مازندنومه؛ سرویس سیاسی، احسان عزیزی: قطار رقابت انتخاباتی مجلس دهم در آمل، مسافران خود را شناخت.

 با پایان یافتن ثبت نام انتخابات مجلس دهم در حوزه انتخابیه آمل، قطار رقابت های انتخاباتی ، حرکت خود را در نخستین مرحله از روند قانونی انتخابات با نشستن 29 داوطلب برای رقابت ها آغاز کرد.

 حرکتی که چندی بعد با اعلام نظر مراجع قانونی رسیدگی صلاحیت های نامزدها، اگرچه متوقف نمی شود، اما ممکن است بعضی از مسافران این قطار را پیاده کند.

در میان مسافران این قطار، عزت الله یوسفیان ملا نماینده کنونی مردم آمل و لاریجان در مجلس شورای اسلامی؛ رضا حاجی پور؛ سید عبدالله حسینی؛ سید محمد حسین رضوی؛ یوسف شکری مرزنگو و مریم پروین نام آشنا ترین این مسافران هستند.

با فرض تایید صلاحیت این چهره ها این پرسش ها مطرح است که: موقعیت اجتماعی و سیاسی آنان در این رقابت تاکنون چگونه ارزیابی می شود و در ادامه می تواند دستخوش چه تغییرات و تحولاتی شود و پیامد های آن چه می تواند باشد؟ چه کسانی در آمل از چه کسانی حمایت می کنند و میزان قدرت و نفوذ اجتماعی هر یک از این شش چهره نام آشنا تر چگونه است؟

حامیان یوسفیان ملا او را یک قطب اصلی در رقابت های انتخاباتی مجلس دهم در آمل می دانند. ادعایی که به نظر نمی رسد هیچ یک از رقبا و مخالفانش نیز با آن مخالف باشند. اما اینکه قرار داشتن یوسفیان در جایگاه یک قطب اصلی رقابت ها الزاما به مفهوم نشستن چهارباره او بر روی صندلی بهارستان باشد، تردیدهای اساسی وجود دارد.

یوسفیان در این دوره از رقابت ها محبوبیت مردمی پیشین خود را ندارد و پیش بینی شدت و سختی راهی که بخواهد او را به بهارستان برساند چندان دشوار نیست.

  برخی ناکامی های او در تحقق  بعضی از ادعاهایش و نیز باور عده ای از نخبگان و توده مردم به دخالت های فراقانونی گاه و بی گاه این نماینده در عزل و نصب های مدیران اجرایی و ناهمسویی هایش با دولت تدبیر و امید، میزان آرای یوسفیان را با چالش جدی روبرو ساخته است.

  چالشی که تنها راه برون رفت از آن برای یوسفیان می تواند دلبستن و امید او و حامیانش به تعدد و تکثیر آرای رقبا باشد. امیدی که در صورت حتی یک اجماع نسبی در میان جبهه اصلاحات و اعتدال در آمل می تواند به ناامیدی مبدل شود.

 دقت کردنی است که چگونگی پراکندگی و توزیع آرای ناشی از تعدد نامزدها یا کاهش این تعدد و تکثر، تاثیرات چندگانه و متفاوتی را در نتیجه انتخاباتی به دنبال خواهد داشت.

  به همان اندازه که تعدد نامزدهای با رویکرد اصلاحات و اعتدال و مورد حمایت اصلاح طلبان و اعتدالگرایان به سود یوسفیان ملا و به زیان اصلاح طلبان و اعتدالگرایان خواهد بود، تعدد و تکثر نامزدها و پراکندگی آرای نامزدهای از جناح ها و طیف های سیاسی همسو یا نزدیک به یوسفیان نیز به شدت به زیان او عمل خواهد کرد.

وجود و حضور چهره های اصولگرایی چون رضا حاجی پور و مهدی کاظمی دینان و اکبرزاده و حتی چهره های نزدیک به اصولگرایی مانند سید عبدالله حسینی که قادر به جلب حمایت اصلاح طلبان و اعتدالگرایان و آرای آنان نیستند، آرای  اصولگرایان منسوب به جناح ها و طیف های مختلف اما نزدیک به هم را دچار تکثر و پراکندگی می کند.

 تکثر و پراکندگی ای که همه نامزدهای منسوب به اصولگرایی را با درجات متفاوتی با چالش روبرو خواهد کرد. چالشی که یوسفیان ملا نیز از زیان های آن بی بهره نخواهد بود.

 پراکندگی بسیاری از حامیان پیشین یوسفیان ملا در سطوح نخبگان اجتماعی و اقتصادی از گرد او و پیوستن به اردوگاه های مختلف انتخاباتی حاکی از همین چالش جدی پیش روی یوسفیان است. چالشی که رضا حاجی پور رقیب اصلی و سنتی یوسفیان در دوره های پیشین رقابت های انتخاباتی مجلس در آمل نیز با آن مواجه است. به ویژه که حضور سید عبدالله حسینی به سبب پیوستن بخشی از حامیان سنتی یوسفیان به اردوگاه این دیگر اصولگرای نام آشنای رقابت های مجلس دهم ، از دیگر عوامل فروکاهنده آرای سنتی و پیشین یوسفیان ملا در این دوره از رقابت هاست.

هرچند رضا حاجی پور را دیگر نمی توان به مانند دوره های پیشین به عنوان یک قطب در برابر یوسفیان دانست، اما حضور حاجی پور هرچند خسته از سه سابقه شکست انتخاباتی اورا از نفس انداخته است، همچنان یک خطر برای یوسفیان ملا است.

با توجه به عقبه و گرایش سیاسی مسافران قطار رقابت های انتخاباتی مجلس دهم در آمل، این واقعیت را نمی توان نادیده گرفت که هرچند با درجات متفاوت، بیشتر مسافران این قطار به لحاظ خاستگاه فکری و سیاسی به جناح ها و طیف هایی منسوب هستند که تکثر و پراکندگی ناشی از تعدد آنان، بیشتر از تکثر و پراکندگی ناشی از تعدد نامزدهای منسوب و نزدیک به اصلاحات و اعتدال در آمل خواهد بود. 

  شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل  تاکنون از رضوی و شکری به عنوان نامزدهای اولیه و نه نهایی مورد حمایت خود یاد کرده اند.

 پروین نیز از حمایت گسترده جبهه حامیان دولت تدبیر و امید و اعتدالگرایان از جناح ها و طیف های مختلفی از اصولگرایان و اصلاح طلبان غیرحزبی برخوردار است.

 از این رو حداکثر تعدد  نامزدهای منسوب و نزدیک به جناح ها و طیف های مختلف اصلاح طلب و اعتدالگرایان حزبی و غیر حزبی در آمل در صورت نبود اجماع آنان، محدود است به سه گزینه رضوی، شکری و پروین.

 این تعدد و تکثر آرا و پیامدهای زیانبار آن برای اصلاح طلبان و اعتدالگرایان ، بیشتر از خطر و زیان های ناشی از تعدد گسترده نامزدهای  رقیب اصلاح طلبان و اعتدالگرایان نیست.

 کسانی چون عزت الله یوسفیان ملا و رضا حاجی پور و سید عبدالله حسینی نه تنها از بخش اعظم آرای حامیان اصلاحات و اعتدال در آمل بی بهره هستند، در جبهه و اردوگاه خود نیز به شدت درگیر دفع آرای یکدیگر خواهند شد.

 این احتمال را باید جدی گرفت که با فرض حضور و رقابت همزمان عزت الله یوسفیان ملا، رضا حاجی پور ، مهدی کاظمی دینان و سید عبدالله حسینی که با درجات متفاوتی در دوری از اردوگاه اصلاح طلبان و اعتدالگرایان مشترک هستند، این گروه از نامزدها با مشکل جدی در جلب آرای اجتماعی روبرو خواهند شد.

گروهی پیش بینی می کنند که از میان چهره های نام آشنایی که از اردوگاه اصلاح طلبان و اعتدالگرایان در آمل فاصله دارند، یوسفیان ملا بالاترین آرا و عبدالله حسینی پایین ترین آرا را به خود اختصاص دهند.

 این احتمال را می توان داد سید عبدالله حسینی که به رغم برخورداری از پست مشاوره در دولت تدبیر و امید نتوانسته است اعتماد و حمایت اصلاح طلبان و اعتدالگرایان را به دست بیاورد، به سبب عقبه سیاسی و مدیریتی  خود در نزدیکی گسترده اش با بخشی از طیف های نزدیک به دولت احمدی نژاد، خواهد توانست در اردوگاه مقابل اصلاح طلبان و اعتدالگرایانی که حاضر به حمایت از او نشده اند، یک مدعی پس از یوسفیان و حاجی پور باشد.

اما  برای پیش بینی سرنوشت انتخاباتی اصلاح طلبان و اعتدالگرایان آمل در رقابت مجلس دهم زود است. هنوز شورای هماهنگی اصلاح طلبان موضع انتخاباتی خود را برای گزینه اصلی و قطعی خود نهایی نکرده اند. سرنوشتی که با یکی از سه گزینه رضوی و شکری و پروین گره خواهد خورد. گره ای که در صورت هوشمندی اصلاح طلبان و اعتدالگرایان برای آنان گره گشا و در صورت بی بهره بودن از هوشمندی ، برای آنان گره ساز خواهد بود.