انگار دوباره تنها می شویم!
پس از پیروزی غرور آفرین 29 اردیبهشت اما انگار دوباره تنها می شویم! نه با رفتار های رقیب، که با شیوه ناصحیح مدیریت در تشکیلات سیاسی مان توسط نفراتی کمتر از انگشتان یک دست؛ عده ای که همواره سایه وار پس از هر پیروزی، موجبات تفرقه و سبب ساز بی سامانی در مجموعه تشکیلات سیاسی اصلاح طلبان را فراهم می آورند!
مازندنومه؛ سرویس سیاسی، سیاوش اسلامی سوادکوهی: اول) چهار سال حضور دولت یازدهم حاصل خون و دل خوردن آزادیخواهان این مرز و بوم، با سکوت و صبوری گذشت و حماسه بزرگ نه به جنگ و تحریم با چشمان حیران و دلهای نگران اصلاح طلبان با پایشی تمام عیار از فضای انتخابات دوازدهم همراه اضطراب های پیدا و پنهان آن نیز به خیر گذشت.
همه با تلاش مضاعف برای فردای بهتر ایران از خویش عبور کردم تا وحدت و محبت جوانان و مردم شکل گیرد و خطری آینده ی ایران را تهدید نکند. به راستی ما از یک تباهی بزرگ رهیدیم.
مرحبا به شرف و درایت انسانهای بزرگ که با مردانگی و جوانمردی شان دوستی و دوست داشتن جوانان وطن را مبنایی برای دراز کردن دستان پر مهرشان برای آبادانی و سربلندی ایران قرار دادند و از کینه ها و تخریب های رقیب نهراسیدند.
دوم) پس از پیروزی غرور آفرین 29 اردیبهشت اما انگار دوباره تنها می شویم! نه با رفتار های رقیب، که با شیوه ناصحیح مدیریت در تشکیلات سیاسی مان توسط نفراتی کمتر از انگشتان یک دست؛ عده ای که همواره سایه وار پس از هر پیروزی، موجبات تفرقه و سبب ساز بی سامانی در مجموعه تشکیلات سیاسی اصلاح طلبان را فراهم می آورند!
جوانان و مردم امیدوار، چشم به برنامه های جریان پیروز دارند و جریان پیروز گرفتار دستان نامریی نیروهایی شناخته شده اما گنگ و مبهم که کار صد رقیب و دشمن را یکجا می کنند.
این ها در درون این تشکیلات با غوغاسالاری و منیت طلبی، انگار همه را در تارهای عنکبوتی شان تنیده اند. سایران نیز چون همیشه با نیم نگاهی برای مغبون نشدن از شهد پیروزی و مصون ماندن از این منیت، بی دلیل سکوت می کنند.
بزرگان اصلاحات مازندران وقتی در قبال این بلاهت آشکار سکوت کنند، یحتمل گنگ مسلکانی با فرمان بری از جاهایی خاص، برای به انفعال کشاندن اصلاحات، نقش نخبگی و پرنفوذبودن را به تصویر خواهند کشید.
حیرت آوراست که پس از پیروزی اصلاح طلبان به سخیفانه ترین روش، ثمره این پیروزی بزرگ را به کینه و بغض و باجنجال این عناصر، از دست مان می قاپند و رقیب نیز در این میان مشغول خط نشان کشیدن برای جریان پیروز و متنفذ اصلاحات می شود!
این عناصر خواسته یا ناخواسته برای به تاراج دادن همه دستاوردهای بزرگ پیروزی بزرگ عزم شان را جزم کرده اند. گستاخی های آن ها تا آنجا خودنمائی می کند که بی محابا ادعا می کنند هرکس را بخواهند ابلیس می سازند وهرکس راکه بخواهندآ زاد و متحد و قهرمان!
رفتارهای عجیب این افراد و پدرخوانده ها در درون تشکیلات اصلاحات آن گونه مستبدانه است اکه اجازه‌ای به صاحب نظران و جوان تر ها برای عرض اندام نمی دهند.
هرچند سربسته نوشتم، اما اهل فن منظورم را متوجه شدند. از بزرگان اصلاح طلب استان تقاضا دارم پا پیش بگذارند. به عنوان یک کنشگر اصلاح طلب تمنا دارم یکبار برای همیشه ما را از بی مرامی و خنجر به رفاقت کشیدن های این افراد برهانند و تشکیلات اصلاح طلبان را از دامان این منفعت طلبان پاک کنند.
دربارۀ استاد «فردوس مجیبی» 
نویسنده و پژوهشگر فرهنگ عامه مطرح کرد: 
درباره اجرای ارکستر فیلارمونیک مازندران و پدیدآورندگانش 