودی

در کافه

کنج دیوار

رو به روی هم

خوب شد قهوه مان را نخوردیم !

حرفهایمان به اندازه کافی تلخ بود …

.

عــشـق ؛

زیـــــبـاتـــریــن لـــذّتـــیـست ..

کــه بـه وقــت ِ ارتـــکاب ِ آن ..

خـــــدا ،

بـــــرای ِ بـــــشر ..

ایــــستــاده “دســـت” مــــــیـزنــــد …!

.

با سلام خدمت تمامی عزیزانی که به نحوی در این سایت مطلبی رو ارائه میکنند خیلی خوشحالم از اینکه بالاخره اهالی این روستا تکونی به خودشون دادن و عقب نشینی در این روستا جهت بهسازی در حال انجامه امیدوارم روستایمان در آینده نزدیک مشکلاتی در این راستا نداشته باشه به امید انروز

کاسه ی داغ تر از آش همینه. 20 خط مطلب نوشتید هزار خط نظر دادن. در این فکرم اگر همه ی بهشهر را می نوشتید چقدر نظر می دادن.خداییش مطلبتون ناقص نبود؟!

عشقم فقط قاره قنبرآباد

سد گلورد واقع در روستای کارکم

راست گفته اند عالم از چهار عنصر تشکیل شده : آب ، آتش ، خاک ، هوا …
آبی که از تو دریغ کردند
آتشی که در خیمه گاهت افتاد
خاکی که شد سجده گاه و طبیب دردها
و هوایی که عمری ست افتاده در دل ها …
ترکیب این چهار عنصر می شود کـــــــــــــــربلا …
.

بی تو
حتی باران هم
بوی تشنگی می دهد
گـاهــــی لال مـــی شود آدم …
حـرف دارد ؛ ولـــی …
کلمه نـدارد … !!!

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
وانکه این کار ندانست در انکار بماند

شاید آرام تر می شدم
فقط و فقط
اگر می فهمیدی
حرف هایم به همین راحتی که
می خوانی
نوشته نشده اند...!!!!

از من تا خدا راهی نیست فاصله ایست به درازای من تا من و در این هیاهوی غریب من، این من را نمی یابم...

دلم واسه اوگردشی یه ذره شده. دمتون گرم.

محرّم، زیباترین نگارخانه در قلب هستی است
که زمین و آسمان و ملک و ملکوت
و عرش و فرش را شگفت زده کرده است
.

دم بچه هاي گرجي محله ورستمكلاگرم.محل باحالي دارين.كمپ ساحلوفراموش نكنيد

عاشقتم گرجي محله.

عیدی چو غدیر این قدر معظم نیست
حبلی چو ولایتش چنین محکم نیست
بر رشته ی محکم ولایت صلوات
بیچاره بود هر که مستعصم نیست
عید سعید غدیر خم مبارک باد

حوا که بغض کند،حتی خدا هم اگر سیب بیاورد،چیزی جزء آغوش آدم،آرامش نمیکند.

شاد بودنت را کف دستانم می نویسم تا وقت دعا اولین خواسته ام از خدا باشد.
التماس دعا

خدایا به ما توفیق ده تا از کسانی باشیم که حاصل دسترنج یک مـــــــاه ی خود را در رمضـــــــــان،

از ایــــــن به بعــــــــــــد هم حفـــــــــــــظ کنیم.

سلام به گرجی های عزیز:)
بچه ها خواهشا غیر از تعریف کردن از محلمون بیایم کاری کنیم ضعف هایی که تو محلمون هستش جبران شه البته تعریف کردن خوبه همه تونو دوست دارم...

اغلب فکر میکنیم چون خیلی گرفتاریم ، به خدا نمیرسیم

اما واقعیت این است که چون به خدا نمی رسیم خیلی گرفتاریم . .

درد دارد...وقتی همه چیز را میدانی..و فکر میکنند که نمیدانی...!!!!
و غصه میخوری که میدانی...
و می خندند که نمیدانی...!!!!

یاد دارم در غروبی سرد سرد/میگذشت از کوچه ما دوره گرد/داد میزد کهنه قالی میخرم/دست دوم،جنس عالی میخرم/کاسه و ظرف سفالی میخرم/گر نداری،کوزه خالی میخرم/اشک در چشمان بابا حلقه بست/عاقبت آهی کشید،بغضش شکست/اول ماه است و نان در سفره نیست/ای خدا شکرت ولی این زندگیست؟/بوی نان تازه هوشش برده بود/اتفاقا مادرم هم روزه بود/خواهرم بی روسری بیرون دوید/گفت آقا:سفره خالی میخرید؟

اگر یادتان ماند و باران گرفت،دعایی هم برای بیابان کنید."کوروش کبیر"

ذهن ما باغچه است/گل در آن باید کاشت/و نکاریم گلی/علف هرز در آن میروید/زحمت کاشتن یک گل سرخ/کمتر از زحمت برداشتن هرزگی آن علف است/گل بکاریم بیا/تا که مجال علف هرز پیدا نشود/ ?ok

من امشب...
دستهایم را برده ام بالا
و از عمق وجود خود
خدایم را صدا کردم
نمیدانم چه میخواهی
ولی امشب...
برای تو
برای رفع غم هایت
برای قلب زیبایت
برای آرزوهایت
به در گاهش دعا کردم...
و میدانم!
خدا از آرزوهایت خبر دارد
یقین دارم
دعاهایم اثر دارد
التماس دعا

هفته بعد قرار براي اولين بار بيام بهشهر خوشحالم شهر زيبايي رو ميبينم

دستتون درد نکنه ولی بهشهر مکانهای بیشتری برای بازدید داره . اگر میشه کامل کنین .

من عاشق همتونم.

خیلی خوب بود

سلام دارم خدمت همه ی گرجی های عزیز
من حدود یه سال پیش به این سایت سر زدم
مطالبتون همونایی هست که یه سال پیش بود

شهر بسیار زیبا و توریستی است.حتما به این شهر بروید. نظر شما چیست؟

باتشكر بسيار فراوان از معرفي بهشهر

دست شما درد نكنه، موفق باشيد.

با سلام به همهد کرجیهای اصیل کرجی محله ی بهشهر

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست
هرکسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
سلام عرض می کنم به تک تک هم محلی های عزیز
من حمید عبدی هستم دوستدار گرجی و گرجی محله و هر کسی که گرجی هارو دوست داره.به دوست بسیار مهربانم آقای مقداد حیدری سلام عرض می کنم امیدوارم در رشته هنری خود و مخصوصا نوازندگی گیتار روز به روزموفق تر باشد.

من استقلالی دو اتیشه هستم.

برای من این افتخاراست که گرجی اصیل هستم چون از خاندان صیامی هستم وبا افتخار میگویم از نواد گان حاج اسماعیل جد و خان بزرگ نسل صیامی ها هستم وبه تمام گرجی های ایران زمین خصو صا به گرجیهای روستای مان سلام وخسته نباشید ارز می نما یم.

• بهمنپاسخ به این دیدگاه 1 0
  جمعه 12 دی 1393-8:51

  سلام
  می خواستم بدونم امکان این وجود داره که شجره نامه از نزادمون وجود داشته باشه
  من صیامیان گرجی نوه محمد تقی هستم
  ایمیل maryam2008arezoo1351@yahoo.com

قدر منطقه مون رو بدون چون من حدوده دو ساله به علت موقعيت كاريم در تهرانم.واقعاٌ مازندران بهشته ايرانه. سلام گرمي به بروبچه بهشهر

سلام به همه بهشریا عاشق شهرتون شدم واقعا طبیعت بکری دارین قدر شو بدونین *

زادگاهم گرجی محله است یاد بچگیها به خیر .یاد اونهایی که رفتند به خیر

بهشهر مهد فرهنگ وتمدن ، زيباست

برارون و خواخرون با صفا این عید بر شما موارکا سلامم بر شما صاحب سرایان مبارک بر شما این عید سلطان

آقای رضا اسدی،خیلی وقته دنبالتم که ببینمت.ولی پیدات نکردم.خیلی دوست دارم ببینمت.

سلام آقای ابراهیم قاسمیان گرجی سال خوبی داشته باشی

khale gheshang biye.... mere khesh biyamoo. sheme dast dard nakoane

غار هوتو-سنگ نو-اسپه او-مهربون جشمه رستمكلا-ميانكاله-قلعه پلنگان-گهرتپه-وووووووووووو.....................اگه اينا توي اصفهان و شيراز بود .....!

سلام بسیار خوب وصف کردید دیدنیهای شهرستان زیبای بهشهر رو ، نگاهتون سبز و دلتون بی ریا ، و عمرتون 120 سال تا شاهد پیشرفت بیش از پیش این شهرستان در سالهای طولانی عمرتان باشید .

سلام خوشحالم که از شهر علم ادب و زادگاه پدریم تعریف می کنید
من خودم گرجی نیستم اما اصلیتم بر می گرده به گرجی محله
خوب من دخمل سید روح الله هستم و الانم 19 ماه دارم
به همه هم محلی های بابایی سلام میدم راستی اینم وبلاگم است دوست دارم و خوشحال می شم بهم سر بزنید و نظرات پر مهرتون رو بشنوم مخصوصا فامیلای بابایی که اینجا هم نظر می زارید
www.rahanazi.niniweblog.com

باتشکر فراوان از آقای ابراهیم قاسمیان گرجی

فريبرز گرجي هستم دوستون دارم

ممنون از نظر جالبتون عالي بود البته به پنجهزاره ،‌تميشان هم معروف بود

مقداد دلم برات خيلي تنگ شده

karsalarkohan.blogfa.com به اين وبلاگ سر بزنين جالبه.

سلام بر همگی. این ترم ریاضی دارم دعا کنید که قبول شم...قربان شما خداحافظ!

سلام من نویسنده ی وبلاگ رو نمی شناسم ولی از وبلا خوشم امد

بهشهر واقعازیباست امادر

از این سایت خیلی خوشم اومد از همه نظر
ولی گرجی محله بر خلاف خوبی هاش مشکلاتی هم داره از مسءءولین خواهش می کنم رسیدگی کنند اقای معلمیان یه دفعه اسمتو دیدم چه خبر ؟ سلام برسون. می بینمتون نوروز

من از بهشهر هستم عاشق پرسپولیس

اقااینقدرالکی افه نیاین توروخدااینقدرتعریف الکی نکنیددرسته گرجی محله بهترین روستابابهترین مردمه ولی توروخداازمشکلهایی هم که تواین روستاوبهشهروجودداره حرف بزنیدتاحداقل یکی دوتاازمشکلاش حل بشه یکیشو من میگم
وضعیت نامناسب جادههای این روستا واشغالهایی که کنارخیابونهاوکوچه هاش ریخته
توروخداهرکی این سایتو خونده یخرده دست بدست بدین تاگرجی محله روبه اونجاییکه بایدباشه برسونیم جوونا باشمام به روستاتون کمک کنیددست بدست بدیدازینی که هست زیباترو ابادترش کنیدفقط بخاطرخودمون گرجی هایی عزیز.بیاییدبه یک منطقه توریستی تبدیلش کنیم گرجی محله میتونه یکی ازبهترین منطقه های توریستی مازندران بشه میتونه عروس دوم مازندران بشه بعدازرامسرپس بیاید کمک کنیم برای رشدوارتقاروستاومردمانمون.
عاشقتونم

کاش بهشهریها کمی سفر کنند و ببینند مردم شهرهای دیگر با داشتن یک جوی باریکه کنار شهرشان چه کردند ؟ شهر بازی و تله کابین و .... . اونوقت اینقدر برای خودشان دسته گل نمیفرستادن و به اشرف البلاد افتخار نمیکردن! الان تو که زنده ای و به به میزنی برای بهشهر چه کردی؟

سلام به بچه های باحال میخواستم در مورد بهشهر و امکاناتش بیشتر بدونم علاقه مند شدم از بهشهر تصاویر بیشتری ببینم ،مطالبتون خوب بود

بهشهر بهترین و باصفا ترین شهر ایران است

به سایت من هم سری بزنید
www.rahahesab.blogfa.com
www.rahahesab.mihanblog.com
www.rahahesab.persianblog.ir

سلام دادا خیلی مخلصیم چاکرتم هستم با حالی از خودتونه فدایت ای گل زیبا

گاهی ماکسانی رابه خاک میسپاریم اماانقدربرای ما گرامی بودهاند که خاطراتشان باتپش قلب ما پیوسته وهرنفسی که میکشیم به انها می اندیشیم .واین تناسخ ظریف.عشق انها ووجودانهارا درما زنده نگه میدارد

سلام
من ساکن گرجی محله ام.خیلی عاشق وطنم.زنده باد گرجی

کسی ازسیدباحال ماخبرداره/سیدامیرخیلی دوستت داریم

عالی بود حرف نداره

بهشهربهترین شهر ایران برای زندگی کردن افسوس که به ناچار روانه ساری شدم

لطفا فکری هم بحال کارگرهای چیت سازی بکنید که بازنشسته شدند ولی هنوز پولی نگرفتند. اقتصاد شهر به کارگر وابسته.مخلص بروبچ کوچه شهید دماوندی

khob bod

سلام بروبکس-چه خبرچندوقت بودکه نبودم محل والان بعدچندروزاومدم محلمون -دم همتون گرم

سلام تصوير قهوه خانه مهدي شليل روميخواستم!

با سلام
بهشهر اماكن تاريخي ديگه اي نداره؟!!!!
همين چند تا نبود،بيشتره. يه خورده بگرديد بقيه رو پيدا كنيد.
ok

سلام به تمام گرجی های خوب وبامعرفت خیلی ازروستاتون خوشم اومده خیلی خیلی قشنگه وخیلی دوست دارم بیام اونجابرای همیشه زندگی کنم یکی ازدوستان نزدیکم گرجی بوداماالان دیگه خبری ازش ندارم امیدوارم هرجاهست خوش وخرم باشه اون از روستاتونوبهم گفته.روستای خیلی قشنگ وباصفایی داریدخوشابه حالتون....................

مطالب نگاشته قابل تحسین است تطفا تا عصر خاضر انرا ادامه دهید

فوق العاده بود

خدایامن درکلبه فقیرانه خودچیزی دارم که تودرعرش کبریایی خودنداری من چون تویی دارم وتوچون خودنداری

واقعا جالب بود عید فطر بر تمام گرجی ها مبارکباد

ای بابا این چه وبلاگیه درست کردی/یه وبلاگ درست کردی بادوستات حرف بزنی/یخرده تنوع بده عکس بزار توضیحات بیشتربده هرچنددرباره روستای خوشکلمون خیلی سایت داریم اماتوهم تنوع روفراموش نکن ده صفحه فقط نظراته یه صفحه ونصفی توضیحیه دونه هم عکس.اگه میتونی یخرده بیشترتلاش کن

ممنون سيد امير .الان مقداد در چه حاله؟چه كار ميكنه؟ازدواج كرد؟

مقداد قاسمیان سر حال خوش و سلامت بسیار خنده رو و شوخی باز و هنوزهم گرجی محله هست

خوش بحالت ميلاد-ماكه اينجاپوسيديم-بجاي ماهم حال كن

سلام بروبكس چطورين-خاستم دوباره سلامي به همتون كرده باشم وازاينجاسلامي بهمتون كرده وبگم همتونوميبوسم-الان كه اين پياموميدم هستم شهركركوك عراق و26همين ماه ميخام بعدچندوقت بيام بهشهر-اينوميخورم بسلامتي همتون-فعلاباي

كسي از آقاي مقداد قاسميان كه گرجي محله زندگي ميكرد خبر داره؟من از دوستاي قديميش هستم .فكر ميكنم حسابداري خونده.اگر ازش خبر دارين به من بگين.مرسي

و سلام دوباره
یک نقشه کامل از بهشهر می خوام. ممنونم

سلام من از تبریز هستم لطفا" عکسهای از شهرستان بهشهر برام ایمیل کنید می خوام بیام با فرهنگ بهشهر آشنا بشم.

راستي ميخاستم اسمي ازيكي ازبهترين دوستانم كه باهم خيلي خاطره ورازهايي كه فقط منو اون ميدونيم والان8-9سال ميشه به علت سانحه تصادف منوتنهاگزاشته ورفته توكماوارزوميكنم دوباره خوب بشه(بابك ميلادي)بيارم-بابك جان خيلي دلم هواي اون وقتاكه باهم(...)ميرفتيم روكرده-برات دعاميكنم وهنوزم سرقولمون وقسمي كه باهم خورديم هستم وخواهم بودوامانتيتومثل جونم تازمانيكه خوب بشي نگه ميدارم-ميدونم يروزخوب ميشي ودوباره باهم...-ميبوسمت ازدوروبراي سلامتيت دعاميكنم-زودخوب شوكه دلم برات يزره شده-راستي بچه هاهمه براش دعاكنين-باشه؟ياحق

باسلام خدمت تمام بروبچ باحال وسرحال گرجي محله-داشتم سايتونگاه ميكردم پيامي ازولي الاه فرزام ديدم خاستم ازهمين جاسلامتي بهش كرده باشم اسمتوديدم خيلي حال كردم-اميدوارم هم تووهم تمام اونايي كه گاهي به اين سايت سرميزنن هميشه سرحال وشادباشن-دمتون گرم-الان كه اين پياموميدم89روزه نيومدم بهشهروخيلي دلم براي محلمون تنگه-الان تويكي ازكاواره هاي معروف شهرسليمانيه عراق نشستم ودارم حال ميكنم جاي همتون خالي-اينوميخورم به سلامتي همه جوونهاي گرجي محله-به اميدديدار-ياحق(تواين تابستون باحال رفتين جنگل جاي ماروهم خالي كنين)

عاشقتم گرجی سیتی
دوری از عشقم نمی کاهد .

ابراهیم قاسمیان کم پیدایی مطالبت در مورد گرجی محله تمام شد من شروع کنم

خوب بود. مرسی

دم همتون گرم-اي ول-بخداهمتونودوس دارم كه بااصالتتونوحال ميكنين-همتونوميبوسم

اين سايتوديدم خيلي حال كردم دم تمام بچه هاي سرحال گرجي محله گرم-خيلي باحالين-اي ول

بابا این همه بنای تاریخی داریم یه نفر نیست ازشون واسه شهر پول در بیاره اشتغال زایی کنه .اگه نمیتونین برین بذارین بقیه بیان شاید یه کاری کردن

واقعا مطالب جالبی بود

با سلام به تمام میانده ای ها
عشق من گرجی محله
مطالب بسیار عالی بود
دم همه بچه های گرجی محله گرم
راستی محمد باقری تبریک میگم ازدواج کردی

در خود شهر بهشهر محله ای بنام گرجی محله وجود داردکه گرجیهای اصیل دران زندگی می کنندهرچند مهاجر هم در این محله وجود داردوجالب اینجاست که با اقامت در این محل خودشان را گرجی می دانند.

slm be baro bache gorji .age mishe darmorede tarikhcheye gorji mahale,inke chejuri gorjia be inja sukunat kardan va inke ghedmate in rusta cheghade.mamnun misham

با سلام
کاش برای جلب گردشگر مسئولان تلاش بیشتری کنند.
البته اول شهردار باید وضعیت خیابان امام را درست کند.

امیدوارم با آزاد سازی صفی آباد،پارک ملت،چشمه عمارت و ... از دست ارگانهای دولتی و نیز رسیدگی به جاهای دیدنی شهر از جمله سنگ نو و تبلیغاتی گسترده به ویژه در نوروز و تابستان بوسیله بروشور و کاتالوگهایی مناسب قدمی در خور بهشهر و مردم نازنین شهر برداشته شود.

سلام

آقای معلمیان عرض ارادت داریم امیدوارم که از دیدن این سایت خوشحال شده باشی و باز هم سری بزنی !!!!
امیدوارم هرچه زودتر ببینمت
وعده ما روستای گرجی محله نوروز 1390

شب دوشنبه9/12/89انستیتو رویان تهران از خستگیم کاسته شد اتاق عمل شلوغ بود

[جالبه یاد وطن و چه سایت فعالی عجب

سلام مطالب جالبی بودلذت بردم

Täräfha:طرفها(سمتها)



Chap = martsxniv

Rast = marjvniv

Mostaghim = p'irdap'ir

Bala = zemot

Pain = kvemot

Dur = shors

Näzdik = axlos

Näghshe

با سلام خدمت گرجی های عزیز" چند کلمه به زبان گرجی برای یادگیری واستون می زارم


Bähar = gazapxuli

Tabestan = zapxuli

Paiz = shemodgoma

Zemestan = zamtari

سلام بر گرجی محله من از کانادا پیام میدم امیدوارم سلام منو به برو بچ برسونین ؛ ؛ ؛ ؛ ؛ ؛ ؛ ؛کوچه وحشت /میانده ن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ا
وحید صدیق جامپر گرجی محله

مهدي علي همتي
با سلام به همكاران محترم وعرض خسته نباشيد،.................................................لطفآ به درخواست اين دوست ما ...............(آقاي سعيد ديني)................ توجه نموده ويك اشاره اي نيز به....................................... روستاي تيله نو................................. نماييد .......با تشكر فراوان ....... مهدي علي همتي

thanks for everything if possible,put an english translation from this site from all seesighting places of behshahr

جاي تشكر داردواميدوارم بيشتر تلاش شود تاشهر مابااين پتانسيل درجهت جذب گردشگر بتواندحركتي مثبت در راستاي ايجاد شغل براي جوانان بكند.
درضمن خواهشمند است از شهيداباد(تروجن)هم مطالبي بگذاريد.

سلام اگه میشه درباره ی جنگ گرجیمحله و قره تپه توضیح بدین.متشکر.bye

سلام خوبین

اتفاقی با وبلاگ شما آشنا شدم
من الهه هستم
یکی از نویسنده های وبلاگ پاپلی ها

مخصوص بچه های بهشهر هستش
خوشحال میشیم به ما سری بزنی

لطفا"اطلاعات بیشتری دراین سایت به عمل اورید

مه برار محمد تقی پور ته رایتمه برار ته نوکرمه چه خبر برار اگه اطلاعاتی در مورد گرجی محله دانی بنویس تا استفاده هکنیم

سلام :من اهل شهید آباد (تروجن ) هستم میخواستم اگر امکان داشته باشه از خیابانهای بهشهر هم تصاویری در سایت قرار دهید

سلام عرض میکنم خدمت همه بچه محلها. خیلی وقته که گرجی محله نیومدم.دلم خیلی تنگ شده.این سایت رو تازه پیدا کردم. از تهیه کنندگان این سایت خیلی ممنونم.به همه دوستام سلام میرسونم

سلام به همه گرجی های عزیز مخصوصا امیر رخت اعلای عزیز.
من پسر حاجی رضا هستم.دم همتون گرم که به فکر اصالت و محل خودتون هستین.
خیلی حال کردم که این سایتو دیدم.
من از شیراز اینا رو مینویسم.تا میتونین به جای من پنج شنبه نماشون برین دور بزنین.من تا عید نمیام محل.
فدای همتووووووووووووووون.

با سلام : جالب بود استفاده کردیم.(شهید آباد. کنده بن)

سلام
میخواستم بدونم چرا بهشهر،خرگوران نامیده شده بود

با سلام،
خسته نباشید، مطالب بسیارخوبی بود لطفا منبع چاپی آن را نیز ذکر بفرمایید تا استفاده کنیم. من در نقلهای سینه به سینه بزرگان از عاشق شدن درویشی متاهل به نام شاه عباس به دختری به نام اشرف در "التپه" شنیده ام. آنها آبادی شهرمان بهشهر را به شرط ذکاوتمندانه ای که پدر اشرف در خواستگاری شاه از دخترش گذاشته بود می د انند و آن "عدم دورنمودن اشرف زیبا از بهشهر" بوده است.
آیا می دانستید بنا بر نقل قول آنها اشرف و فرزندانش در چشمه عمارت زندگی می کردند و شاه جلسات دولتی تابستانه اش را در عباس آباد برگزار میکرد؟ آیا از سیستم آبیاری و تقسیم آب هنرمندانه معماران ایرانی در زیر بنای چشمه عمارت چیزی می دانستید؟ چشمه ای با کیفیت آب فراتر از استانداردهای بهداشتی امروزی که هنوز محل اصلی خروج آن از کوه کشف نشده است؟ آیا میدانستید سیستم فوق العاده مهندسی انتقال آب از طبقه همکف چشمه عمارت به طبقات اول و دوم آن بدون وجود هرگونه دستگاه پمپاژ چگونه انجام می گیرد؟ این تنها گوشه ای از جذابیتهای پنهان و فسیل شده شهرمان بهشهر است. من فکر می کنم به جای ازبین بردن حرمتهای یکدیگر بیاییم مانند برخی از دوستان عزیز حداقل راجع به یاران دیرینه خود، اقوام و نیاکانمان و هزاران ناشناخته بهشهر مانند شهر باستانی گوهر تپه، سد و عمارت عباس آباد، چشمه عمارت، صفی آباد و ... اطلاعاتمان را به اشتراک بگذاریم. شاید آینده بهترین شهر "بهشهر" به دستان ما باشد. ارادتمند شما حمید

اگه ما نکایها ابمونو بهتون نمیدادیم چیکار میکردین؟

سلام به تمام بهشهریها بخصوص شهید آبادیها

سلام من اهل فريدونشهرم گرجي هستم از اين كه فهميدم در بهشهر هم هموطنان گرجي زندگي ميكنند خيلي خوشهال شدم شهر ما حدود 20000 گرجي زندگي ميكنند

my jumper gorjy mahale vahid triple jump koche vahshat

سلام..
فارس نزاد پرست نیست(مگه کوروش نزاد پرست بود؟)............

رشتی بی غیرت نیست(مگر میرزا کوچک خوان بی غیرت بود؟) ..........
.
.
.
.
.
به سراغ دل ما هم بیا
www.mahdar123.blogfa.com

سلام . کاری که قراره انجام بدم نیاز به آکساسوار داره . یعنی من به یه تعداد لباس محلی . چوقا . لمچوقا . چرمپاتو . لوه .لاقلی . فنر . لمپا . ماشین نخ ریسی دستی . آسیو دستی . سموار . دوشدره. کلاه . سفره دست بفت . تندیر قدیمی که همونجه بتونن ونه دله نون بپجن . مثل . فتیر .رانون . کوی نون . آغوز نون . منقل . ماشه . جوله . و سفره قدیمی دستبفت چارخنه و . . .
البته این وسایل بعد از استفاده در فیلم به صاحبش برگردانده می شه .
ضمنا من وبلاگی دارم که نه فقط در مورد گرجی محله که در مورد اماکنیست که برای تهیه فیلم به اونجاها سفر کردم مطلب داره .
اما بیشتر عکس . شعر . مقاله و داستان های کوتاهه . آدرس وبلاکم اینه خوشحال می شم مردم سرزمین محبت و موسیقی هم ازش بازدید کنن و نظر بدن .
http://amirgorji.blogfa.com با تشکر و قدردانی از همه ادبا . فضلا . هنرمندان و تلاشگران شهر محبت و موسیقی . شاد باشید .

سلام بچه محله ها
دمتون گرم

سلام آقای امیر گرجی ماهم خوشحال میشیم که بهتون کمک کنیم
اگه میشه آدرس سایتتو بنویس و هر سؤالی در مورد گرجی محله داری بپرس تا بنده یا آقای قاسمیان جوابتو میدیم.با تشکر

سلام من امیر گرجی گرجی محله هستم و در تهران زندگی می کنم برام جالب بود وقتی به یه امیر گرجی دیگه آشنا شدم . یک کار مستند با موضوع فرهنگ وهنر گرجی محله در دست ساخت دارم . خوشحال می شم اگه بقیه گرجی یا حتی اون دسته از افرادی که اطلاعاتی در مورد گرجی محله دارن به من کمک کنن . ممنون می شم . البته اگه تمایل داشته باشن .

با عرض سلام
با آرزوی قبولی طاعات و عبادات همه شما عزیزان
شعر خواسته شده توسط دوست عزیز در قسمت تاریخ گرجی محله نگاشته شده است امیدوارم مراجعه نموده و لذت ببرید

دوستدار همیشگی شما

میخواستم خواهش کنم اگر به شعر جنگ قره تپه وگرجی محله سروده اقای حسینی دسترسی دارید برای استفاده نسل جوان که اطلاع دقیقی از این واقعه ندارند را در سایت قرار دهید . پایدار باشید

1سوال مي پرسم جواب بديد؟ چرا بد ميدونيد ازدواج گرجي ها با غريبه را؟

زبان گرجی پاینده باد

سلام خدمت تك تك بهشهريهاي خوب،ناب و....
من يه جنوبي هستم كه عزيزترترترترترترترترترترترترترترترترترترترترترترترترترترين دوستم بهشهريه،در نتيجه نه تنها با شنيدن اسم بهشهر كه با شنيدن اسم مازندران ضعف ميكنم.پايدار باشيد

خدمت گرحی های عزیز فزیدون شهری سلام و دورود می فرستم . شما می فرمایید که فریدون شهر زبان گرجستانی را فراموش نکرده اند پس اگر می توانید الفبای گرجستانی یا بعضی از کلمات گرجستانی را رو سایت بزارین تا استفاده کنیم با تشکر امیر گرجی

درود . من گرجی ،گرجی محله ام . ساکن اصفهان .ارتباطم با گرجیهای اصفهان و گرجی های گرجستان خوبه .میدونید که میتونیم به انجمن گرجی های جهان بپیوندیم و اقامت گرجستان بگیریم!!!!!!!!با وبلاگ alirezavalizade.blogfa.com یا ایمیل alirezavalizadeyahoo.com در ارتباط باشید . تا اطلاعلت لازم ارسال بشه

با سلام. لطفا يه راهي نشون بديد تا جووناي گرجي همديگرو بهتر بشناسن تا باعث ازدواجهاي گرجي با گرجي بشن. يوووهوو خيلي باهال ميشه اگه كه بشه. از بهشر تا فريدونشهر

با عرض سلام به تمام گرجی ها و دیگر دوستان.اگه مطالب بیشتر در مورد موسیقی گرجی محله بذارین خیلی عالیه.

به جنگ قره تپه در سال سی
به صحرا روان گشته گرجی بسی

سلام به تمام گرجیان ایران زمین و بخصوص گرجیان فریدونشهر که زبانشان را پاس داشتند.

باسلام از گرجیهای بهشتر خواهش می کنم زبان گرجی را یاد بگیرند فقط پسوند فامیل گرجی کافی نیست ما گرجی ها همزمان به دست شاه عباس اسیر شده ایم ولی ما گرجیهای فریدن زبان گرجی را حفظ کرده وبا گرجستان عزیز رابطه داریم

انسانهای اولیه را می توان در ماورا قفقاز به ویژه در گرجستان خیلی پیش از دوره پارینه سنگی ردیابی کرد . در دوره مربوط به آثار دوره پارینه سنگی در اراضی گرجستان انسان در گستره وسیعی سکونت داشت یکی از قرار گاهای آنزمان که بیشتر قابل ملاحظه است در یاشخوا در نزدیکی سو خومی کنونی است

جمهوری گرجستان شامل دو جمهوری خود مختار ابخازیا در شمال غرب و اوستای جنوبی در شما شرق است.جمهوری خود مختار پیشین آجاریا در جنوب غرب کشور نیز در سال 1383 به استان تبدیل شد گرجستان به 65 ناحیه ومناطق روستای تقسیم می شود ودارای 13 شهر وچندین شهرک است که شامل شهرهای تفلیس / کوتائیسی/گوری/چیاتورا/روستاوی/پوتی/تقیبولی/زوگدیدی/تسقالتوبو/سوخومی/تقوارچلی/گاگرا/باتومی و 37شهر کوچک و 61 مرکز روستای و 450 روستا است . جمعیت گرجستان در سال 1387 بالغ بر 000/630/4 تن بوده است که 8/83 درصد آنان از نژاد گرجی بوده اند که به زبان گرجی صحبت می کنند و سایر نژاد های ساکن در گرجستان آذری/روسی/آبخازی و اوستیابی هستند.

با سلام خدمت دوست عزیز :

در همین سایت عکسهایی بسیار زیبا از مناظر و بناهای روستای گرجی محله و همینطور از شخصیتهای موسیقی این روستا نیز و شرحی از اوضاع آنها گذاشته شده در ضمن نقشه روستا نیز در سایت موجود میباشد لطفاً مراجعه و استفاده نمائید

از توجه شما متشکرم

سلام عرض كردم ..........................................................چندي پيش پيامي بشرح ذيل براي شما ارسال نمودم كه در پايگاه خبري مازندنامه درج گرديد ليكن ضاهرآ هيچيك ازمسئولين محترم وقت خواندن پيامها راندارند و پاسخي واقدامي نيزبه درخواستها نميكنند!
((((با سلام به همكاران محترم وعرض خسته نباشيد،.................................................لطفآ به درخواست اين دوست ما ...............(آقاي سعيد ديني)................ توجه نموده ويك اشاره اي نيز به....................................... روستاي تيله نو................................. نماييد .......با تشكر فراوان ....... مهدي علي همتي ))) لطفآ اين بار توجه نمائيد. با تشكر

سلام من ساكن ساري هستم اگه امكان داره نقشه گرجي محله را در سايت قرار دهيد

با درود فراوان ؛

خواستم موضوعی را متذکر شوم !!!!
هدف از این سایت شناساندن آداب و فرهنگ روستاهای مختلف من جمله گرجی محله به دیگرانی که آشنایی با ما و رسوم ما ندارند
مطالبی که درج میشوند فقط تداعی خاطرات و پیشامدهای قدیم میباشد و الا هیچ خصومتی نمیباشد از دوستان عزیز نیز خواستارم اگر مطالب جالب و مناسب این مکان در نظر دارند که دیگران احتمالاً از آن اطلاع چندانی ندارند در این فضا وارد کنند
در ضمن در اینجا از دوستان عزیزم تشکر و قدر دانی میکنم
تا درود دیگر بدرود

با درود به تمامی گرجی های ایران زمین لطفا درمورد جنگ با مردم شریف قره تپه صحبت نکنید ما همه ایرانی هستیم سپس گرجی باسپاس

سلام

با سلام مطالب جالب بود لطفا عکسهاشو بیشتر کنید

لطفا نقشه قدیم بهشهر را در سایت نمایش دهید

آقای آرسن (مسعود)،
با تشکر از اطلاع رسانی شما. لطفا منبع مطالب خود را نیز حتما ذکر نمایید!!

سلام و درود به گرجی های عزیز و همچنین آرزومندی سالی خوش و سر شار از برکت و تندرستی برای شما عزیزان.
خواهشاً. حتی الامکان مطالب ارزنده ای در رابطه با گرجی های عزیز قرار دهید تا مردم بیشتر از رسم و رسوم و فرهنگ غنی خود آشنا شوند.

در گذشت استاد بزرگوار (اصغر کتولی ) هنرمند نمونه بلبل مازندران استاد کمانچه را به تمام هنرمندان تسلیت عرض می نمایم

به نام خدا

منظور اقاى هاج و واج مونده -كه معلم بشه شهردار يعنى جه ؟

بنده يك معلمم بهشهرى در كشور قطر مشغول انجام وظيفه مى باشم واين يك عشق است براى من نه شغل ! وبه اين عشق افتخار مى كنم.

* * *
به اين هاج و واج موند ه تذكر بدهيد كه ايا هدفش توهين و تضعيف معلم بوده, تا جوابش را زيباتر بدهم.

در ضمن مطالبى را كه حس مى كنيد شايسته درج نيست ,حذر نماييد.

موفق باشيد

با تبریک سال نو خدمت تمام گرجی ها.اقا رخت اعلا خیلی دوست داریم.خواهشن بیشتر در مورد گرجی محله چشم و گوش ما را باز کن.

ایر رخت اعلا ته همه جا در ؟ اب برار . چه گردن کفنی

شهر به این خوبی زیبایی با این امکانات خوب درصد رسیدن بهش خیلی پایینه(معلم بشه شهردار؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟)

باسلام وخسته نباشيد.

در
همهمه هاى باد

تنها

سمت صفاى شهرم

ارامم مى دهد!

" بهاران خجسته باد"

ازدوحه قطر:seyed ahmad jafarnezad

سلام برار چتی هستی

خدمت تمام عزیزان عرض سلام وادب دارم انشالله که هر جا هستند خوب وخوش سر حال باشند وهمچنین عید نوروز را به همه دوستان تبرییک عرض می نمایم

ورود عزيزان گرجستاني را به روستاي گرجي محله گرامي مي داريم . آقاي قاسميان كم پيدا هستي رضا رو هم بگو يكمكي نظر بده

چاكر آقاي رحيمي ته رايتمه امان هم تره دوست دارمي

سلام به برو بچ گرجي محله من درمه زاهدان خدمت كمبه شما وچه محلاوه سلام رسمبه.
بي تو پوچم بي تو دكل

جناب آقای حسین زنگنه گرگانی سلام از ماست خیلی خوش آمدی ما هم دوست داریم مزاحم دشمنه انشا الله که از مطالب شما در مورد گرجی محله گرگان استفاذه کنیم

شوق شهر/ مرا/ تا/انسوى/ابى ها/بال مى دهد. و/حضور عطر عبورش/در/انديشه ام/غوغا كرده است/و/شادابى شاعران شهر/بر شانه هايم باريدن/مى كند: باز/ باران/با/ترانه...

salam hale shoma ? man b ien rousta khely alagheh daram as gorgan mozahem shoma mesham baratoon arezuye movafagheyat mekonam eltemase doa

جناب آقای سهرابی ما با کسی که دعوا نداریم شما در مورد گرجی محله از ما سوال کنید بنده اگه بلد بودم جواب میدهم اکه بلد نبودم میگم بلد نیستم ما از شما سوال کردیم شما با ما دعوا دارین دمت گرم دیگه

سلام آقای رخت اعلا بنده ارادت بسیار خاصی به شما دارم مه برارررررررررررررررررررر امیر

سلام به برو بچ بهشهر و حومه من گرجی هستم البته روستا چاکریم اهن خواستید اهن الات رحیمی گرجی فروشگاه اهن الات کمیل با نازل ترین قیمت اول قیمت بگیرید بد به ما مراجعه کنید

سلام.
میخواستم درباره روستای قره تپه بهشر بیشتر بدونم.
اگه ممکنه سایت یا وبلاگی رو معرفی کنین.
ممنون!
meisam.ds@gmail.com

آقای سید امیر رخت اعلا همه چیز رو که نمی شه مثل غذا حاضر و آماده کرد تا شما ببلعید.
عاقبت این کار میشه همین چیزی که هست .
یعنی بدون اطلاعات راجع به چیزی صحبت می کنید و کارشناسی می کنید برادر من.
بنده شما رو به تلاش و مطالعه دعوت می کنم لطفا مراجعه بفرمائید .
1- از آستارا تا استر آباد جلد چهارم و 2- کتاب معروف اشرف البلاد
من دوست دارم علاوه بر اینکه فرهنگ کتاب و کتابخوانی در شما بالا بره یاد بگیرید که بدون اطلاعات قدمت و ارزش باستانی مکانی رو زیر سوال نبرید .

سلام و درود به همه دوستان و عزیزان گرجی
مطلبم در خصصوص پیدایش سکه شیر و خورشید میباشد :
کیخسرو پسر علاءالدین کیکاووس که از پادشاهان خاندان سلجوقیان می بوده است
او دختر پادشاه گرجستان را به همسری برگزید در آن زمان زیبایی زنان گرجستان بویژه شاهزادگان گرجی در سراسر شرق و غرب شهرت یاقته بود
کیخسرو خواهان این شد که روی درهم و دینار را با نقش آن رخسار دلارا بیاراید اما نزدیکانش مخالفت کردند و با پافشاری شاه صورت شیری نگاشته و روی زیبای آن شاهزاده گرجی را همچون خورشیدی بر فراز آن نگاریدند باید گفت شیر و خورشید چون پدید آورنده عشق میباشند این بود فلسفه بوجود آمدن شیر و خورشید
پایدار و برقرار باشید

آقاي قاسميان كم پيدا هستي لطفا مطالب شيرين خودتو در مورد اهالي فهيم وبا غيرت گرجي ادامه بده در ضمن براي رضا حيد‍‍‍‍‍‍رنژاد سلام برسان

باعرض سلام خدمت آقاي سهرابي شما سوالي كه من كردم جواب ندادي منتظر جواب مي مونيم

با سلام خدمت بچه محلهای عزیز بخصوص دوست گرامی خودم ترشی کلای حمزه و اریا حیدریان و تشکر فراوان از مدیریت سایت.

آقای سید امیر رخت اعلا لازم است که بدونن هم بنده و هم همه دوستانی که کتابهای اشرف البلاد و از آستارا تا استر آباد را مطالعه کرده اند از تاریخچه قره تپه و قدمت اون اطلاع داریم و نیاز به گوش زد شما نیست . در ضمن وبلاگ www.gharehtapeh.blogsky.com
کاملا به معرفی قره تپه می پردازه و از شما و همه دوستان دعوت به عمل میاد.

مه برار جلسه بانکی کن سره هسته؟

سلام پسر دائی عزیزم سید امیر رخت اعلا این هم را اظافه کن که روستای گرجی محله یکی از بزرگ ترین روستای استان مازندران بلکه ایران می باشد و چند درصدی از زبان گرجستانی در روستای گرجی محله با قی مانده است و یکی دیگر از بنا های تاریخی این روستای چهار فصل قلعله لاچین (نام سردار گرجی ) می باشد که 70 درصد آن رو به تخریب می باشد و دیگر آثار تخریب شده قلعه اتش پرست می باشد که آثار ان باقی می باشد

مه برار عبدالرضا ته رایتمه چاکر آقای بهرامی چطوری خوبی خوش امدی اگر مطلبی در مورد گرجستانی های بهشهر داری در خدمتیم

با عرض سلام به تمام گرجی ها مه برار سید داوود امیر

جناب آقای حاج سید امیر رخت اعلا گرجی خسته نباشید اگه میشه شعر های ناب محلی خودتو بنویس تا دیگران استفاده عالی رو ببرند راستی خودتو رو معرفی هم نکردی بگو که یکی از نوازنده گان دوتار می باشی بعد شاعر هم هستی بگو تا دیگران استفاده کنند باتشکر محمدی گرجی از ( تهران )

در/اسمان جشمهاى شهرم/هلال ماه /مى كشم!

آقای سهرابی قره تپه اول تاریخ قره تپه رو بخون ببین اصلیت اهل کجا هستند بعد بیا سمت گرجستان نظر بده از عزیزان قره تپه ای خواهشمندم که بنویسند اهل کجا هستند تا عزیزان دیگر استفاده نمایند دوستار تمام گرجی ها من و سید ابو عمار میری گرجی

سلام و درود میگم خدمت مردم با غیرت و مهمان نواز روستای گرجی محله و همچنین سرهنگ نعمت پور و خانواده محترمش و عرض خسته نباشید خدمت دوست عزیزم سید امیر رخت اعلا راستی امیر جان از قلی رمضون چه خبر ........

به اطلاع کلیه عزاداران حسینی می رسانیم که شب اربیعن سرور سالار شهیدان حسین بن علی مراسم باشکوهی پنجشنبه ساعت 8 شب در مکان امامزاده سید عبدالله روستای گرجی محله همراه با پختن شیر برنج از شما عزیزان دعوت بعمل می آید اجرکم عندالله

من ومحمد گرجي و عليرضا ابراهيم نزاد يكي از هواداران سر سخت گرجي محله هستيم گرجي محله دوست دارررررررررررررررررررررررريم