مرگ این بزرگوار را به خانواده محترمشان تسلیت میگویم. اگر در ایران بودم حتما در مراسم ایشان شرکت می‌کرد م . پوزش مرا بپذیرید.
من برای اولین بار امشب قصد داشتم که در مورد شجره نامه ما که به خانواده حسینی مرعشی می‌رسد از ایشان اطلاعاتی بگیرم.

کجوری باشی مازندرانی باشی ولی راجب فرهنگ و زبان سرزمین خودت تحقیق و پژوهش نکنی
خدمت به مازندران نه تنها وظیفه بلکه افتخار هر مازندرانی هست

جهانا مپرور چوخواهی درود
چومی بدروی پروریدن چه سود
برآری یکی را به چرخ بلند
سپاریش ناگه بهبه خاک نژند(فردوسی)
استاد بی بدیل بالیده بردشت فراخ فرهنگ ایران زمین حضرت دکتر منوچهر ستوده چگونه می تواند در گذشته باشد!؟« از آستارا تا استارباد»کوه تاکوه،دره به دره ،سنگ به سنگ،تپه به تپه...از درختان کهنسال تاتپه های بلند فاخته آشیان، از محوطه های تاریخی تا تپه های مصنوعی و طبیعی،از ویران قلعه های بی نام و نشان تا بناهای تاریخی صاحب نام و عنوان،چشمه های درمانگر سراسر شمال،سنگ قبر های کهن،امام زادگان سراسر سرزمین شمالی ازچه و چه ها وکس و کسان، از خط و زبان تا دشت و بیابان گواهی خواهند داد که« هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق» زیرا «ثبت است بر جریدۀ عالم دوامشان! » دکتر ستوده فراتر از قلل دماوند و علم بر فراز قرنی ایستاده و شایدقرن ها به طول انجامد تا مادر دهر فرزندی چون او بزاید«صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چوتو فرزند بزاید» .دکتر منوچهر ستوده در یک دوران توفانی از تاریخ کشورمان چشم به جهان گشود.سقوط ذلت باردورژیم فرتوت را باچشم خود دید.وقایع شهریور1320 - 30تیر-کودتای28مرداد 1332واقعۀخونین1342بگیر و ببند های دهۀ 50و انقلاب 1357 را با دید گانی چون چشم عقاب دید و در سطح جهانی اوج وفرود بلوک قدرتمند شرق را.و سر انجام با عظمتی در خور فراز البرز و شکوه پررمز وراز دشت های زایندۀ دو سوی آن دعوت حضرت حق را لبیک گفت و خرقه تهی نمود...با این همه به قول سعدی :پس از مرگ بزر گان گل مماناد /پس از گل در جهان بلبل مخواناد. بجا و شایسته است که پیکر پاک استاد را از پیش روی یکی از ادارات فرهنگ و ارشاد چالوس یا تنکابن به سوی آرامگاه ابدی اش بدرقه کنیم نه از سرد خانۀ بیمارستان تالقانی ...

درگذشت چهره ماندگار استاد دکتر منوچهر ستوده را خدمت همه فرهنگ دوستان ایران و مازندران تسلیت عرض می کنم، امیدوارم روحشون قرین رحمت باشه. اثر گرانقدر از آستارا تا استرآباد شاهکار بین ظیر استاد است که خیلی از جاها رو با پای پیاده پیموده و آثار تاریخی رو ثبت و ضبط نموده که از خیلی از اونها اثری باقی نمونده. درها و پنجره ها و صندوقهای چوبی رو برداشتن و جاش در و پنجره و ضریح آلومینیومی گذاشتن که جای تاسف داره.
همچنین تصحیح بسیاری از متون ادبی و تاریخی طبرستان بزرگ و انجام دادند که همه ما از جهت مدیون ایشون هستیم.

حيف دانا مردن و افسوس نادان زيستن! استاد نمونه كم نظيري براي تلاش عالمانه در حوزه فرهنگ بوده اند در اين زمانه كه هر كار سطحي بعنوان كار فرهنگي در جامعه بزك مي شود او در اعماق و انديشه باغبان فر و فرهنگ بود! روحش شاد و يادش گرامي!

((هوالحی))

بزرگ بود
و از اهالی امروز بود
و با تمام افق های باز نسبت داشت
و لحن آب و زمین را چه خوب می فهمید.

سوگ خاموشی دکتر منوچهر ستوده، استاد بزرگ تاریخ و جغرافیای ایران زمین ضایعه ای جبران ناپذیر است و درخت تناور آثار پر شاخ و برگش در سرزمین ما ریشه دوانده و همچنان سایه سار آگاهی را تا فرداهای نیامده می گستراند. بر روح بلند او درود می فرستیم و این ضایعه را به اهل فرهنگ، تاریخ و جغرافیای ایران تسلیت عرض می نماییم.

پویش پاسداری از میراث فرهنگی و طبیعی مازندران
کمیسون انجمن های دوستداران میراث فرهنگی مازندران
انجمن دوستداران میراث فرهنگی هوتو

سلام
درگذشت نادره زمان و کیمیای فرهنگ ایران و مازندران را خدمت همه فرهنگ دوستان تبرستانی و ایرانی تسلیت میگم و به مصداق شعر ناب رودکی :از شمار دو چشم یک تن کم/// وز شمار خرد هزاران بیش، آرزوی علو درجات الهی را مسئلت دارم. استاد ستوده به رفیق شفیق خویش استاد افشار پیوستند. این دو یگانه ای بودند در روزگار ما.
روح شان شاد

به رغم اشتیاقِ وافرم ، توفیق دیدارِ از نزدیکِ استاد نصیبم نشد اما همین ام افتخارِ بزرگی بودکه بمناسبتِ ( روزِ مازندران) - پیشتر - نامِ بی نام و نشانِ مرا هم در ردیفِ نامِ پرآوازه حضرت استاد ستوده و تنی دیگر از نامدارانِ این دیار، تحتِ عنوانِ پر طمطراقِ (چهره ماندگارِ سالِ مازندران) ذکر کردند که البت به همت استانداری مازندران صورت گرفت .
و حالا - استاد چشم بر من و ما و بر مازندران و بر غوغایِ پوچِ این زمان و زمانه ببست و به واقع از میانه رهید که : ( من شما را جا گذاشتم !) .
دوستی این طنز رایج را زمزمه میکرد که : از شمارِ دوچشم یک تن کم....!
گفتم اش ای مهربان ! استاد ستوده - همو که هزار چشمِ تاریخِ سرزمینِ ما بود - و فقط همان نگاهش که از آستارا تا استراباد سرکشید - و آنهمه دیدنیهای به مجلداتِ چندِ او ، آیا به یک چشم مقدور و میسور بود ...؟ پس اگر از فاجعه میگوئی لطفاً به فقدان یک چشم از دو مگو که او هزار چشم بود....!
سوگ به هر سویه شد
سیل ازین مویه شد
شاخ یکایک شکست
نایِ هَزاران ببست......!

از شمار دو چشم یک تن کم - از شمار خرد هزاران بیش
ضایعه درگذشت یکی از اصحاب قلم را به جامعه فرهنگی تسلیت عرض می کنم خداوند رحمتش کند .

روحش شاد و یادش گرامی باد

در سوگ مردی که در گذشت !
او در انزوای خود یار تنهایان بود ، جز راست نمیگفت و آزاده مردی بی همتا بود .

تسليت گۊنم. منۊچهر ستۊده، همته أمه کاسپي مردۊم ئبه ىکته پيله کس بۊ.

آرزوی قلبی من بهبودی شخصیت بزرگ و استاد ارجمندم جناب دکتر ستوده است برای ایشان دعا می کنیم .

ما برايشان دعا ميكنيم..