مازندنومه؛ سرویس سیاسی، محمدباقر یوسف نیا پاشا، دکترای علوم سیاسی: اصلاح طلبی به عنوان گفتمانی اصیل و پارادایمی مسلط بر روابط سیاسی و اجتماعی، از اصولی تبعیت می کند که به ویژه از جانب متولیان اصلی آن یعنی اصلاح طلبان باید رعایت شود. اصلاح طلبان با محافظت و مراقبت از اصول و مبانی گفتمان اصلاحات، مقدمات رشد و توسعه آن را فراهم می کنند. در غیر این صورت، با وجود موانع متعدد با انسداد و از هم گسیختگی گفتمانی مواجهه می شوند.

بایدها و نبایدها

1-اصلاحات پروسه ای تدریجی و پیوسته است که نیاز به برنامه مدون و زمان دارد. اصلاح طلبان نباید رفتار سیاسی آنی و احساسی از خود بروز دهند. بلکه به طورتدریجی و از طریق بسترسازی سیاسی، فرهنگی و اجتماعی با کمک احزاب به رشد گفتمان اصلاحات یاری رسانند.

2-اجماع سازی یکی از اصول مهم اصلاحات است. اصلاح طلبان باید در مورد اصول کلان اصلاح طلبی و منافع ملی و استانی به اجماع برسند. شاید در مورد روش و استراتژی اختلاف نظر داشته باشند اما درباره اصول بنیادی و اساسی به توافق می رسند. اینان نیاز دارند روند اجماع سازی را از طریق تکرار و تمرین به درستی فرا گیرند. متاسفانه رفتار سیاسی اصلاح طلبان کشور و به تبع آن استان مازندران نشان می دهدکه کمتر به اجماع نسبی دست یافتند.

3- احترام به رای اکثریت یکی از اصول بنیادی اصلاح طلبی است. اصلاح طلبان در تصمیم سازی درون گروهی  به آرای اکثریت احترام گذاشته و از آن تبعیت می کنند و در اجتماع نیز پیرو رای اکثریت هستند.

4- اصلاح طلبان از دادن وعده و وعیدهای بی اساس بپرهیزند. آنان متولی بهشت و جهنم مردم نیستند تا مردم را با وعده های بی پایه به بهشت موعود یا مدینه فاضله رهنمون سازند. به خاطر داشته باشیم اعمال قرون وسطی اسقف ها را که با فروش خاک، گل، انجیر و.... بهشت، در آن دنیا بهشتی شدن مردم را تضمین می کردند. تاریخ مصرف رفتارهای غیر علمی و نامعقول گذشت. این گونه رفتارها مردم را از دین وسیاست گریزان می کند. اصلاح طلبان آگاهانه و نا آگاهانه به دام اعمال غیر عقلانی و قرون وسطی نیافتند. مردم وعده های را پذیرا هستند که عملی است و با منابع و امکانات موجود همخوانی دارد.

5- عقلانیت در سخن، رفتار و کردار سیاسی را مد نظر نظر قرار دهند. امروزه در عصر جهانی شدن عقلانیت  مهم ترین معیار رفتار سیاسی است و نه احساس و هیجان.

6- تعامل: اصلاح طلبان جهت کسب، حفظ و بسط منافع ملی و استانی با دیگر گروه ها و احزاب به طور معقول و منطقی تعامل چندجانبه دارند. اختلاف نظرها را به رسمیت می شناسند، اشتراکات را مد نظر دارند و با تعامل عقلانی به منافع ملی دست می یابند.

7- اصلاح طلبان نیاز دارند کار گروهی و دسته جمعی را با تکرار و تمرین و در یک روند آزمایش و خطا یاد بگیرند. کار گروهی الزامات خاصی دارد که روحیه آن باید در اصلاح طلبان تقویت شود.

8- اصلاح طلبی با هیاهو، تخریب، درگیری درون گروهی و برون گروهی سازگار نیست. رفتاری که متاسفانه در استان مازندران، این ایام مشاهده شد. اصلاحات با گفتگوی سازنده، تفاهم و تعامل موثر همخوانی دارد. این موارد تنها در گفتار نیست بلگه در رفتار، کردار، روحیات و خلفیات اصلاح طلبان تجلی می یابد.

9- زد و بند سیاسی راجع به منافع کلان ملی و استان در هیچ شرایطی قابل پذیرش نیست. منافع کلان با تدوین استراتژی معقول و با همکاری و همیاری احزاب  قابل دسترسی است.

10-شایسته سالاری یکی از اصول مهم مدیریتی در پروسه اصلاحات است. مدیران از میان افراد شایسته و توانمند انتخاب شوند. انتخاب مدیران بر اساس شایسته سالاری است ونه فامیل سالاری. متاسفانه در سطح ملی و استانی بعضا مدیران بر حسب دوره های که قبلا با هم داشتند، انتخاب می شوند. این زیبنده و شایسته اصلاحات نیست.

11- نخبگان دانشگاهی و دولتی اصلاحات نیاز دارند با هم تعامل داشته باشند تا طی روندی دموکراتیک مشکلات سیاسی، اقتصادی  و اجتماعی تا حد امکان حل کنند.

12- اصلاح طلبان آستانه تحمل شان را بالا ببرند تا صدای مخالف و موافق را بشنوند و بر مبنای عقلانیت و به دور از هیجان تصمیم سازی کنند.

13- منافع ملی و استانی در هر صورت بر منافع شخصی و گروهی ارجحیت دارد. اصلاح طلبان در تدوین استراتژی کلان، راه و روش اجرا،  منافع ملی و نه منافع اشخاص و گروه خاص را در هر حال ترجیع  می دهند.

  بررسی اعمال و افعال اصلاح طلبان کشور و استان مازندران نشان از آن دارد که اصولی چون؛ اجماع سازی، تعامل، عقلانیت، عدم زد و بند سیاسی، بالا بردن آستانه تحمل، دوری از هیاهو و تخریب، عمل تدریجی و پیوسته و دیگر اصول اصلاح طلبی کمتر در رفتار سیاسی آنان مشاهده می شود و در واقع آنان قواعد بازی را به درستی رعایت نکردند. این رفتارها مانع اصلی و سد راه اصلاحات محسوب می شود. اصلاح طلبان در صورت رعایت اصول اساسی گفتمان اصلاحات، می توانند به حفظ و توسعه این گفتمان امیدوار باشند. در غیر این صورت با موانع متعدد روبرو شده و در صورت غفلت مستمر این گفتمان شکست خورده و به مرور گفتمان دیگر که احتمالا با توسعه همخوانی ندارد جایگزین آن می شود.