چرا مازندران در لیگ برتر فوتبال نماینده ندارد؟
علت اصلی نابودی فوتبال در مازندران دخالت و بهره برداری های سیاسی رجال سیاسی در این رشته بوده که حتی موجب دشمن تراشی برای فوتبال استان شده است.
مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، شعبان وفایی نژاد: سخن از فوتبال استانی است که هم در لیگ اروپا هم در باشگاههای آسیا بازیکنانش حضور موفق داشته و در حال حاضر هم بیش از 50 فوتبالیست این دیار در لیگ برتر برای سایر باشگاههای کشور پابه توپ هستند .
مربیان این دیار سابقه هدایت تیم های غیرمازندرانی در لیگ برتر را داشته و بیشترین نفرات را در تیم های ملی نونهالان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان دارد .
مازندران همواره در بحث تاریخچه تیمداری در فوتبال کشور از استان های مطرح فوتبالی بوده است. اگرچه این استان را پایتخت کشتی کشور و خوزستان را پایتخت فوتبال یا برزیل این رشته در کشور لقب داده اند، اگر نقد کارشناسی شده ای در بحث ظهور ستارگان در این رشته داشته باشیم مازندران حتی از خوزستان و سایر استان ها برای تیم های ملی و لیگ برتر در مقاطع سنی مختلف و حتی لیگ آسیا و اروپا بازیکن داشته است .
باید اذعان داشت اسکلت بندی تیم پرسپولیس و استقلال با نفرات مازندرانی است و ستارگانی در گذشته همچون رحمتی، پیمانی، نادر و رحیم دست نشان، گل چشمه، نعمتی، مسگر ساروی، رضا و محمد تقوی، سورتیچی، هوشمند، ملک احمدی، سید مهدی احمدی، جغتاپور، اولادی، خلعتبری، نوروزی، فکری، عاشوری، رضایی، جوانشیر، اضطراری، پورعلی گنجی، یحیی گل محمدی، علیپور، سید جلال حسینی و... حکایت از استعدادهای غنی فوتبال در مازندران دارد .
اگر نگاهی کوتاه به تاریخ تیمداری و رقابت تیم های مازندرانی در مسابقات باشگاهی داشته باشیم قبل از پیروی انقلاب تاکنون تیم های زیادی همچون شموشک، ایرسوتر نوشهر، شهرداری، نواب، نکاچوب، ژاندارمری، ساری جوان، بانک صادرات، نساجی، آزمایش، صنعت، آستان قدس، ایران ساری، تاج ، شهباز، بانک ملی، پالایش پخش قائمشهر، سایپا شمال، شهدای فریدونکنار، خرم نور، چرم سازی نور، بازرگانان چالوس، دریا- شهرداری و تاکسیرانی بابل، صنعت چای رامسر، سیاه جامگان گلوگاه، استقلال کردکوی، استقلال بندرترکمن، استقلال بهشهر، شهرداری گرگان ، پرسپولیس قائمشهر، گونی بافی بهشهر، شهدای سورک، شهرداری جویبار، نیروگاه نکاء و بسیاری از تیم های دیگر فوتبال مازندران در حوزه تیمداری ظهور کرده اند و حتی با مربیگری مرحوم عزیز اصلی سنگربان اسبق تیم ملی در دو فصل ساری تنها نماینده مازندران در لیگ 2 بوده و کارنامه خوبی هم داشت .
با آغاز انقلاب اسلامی مسابقات قهرمانی فوتبال کشور در قالب تیم های منتخب برگزار شد و مازندران از مدعیان اصلی و سابقه چندین دوره نایب قهرمانی را داشته و برابر همه استان های نامدار فوتبال خیز به پیروزی می رسید .
اگر ناداوری ها وجود نداشت و قهرمان از آن مازندرانی ها بود؛ چرخش و گردش فوتبال کشور به مسابقات لیگ 1 و 2 که از استان مازندران شهرداری ساری ، نساجی قائمشهر، ایرسوتر نوشهر، آزمایش قائمشهر و پالایش قائمشهر رقابت سنگین و نفس گیر در لیگ داخلی که مجوز حضور برای لیگ کشور بود .
همواره دیدارهای نساجی، شهرداری، استقلال بندرترکمن، استقلال بهشهر، بازرگانان چالوس، ایرسوتر و شموشک نوشهر و تاکسیرانی بابل با حضور دهها هزار تماشاگر برگزار می شد و دربی داخلی فوتبال مازندران در حد فینال لیگ های معتبر کشور بود .
یادآوری می شود برای دیدار تیم های نساجی قائمشهر و شهرداری ساری داور از تهران می آمد و شخص رئیس فدراسیون و حتی ناطق نوری رئیس وقت مجلس ناظر ویژه و محرمانه اعزام می کرد.
به هر حال کارنامه نساجی، شموشک ، آزمایش و شهرداری در فوتبال کشورمان به قدری جالب بود که شکست دادن پرسپولیس، استقلال، تراکتورسازی، پاس، سپیدرود، ملوان، ذوب آهن، سپاهان ، صنعت نفت، ابومسلم، برق شیراز ، بانک صادرات کرمانشاه و کشاورز تهران در مازندران هیچگاه دور از انتظار نبود اما از زمانی که بحث لیگ حرفه ای در فوتبال کشور باب شد، نابودی فوتبال باشگاهی در مازندران رقم خورد و چرخش و گردش سازندگی در فوتبال استان زیر توان مالی تیم های دولتی غیرمازندرانی قرار گرفت.
با آغاز لیگ برتر فوتبال باشگاههای کشور شاهد کوچ ستارگان فوتبال مازندران در رده های سنی مختلف و حتی مربیان به سایر استان ها بودیم و مازندران همچون گوشت قربانی بین استان های دیگر تقسیم شد؛ با این روند اساس سازندگی در فوتبال مازندران نابود و تنها مدارس فوتبال آن هم بدون نظارت و تنها با هدف کسب درآمد و دریافت شهریه جایگزین سازندگی در فوتبال این دیار شد .
برپایه این تحلیل خبری در ساری شخص استاندار مازندران مهندس مفیدی دستور انحلال تیم فوتبال شهرداری را صادر کرد و در قائمشهر علیرغم اینکه واقعاً علاقمندان به فوتبال 40 سال شکنجه شده اند و قربانی دادند و حمایت کردند اما جنگ داخلی و اختلافات سلیقه ای و خودزنی ها به همراه عدم توانمندی اسپانسرمالی و بی توجهی سایر دستگاهها از ورزش اول این شهر ، در حساس ترین شرایط حضور در لیگ دسته اول که کسب مجوز نساجی در لیگ برتر محتمل بود ، این تیم به توفیق لازم در این خصوص دست پیدا نکرد .
باید توجه داشت ظرفیت فوتبال قائمشهر بقاء چندین ساله در لیگ 2 و لیگ 1 نیست بلکه می تواند با برنامه ریزی مناسب و تجهیز امکانات باشگاهی از مدعیان لیگ برتر باشد؛ در نوشهر با مرگ زنده یاد درویش فوتبال این شهر نابود شد نوشهر همواره از قطب های طلایی ستاره ساز در فوتبال کشورمان بوده است .
در بابل نبود اسپانسرهای مالی مناسب اگرچه خونه به خونه چند سالی است که واقعاً هزینه های مالی صادقانه ای برای احیای ورزش به خصوص فوتبال در استان داشته است و جان تازه ای به فوتبال این شهرستان بخشید، اما ظلمی که سکانداران فوتبال کشورمان به بابل در لیگ داشته اند موجب دلسردی مسئولان این باشگاه شد. البته در بهشهر و گلوگاه و نکا نیز داستان نبود توانمندی فوتبالی ها مانع از حضور تیم های این شهرستان ها در لیگ های بالادست شد .
قابل توجه است که در قائمشهر و ساری، رجال سیاسی بیشترین ضربات را به فوتبال وارده کردند. در ساری مرحوم سلیم بهرامی، محمد دامادی، رمضان شجاعی و علی اصغر یوسف نژاد سابقه تیمداری در لیگ ها را دارند که کارنامه مردودی حاصل تلاش آنها در حوزه ای غیرتخصصی بوده است .
در قائمشهر فرمانداران، شهرداران، اسپانسرها ، نمایندگان ، ائمه جمعه و جماعات ، فرماندهان نیروهای انتظامی و نظامی و مدیران بانک ها پای کار آمدند اما همچون ساری ناموفق بودند و تنها تفاوت این شهر با ساری در بقای نماینده قائمشهر در لیگ دسته اول بود.
در حالی که فوتبال در ساری تقریباً در ورطه نابودی قرار گرفته و شاهد قهر تماشاگران هستیم، در قائمشهر کماکان تماشاگران حرف اول پویایی فوتبال استان را می زنند. البته امروز امروز چرخش و گردش فوتبال ساری در دو تیم شهروند و شهریار در فوتسال و فوتبال ساحلی که ظرفیت تماشاگران به سه هزار نفر هم نمی رسد ، خلاصه شده است .
این موضوع در حالی عنوان شده که در دو شهر ساری و قائمشهر روزگاری 60 هزار تماشاگر سرگرم رویداد فوتبالی بودند و حتی مسابقات فوتبال باعث تأمین اوقات فراغت مردم و دوستداران فوتبال می شد .
نگارنده با نظر کارشناسی اعلام می دارد که علت اصلی نابودی فوتبال در مازندران دخالت و بهره برداری های سیاسی رجال سیاسی در این رشته بوده که حتی موجب دشمن تراشی برای فوتبال استان شد .
همه شهرهای فوتبال کشورمان آرزو داشتند تماشاگرانی همچون قائمشهری ها داشته باشند و در ساری نیز کارشناسان فوتبال مدعی بودند که تماشاگران ساری ورزشگاه شهید متقی را برای حریفان به جهنم تبدیل می کنند و حتی دستور تخریب ضلع جنوبی جایگاه تماشاگران را نیز داده بودند که این تصمیم عملی شد.
باید در حوزه غیرورزشی بررسی شود استانی که مدیر ملی همچون مهندس بهروان در سطح اول فوتبال کشور دارد و نمایندگان فوتبال و ورزشی ها در مجلس و حتی شهرداران و فرمانداران و اعضای شوراها مدعی علاقه مندی به فوتبال هستند و استاندار پای ثابت تماشای برخی از دیدارهای نساجی است، چرا آینده روشنی برای فوتبال این دیار ملاحظه نمی شود .
گفتنی است خوزستان، فارس، آذربایجان، اصفهان و بسیاری دیگر از استان ها در برابر فوتبال مازندران قابل مقایسه نیستند و به اندازه این استان سازندگی در فوتبال ندارند. در تبریز مردم برای اسم تراکتور به ورزشگاه می روند و استاندار، مسئول اول تأمین منابع مالی این تیم است، در حالی که مسئولان مازندرانی در این حوزه تنها شعار می دهند و با شعارهای خود به دنبال بهره برداری تبلیغاتی هستند. برای تصدیق این موضوع در قائمشهر بین اسپانسر و نماینده مجلس در حمایت از این تیم جنگ قدرت برپا است حال با این اوصاف انتظار داریم در لیگ برتر نماینده داشته باشیم؟
امکانات فوتبالی در مازندران در حد لیگ دسته 3 است. حدود 5 سالی است که از افتتاحیه 10 مرحله ای ورزشگاه شهدای ساری می گذرد و همچنان این پروژه ورزشی نیمه کاره است! این ورزشگاه بزرگترین و مجهزترین ورزشگاه فوتبال مازندران، اما از داشتن امکانات مدرن فوتبالی بسیار ضعیف و محروم است .
متأسفانه در مازندران همگان دلخوش به برگزاری مسابقات مدارس فوتبال هستند. حدود 5 سالی است که هر سال تیم های لیگ 2 مازندران حذف می شوند و در لیگ 3 به صورت فصلی از مرحله اول به مرحله دوم و سپس از مرحله دوم به مرحله اول صعود و سقوط دارند و امتیازات لیگ 3 نیز داد و ستد می شود !
باشگاه های نساجی و خونه به خونه در حد بضاعت مالی خود تیمداری می کنند اما نمی توانند مقابل سرمایه گذاری چندین وزارتخانه دولتی در فوتبال رقابت کنند؛ رجال سیاسی ما در مجلس و نمایندگان مردم مازندران به جای اینکه به دنبال حل مشکلات فوتبال استان باشند، با وعده های سرخرمنی از مردم مازندران به دنبال تصاحب آرا برای حضور در خانه ملت هستند .
این گونه نمایندگان و رجال سیاسی مازندرانی در تهران عضو هیئت رئیسه دو تیم سرخابی و مسئول پیگیری پرداخت نشدن مالیات تیم های تهرانی در فوتبال کشور هستند و برای فوتبال استان در ورزش مازندران هیچ یک از نمایندگان مجلس توفیقی برای خدمت نداشته اند و اگر داشته اند جامعه ورزشی احساس نکرده اند .
به هر سو روزگار فوتبال مازندران در لیگ برتر احتیاج به تفسیری از گل و بلبل بودن آن ندارد و سرانجام اینکه مازندران استعداد عالی فوتبالی و تماشاگران بی شماری دارد اما به علت عدم پشتوانه مالی و اسپانسرهای کارآمد ورزشی که در فوتبال به صورت مدیریتی سرمایه گذاری کنند و عدم حمایت مدیران ارشد استان حسرت داشتن تیمی در لیگ برتر را برای علاقه مندان به این رشته ورزشی در مازندران به همراه دارد.
- سه شنبه 17 مرداد 1396-0:58
ای آقا دست رو دلمون نزار که خونه.