مازندنومه؛ سرویس سیاسی، لطف الله آجدانی، مورخ و پژوهشگر تاریخ و مدیر مرکز آموزش و پژوهشهای توسعه و آینده نگری سازمان مدیریت و برنامه ریزی مازندران: شگفتا که خبری کوتاه :« آیت الله هاشمی رفسنجانی درگذشت» چگونه می تواند با خود غمی بلند، وسیع و عمیق را بیافریند. تو گویی در هجرانش قلب ها از تپش ایستاد و بهار شکوفه هایش فرو ریخت و چشمان کویر تشنه در غم هجران او باران گریست و باران به خون دل گره خورد و آب در غم هجران مردی بزرگ از جنس بلور و باران، مردی برای تمام فصول، مردی از طلایه داران عقلانیت و اعتدال و تدبیر، آتش گرفت.

آیت الله هاشمی رفسنجانی را از آن گاهی می شناسم که نوجوانی ام با شور انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 گره خورده بود. انقلابی که خود با نام هاشمی یار دیرینه امام و یکی از استوانه ها و اضلاع اصلی انقلاب اسلامی گره خورده بود.

هنوز نوجوانی ام به پایان نرسیده بود که با آغاز سالهای دفاع مقدس، به عنوان یک بسیجی در کنار همرزمان بسیجی ایران اسلامی عزیز، چهره ی آیت الله هاشمی برای ما آیینه ای تمام نما از شور و شوق دفاع از آرمانهای انقلاب اسلامی و وطن عزیز شد.

سردار بزرگ دفاع مقدس، آن قدر برای امام بنیانگذار و رهبر بزرگ انقلاب و نظام، بزرگ بود که به گاه ترور به دست مخالفان انقلاب و نظام، امام در باره این یار دیرینه خود چنین سرود که : «هاشمی زنده است، تا نهضت زنده است».

نقش مهم آیت الله هاشمی در انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی یک نقش تاریخی بی بدیل بود. نقشی که از جوانی تا رحلت با تولد انقلاب و در مسوولیت های مختلفی از عضویت شورای انقلاب تا ریاست مجلس شورای اسلامی و ریاست جمهوری و ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام و ریاست مجلس خبرگان رهبری، چهره ای درخشان از گفتمان عقلانیت و اعتدال و تدبیر در دفاع از مصالح نظام و منافع ملی را بر صفحات تاریخ ایران حک کرد.

هاشمی بزرگ به رغم بسیاری از بی مهری های برخی از جاهلان در انقلاب  و مغرضانی که از در انبان خود هیچ نداشتند جز دروغ و توهین و تهمت و تخریب، هرگز در دفاع از انقلاب و مصالح نظام و منافع ملی و آرمان های امام و حمایت از مقام معظم رهبری -که هاشمی او را یار غار خود و عشق خود نامید- باز نایستاد.

مردی بزرگ که در بحران های انقلاب و نظام و جامعه، شیرکوه آهن مردی بود برای تمام فصول و عبور ایران از بحران های داخلی و بین المللی.

حضور و کارآیی و اثربخشی آیت الله هاشمی در ایجاد تعادل قوا در نظام و تنش زدایی داخلی و بین المللی بی نظیر بود. سیاستمداری بی بدیل  و فقیه ای نو اندیش و شجاع و صبور.

هاشمی را می توان و باید واضع و حافظ بزرگ گفتمان اعتدال و عقلانیت و اخلاق و تدبیر و امید در مدیریت کشور و جامعه دانست.

هاشمی قله رفیع استقامت در برابر تهمت و توهین و تحجر و تخریب و خار چشم کوردلان متحجر و افراطیون بی خرد بود. همان جاهلان و مغرضانی که ناجوانمردانه  سردار بزرگ دفاع مقدس و عصر سازندگی در ایران را که امامش حیات او را با حیات انقلاب مترادف انگاشت، به زهر تهمت و توهین و تخریب آزردند و حتی تصویرش را از کتب درسی تاریخ برانداختند، غافل از آن که هاشمی خود تاریخ است برای تاریخ . تاریخی که جاودانه در ذهن و زبان ملت ایران و آیندگان به بزرگی و نیکی ورق خواهد خورد.

این ضایعه جبران ناپذیر بر ملت ایران، مقام معظم رهبری، دولت تدبیر و امید،  جامعه ی اصلاح طلبان و اعتدال گرایان ایران، به ویژه بیت محترم حضرت امام و حضرت آیت الله هاشمی تسلیت باد.

همت بلند و پرچمی را که هاشمی در راه اصلاحات و اعتدال برای دفاع از مصالح نظام و منافع ملی و حمایت از دولت تدبیر و امید در ایران برافراشت، همیشه بلند و برقرار باد.