مازندنومه؛ سرويس فرهنگي و هنري، سردبیر: محمدصادق محمدپور میر، زاده یک خرداد 1365 است. هرچند در بابل زندگي مي کند، اصالتاٌ اهل آلاشت سوادکوه است. پدر او -عزیزالله محمد پور- مستندساز و پيش تر مدیر حوزه هنری مازندران بود. صادق که اکنون مشاور تبليغات و گرافیست مطرحي است، مي گوید: «اوایل زير سایه نام پدر قرار داشتم.» او در دوره دبیرستان علوم انسانی و سپس در دانشگاه در رشته جامعه شناسی تحصیل کرد. در زمینه داستان نویسی و تصویر سازی در دوره دبیرستان در سطح ملی جایزه کسب کرده و از همان ايام، اطرافیان او را با نام «صادق طراح» می شناختند. مدرس دانشگاه است و برگزارکننده کارگاه های برندینگ و گرافیک خلاق و البته داور چندین دوره مسابقات ملی بازی سازی و پوستر. کارهای او که رگه های ادبیات عامه را با خود به یدک می کشد در فضای شهرستان بابل، استان و حتي کشور بسیار معروف است و برای خود سبکی دارد. با اين هنرمند پرکار، ایده پرداز، با دانش و صاحب سبک بابلي گفتگو کرديم.

چرا طراحی؟ پدرت که اهل هنر هفتم بود؟

بر حسب یک اتفاق به طراحی علاقه مند شدم. پدرم  در سال 78 برای شرکت سینمایی خود به دنبال طراح لوگو بود. من با توجه به سابقه نقاشی و خوشنویسی که داشتم یک شبانه روز زمان صرف کردم تا آن لوگو را طراحی کردم. همین قضیه نیروی محرکی شد تا  وارد این عرصه شوم.

چند ساله بودی؟

 از سن 14 سالگی به طور جدی طراحی را شروع کردم، با نشریات دانش آموزی کار کردم. تجربه کاری بنده نشان می دهد نشریات بهترین تمرین برای هر گرافیستی است و تکرار و تمرینی که در طراحی و صحفه آرایی نشریات  وجود دارد در مهارت آموزی تاثیر خواهد داشت. در زمان دانشجویی سفارش هاي دانشگاه مازندران و آرم خیلی از دانشگاه ها و پوستر همایش های ملی را طراحی کردم و به صورت آزاد طراحی تجاری را می پذیرفتم.

همان موقع کسب درآمد داشتی از این کار؟

بله، شاید کسب درآمد در سن پایین، موتور انگیزه مرا روشن نگه داشت. در 18 سالگی  در سال 82 هر هفته مبلغ 50 هزار تومان پس انداز می کردم و به مرور که درآمد من بیشتر می شد مبلغ پس انداز را افزایش می دادم.

سبک کارت خلاقانه و تا حدودي خاص خودته. تلفیق طنز و واژه و گرافیک.

تا 10 سال پیش  که در نیمه های عمر حرفه ای بودم، گمان می کردم تصویر و متن به  یک اندازه می توانند موثر باشند؛ ولی رفته رفته به این موضوع پی بردم که مردم کشور من، کلام محور هستند. هنرمندان بزرگ کشور ما همانند سعدی، حافظ و مانند این ها در کلام مشهور هستند و در حوزه تصویر کم تر ورود پیدا کردند.

ما تصاویر را در ذهن با کلام  کد بندی و ثبت می کنیم. در ایران تصاویر بی کلام را سبک خارجی می دانیم و من سعی کرده ام برای تاثیر پذیری بیشتر از کلمات و ادبیات در کار استفاده کنم.

تبلیغ مستقیم اثر گذاری کم تری دارد و باید از کلام غیر مستقیم در تبلیغات بهره برد. در دانشگاه جامعه شناسی خواندم  و برای فوق لیسانس رشته کارگردانی انیمیشن را انتخاب کردم، اما بهترین دانشگاه کف بازار کار است. در بازار کار تلفیق ادبیات و انیمیشن با گرافیگ، یک سبک جدید را برای من بنیان گذاشت.

آیا در کسب و کار و بازار موفق هستی؟

بله موفق هستم. در زمینه فعالیت کاری کاملاً خود ساخته هستم. با توجه به شرایط اقتصادی کشور، من در شرکت خود 14 شغل ایجاد کرده ام. به نظر من هیچ انسان ماهری بیکار نمی ماند. سیستم آموزشی ما دانش آموخته ماهر پرورش نمی دهد، جمله «بچه خوب فردی است که استخدام شود»، اشتباه و در دنیای  امروز این مفهوم تغییر کرده است. بچه خوب آن است که فردی را استخدام کند.

رگه های طنز در کارهاي گرافيکي ات خيلي دیده می شه. دليل اش چيه؟

در کار تبلیغات نباید از شیوه مستقیم استفاده کرد. تبلیغ موثر آن است که مخاطب را بخنداند، بترساند و یا به فکر فرو برد. هيجان و حسی  را برانگیزاند. همیشه دقت کرده ام در لحظه نخست، مخاطب را محو تماشاي طرح کنم و بعد به فکر وادار کنم. میخکوب  کردن اولیه مخاطب در  هنر و گرافیک خیلی نکته مهمی تلقی می شود.

آماری داري از تعداد طراحی های خودت؟

من برای حرفه ای بودن یک تعریف دارم: «یک شخص حرفه ای از حرفه و تخصص خود کسب درآمد دارد.» هر انسان متخصصی حرفه ای نیست. از زمانی که با طراحی کسب درآمد داشته ام 400 لوگو طراحی کردم و بدون استثنا هر روز تولید داشته ام، به مرور زمان بخشی از کارها را به دست شاگردان طراحم می سپارم، ولی ردپای صادق محمد پور در کارها مشاهده می شود. من پای کارها امضا نمی گذارم اما نوع سبک کار من بدون امضا هم تشخیص داده می شود.

چرا نسبت به هر مناسبت و رویدادي واکنش نشون و طرحی ارائه می دی؟

در مناسبت ها به خودم کار سفارش می دهم. هر چند وقت یکبار خود را به مردم یادآوری می کنم و نسبت به مناسبت ها واکنش  نشان می دهم، شهرت نام موجب می شود مردم بیشتر مراجعه کنند.

3 اثر حودت رو که بیشتر از بقیه دوست داری، معرفي کن لطفاً.

هر هنرمندی اگر یک اثر داشته باشد که آن را بولد کند، همان یک اثر برای همیشه در ذهن ها ثبت می شود. درباره خودم بازتاب «روزنامه فردای عاشورا» خیلی زیاد بوده و نام و شهرت مرا فراگیر کرد.

یادم هست قبل از خلق آن اثر با هم در فیس بوک صحبت کرديم و چند تیتر بهت پیشنهاد دادم.

به واسطه الهاماتی که در خواب به من شده بود آن اثر را خلق کردم که هر سال بیش از سال قبل مورد استقبال قرار می گیرد. پوستر سوگ هاشمی رفسنجانی، کاری که برای سقوط هواپیما زده بودم هم از کارهای پربيننده من بوده است. گرافیست بايد در زمان کار کند. مانند خبر است، اگر از زمانش بگذرد، دیگر ارزش طراحي ندارد.

با نامزدهاي مجلس و شورا هم کار می کني. کار با کاندیدهای انتخابات سخت نيست؟

من کار در فضای انتخاباتی را خیلی دوست دارم، چون نتيجه اش زود مشخص مي شود. در هر کاری باید شان آن حفظ شود، سعی می کنم در مشاوره تبلیغاتی و انجام کارها شان کارها را حفظ کنم. در حوزه کاری به حدی از تخصص رسیده ام که سفارش دهنده ها –حتي نامزدها- تمام مشاوره ها و نظرات مرا می پذیرند.

 برد و باخت در فضای انتخاباتی را خیلی دوست دارم. تبلیغات انتخاباتی یعنی ایده در فضای کار، شعار، پوستر، ادبیات، نوع راه رفتن و.... انتخابات یک جنگ است و در این جنگ بی اخلاقی ها وارد می شود، پس خیلی باید تمرکز کرد. من همیشه روی برنده شرط بستم و تا کنون در فضاي تبلیغات انتخاباتي باخت نداشتم. همیشه از باختن می ترسم، تمام تجربیات را به کار برده ام تا در تبلیغات به تکرار نرسم و از تصویر غیر آتلیه ای استفاده کنم.

در خلق یک اثرگرافیکی، هنرت کنار چه رشته هايي  قرار می گیره تا کار دیده بشه. پیش اومده یک اثر را چند نفره انجام بدي با تخصص های مختلف؟

من در کار گرافیک به شدت مدیون ادبیات غنی فارسی و جامعه شناسی هستم. این دو رشته مرا متمایز از سایر همکاران کرده است. بیشتر کارها را انفرادی انجام داده ام. قدرت فضای مجازی باعث شده در گروه ها و کانال هایی عضو باشم و از همکاری همکاران استفاده کنم. تبلیغات مجازی و فرصت هایی که تلگرام و اینستاگرام  در اختیار ما قرار می دهند از تهدید آنها بیشتر است. من هنوز از تشویق شدن لذت می برم و از  کامنت ها و باز خورد مردم انرژی می گیرم.

اخیرا کارگاه های مختلفي برگزار کردي. در محرم، تابستان، براي معلولان و... هدف ات چیه؟ نمی ترسی با آموزش رایگان، به اصطلاح دست زیاد بشه؟

معتقدم هر کسی باید زکات علمش را پرداخت کند. کارگاه های مناسبتی را رایگان برگزار می کنم.کارگاه هاي معلولان، زایمان طبیعی، هزار سنگر و عاشورایی از جمله کارهای شاخص من بوده است. مشاور مجوعه معلولان نوشیروانی هستم که هر چند وقت یکبار آنجا کارگاه آموزشی برگزار می کنم تا بدین وسیله تبلیغ برای مجموعه باشد. هدف من این است که  انسان های ماهر را تربیت کنم. الان طراحانی داریم که حتی کارت ویزیت هم ندارند.

چرا بیشتر در حوزه تبلیغات فعال هستی و در حوزه هایی مثل کتاب یاگرافیک آلبوم های موسیقی و مانند اینها حضور نداری.

گرافیک بخش های مختلفی دارد که من در بیشتر حوزه ها کار کرده  ام اما انتخاب من این بوده که در بخش تبلیغات و طراحی لوگو شناخته شده باشم. بخش مشاور تبلیغاتی بیشتر مورد علاقه من هست. در حال حاضر به مرحله ای رسیده ام که مشتریانم را انتخاب می کنم.

نمایشگاهي از آثار خودت نمی گذاری؟

در ذهن داشتم در پایان 30 سالگی ام یک نمایشگاه برگزار کنم اما به دلایلی نشد. در برنامه آینده ام برپایی نمایشگاه آثارم قرار دارد تا شیوه های ایده یابی خودم را در اختیار مخاطب ها قرار دهم.

حرفی اگه مونده بگو.

در فضای کاری حسادت ها فراوان است و ما باید قدرت ریسک داشته باشيم. شهر را باید به  نمایشگاه تبلیغاتی تبدیل کنیم. یک هنرمند باید این هنر را داشته باشد که مخاطب را جذب کند و سطح سلیقه مردم را بالا ببرد. یک هنرمند باید در مرز گالری و بازار راه برود و فقط هنرمند گالری یا بازار نباشد؛ هم مردم را راضی نگه داریم هم کار خوب ارائه دهیم. گمان کنم سلیقه مردم را در گرافیک بالا بردم.