مازندنومه، سرویس اجتماعی: مرتفع ترین روستای بخش دودانگه شهرستان ساری که در دهستان بنافت واقع شده، به یک روستای محروم و فراموش شده تبدیل شده است. فاصله روستای «ولیکچال» تا مرکز بخش دودانگه -شهر فریم-15 کیلومتر و تا مرکز استان-شهر ساری- 90 کیلومتر است.

برای رفتن به این روستای ییلاقی و زیبا می توان از دو مسیر رفت: نخست از محور قائمشهر، زیراب، پل سفید که از مرکز شهرستان سوادکوه جنوبی(شهرپل سفید) تا این روستا 30 کیلومتر فاصله است و محور دوم از جاده ساری-تاکام و سد سلیمان تنگه هم می توان با طی طریق 85 کیلومتر به این روستا رسید.

«ولیکچال» از غرب در مجاورت روستاهای دادوکلا و سودکلا قرار دارد و ضلع شرقی روستا پس از ناحیه جنگلی به روستای جورجاده منتهی می شود.

ضلع جنوبی روستا پس از طی مسیر جنگلی و تپه ای 7 کیلومتری به روستای سنگده محدود می شود و از سمت شمال هم  به جنگلهای انبوه محدود است.

این روستا دارای 85 خانوار است که جمعیت آن در فصول مختلف سال متغیر است.

در گذشته های دور شغل اصلی مردم روستا دامپروری و کشاورزی بود که در ابتدای دهه پنجاه با استقرارشرکت سهامی بهره برداری و صنایع چوب فریم در مرکز دهستان بنافت(روستای سنگده)اکثریت ساکنان روستا در واحدهای این شرکت مشغول به کار شدند که این امر باعث ماندگاری جمعیت در این روستا تا اواسط دهه 80 شد، اما پس از رکود اقتصادی این شرکت و کاهش محسوس کارکنان و متعاقب آن طرح خروج دام از جنگل و ساماندهی حاشیه نشینان، روند مهاجرت از روستا به سمت شهر افزایش یافت.

طی این مدت بازنشسته ها به دلیل نبود زیر ساختهای توسعه و خدمات رفاهی و همین طور جوانان به خاطر نبود فرصتهای شغلی مجبور شدند به شهرهای بهشهر، نکا، سمنان، مهدی شهر، شهمیرزاد، تهران، جویبار، قائمشهر و ساری مهاجرت کنند.

با این حال  طی 40 سال اخیر برخی از خدمات اولیه شامل برق، آب آشامیدنی، تلفن ثابت و فرستنده تلویزیونی در ولیکچال دائر شد؛ هرچند پوشش تلویزیونی در این روستا فقط به شبکه اول، دوم و سوم سیما محدود شده و امکان دریافت برنامه های سایر شبکه ها منتفی است.

مردم ساکن این روستا در حال حاضر به امور کشاورزی و دامپروری و باغداری در حد تامین نیازها و اقتصاد معیشتی مشغولند.

  ولیک چالی ها در راستای حفظ و صیانت از انقلاب اسلامی حضور همیشه در صحنه داشته و این روستا 4 شهید والامقام را تقدیم کرده است. این روستا دارای مردم فرهنگ دوست و هنرمند بوده که می توان از استاد محمد ابراهیم عالمی(خواننده و پژوهشگر موسیقی مازندرانی)، مهرداد عالمی(نوازنده برجسته سنتور و مدرس موسیقی)، برادران ولی عبدالهی(خواننده) واستاد پرویز عبداللهی(نوازنده چیره دست قرنه)اشاره کرد. از این روستا چند پزشک، مهندس، دکتری تخصصی در رشته های مختلف، معلم و برخی از مشاغل مدیریتی نیز پرورش یافته اند.

اما آنچه که این روستا درحال حاضر با آن مواجه است راه دسترسی نزدیک به 20خانوار در دو نقطه بالا و پایین محل است که به دلیل قدیمی و مالرو بودن راه ارتباطی و شیب سنگین این مسیر امکان تردد بار ومسافر تقریبا غیر ممکن شده است.

اسف بار تر اینکه در چندسال قبل مسیر ورودی روستا در ضلع شرقی دچار رانش شده است و عملیات احداث دیواره بتونی که با مشارکت بنیاد مسکن انقلاب اسلامی شهرستان ساری درحال احداث بود، به دلیل آنچه که کمبود و نبود اعتبار می نامند متوقف شده است.

از سوی دیگر مطالعات اولیه طرح هادی از سوی کارشناسان بنیاد مسکن ساری حدود چهار سال قبل انجام گرفت، اما متاسفانه عملا اتفاق خاصی نیفتاد.

این روستا فاقد زمین ورزشی و روشنایی کامل معابر است و تیرهای چراغ برق فرسوده و خمیده شده اند! ولیکچال خانه بهداشت، کتابخانه و جاده بین مزارع ندارد.

البته با اهتمام دولت یازدهم پروژه گاز رسانی به روستاهای بخش دودانگه از جمله روستای ولیک چال در حال انجام یافتن است.

طی این مدت چهارساله و با وجود آنکه استاندار مازندران به اعتبار ریاست سازمان جنگلها و مراتع کشور در دولت سازندگی، نیز فرماندار فعلی که مدتی در دولت اصلاحات فرماندار مرکز استان بود و همینطور نمایندگان کنونی که به دفعات به این روستا آمدند و همچنین مدیر کل امور روستایی استانداری مازندران که اصالتا اهل این روستا است و مدتی هم در بخشداری این منطقه فعالیت می کرد، انتظار اهالی روستای ییلاقی و اما محروم ولیک چال این بوده که دولتمردان و نمایندگان، نگاه ویژه ای به ولیکچال داشته باشند.

راه دسترسی و مناسب و آسفالته در این روستا به یک بحران فراگیر و اجتماعی تبدیل شده است و زنان و مردان مسن و بیمار روستا برای انتقال وسایل زندگی ناگزیرند که مانند کولبران سطح شیبدار را به سختی طی کنند. مشکل زمانی مضاعف می شود که بارندگی به وقوع بپیوندد و یا فصل سرما و برف و یخبندان فرا برسد!(ویدئویی در همین زمینه در کانال مازندنومه منتشر شده است.)

 به گفته یکی از ریش سفیدان و معتمدان روستا تنها باید از سید علی اکبرطاهایی -استاندار سابق مازندران- و مردانشاهی -فرماندار اسبق ساری- یاد کرد که در دوران دفاع مقدس که پیگیر مشکلات این روستا بوده و برای افتتاح پروژه عمرانی که توسط جهاد سازندگی صورت گرفت،به روستا آمدند.

همینطور از نقش محمد دامادی -نماینده کنونی ساری- در پیگیری آسفالت راه ارتباطی دادوکلا به ولیک چال باید یاد کرد.

  ولیکچال دارای قابلیت های زیبای گردشگری است و از ظرفیت های خوبی هم برای رشد و توسعه بخش کشاورزی برخوردار است اما اکنون زندگی و نفس کشیدن در آن با رنج و محنت همراه است.