مازندنومه، سرویس اجتماعی: مراسم تشییع دکتر منوچهر ستوده -ایران شناس بزرگ- عصر یک شنبه 22 فروردین ماه از ساعت 15 از منزل آن مرحوم واقع در سی سرای سلمان شهر گلور، روبروی دانشگاه آغاز می شود.

محل دفن هم آرامگاه سلمان شهر در جوار قبر دوست قدیمی او مهندس محمود کیا است.

مراسم یادبود این استاد بی بدیل تاریخ و جغرفیای تاریخی ایران زمین، چهارشنبه 25 فروردین 1395 از ساعت 4 تا 7 عصر در تهران، کانون زبان فارسی واقع در موفوقات دکتر محمود افشار برگزار می شود.

پس از درگذشت دکتر ستوده بسیاری از فعالان فرهنگی و علمی و چهره های فرهنگی و سیاسی پیام تسلیت صادر کردند.

 ربيع فلاح جلودار -استاندار مازندران- در بخشی از پیام تسلیت خود آورده: «اين جانب درگذشت استاد فرزانه زنده ياد منوچهر ستوده، ايران شناس نامي و استاد برجسته دانشگاه تهران، خالق 52 كتاب ارزشمند و 286 مقاله گرانسنگ كه زمينه و محتواي اين آثار نشانه دلبستگی ژرف و عمیق آن زنده ياد به تاریخ و گستره و پیشینه فرهنگ ایرانی است را به مردم با فرهنگ و عالم دوست مازندران و اهالي محترم قلم، فرهنگ، تاريخ و جغرافيا در سراسر كشور و بازماندگان آن مرحوم تسليت عرض نموده، از خداوند سبحان، براي آن زنده ياد، رضوان و آمرزش الهي آرزو مي نمايم.»

محمد ناصر زندی-فرماندار چالوس- هم در بخشی از پیام خود نوشته: «استاد دکتر منوچهر ستوده از بزرگان این کشور و یکی از مفاخر بزرگ ملی،  ایران شناس، جغرافی دان و پژوهشگر بود، ایشان پس از بستری شدن در بخش آی سی یو بیمارستان آیت الله طالقانی چالوس و زحمات زیاد کادر مجرب پزشکی جهت مداوا و درمان،  متاسفانه به علت عوارض کهولت سن و بیماری شدید عفونت ریه شب گذشته در صد و سه سالگی در گذشت.... اینجانب به نوبه خود درگذشت این استاد بزرگوار را به جامعه بزرگ علمی و فرهنگی در کشور مردم نجیب مازندران و خانواده وی تسلیت و تعزیت عرض نموده و از درگاه ایزد منان آرامش ابدی وی را مسالت می نمایم .»

احمد حسین زادگان در پیام تسلیت خود که به همین مناسبت صادر شد، چنین آورده: «سرزمین پهناور ایران و به ویژه خطه سرسبز و عالم‌پرور مازندران، همواره مهد پرورش ستارگان و بزرگانی است که با جهاد در راه علم، دری بر روی ناشناخته‌ها می‌گشایند.

دکتر منوچهر ستوده از بزرگمردان خطه مازندران با چهره‌ای ملی بود که خدمات بسیاری در عرصه علمی به جامعه ارزانی داشت. درگذشت این عالم فرزانه، استاد دانشگاه، پژوهشگر و ایران‌شناس را به قاطبه ملت ایران و به ویژه به جامعه فرهنگی و علمی کشور تسلیت عرض می‌کنیم.»

استاد امیرحسین سروی -یار غار و همراه همیشگی دکتر ستوده- که ساعت 11 جمعه شب، خبر ناگوار درگذشت استاد را به مازندنومه اعلام کرد 

که در همان لحظه به سرعت در فضای مجازی استان پخش کردیم.

لطف الله آجدانی -مورخ و پژوهشگر تاریخ- نیز در یادداشتی که برای مازندنومه ارسال کرده، نوشته: «خبر درگذشت ستاره پرفروغ آسمان تاریخ و جغرافیا و فرهنگ ایران زمین، پرفسور منوچهر ستوده در 20 فروردین 1395 در سن 103 سالگی ، بسیار تاثرانگیز و ضایعه فقدان استاد در جامعه ی علمی و پژوهشی ایران، جبران ناپذیر است.

جمعه 20 فروردین همراه با مهدی حیدری از سینما گران کشور و تهیه کننده و کارگردان مستند زندگی نامه استاد ستوده " 103 سال تنهایی" و عباس قاسم نژاد فیلمیردار این مستند، در بخش آی سی یو بیمارستان طالقانی چالوس به ملاقات استاد رفتیم. آخرین دیدار با استاد. شگفتا که گویی نه منوچهر ستوده که بخشی از تاریخ و فرهنگ و جغرافیای ایران زمین به کما رفته بود. آرام و خاموش اما پر از حرف.  گویی گنجینه ای پر از تاریخ و فرهنگ جغرافیای ایران زمین بر روی تخت آرمیده است.

هرچند استاد خود با دستگاه تنفس مصنوعی به سختی نفس می کشید، اما فضای اتاق پر بود از تاریخ و جغرافیا و فرهنگ ایران زمین که به آسانی میشد آن را تنفس کرد.

استاد ستوده از ایران شناسان برجسته و از آخرین حلقه های میراث گرانبهای بزرگان علمی و پژوهشی ایران قرن گذشته در حوزه تاریخ و جغرافیا و فرهنگ و ضلعی از اضلاع دانشمندانی چون ایرج افشار، ابراهیم پورداوود، بدیع الزمان فروزانفر، عبدالحسین زرین کوب، ابراهیم باستانی پاریزی، عباس زریاب خویی و محمد تقی دانش پژوه بود.

بی گمان منوچهر ستوده خود به تنهایی یک دانشگاه و پژوهشگاه بزرگی بود. آنقدر بزرگ و والا که تا تاریخ و فرهنگ ایران زمین پایا است، او نیز مانا است. مرگ در برابر بزرگی ستوده کوچک است و او هرگز نمی میرد.»

اما مصطفی محقق‌داماد -رئیس بنیاد موقوفات محمود افشار یزدی- هم در پیامی درگذشت دکتر منوچهر ستوده، ایران‌شناس و جغرافیدان را تسلیت گفت: «ایران‌شناس نامدار کشورمان استاد منوچهر ستوده در سن صد و چهار سالگی به رحمت ایزدی پیوست. وی تمام عمرش را در تحقیق و پژوهش در زمینه تاریخ و جغرافیای ایران گذراند و آثار ارزشمندی در این راه از خود باقی گذاشت. وی که از همکاران علمی بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی بود باغ میوه احداثی خویش را ده سال قبل به رقبات این بنیاد ملخق کرد که در راه همان اهداف درآمد آن هزینه شود. فقدان وی را به دانشیان و ایراندوستان و فرزندان و سایر بازماندگان تسلیت عرض می‌کنم.»

حسین اسلامی -مورخ ساروی- هم در پیام خود چنین آورده: «استاد منوچهر ستوده، چهرۀ ماندگار تاریخ این دیار اهورایی،  یک ایران مدار مازندرانی. افتخار همۀ آن ها که دل در گرو سربلندی ایران دارند. استاد منوچهر ستوده از آن فرزانگانی است که تکرار نمی شوند. ستوده واقعاً ستودنی است. او برای این که ستودنی شود، یک قرن خواند و نوشت و نوشت و اندیشه کرد. او مرد اندیشه، تفکر، تعقل و ایمان و عشق به ایران و ایرانی بود. او اصلاً اهل شعار نبود. هرچه بود شعور بود و شعور بود و شعور بود و احساس مسئولیت و دلواپسیِ ایران و ایرانی. دست به گنجینۀ اموال ملت نزد که رفع دلواپسی کند. گنجینه ای از آثارش را برای ملت باقی گذاشت که تا قرنها بیت المال ایران و ایرانی باقی خواهد ماند.»