مازندنومه؛ سرویس سیاسی، محمد تیموری: فرهنگیان جامعه  از نظر اینکه گروه مرجع و قابل اعتماد برای سایر اقشار جامعه هستند در شناسایی و معرفی کاندیدای اصلح بسیار تاثیر گذار هستند و علاوه بر آن در بعد اجرا و حضور در انتخابات مجلس نقش کلیدی دارند.

موضوع انتخابات به ویژه انتخابات مجلس که هر چهار سال یک بار در جامعه ما مطرح می شود، ابعاد گوناگون و مهمی دارد. نقش فرهنگیان و معلمان در این انتخابات از جهات مختلف مهم و راهبردی است، ضمن آن که آنان غالبا به عنوان عوامل اجرایی و نظارتی نقش اصلی را دارند و این حضور در ” سلامت انتخابات ” مهم است، به این دلیل که معلمان در مقایسه با سایر گروه ها و اقشار ” گروه مرجع ” هستند و سلامت نفس و صداقت آنان برای همه قابل قبول و پذیرفتنی است.

از طرفی "انتخابات" یک فرصت مهم و طلایی برای طرح مطالبات در سطوح مختلف ازسوی جامعه فرهنگیان و معلمان و نیز ارائه برنامه و راهکار به کاندیداها برای توجه بیشتر و اساسی تر به مشکلات این دستگاه بزرگ و مولد است.

همچنین تجربه انتخابات گذشته نشان داده است زمانی که مردم از سیاست مداران نماینده و سیاست مداران کاندیدا ناامید شده اند رای به معلمان و فرهنگیان کاندیدا داده اند و بعضا" شاهد بوده ایم که یک معلم به نمایندگی چندین دوره یک سیاستمدار حرفه ای پایان داده است و در عرصه رقابت کاندیداها برای ورود به مجلس،اعتماد مردم به یک فرهنگی بیشتر بوده تا یکی از اهالی سیاست.

با وجود این، متاسفانه صلاحیت برخی فرهنگیان فرهیخته که کاندیدا شدند، تایید نشد. جای بسی تعجب است که فرهنگی باسابقه ای که تحصیلاتی در حد دکترا دارد و خودش جانباز و برادر شهید است و در خانواده چندین شهید تقدیم انقلاب اسلامی کرده است و چندین دوره رای اعتماد مردم شهرش برای پارلمان محلی شورای شهر را کسب کرده، اکنون با مشکل تایید نشدن صلاحیت مواجه می شود. یا فرهنگی دیگری که در اولین حضورش در انتخابات شورای شهر رای بالایی را کسب کرد و الگویی برای سایر فرهنگیان است و یا بانوی فرهنگی فرهیخته ای که در یکی از شهرهای ساحلی برای انتخابات کاندیدا شده است و خودش رئیس دانشگاه و همسر شهید است و ده نفر از  بستگان نزدیکش شهید شده اند، اکنون با همین مشکل رو به رو هستند.

بی شک انتخابات یکی از ارکان ایجاد مردم سالاری و جامعه مدنی  به شمار می آید. فرهنگیان به عنوان پشتوانه واقعی نظام در تحولات  سیاسی، اجتماعی و فرهنگی  مربوط به انتخابات سهیم بوده و باعث برهم زدن بسیاری از تحلیل های سیاسی داخل و خارج منطقه می شوند.

اکنون که به نظر می رسد مردم از افراطیون چپ و راست خسته شده اند و بیشتر تمایل به اعتدال گرایان متعهد دارند، فرهنگیان از اقبال بالای آرای عمومی برخوردار هستند و شایسته است ارگان های ذی صلاح در تایید فرهنگیان متعهد و فرهیخته نرمش بیشتری نشان دهند و امیدواریم برای ایجاد تحولات بهتر، فرهنگیان بیشتری در شهرها تایید صلاحیت شوند.

فرهنگیان همچنین در تبیین شرح وظایف ملت و آگاهی رساندن به عموم در خصوص هر دوره انتخابات نقش آفرین هستند. آنان می توانند با روشنگری خود در سر کلاس های درس و تجمعات قانونی و تبلیغاتی رسمی، مردم را به عنوان ولی نعمتان جامعه اسلامی از سوابق و صلاحیت های کاندیداهای مورد تأیید هیئت های اجرایی و نظارت آگاه کنند.

حضور فرهنگیان در عرصه انتخابات در جهات مختلف دارای نمود و اثرات مختلفی است که سه موضوع تاثیر پذیرتر با توجه به نزدیکی دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی قابل ذکر است:

۱- حضور فرهنگیان به عنوان مجریان انتخابات: در تمامی ادوار و انتخابات بعد از انقلاب فرهنگیان در صف اول عوامل اجرایی بوده و بر همگان آشکار است که مسئولان اجرایی کشور بدون حضور معلم و مدرسه قادر به برگزاری صحیح انتخابات نخواهند بود. متاسفانه این نقش مهم در هیاهوی انتخابات گم شده و در پایان با توجه به اهمیت موضوع آنچه که توقع معلمان است حتی در قالب یک خسته نباشید ساده هم مورد غفلت قرار می گیرد.

۲- حضور فرهنگیان در قالب مشارکت سیاسی در جامعه: در زمان انتخابات و هیاهوی رای گیری نقش معلمان در تعیین انتخاب اصلح بسیار مهم است. بسیاری از مردم عادی تعیین اصلح را مشروط به تایید قشر فرهنگی به عنوان گروه مرجع دانسته و انتخاب خود را به انتخاب فرد فرهنگی منوط می دانند. اینجاست که اگر فرهنگیان جامعه ما دارای نگاه عمیق به مسایل جامعه بوده و با احزاب و استراتژی آنان آشنا باشند  می توانند بهترین فرد را انتخاب کرده و به دیگران  نیز معرفی کنند. این در حالیست که چند صباحی است بحث رای فروشی و نان به نرخ روز خوردن در بسیاری از شهرهای ما تبدیل به عادت شده است.

۳- حضور فرهنگیان به عنوان کاندیدای مجلس: در بسیاری از انتخابات بالاخص مجلس شورای اسلامی حضور فرهنگیان  به عنوان کاندیدا به وضوح دیده می شود. شاید در هر شهری بسیاری از کاندیداهای معرفی شده از قشر شریف فرهنگی بوده و در نهایت شمار زیادی از نمایندگان مجلس نیز از دل این قشر خدوم بر روی صندلی مجلس بنشینند.

این موضوع در جایگاه خود دارای پیامد های مثبت ومنفی است. سوالی که خود معلمان از همکاران خود که نماینده مجلس شدند دارند این است که چرا در مجلس با این تعداد معلم نماینده نمی توانند باری از مشکلات فرهنگیان بردارند؟ چه می شود که بعد از اخذ رای این دوستان همه چیز را فراموش می کنند؟

جا دارد حالا که به کوران انتخابات مجلس نزدیک می شویم این تذکر را به معلمان کاندیدای محلس بدهیم که گذشته خود را فراموش نکرده و مشکلات این قشر فرهیخته را پی گیری کرده، فقط در حد شعار و وعده و وعید انتخاباتی عمل نکنند.

و سخن آخر این که انسان در طول زندگی خود دو آموزنده دارد: یکی روزگار و دیگری آموزگار، اولی به بهای زندگی ات و دومی به بهای زندگی اش.