مازندنومه؛ سرویس سیاسی، آرش پارسا: رقابت انتخابانی مجلس دهم در آمل در شرایطی که سید محمد رضوی، یوسف شکری مرزنگو و مریم پروین چهره های شاخص اصلاح طلب و اعتدالگرای آمل از غایبان بزرگ آن هستند، در حالی  به 7 اسفند نزدیک شده است که همه چیز دست در دست هم از انتظار آمل و بهارستان برای ورود دکتر عزت الله یوسفیان ملا به بهارستان و نشستن بر روی صندلی مجلس دهم خبر می دهد.

رقبای یوسفیان در رقابت با او دشواری های بسیاری را پیش روی دارند. جدای از نامزدهایی که پیش بینی اقبال عمومی از آنان بسیار اندک است، به نظر می رسد برای سید مهدی کاظمی دینان هنوز نشستن بر صندلی نمایندگی مردم در بهارستان زود است و او به دانش و تجربه بیشتری نیاز دارد.

رضا حاجی پور نیز با تجربه تلخ سه شکست پی در پی در انتخابات مجلس هفتم و هشتم و نهم در برابر دکتر یوسفیان، در شرایطی به رقابت های انتخابات مجلس دهم قدم نهاده است که بسیاری معتقدند او از دانش و توانایی مدیریتی و قدرت  تعامل و چانه زنی بالا برای ایفای مسوولیت نمایندگی مردم در مجلس در حوزه مهم قانونگذاری و نظارت بی بهره است.

وی که در دوره نهم رقابتهای انتخابات مجلس در آمل مورد حمایت جبهه ی پایداری بوده است و نیز در رقابت های انتخاباتی مجلس دهم نتوانسته است اعتماد حامیان دولت تدبیر و امید را به دست آورد؛ قطعا با ریزش و کاهش آرا در مقایسه با انتخابات پیشین روبرو خواهد بود. حاجی پور چهار باره آمده است و به شکست سنتی در برابر یوسفیان عادت کرده است!

اما دکتر سید عبد الله حسینی؛ دیگر رقیب یوسفیان در رقابت انتخاباتی مجلس دهم در آمل است. حامیانش به ویژه پس از رو صلاحیت اولیه و تایید صلاحیت دوباره اش آن هم در غیاب چهره های شاخصی چون سید محمد رضوی، یوسف شکری مرزنگو و مریم پروین؛ به این آرزو امید بستند که حسینی خواهد توانست با جلب حمایت اصلاح طلبان و اعتدالگرایان حامی دولت تدبیر و امید با پیروزی بر یوسفیان و عبور از او به بهارستان برسند؛ آرزویی که با نا امیدی های فراوانی روبه روست.

یکی از اشتباهات اساسی حسینی شاید اعتماد او به مشاوران و مسوولان و برنامه ریزان ستادی خود بود که بیشتر از آن که از دانایی و توانایی طراحی و برنامه ریزی  کارآمد برخوردار باشند، یک فضای آمیخته به رویا را برای سفیر مورد علاقه احمدی نژاد در بلاروس که سفیر امیدش خواندند، طراحی کردند. طرحی که به سبب هیاهوهای بسیار بر سر هیچ و محاسبات نیاندیشیده و نسنجیده، چون نقش بر آب، عقیم و نازا از آب درآمد.

سفیر امید نخست امیدش را وقتی از دست داد که نه تنها نتوانست حمایت جبهه تدبیر و توسعه مازندران را به دست آورد، بلکه آن جبهه به حمایت از دکتر یوسفیان برخاست. آن گاه که جبهه متحد اعتدالگرایان و نخبگان مازندران -یکی دیگر از تشکل های حامیان دولت تدبیر و امید- نیز با انتخاب یوسفیان و حمایت از او، بی اعتمادی خود را به حسینی نشان داد، امید ترک خورده حسینی و حامیان ستادی اش کمرنگ تر شد.

سرنوشت تلخ ناامیدی برای سفیر امید همچنان ادامه یافت و با رای عدم اعتماد شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل به حسینی، او دچار احتضار انتخاباتی شد و سرانجام با عدم اعتماد شورای هماهنگی جبهه ی اصلاح طلبان مازندران به حسینی و اعلام حمایت رسمی آن شورا از یوسفیان، حسینی و یاران و مشاوران ستادی اش با انباشتی از آرزوهای بر نیامده و رویاهای بر باد رفته و امیدهای به گل نشسته به کمای انتخاباتی رفتند؛ کمایی که سرنوشت نهایی اش به 7 اسفند گره خورده است.

اما امید یوسفیان برای پیروزی، ریشه در اعتماد و حمایت گسترده حامیان دولت تدبیر و امید به او در غیاب چهره های شاخص اصلاح طلب و اعتدالگرایی دارد که بخش مهمی از این اعتماد و حمایت ریشه در اعتدالگرایی نسبی یوسفیان دارد.

افزون بر آن بسیاری از منتقدان یوسفیان در شرایط کنونی از او حمایت می کنند زیرا دانش فراوان و توانایی بالای یوسفیان در طراحی و برنامه ریزی و پیگیری ها و حضور قدرتمندانه اش در سطوح کلان ملی غیر قابل انکار است.

قدرت چانه زنی یوسفیان در سطوح ملی و بین المللی و صراحت و شجاعتش در پی گیری مطالبات توسعه ای آمل، از دیگر ویژگی های ممتازی است که موجب شده است تا بسیاری از تشکل های سیاسی و اقشار مختلف اجتماعی به او اعتماد کنند.

برای حامیان دولت تدبیر و امید نیز که به حمایت همه جانبه و گسترده از یوسفیان برخاستند جایگاه او در نزدیکی نسبی به دولت تدبیر و نقش مهم او در مجلس نهم برای جلوگیری از استیضاح چند وزیر و نیز حمایت از برجام،بسیار با اهمیت تلقی می شود. به ویژه که یوسفیان در شرایط کنونی و در مقایسه با رقبای انتخاباتی خود از دانش و توانایی بالاتری برخوردار است. هنوز در آمل بعضی پروژه های مهم و ناتمام ملی وجود دارد که ادامه و اتمام آنها ضروری و یوسفیان گزینه مناسبی برای تحقق این مهم است.

شواهد و اراده عمومی در شرایط پیش روی نشان می دهد همه چیز آماده ورود چهارباره یوسفیان به بهارستان و نشستن او بر صندلی نمایندگی مردم در مجلس دهم است.

به همان اندازه که 7 اسفند از بهار پیروزی یوسفیان خبر می دهد، پیش بینی زمستانی سرد برای رقبای او، آسان ترین گزینه برای نتیجه انتخاباتی پیش روی می تواند باشد.