در حالي كه استاندار مازندران اعلام كرده است كه پارك ملي لار جزو متعلقات شهرستان آمل شده است، مديركل محيط زيست استان تهران ضمن تكذيب هرگونه واگذاري پارك ملي لار به استان مازندران تاكيد كرد: در اين خصوص چيزي منتقل نشده و منتقل نخواهد شد.

 روابط عمومي سازمان حفاظت محيط زيست اعلام كرد:ابوطالب شفقت،استاندار مازندران گفت: با تصميم سازمان حفاظت محيط زيست،پارك ملي لار جزو حوزه شهرستان آمل شد.

در ادامه اين نمابر آمده است:وي همچنين در نامه‌اي به دكتر محمود احمدي نژاد، رييس جمهوري اسلامي ايران، اقدام سازمان حفاظت محيط زيست براي برگرداندن مجموعه پارك ملي لار كه جزو پيشينه تاريخي، اجتماعي و طبيعي شهرستان آمل است را تلاشي ارزنده عنوان كرد و افزود: اتخاذ سياست تمركززدايي و واگذاري رسيدگي به امور صنايع در حد كد «الف» تا «ج» به واحدهاي شهرستاني و نيز حل معضل پسماندهاي شهري و روستايي از سوي سازمان حفاظت محيط زيست بسيار مناسب بوده، چرا كه طي 10 سال گذشته تنها يك پروژه كمپوست و بازيافت در مازندران آنهم به صورت ناقص اجرا شده است.

استاندار مازندران همچنين همفكري و همكاري سازمان حفاظت محيط زيست در دولت نهم كه منجر به حل مشكلات مربوط به بندر اميرآباد، نيروگاه تلمبه‌اي ذخيره‌اي سياه بيشه كندوان، صدور مجوز زيست محيطي برخي از مهمترين فعاليت‌هاي معطل مانده اقتصادي استان،‌اعطاي مجوز شهرك صنعتي بابلكنار شهرستان بابل، كانال آبرساني سد ميجران رامسر شده را قابل تقدير برشمرد.

اين در حاليست كه مهندس بزرگيان،مديركل محيط زيست استان تهران ضمن تكذيب هرگونه واگذاري پارك ملي لار به استان مازندران تاكيد كرد: در اين خصوص چيزي منتقل نشده و منتقل نخواهد شد.

وي افزود: بر اساس آخرين مذاكرات صورت گرفته قرار است برخي مناطق زيست‌محيطي كه بين استانهاي مختلف مشترك هستند همانند پاركهاي ملي لار، درياچه اروميه، گلستان و كوير، توسط يك استان حفاظت و توسط سازمان مركزي مديريت شوند.

مديركل محيط زيست استان تهران در خصوص نامه استاندار مازندران به رييس‌جمهوري گفت: اين نامه مربوط به قبل است.

وي تاكيد كرد: منطقه حفاظت شده لار در سال 81 به دليل حساسيت آب شرب تهران به پارك ملي ارتقا يافت كه از آن زمان در اختيار اداره كل محيط زيست استان تهران است.

گفتني است پارك ملي لار در دامنه جنوبي مرتفع‌ترين نقطه ايران در رشته كوههاي البرز، با مساحت 31 هزار هكتار در 70 كيلومتري شمال شرقي شهر تهران قرار دارد.

اين پارك ملي در سال 1354 با وسعت 73 هزار و 500 هكتار با عنوان «پارك ملي» تحت حفاظت قرار گرفت و از سال 1361 تا سال 1381 طبق مصوبه شورايعالي حفاظت محيط زيست به عنوان منطقه حفاظت شده و از آن تاريخ تا كنون به عنوان پارك ملي اداره مي‌شود.

ارتفاعات بلند و زيستگاه هاي امن در دو سوي دره زيباي لار بر عظمت اين منطقه افزوده و چشم‌اندازها، چشمه‌سارها و رودخانه‌هاي پرآب همه نشاني از استواري و جذابيت اين منطقه پرطراوت دارد.

پوشش گياهي منطقه اكثرا مرتعي است و از انواع گندميان پايا، بوته‌زارها و پوششهاي آلپي تشكيل شده و در نقاط مرتفع، گونه ارس كه در برخي مناطق از تراكم نبستا خوبي برخوردار است، گسترش دارد.

گونه‌هاي مهم گياهي منطقه را انواع گياهان دارويي، صنعتي و غذايي مانند قارچ، كاسني، باريجه، آويشن، موسير، پيازك، والك، كنگر، گزل، گلپر، چاي كوهي، كما، گل گاو زبان، اسپند، شيرين بيان، چوبك، بارهنگ، شنگ و شقايق وحشي تشكيل مي‌دهند.

گونه‌هاي جانوري منطقه متشكل از پستانداراني نظير كل و بز، قوچ و ميش البرز مركزي، خرس قهوه‌اي، پلنگ، گرگ، روباه، گراز و گربه وحشي هستند. از جامعه پرندگان، انواع پرندگان بومي و مهاجر نظير كبك، عقاب، دليجه، كبك دري، سارگپه و درنا دراين منطقه حضور دارند.

خزندگان و دوزيستان موجود در اين منطقه را جانوراني مانند افعي دماوندي، افعي البرزي، مارمولك، بزمجه، لاك پشت و قورباغه تشكيل مي‌دهند. از آبزيان بارز منطقه، ماهي قزل‌آلاي خال قرمز را مي‌توان نام برد.

اين منطقه داراي ويژگيهاي خاص و جوامع غني گياهي و جانوري است و وجود ماهي قزل‌آلاي خال قرمز كه از نادرترين گونه‌هاي آبزي جهان مي‌باشد، اهميت اين مجموعه را دو چندان كرده است.

حوزه آبخيز لار افزون بر تامين قسمتي از آب آشاميدني تهران بزرگ، مي‌تواند نقش اقتصادي مهمي را به عنوان تفرجگاهي جذاب، مركز دامپروري در حد ظرفيت، ذخائر دست نخورده طبيعي، چشمه‌هاي آب معدني و اندوخته‌هاي اكولوژيكي ايفا كند.

پارك ملي لار با دارا بودن اكوسيستمهاي متنوعي اعم از آبي و خشكي علاوه بر تنوع زيستگاهي، مي‌تواند سالانه جمعيت زيادي از علاقه‌مندان طبيعت را جهت كوهنوردي، ماهيگيري، پيك‌نيك و كمپ پينگ به خود جلب كند.

جاده‌هاي ارتباطي متعدد در منطقه، تغيير كاربري اراضي و چراي بي‌رويه از جمله عوامل اصلي تهديد و تخريب اين پارك ملي است.(isna)