تولدت مبارک ستوده ی ستودنی
استاد دکتر منوچهر ستوده -چهره ماندگار فرهنگ و دانش ایران و جغرافیدان برجسته- امروز 102 ساله شد/ دوستداران استاد برای او جشن تولد گرفتند.
مازندنومه، سرویس فرهنگی و هنری: دکتر منوچهر ستوده -مولف کتاب ارجمند از آستارا تا استارباد- امروز 102 ساله شد.
روز گذشته در منزل و باغ استاد در سلمان شهر مراسم جشن تولد او برگزار شد که در آن جمعی از دوستداران دکتر ستوده از تهران، مازندران و گیلان حضور داشتند .
منوچهر ستوده در ۲۸ تیر ۱۲۹۲ از مادری تفرشی و پدری اهل نور متولد شد. او ایران شناسی بزرگ و جغرافیدانی بنام است که سال ها در دانشگاه تهران کرسی استادی داشت.
استاد ستوده در دوران تحصیل در دبیرستان البرز کتابدار کتابخانۀ دبیرستان هم بود. سال ۱۳۱۳ وارد دانشسرای عالی شد و نزد استادانی چون سید محمد مشکوة و علی اکبر شهابی درس خواند. نخستین مقاله خود را در ۱۳۱۵ در بارۀ "مطالعات تاریخی و جغرافیایی- مسافرت به قلعه الموت" نوشت.
در سال ۱۳۱۷ درجۀ لیسانس در رشتۀ ادبیات فارسی را دریافت کرد. در همین دوره در ادارۀ فرهنگ گیلان و دبیرستان شرف تهران تدریس میکرد.
در سال ۱۳۲۴ با خانم فاطمه (شکوه اقدس) شمشیرگران ازدواج کرد. در سال ۱۳۲۹ از رسالۀ دکتری خود زیر نظر استاد بدیعالزمان فروزانفر با عنوان "قلاع اسماعیلیه در رشتهکوههای البرز" دفاع کرد. در سال ۱۳۳۰ بنا به دعوت انجمن فولبرایت برای سفر مطالعاتی به آمریکا رفت.
در سال ۱۳۳۱ به عضویت The National Geographic Society درآمد و در سال بعد به عضویت انجمن ایرانشناسی به ریاست ابراهیم پورداود درآمد.
در سالهای بعد آموختن زبان پهلوی را در محضر دکتر ابراهامیان آغاز کرد.همچنین نخستین کتاب خود را با عنوان "فرهنگ گیلکی" در سلسله انتشارات انجمن ایرانشناسی در سال ۱۳۳۲ انتشار داد و در طی سالهای بعد چندین سفر مطالعاتی به خارج از کشور داشت و ارتقا به درجۀ استادیاری دانشگاه تهران و بعد دانشیاری و انتقال به دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران و عضویت در گروه تاریخ و سرانجام ارتقاء به درجۀ استادی در سال ۱۳۵۴ از جملۀ اتفاقات زندگی استاد در این سالها بودهاست.
ستوده در طی همین سالها تا سال ۱۳۸۱ در کنگرههای مهم ایرانشناسی همچون کنگرۀ بینالمللی تاریخ و هنر و باستانشناسی ایران در دانشگاه آکسفورد و کنگرۀ بینالمللی ابوریحان در پاکستان سخنرانی کرد. سفر به چین و آسیای میانه از دیگر فعالیتهای سالهای اوایل دهۀ ۱۳۶۰ استاد بود.
فهرست کتابهای دکتر ستوده بیش از 50 جلد است. تعداد مقالات او هم تا به امروز نزدیک به 300 مقاله است.
برخی از کتابهای استاد ستوده:
•۱- فرهنگ گیلکی با مقدمۀ استاد ابراهیم پورداود
•۲- فرهنگ کرمانی
•۳- فرهنگ بهدینان با مقدمۀ ابراهیم پورداود
•۴- حدود العالم من المشرق الی المغرب
•۵- مهمان نامه بخارا
•۶- جغرافیای اصفهان
•۷- فرهنگ سمنانی، سرخهای، لاسگردی، سنگسری، شهمیرزادی
•۸- عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات
•۹- قلاع اسماعیلیه در رشتهکوههای البرز
•۱۰- تاریخ گیلان و دیلمستان
•۱۱- از آستارا تا استارباد در ده جلد شامل آثار و بناهای تاریخی گیلان که هر کدام قریب به هشتصد صفحه است
•۱۲- فرهنگ نائینی
•۱۳- تاریخ بدخشان
•۱۴- تاریخ بنادر و جزایر خلیج فارس
•۱۵- سفرنامۀ گیلان ناصرالدین شاه قاجار
•۱۶- جغرافیای تاریخی شمیران
کتابها و مقالات استاد ستوده نشانۀ دلبستگی ژرف و عمیق ایشان به تاریخ و دامنه و پیشینۀ فرهنگ ایرانی است.
منوچهر ستوده سال هاست در تنهایی در ویلا و باغش در اطراف سلمان شهر زندگی می کند و همچنان به تحقیق و پژوهش مشغول است.
جشن صد و دو سالگی سالگی استاد مبارک.
- دوشنبه 29 تير 1394-17:58
خدا حفظشون کنه....
- دوشنبه 29 تير 1394-3:27
با تبریک به جناب استاد ستوده و ارزوی عمری طولانی تر برای ایشان . با امید روزی که امید به زندگی در کشورمان افزایش پیدا کند و شاهد حضور هزاران نفر بالای صد سال باشیم.
- يکشنبه 28 تير 1394-20:55
ما آتش عشقیم که در موم رسیدیم
چون شمع به پروانه مظلوم رسیدیم
یک حمله مردانه مستانه بکردیم
تا علم بدادیم و به معلوم رسیدیم
در منزل اول به دو فرسنگی هستی
در قافله امت مرحوم رسیدیم
آن مه که نه بالاست نه پست است بتابید
وان جا که نه محمود و نه مذموم رسیدیم
تا حضرت آن لعل که در کون نگنجد
بر کوری هر سنگ دل شوم رسیدیم
با آیت کرسی به سوی عرش پریدیم
تا حی بدیدیم و به قیوم رسیدیم
امروز از آن باغ چه بابرگ و نواییم
تا ظن نبری خواجه که محروم رسیدیم
ویرانه به بومان بگذاریم چو بازان
ما بوم نهایم ار چه در این بوم رسیدیم
زنار گسستیم بر قیصر رومی
تبریز ببر قصه که در روم رسیدیم.
مستدام باشید! - يکشنبه 28 تير 1394-19:43
تشکر از مازندنومه به خاطر گرامیداشت تولد استاد .
- يکشنبه 28 تير 1394-19:34
ته سحر نی ته سهیلی اتا زمیل سرخ افتاب
مه زوون لال اگر افتاب بوره مار من برمه کمبه
سالروز تولد حضرت استاد دکتر ستوده که مقارن هست با 26 عید مای تبری ( جشن نوروزما) تبریک می گویم امیدوارم این چهره تابناک ولایت مان سالهای سال وجودشان سالم باشد
من کتابهای استاد را خواندم بسیاری از واژهای بومی که از نظر اهل ولایت ها منسوخ و ریشه آن نا مشخص بود را در کتاب های او جویا شدم اینان گنجینه های مهر و مودت و علم هستند اینان پاسبانان حریم علومی هستند که نزد خلق ناشناخته بودند ایشان شناسی داده اند
و به حق باید در پاسداشت این چهره آشنای دیار مان بیشتر معرفی شوند و نسل امروز بشناسند و قدر دادن زحماتش باشند