معتقدي:دولت بايد فرصتي ايجاد كند تا همه صداها مطرح شود
شاعر و منتقد آملي:دولت نميتواند كارگزار و مجري خوبي براي جشنوارههاي فرهنگي - ادبي باشد.
بهاعتقاد محمود معتقدي، برگزاري جشنوارههاي فرهنگي - ادبي در ارتقاي فرهنگ ادبي جامعه مؤثرند، اما با توجه به تجربههاي اخير، نهاد دولتي نميتواند كارگزار و مجري خوبي براي اينگونه جشنوارهها باشد.
اين شاعر و منتقد دربارهي برگزاري جشنوارهي بينالمللي شعر فجرگفت: يك نهاد دولتي اگر بخواهد بازتاب جريانهاي ادبي باشد، بايد به همه فرصت مساوي بدهد تا همهي صداها خود را مطرح كنند؛ اما اگر مسؤولان فرهنگي نتوانند بيطرف باشند و سعي داشته باشند از صداهاي خاصي بهره ببرند، نقض غرض ميشود.
او در ادامهي اين موضوع يادآور شد: در بسياري از جشنوارههاي فرهنگي، اسمها، چهرهها و رفتارهاي معيني را ميبينيم كه مطرحاند و در نتيجه صداهاي ديگر فرصت حرف زدن ندارند؛ اين جشنوارهها متأسفانه دربرگيرندهي همهي جريانهاي ادبي نيستند.
بهاعتقاد معتقدي، تا وقتي مجري و متولي جشنوارههاي فرهنگي نهاد دولتي باشد، فيلترهايي وجود دارند كه آدمها و آثار بايد از آنها بگذرند تا به مخاطب برسند. هر جشنوارهاي مشكلات و مسائل خاص خود را دارد كه به ويژه در ادبيات، اين مسائل بيشتر است.
در جايزهي «كتاب سال» چندين سال است كه چهره يا كتاب ادبي مطرح نميشود و اگر بشود، از طيف خاصي است. بزرگترين ظلم است كه ما در حوزهي « كتاب سال» يك اثر ادبي نميبينيم؛ چراكه متر و معيارهايشان معلوم نيست و مشخص نيست بر چه اساسي كار ميكنند. چهرههاي ادبي بسياري نقشهاي بزرگي را ايفا كردهاند، اما وقتي به حوزهي انتخاب ميرسد، جايي ندارند. در هر حال، به برگزاري جشنوارهي شعر هم خوشبين نيستم؛ با توجه به تجربههاي نه چندان دور.
او با اشاره به متولي برگزاري جشنواره در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، به مسألهي ديگري نيز اشاره كرد: اصولا ادغام موسيقي و شعر مبهم است. درست است كه بخشي از شعر كه ترانه است، ميتواند در موسيقي مطرح شود، ولي هر كدام استقلال خود را دارند. اگر قرار است هر يك جدي گرفته شوند، لزومي ندارد يكجا جمع شوند و اين محدود كردن دايرهي فعاليتهاست.
اين شاعر ومنتقد آملي در ادامه اين موضوع را هم يادآور شد كه در انتخاب «روز شعر و ادب فارسي» بهنام محمدحسين شهريار هم بهرغم همهي اعتراضهاي انجامشده، انتخاب انجام شد. شهريار آدم كمي نيست، ولي نميتواند همهي فضاها را دربر بگيرد، و اين برميگردد به اينكه متولي جريان فرهنگي، دولت و نهاد دولتي است و جريان خصوصي كه به جريان مسلط وابسته نيست، فرصت ابراز وجود ندارد. در راديو و تلويزيون هم فضايي وجود ندارد كه همهي شاعران و نويسندگان حرفشان را بزنند و ميبينيم تنها از چه كساني صحبت ميشود.(isna)