مازندنومه؛ سرویس فرهنگی و هنری، محمدعلی پاسندی: حسین اعتمادزاده(تولد 1336، ساری) یکی از شناخته شده ترین چهره های ادبیات داستانی در مازندران است.

از او آثاری مانند دانستنی های دندان پزشکی برای همه(1369)، گیاهان دارویی در دندان پزشکی( 1370)، سکوت قلب (مجموعه داستان، 1380)، ما هم آدمیم(مجموعه داستان، 1383) ، فاصله( مجموعه داستان، 1392) ، از وارش تا ونوشه (نقد و بررسی هشتاد سال داستان نویسان مازندران و گلستان با همکاری روح الله مهدی پور، 1384) ، گفتگو با قاسم لاربن (1391)، گفتگو با شمش لنگرودی، گفتگو با میرعبدالله سیار و ده ها مطلب و مقاله دیگر به چاپ رسیده است.

اعتمادزاده در تازه ترین اثر خود -شهری در مه- (چاپ اول، تهران: نشر داستان، 1396) یکی از بدیع ترین رمان های تاریخ معاصر ایران را رقم زده است.

او در شهری در مه به لحاظ انتخاب موضوع و طرح و نوع روایت و تنوع راوی، رمانی زیبا و جذاب را به نگارش در آورده است. نوع ورود به موضوع و زاویه نگاهی که برای روایت برگزیده است جز به قلم خود او که دغدغه های فرهنگی و اجتماعی اش همواره است میسر نبود.

او با هنر داستان نویسی، ابزاری توانمند را برای بیان و ارائه دقیق و هنرمندانه ذهنیات نسلی انقلابی برمی گزیند که در تلاطم بین گذار از یک حکومت به حکومت دیگر دچار فراز و نشیب های فراوانی شده اند. شرح این فراز و نشیب ها هم به لحاظ موضوع و هم محتوا و نحوه ی روایت یکی از تازه ترین نوع رمان های اجتماعی است.

اعتمادزاده توانسته با توانمندی هرچه تمام و با قلمی ستودنی شرح حال زندگی گروهی از دانشجویان مبارز دهه 50 را در قالب رمان به نمایش بکشد.

در «شهری در مه» با زبانی تازه و بدیع در شرح آسیب شناسانه افراد در شرایط قبل و بعد از انقلاب روبه رو هستیم.

رمان تازه ی اعتمادزاده چند راوی دارد و فلاش بک های زیرکانه ای از او شاهدیم که روایت را از دید "پروانه" زن وکیلی که قرار است دوستان سه دهه گذشته خود را از لابلای حوادث تلخ و شیرین دوران مبارزه(دهه 50 خورشیدی) و روزهای انقلاب و پس از آن دیدار کند، بیان می کند.

نفوذی های انقلابی نما، پیمان(دوست پروانه) انقلابی را که تا حکم اعدام در دوران پهلوی پیش برده بودند، در روزهای پس از انقلاب نیز از دسیسه و توطئه های خود در امان نمی گذارند.

پیمان که در دوره پهلوی به اعدام محکوم شده بود، در سالهای اولیه پس از انقلاب، ظاهرا در اثر غرق شدن در رودخانه می میرد. اما گویا این مرگ، زاویه ی پنهان دیگری دارد که قلم اعتمادزاده در تلاش برای رمزگشایی مرحله به مرحله برای مخاطبان است.

اعتمادزاده توانسته با ایجاد جذابیت های متنی مخاطب را با خود همراه کند، تا در صفحات پایانی پرده از راز هولناکی بردارد که به عنوان آسیبی جدی می تواند هر نسل فکری یا هر انقلابی را تهدید کند.

خواندن این رمان، غیر از یک داستان، خواندن کتابی است که جنبه های جامعه شناسانه و حتی تاریخی بسیار قوی و پررنگی دارد.