مازندنومه؛ سرویس محیط زیست و گردشگری، کلثوم فلاحی: عبدالحسین وهاب زاده در همایش کودک و محیط زیست در ساری که از سوی انجمن مهر ورزان زمین پاک برگزار شد، گفت: بحث محیط زیست و کودک در ایران مغفول مانده است.

این فعال و مترجم متون محیط زیستی با بیان این که در دورانی که به کودک سالاری معروف شده، شگفت آور است که ما این همه از کودک غافل مانده باشیم، یادآور شد: در زمینه بهداشت و سلامت جسمی فرزندان، سنگ تمام گذاشتیم اما به سلامت روحی کودکان نپرداختیم.

وی با بیان اینکه چرا هر روز فرزندان ما چاق‌تر می‌شوند، افزود: ناسازگاری‌های اجتماعی زیادی داریم.

وهاب‌زاده با اشاره به اینکه ما موجودی قدیمی هستیم و فقط همین دیروز وارد زندگی مدرن شدیم، گفت: آیا این دوره طولانی ما در طبیعت، هیچ ردی از خود در ما جا نگذاشته و ما هیچ تاثیری از طبیعت نمی‌پذیریم؟

وی با اشاره به این که کدام شاعر است که در دیوان شعر او حرفی از طبیعت نباشد، گفت: زیباشناسی ما تحت تاثیر زیستگاه های چند میلیون ساله است.

این فعال محیط زیست با بیان اینکه هر وقت به جایی رسیدیم که جنگل بوده آن قدر درخت بریدیم و به مرتع که رسیدیم درخت کاشتیم تا آن را بسازیم، تصریح کرد: افراد میان‌سال از پله و جوان‌ترها از آسانسور استفاده می‌کنند و ناسازگاری‌های اجتماعی زیادی داریم.

وهاب‌زاده با اشاره به اینکه عملکرد افرادی که در حین کار، مناظر زیبای طبیعت را می‌بینند بهتر از دیگران است، ادامه داد: ممکن است به جایی برسیم که بگوییم برای این کارخانه، طبیعت نیاز داریم وگرنه راندمان کاهش می‌یابد.

وی با بیان اینکه از کودکی به طبیعت یک گرایش ذاتی داریم، خاطرنشان کرد: منظره‌ای که شبیه به زیستگاه اجدادی ما باشد برای ما جذاب است و همه کاخ‌ها و معابد به روی منظره طبیعی باز می‌شود.

وهاب‌زاده با اشاره به اینکه گرایش ذاتی کودک به طبیعت باعث می‌شود که بخواهد عناصر طبیعت را لمس کند، اظهار کرد: کودک تا وقتی که روی دو پا بلند نشده هرچیزی را که ببیند به دهان می‌برد ولی به محض بلند شدن روی دو پا انگار دستور جدیدی می‌آید که هر چیزی برداشتی نباید در دهان بگذاری.

خادم محیط زیست ایران با بیان این که کودک یک دستورالعمل ساده دارد چون کسی مانند مادر در کنار او است تا هرچیزی را که نباید بخورد مانع شود، تصریح کرد: وقتی با نگاه تکاملی به انسان نگاه می‌کنیم موارد این چنینی زیادی وجود دارد.

وی با بیان اینکه اگر اجازه تجربه کردن به کودک بدهیم کودک همه چیز را لمس و با آن بازی می‌کند و در خلال این بازی‌ها، خلاقیت کودک رشد می‌کند، افزود: اگر کودک را از دست زدن به هر چیزی بازداشتیم کودک ما محافظه‌کار، ترسو و گریزان از طبیعت و عاری از هر نوع خلاقیت می‌شود.

وهاب‌زاده با اشاره به اینکه اگر کودک ما با طبیعت مانوس باشد بازی دو سر برد است، گفت: ما در جامعه آموزش‌زده زندگی می‌کنیم، در حالی که کودکان تا سن 12 سالگی به آموزش مستقیم درباره طبیعت نیاز ندارند و آموزش در این زمینه، جلوی خلاقیت را می‌گیرد و کودک باید سعی کند از طریق تجربه خود یا همبازی‌هایش این مسئله را یاد بگیرد.

این فعال محیط زیست با بیان اینکه تا جایی که امکان دارد نباید به کودکان درباره طبیعت آموزش دهیم، تصریح کرد: تاثیر آموزش‌های محیط زیستی در کودکی بر رفتار افراد در دوران بزرگ‌سالی، معنادار نیست و تاثیری نداشته است.

وهاب‌زاده با اشاره به اینکه کودک باید در طبیعت رها باشد، ادامه داد: پدر و مادر اجازه دهند کودک با دوستان خیالی و یا طبیعی‌اش در محیط زیست هر آنچه که می‌خواهد انجام دهد و عاشق طبیعت شود و در سنین بالاتر، به او آموزش دهیم.

وی با بیان اینکه نباید به کودک درباره طبیعت اخبار ناگوار بدهیم، خاطرنشان کرد: فرصت زیادی برای شنیدن اخبار ناگوار وجود دارد و کودک با شنیدن این اخبار نه هم‌ذات پنداری بلکه واکنش ترس از شرایط دارد.

وهاب‌زاده با اشاره به اینکه کودک امروز با آپارتمان مواجه است و در خانه اجازه بازی ندارد چون پدر و مادر نگران هستند وسیله‌ای بشکند، کودک همبازی ندارد و محله تعطیل شده است، اظهار کرد: آموزش کلاسیک برنامه‌ریزی شده در کودکی ما نقشی نداشت اما امروز نظام آموزش برنامه‌ریزی شده چنگ خود را بر روی فرزندان ما محکم کرده و فرزندان ما دائم باید پشت میزهایی باشند رو به استاد و او برای این افراد به صورت یکسان حرف بزند، انگار گیرایی و گرایش همه اینها مثل هم است.

این فعال محیط زیست ادامه داد: کلاس‌های کنکور و تقویتی و المپیاد که روزی فقط در مرز دانشگاه‌ها بودند الان تا مرز مهدکودک‌ها پهن شده‌اند.

وی با بیان اینکه من این کودکان را به بمب‌های ساعتی تشریح می‌کنم، افزود: این فرمول، فاجعه است، کودک نیاز دارد در این سنین، کارهایی به دور از چشم پدر و مادر انجام دهد ولی امروز مدرسه و والدین علیه کودک با هم ائتلاف کرده‌اند و کودک فرصت فرار از کنترل‌ها را ندارد.

وهاب‌زاده با اشاره به اینکه با اشاره به اینکه از روی محبت سعی می‌کنیم فرزندان را کنترل کنیم اما بچه ها علاقه‌ای به کنترل پدر و مادر وسیستم آموزشی ندارند و می‌خواهند خودشان تجربه کنند، گفت: تجربه یکسانی که ما به همه ارائه می‌دهیم به درد کسی نمی‌خورد.

وی با بیان اینکه مفهوم مدرسه طبیعت باید نهادینه شود، تصریح کرد: اینکه کودک تا 12 سالگی در طبیعت باشد و خودش تجربه کند مفهوم مدرسه طبیعت دارد.

این خادم محیط زیست تاکید کرد: ما ملتی هستیم که روی کمربند زلزله و خشکسالی قرار داریم و از کجا بدانیم فردا به گرفتاری مبتلا شویم و بعد بتوانیم خودمان را نجات دهیم.

وی در پایان گفت: نظام انگیزشی کودکان ما باید بیدار شود و فردا به این تجربه‌ها برای نجات خودمان نیاز داریم.