مازندنومه؛ سرویس سیاسی، سعید محبی: در حالی آمل انتخابات شورای شهر پنجم را به پایان برد که تنها چهار عضو پیشین شورای شهر یعنی دکتر فرزین محمودی پاتی، مهندس مسعود تسلیمی، مهندس فردوس قربانی و خسرو ابراهیم زاده بر روی صندلی های شورای شهر پنجم نشستند. پنج صندلی دیگر شورای شهر پنجم آمل نیز شاهد نشستن پنج چهره جدید یعنی محمد محمدی، غلامحسین شفیع زاده، مهندس قاسم رسولی، مهندس جهانگیر آذری و مهندس فرشید لیتکوهی شد.

گرچه نقش و عملکرد شورای شهر محدود به انتخاب شهردار نیست، بدون تردید انتخاب شهردار از مهم ترین وظایف شورای شهر و چگونگی عملکرد شهردار، از مهم ترین عوامل موثر در توسعه یافتگی یا توسعه نیافتگی شهری محسوب می شود.

اگر بپذیریم نقش و عملکرد شهردار در مدیریت توسعه ی شهری از اهمیت فراوانی برخوردار است، لاجرم نقش شورای شهر در انتخاب یک شهردار اصلح بسیار اهمیت دارد.

برای انتخاب شهردار اصلح به شاخص هایی هم چون تحصیلات و تخصص متناسب، تجربه کافی و موفق در حوزه شهری، در اختیار داشتن برنامه کارآمد، تفکر توسعه محور، شجاعت مدیریتی، قدرت تعامل درون سازمانی و برون سازمانی به ویژه تعامل قانونمند و کارآمد با شورای شهر و نهادها و دستگاههای اجرایی از جمله نماینده مردم در مجلس، فرماندار و امام جمعه، پایبندی به قانون و برخورداری از روحیه نقد پذیری و مشورت گرایی و پاسخگویی و نیز پاک دستی نیاز است و این موارد از جمله الزامات یک شهردار کارآمد و شاخص های مهم پیش روی یک شورای شهر برای انتخاب یک شهردار اصلح است.

متاسفانه در بسیاری از موارد و با درجات متفاوتی شوراهای شهر با انحراف از وظایف قانونی و نیز نادیده گرفتن تعهد اخلاقی و اجتماعی خود به شهر و شهروندان، تحت تاثیر بازیگری یا بازیگردانی های ناشی از منافع طلبی های نامشروع شخصی و باندی خود، از شاخص های سالم و کارآمد برای انتخاب یک شهردار سالم و کارآمد و اصلح فاصله می گیرند.

*معرفی راه یافتگان به شورا

در شورای شهر پنجم آمل دو چهره محبوب و توانمند شورای پیشین به چشم می آیند: دکتر فرزین محمودی پاتی، استاد برجسته دانشگاه و متخصص حوزه مدیریت و برنامه ریزی شهری و مغز متفکر شورای چهارم آمل و مهندس مسعود تسلیمی دیگر متخصص برجسته و توانمند شورای شهر چهارم.

اما در میان چهره های جدید مهندس جهانگیر آذری، مهندس فرشید لیتکوهی و مهندس قاسم رسولی با درجات متفاوت و به اعتبار سوابق حرفه ای و اجتماعی خود از چهره های توانمند  محسوب می شوند.

غلامحسین شفیع زاده، فرماندار اسبق آمل که با ویژگی هایی چون سلامت و پاکدستی و روحیه مردمی شناخته شده است و نیز محمد محمدی مدیر سابق اداره فرهنگ وارشاد اسلامی آمل که با حمایت گسترده هنرمندان به پیروزی انتخاباتی با کسب آرای اول دست یافت، دیگر چهره های جدید شورای پنجم آمل هستند.

گرچه محمد محمدی، فرزین محمودی پاتی و مسعود تسلیمی در رقابت های انتخاباتی در لیست مورد حمایت اصلاح طلبان آمل قرار داشتند، هیچکدام از آنها وابستگی به احزاب نداشته، اما در این میان فرزین محمودی پاتی و مسعود تسلیمی به افکار و تمایلات اصلاح طلبانه بسیار نزدیک هستند و محمد محمدی را بیشتر می توان نزدیک به اصولگرایان دانست تا اصلاح طلبان. محمدی که برادر شهید و از بستگان نزدیک رییس دفتر شورای نگهبان در آمل است، علاوه بر برخورداری از حمایت هنرمندان آمل، از حمایت های گسترده نیروهای  منسوب به طیف ارزشی وانقلابی و بسیجی آمل برخوردار بوده و هست.

* همه گزینه های شهرداری

در حالی که هنوز ترکیب شورای شهر پنجم یک نشست رسمی و جمعی با گزینه های احتمالی تصدی شهرداری آمل را برگزار نکرده اند و بحث و بررسی درباره انتخاب شهردار آمل  در قالب نشست ها و لابی های غیر رسمی و  انفرادی و چند نفره به چشم خورده و به گوش می رسد، در رسانه ها و فضای مجازی و افکار عمومی و محافل سیاسی و اجتماعی از چند نام به عنوان گزینه های احتمالی شهرداری آمل بیشتر یاد می شود: احمد امیرسلیمانی؛ حبیب الله رمضان زاده؛ حسین علیزاده و حسن یحیی پور.

مهندس امیرسلیمانی شهردار کنونی آمل است. او حدود ۷سال سابقه شهرداری در آمل را دارد. از نظر سیاسی به طیف منسوب به نیروهای ارزشی و انقلابی نزدیک است. حضور وی دوشادوش احمدی نژاد در سفر او به آمل، موج گسترده ای از مخالفت های اصلاح طلبان و حامیان دولت تدبیر و امید در آمل را برانگیخته بود.

جدای از اعتقاد بسیاری از مردم آمل به ناهمسویی وی با دولت تدبیر و امید، وجود نقدهای فراوان کارشناسی به عملکرد او در حوزه استخدام و جذب نیروی تعدادی از بستگان بعضی از اعضای شورای شهر پیشین و مسوولان محلی، ناتوانی در حل مشکل زباله و ترافیک آمل و نیز گسترش ساخت و سازهای غیر مجاز و ناتوانی در تعریض خیابانها و... از جمله چالشهایی است که وی را با حاشیه های زیادی روبرو ساخته و رویای شیرین او در تداوم  نشستن بر صندلی شهرداری آمل را می تواند به کابوس تلخ شکست تبدیل کند.

بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران حوزه مدیریت شهری بر این باورند که دیگر وقت خداحافظی امیرسلیمانی فرا رسیده و شهر و مدیریت شهری آمل نیارمند هوایی تازه برای تنفس و شهرداری جدید و توانمند است.

به نظر نمی رسد شورای شهر جدید آمل بخواهد با مقاومت در برابر مطالبات افکار عمومی برای ضرورت تغییر شهردار و انتخاب شهردار جدید بخواهد بر خلاف شعارهای انتخاباتی غالب اعضای خود، بر طبل ابقای امیر سلیمانی بکوبد.

حسین علیزاده نیز از دیگر نامزدهای احتمالی برای نشستن بر صندلی شهرداری آمل است که پیش از این نیز سابقه شهرداری آمل را در کارنامه خود داشت. بی تردید او از جمله شهرداران با دانش و عملیاتی در میان شهرداران پیشین به شمار می آید اما هم مخالفت طیف های مختلف اصلاح طلبان آمل با وی و به ویژه اختلافات گسترده پیشین اش با شورای شهر که به طرح دعاوی حقوقی و قضایی علیه علیزاده انجامیده است، دو چالش مهم پیش روی او برای نشستن بر صندلی شهرداری آمل است.

از دیگر گزینه های جدی شهرداری آمل مهندس حسن یحیی پور است. وی که دارای تحصیلات مهندسی و نیز تحصیلات تکمیلی و عالی دکترای مدیریت و برنامه ریزی شهری و از متخصصان حوزه مدیریت شهری و شهرسازی است، در کارنامه خود دو تجربه موفق شهرداری دابودشت آمل و شهر ساحلی و توریستی ایزدشهر را دارد.

یحیی پور به چند ویژگی شهرت دارد: برخورداری از تخصص در سطح عالی و سخت کوشی و تجربه موفق شهرداری و برگزیده چند باره شهردار نمونه در استان و نیز برخورداری از ایده ها و یرنامه های نو و خلاقانه و قدرت تعامل بالا با مسوولین و نهادهای مرتبط استانی و شهری.

بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران حوزه مدیریتی، با انگیزه بودن، پر انرژی بودن، با برنامه بودن، شجاعت توام با قدرت تعامل بسیار بالای یحیی پور با شورای شهر و مسوولان مختلف استانی و شهری را یک فرصت مناسب برای شورای شهر و شهر و شهروندان آمل در راستای بهبود و ارتقای جایگاه مدیریت و خدمات و پیشرفت و توسعه ی شهری  دانسته که نمی توان به سادگی از کنار آن بی اعتنا گذشت.

از سوی دیگر، مهندس حبیب الله رمضان زاده قرار دارد. او که سابقه مدیریت ستاد بحران حوادث استان و نیز شهرداری آمل را در کارنامه خود دارد، از دیگر گزینه های احتمالی شهردار منتخب شورای شهر پنجم آمل است.

رمضان زاده نیز مانند علیزاده و امیرسلیمانی و یحیی پور تجربه شهرداری را در کارنامه خود دارد . با این شباهت که تجربه شهرداری او مانند علیزاده یک تجربه پر تنش با شورای شهر بود که به استعفای زودرس او انجامید. تفاوتش با یحیی پور نیز در آن است که یحیی پور در هر دو تجربه شهرداری خود در سایه قدرت بالای تعامل و خلاقیت و برنامه های کارآمد خود بدون هیچ تنشی با ارتقای  جایگاه توسعه ای حوزه شهری تحت مدیریت خود، بارها به عنوان شهردار نمونه و برتر و موفق در استان برگزیده و تجلیل شد. در حالی که رمضان زاده به رغم دانش فنی بالای خود، به سبب اختلافات و تنش میان وی با شورای شهر که به استعفای زود روس او انجامید از خود دستاورد درخشانی در حوزه مدیریت شهری بر جای ننهاد‌ .

*حلقه مشترک

چنین گفته و شنیده می شود که یکی از مهم ترین حامیان مهندس رمضان زاده برای نشستن بر صندلی شهر داری آمل، محمد محمدی است. در حالی که هنوز دلایلی برای احراز اصلح بودن رمضان زاده برای شهردار شدن آمل در میان بسیاری از کارشناسان حوزه مدیریت شهری و نیز محافل و شخصیت های اجتماعی و افکار عمومی ارایه و دیده نمی شود، اگر شنیده های حاکی از حمایت گسترده محمدی از رمضان زاده که اتفاقا به طیف اصلاح طلبان نزدیک است درست باشد این پرسش را بر می انگیزاند که انگیزه ها و اهداف حمایت محمدی نزدیک به اصولگرایان و‌مورد حمایت نیروهای انقلابی و ارزشی آمل از رمضان زاده نزدیک به طیفی از اصلاح طلبان آمل و در حالی که وی تنها تجربه ای نه چندان موفق از شهرداری آمل را در کارنامه خود دارد، چیست؟!

بسیاری معتقدند حلقه مشترک محمدی و رمضان زاده همسویی مواضع مشترک آنان در حمایت از سید عبدالله حسینی رقیب انتخاباتی دکتر عزت الله یوسفیان ملا در انتخابات  پیشین مجلس در آمل و هم داستانی نافرجام آنان برای شکست یوسفیان ملا و تداوم آن تلاش ها برای شکست انتخاباتی یوسفیان ملا در رقابت های بعدی انتخاباتی مجلس است. انتخاباتی که شنیده می شود محمدی که از بستگان نزدیک رییس دفتر شورای نگهبان در آمل است ،سخت به  نامزدی و پیروزی خود بر یوسفیان ملا در آن رقابت ها با بهره گیری از نیروهای انقلابی و ارزشی می اندیشد و امید دارد.

در این میان البته که شهرت یحیی پور به روحیه و قدرت  تعامل بالا برای همکاری سازنده با بسیاری از مسوولان استانی و شهری از جمله فرماندار، امام جمعه و نماینده مردم آمل و طیف های مختلف اصلاح طلب و اصولگرای معتدل به ویژه نماینده مردم در مجلس به همان اندازه که برای مدیریت شهری یک امتیاز محسوب می شود، به ویژه  احتمال نزدیکی یحیی پور با فرض نشستن او بر صندلی شهرداری آمل با یوسفیان ملا، برای رقبای انتخاباتی یوسفیان از جمله محمد محمدی اگر قصدش برای رقابت با یوسفیان جدی باشد چندان خوشایند نیست و این پیش بینی دور از ذهن نیست که وی بخواهد ترجیح دهد تا  رمضان زاده که  با وی هم سابقه اشتراک مواضع در حمایت انتخاباتی از عبدالله حسینی، رقیب یوسفیان ملا در رقابت پیشین انتخاباتی مجلس در آمل دارد و هم به مخالفت با یوسفیان ملا شهرت دارد، به جای یحیی پور یا هر گزینه دیگری بر روی صندلی شهرداری آمل بنشیند.

البته نمی توان از نظر دور داشت که گرچه تمایل و تلاش  محمدی برای حضور در رقابت های انتخاباتی مجلس حق او و هر شخص دیگری است، اما اگر این حق منجر به استفاده ابزاری از شورای شهر و انتخاب شهردار برای مقاصد شخصی گردد  نه تنها چندان اخلاقی به نظر نمی رسد، مغایر شانیت شورای شهر و نیز مخالف مصالح و منافع شهر و شهروندان است.

 به نظر می رسد انتخاب رمضان زاده  به عنوان شهردار آمل ممکن است بعضی از اعضای شورای شهر آمل را که اتفاقا اصراری به پروژه عبور از یوسفیان ملا نداشته و نیز ایجاد تنش احتمالی میان شورای شهر و شهرداری با مسوولان مختلف شهر از جمله فرماندار و امام جمعه و به ویژه نماینده مردم در مجلس را به نفع شورای شهر و مصالح و منافع شهر و شهروندان نمی دانند، با چالشهای جدی روبرو سازد. همین چالشهای احتمالی پیش روی ناشی از حضور رمضان زاده در شهرداری آمل و پیامدهای آن ، شاید مهم ترین دلیلی باشد  که اکثریت اعضای شورای شهر آمل را اگر بهره ای از هوشمندی و آینده نگری برخوردار باشند از امکان اجماع بر روی گزینه ای به نام رمضان زاده به عنوان شهردار منتخب باز دارد.

بدون تردید،  گرچه انتخاب یک شهردار حق شورای شهر است، از سوی دیگر، اصلح بودن یک شهردار نیز حق شهر و شهروندان و انتخاب شهردار اصلح ، وظیفه شورای  شهر است و تخلف از این وظیفه و قربانی کردن آن در پای مقاصد و منافع شخصی و گروهی آمیخته به ابزار انگاری در نگاه به شورای شهر و شهرداری، نه با مصالح و منافع شهر و شهروندان هم خوانی دارد و نه از بیم قرار گرفتن در برابر نگاه و نقد افکار عمومی و شهروندان آگاه و مطالبه گر در ارزیابی عملکرد شورای شهر، رهایی.